مقدمه: خودکار آمدی پژوهشی را می توان به عنوان قضاوت های افراد نسبت به توانایی های خود در زمینه پژوهش به منظور سازماندهی و اجرای یک سلسله امور برای رسیدن به عملکردهای پژوهشی مشخص شده بیان کرد. لذا این پژوهش با هدف بررسی خودکار آمدی پژوهشی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی انجام شد. روش کار: مطالعه حاضر، مطالعه تحلیلی مقطعی که بروی 240 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی انجام شد. دانشجویان به روش تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک دانشجویان و و با استفاده SPSS پرسشنامه خودکارآمدی پژوهشی دانشجویان مورد استفاده قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها توسط نرم افزار 20 از آزمون های آماری توصیفی( شامل میانگین، انحراف معیار، فرآوانی و درصد) و ازمون های استنباطی انجام شد. 66 درصد) بوده است. میانگین و انحراف معیار سن دانشجویان /8) یافته ها: براساس نتایج مطالعه فراوانی دانشجویان دختر 155 151، میانگین و انحراف معیار سنجه /24 ±, 36/ 22/2±, 3/6 سال بود. میانگین و انحراف معیار نمره کلی خودکارآمدی پژوهشی 02 35، خودکارآمدی در روش و اجرا /52 ±,8/ 32، خودکارآمدی در مفهوم پردازی 99 /22±, 10/ های خودکارآمدی آماری و تحلیلی 25 18، خودکارآمدی در /69 ±,5/ 12، خودکارآمدی گزارش نویسی 76 /59±,4/ 31/41±, ، خودکارآمدی در پژوهش کیفی 39 7/05 9 بدست آمد. /38 ±,2/ 15 و خودکارآمدی در اخلاق 86 /66 ±,3/ مهارت ها و تبحرها 64 نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد، خودکارآمدی پژوهشی در حد متوسط است و برای ارتقاء نیاز به مداخلات آموزشی مناسب وجود دارد.