آبزیان و شیلات
سال:1392 | دوره:4 | شماره:14 |تعداد مقالات:8

در این مطالعه پارامترهای یونی (Na+، K+، Ca+، Fe+، C1-) و فاکتورهای متابولیک (آلکالین فسفاتاز، آلبومین، پروتئین کل و گلوبولین) در سرم خون و ارتباط بین آنها در 30 عدد ماهی صبیتی (Sparidentex hasta) صید شده در سواحل استان هرمزگان(خلیج فارس) بررسی گردید. بر اساس نتایج بدست آمده مشاهده گردید که میزان های یون های سدیم، کلر، کلسیم و پتاسیم دارای بیشترین تا کمترین مقدار در پلاسمای خون ماهی صبیتی بود. میزان کل پروتئین بیشتر از گلوبولین و کمی بیشتر از میزان آلبومین بود. ارتباط معنی دار معکوسی بین K+ و میزان Na+ به K+ وجود داشت.(P<0.01) کلسیم ارتباط معنی دار مثبتی با سدیم و پتاسیم داشت. (P<0.01) در این مطالعه اطلاعات پایه در خصوص پارامتر های بیوشیمیایی خون این گونه در شرایط خلیج فارس گزارش شده است. بنابراین این داده ها می توانند در هشدار اولیه و شناسایی بروز بیماری ها و بررسی وضعیت سلامت جمعیت این گونه در سایر مطالعات آتی مفید و قابل استفاده باشند.

رنگدانه هایی که در آبزیان مورد استفاده قرار می گیرند دارای تنوع زیادی هستند و از این رو کارهای زیادی در این زمینه انجام گرفته است. این رنگدانه ها نقش اساسی در بازار پسندی ماهیان زینتی بر عهده دارند. گورامی ها به دلیل مقاومت زیاد، زیبایی، تنوع بالا و صلح جویی و سازگاری شان با سایر ماهیان بسیار مورد توجه می باشند. هدف از این بررسی تهیه یک فرمول غذایی ارزان قیمت جهت ایجاد رنگ مناسب در پوست ماهی گورامی طلایی می باشد. تعداد 210 عدد ماهی گورامی طلایی با میانگین وزنی 5 گرم (بدون در نظر گرفتن جنسیت) به صورت تصادفی در 21 آکواریوم مستقر شدند. این آزمایش در 3 تیمار با 3 تکرار انجام گردید. این ماهیان با گیاهان پنیرک و گشنیز که حاوی رنگدانه بتاکاروتن طبیعی می باشند، در غلظت های مختلف 6درصد،4 درصد،2 درصد، به میزان 4درصد وزن بدن و در مدت 60 روز تغذیه گردیدند. میزان کاروتنوئید موجود در پوست ماهیان توسط آزمایشات طیف سنجی مورد بررسی قرار گرفت. خصوصیات فیزیکو شیمیایی آب شامل درجه حرارت، اکسیژن محلول (میلی گرم در لیتر) و pH بر اساس استاندارد تعیین شد. طرح آزمایشی به صورت تصادفی و آنالیز آماری به کمک آنالیز واریانس یک طرفه و مقایسه میانگین ها توسط آزمون چند دامنه دانکن انجام شد. در پایان دوره آزمایش ماهی های تغذیه شده با جیره پنیرک(در همه غلظت ها) در کنار جیره تجاری بیومار حداکثر تجمع رنگدانه را در پوست نشان دادند (P<0.05). اگر چه بین این تیمار و تیمار گشنیز تفاوت معنی داری مشاهده نگردید ((p<0.05 نتایج نشان داد که رنگدانه های طبیعی پنیرک و گشنیز در ایجاد تغییرات رنگ در پوست ماهی گورامی طلایی، تاثیر به سزایی دارد.

در این تحقیق کرم های پرتار در استخرهای خاکی پرورش میگوی سفید غربی (Litopenaeus vannamei) در منطقه گواتر مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه برداری در یک دوره 3 ماهه (دوره پرورش میگو در سال 1391) از تیر تا شهریور 1391 به صورت ماهیانه بوسیله گرب اکمن در 4 استخر که هر کدام دارای 3 ایستگاه و 3 تکرار بودند در منطقه گواتر انجام گرفت. در بررسی جوامع پرتار3 جنس و 1 گونه از خانواده Nereidae شناسایی شد. جنس وگونه های شناخته شده عبارت بودند از .Nereis sp، Ceratonereis erythraeensis و Gymnonereis sp. بیشترین تنوع گونه ای و تراکم به ترتیب مربوط به Gymnonereis sp. با فروانی %93.3، Ceratonereis erythraeensis با فراوانی %4.97و Nereissp. با فراوانی %1.98 گزارش شد. نتایج تحلیل واریانس یکطرفه نشان داد اختلاف معنی داری (p<0.05) بین میانگین فراوانی پرتاران در ماه های مختلف وجود داشت. در این بررسی فاکتورهای فیزیکی و شیمیایی استخرها مانند اسیدیته، درجه حرارت، شوری و اکسیژن محلول نیز مورد بررسی قرار گرفتند. آنالیز دانه بندی رسوبات میزان درصد سیلت-رس را با دامنه (98.08-81) نشان داد که کمترین مقدار در ورودی استخرها و در شهریورماه و بیشترین مقدار مربوط به خروجی استخرها و در تیر ماه ثبت شد. به منظور بررسی وضعیت تنوع پرتاران شاخص های تنوع گونه ای در هر ایستگاه محاسبه گردید. نتایج نشان داد که تنوع گونه ای از قسمت ورودی به خروجی استخرهای مختلف از 0.175 به 0.043 و غالبیت از 0.017 به 0.20 رسیده است. با توجه به اعداد شاخص شانون (H ́) نتایج نشان داد که در منطقه مورد مطالعه کرم های پرتار از تنوع و فراوانی کمی برخوردار بود.

یکی از مسائل مهم در بازسازی ذخایر ماهی سفید، دسترسی به مولدین با کیفیت مطلوب می باشد. این مطالعه با هدف مقایسه شاخص های زیستی، خونی و تولید مثلی در مولدین ماده ماهی سفید در دو رودخانه تجن و شیرود طی سال های 87-85 صورت گرفت. تعداد 30 عدد مولد ماده (در هر دوره تکثیر) از دو رودخانه صید شده و از نظر شاخص های زیست سنجی، خونی و تولید مثلی مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج نشان داد که ماهیانی که به رودخانه تجن مهاجرت کردند، از اندازه های وزنی و طولی و هماوری بیشتری در مقایسه با رودخانه شیرود برخوردار بودند. بین وزن ماهی، وزن تخمدان، هماوری و تعداد تخمک در هر گرم مولد ماده شیرود با تجن اختلاف معنی دار مشاهده گردید (0.05>P). نتایج نشان داد که میزان مواد آلی و مقدار رطوبت تخمک مولدین به عنوان یک عامل بازدارنده در روند انکوباسیون تخم های لقاح یافته نقشی را ایفا نمی کند. در بررسی پارامترهای خونی، مولدین دو رودخانه (در هر سال) اختلاف معنی داری دیده نشد. با توجه به نتایج به دست آمده می توان گفت که در دوره زمانی مطالعه شده، مولدین رودخانه تجن در مقایسه با رودخانه شیرود در تکثیر و بازسازی ذخایر، از کیفیت و کمیت بهتری در لقاح و درصد بازماندگی لاروها برخوردار بوده اند.

پرورش موفقیت آمیز ماهیان (از جمله ماهی کپور) به قابلیت دسترسی به غذای مناسب جهت تغذیه بستگی دارد تا بتواند سلامتی و رشد را بخصوص در مراحل لاروی تضمین نماید. رشد جبرانی یک فاز از رشد سریع به دنبال محدودیت غذایی در اثر شرایط بحرانی است که در ماهیان مشاهده شده است. بدین منظور این آزمایش روی بچه ماهیان کپور با وزن متوسط 0.668±0.074 گرم و طول متوسط 2.85±0.181 سانتیمتر به مدت 6 هفته و در 5 تیمار و 3 تکرار بصورت زیر انجام پذیرفت: تیمار 1: کاملا سیری، تیمار 2: یک هفته سیری-یک هفته گرسنگی با غذای معمولی، تیمار 3: یک هفته سیری-یک هفته گرسنگی با استفاده از 103 واحد تشکیل دهنده کلونی مخمر، تیمار 4: یک هفته سیری-یک هفته گرسنگی با استفاده از 106 واحد تشکیل دهنده کلونی مخمر، تیمار 5: یک هفته سیری-یک هفته گرسنگی با استفاده از 109 واحد تشکیل دهنده کلونی مخمر. نرخ غذادهی بر اساس 10 درصد وزن بدن کل بچه ماهیان یک تکرار، در روز صورت پذیرفت. بچه ماهیان کپوردر طول دوره آزمایش با غذای تجاری و مخمر نانوایی تغذیه شدند. نتایج بدست آمده از این تحقیق نشان داد که بین تیمارهای مورد بررسی از نظر وزن و طول بدن بچه ماهی اختلاف معنی دار آماری مشاهده می گردد .(P< 0.05) بطوریکه بیشترین افزایش وزن و طول را بچه ماهیان در تیمار 1 داشتند. همچنین اختلاف معنی داری در تمامی شاخص های رشد و بازماندگی مشاهده شد .(P<0.05) نتایج نشان داد که گرسنگی باعث کاهش رشد بچه ماهیان کپور گردیده اما در رشد جبرانی استفاده از مخمر ساکرومایسس سرویزیه باعث جبران کاهش رشد ماهی بعد از دوران گرسنگی گردید.

این مطالعه به منظور بررسی رابطه طول-وزن(LWR) ، طول–طول (LLR) و فاکتور وضعیت در قزل آلای پرورشی در هر دو جنس نر و ماده بوده است. 100 عدد مولد نر و ماده قزل آلای رنگین کمان که در سال سوم پرورش قرار داشتند از مرکز ژنتیک و اصلاح نژاد ماهیان سردابی شهید مطهری یاسوج در دی ماه 1391 جمع آوری، سپس نمونه ها بیهوش شده و مورد بررسی ریخت سنجی قرار گرفتند. پارامترهای طول با کمک تخته اندازه گیری و کولیس درجه بندی با دقت یک میلیمتر و وزن با ترازوی دیجیتال با دقت یک گرم اندازه گیری شدند. داده های بدست آمده برای ماهیان نر و ماده جمع آوری و سپس آنالیزهای آماری که شامل رگرسیون و تعیین ضریب همبستگی بود تعیین گردید. ضریب تشخیص (r2) همبستگی بالایی را در روابط طول–وزن (LWR) و طول–طول (LLR) در جنس نر ، ماده و ترکیب دو جنس نشان داد. میزان شیب (b)در رابطه طول و وزن هر دو جنس نر و ماده زیر 3 بدست آمد که مشخص کننده الگوی رشد آلومتریک در این ماهی بود. میانگین فاکتور وضعیت در نر و ماده به ترتیب 1.321 و 1.192 برآورد شد. این تحقیق مجموعه ای از داده ها و اطلاعاتی در مورد طول کل–طول کل، طول–وزن و فاکتور وضعیت یا ضریب چاقی از مولدین قزل آلای پرورشی در ایران فراهم می نماید و نیز بیان کننده وضعیت مناسب و رشد رضایت بخش ماهیان مرکز مورد مطالعه است.

این مطالعه به منظور بررسی تاثیرعصاره گیاه رازیانه بر رشد و رسیدگی اووسیت ها در ماهی ماده گورامی سه خال، در بهار 1391 در آزمایشگاه علوم پایه دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم دارویی انجام پذیرفت .بدین منظور، 60 عدد ماهی نابالغ با میانگین وزنی 3-2 گرم در 6 گروه که شامل چهار گروه تیمار برای رازیانه (مقادیر 10، 20، 30 و 50 میلی گرم بر کیلوگرم وزن ماهی) و دو گروه شاهد (کنترل 1 دریافت کننده 20 میکرولیتر متانول و کنترل 2 بدون تزریق) ،که هر گروه شامل 10 تکرار بود مورد بررسی قرار گرفت. در روز بیستم پس از پایان دوره آزمایش ماهی ها بیهوش و تشریح شدند. ساختار بافت شناسی تخمدان و درصد شاخص گنادی ماهی های تحت تیمار، باگروه کنترل مقایسه گردید. نتایج بدست آمده در این بررسی در مورد شاخص رشد نشان داد، که اختلاف آماری معنی داری در تیمارهای تحت آزمایش و گروه کنترل وجود نداشت (p>0.001) از نظر GSI اختلاف آماری معنی داری در تیمارهای آزمایشی و گروه کنترل مشاهده شد (P<0.001) بررسی قطر و تعداد اووسیت ها نیز افزایش معنی داری را بین تیمارهای تحت آزمایش به ویژه تیمار 6 در مقایسه با گروه کنترل نشان داد (P<0.001) توجه به نتایج حاضر حاکی از تاثیر رازیانه بر رشدتخمدان و رسیدگی اووسیت ها می باشد.

آرتمیا در بخش غذای زنده دامنه وسیعی را به خود اختصاص داده تا جایی که در برخی موارد به عنوان غذای زنده منحصر بفرد ارزش پیدا کرده. در این مطالعه Artemia franciscana تخم گشایی شده در شرایط آزمایشگاهی در پنج تیمار(T, E, D, G, B) هر یک با سه تکرار با تراکم 500 عدد در لیتر در ظروف کوچک 4 لیتری با جلبک نانوکلروپسیس به مدت 3 هفته تغذیه گردید.در طول مدت آزمایش تمامی شرایط مانند دما، شوری و pHجهت تمام تیمارها یکسان منظورگردید. بر اساس نتایج بدست آمده مشخص گردید ازنظر طول، تیمار E با تراکم 16 میلیون، از نظر بازماندگی تیمار G با تراکم 8 میلیون و از نظر وزن تیمارG با تراکم 8 میلیون، وضعیت مناسب تری را نسبت به سایر تیمارها داشته اند و اختلاف معنی داری را با سایر تیمارها نشان دادند (p<0.05) هدف از اجرای این پژوهش بررسی اختلاف میان غلظتهای مختلف جلبک نانوکلروپسیس جهت تغذیه ناپلیوسهای آرتمیا و مقایسه این غلظتها جهت سنجش رشد و میزان بازماندگی ناپلیوسها بود.