علوم اعصاب شفای خاتم
سال:1400 | دوره:9 | شماره:3 |تعداد مقالات:14

مقدمه: اختلال طیف اوتیسم (ASD) یک اختلال روانی است و مهارت های کلامی و تعاملات اجتماعی فرد را تحت تاثیر قرار می دهد. با تولید تصاویر تشدید مغناطیسی کارکردی(fMRI) و پیشرفت ابزارهای پردازشی آن ها، استفاده از این تصاویر در شناسایی و بررسی عملکرد مغز افراد اوتیستیک بسیار مورد توجه قرار گرفت. البته، در این رویکرد فضای ویژگی بر مبنای ماتریس ارتباط عملکردی دارای ابعاد بسیار است. برخی از این ویژگی ها وابسته، غیر ضروری و اضافی هستند که کیفیت تشخیص را کاهش داده و حجم محاسبات را افزایش می دهد. از این رو با توجه به ابعاد بالای فضای جستجو، الگوریتم بهینه سازی توده ذرات (PSO) به عنوان یکی از ابزارهای قدرتمند جستجوی فراابتکاری در انتخاب ویژگی های بهینه بکار گرفته شده است. مواد و روش ها: به منظور ارزیابی قابلیت روش پیشنهادی، از الگوریتم آنالیز مولفه های اصلی (PCA) به عنوان یک روش کاهش بعد استاندارد استفاده می شود. در پژوهش حاضر، از طبقه بندی کننده ماشین های بردار پشتیبان (SVM) در تشخیص افراد اوتیستیک و سالم بر روی داده های پایگاه ABIDE استفاده شد. ضرایب ماتریس ازتباط عملکردی منجر به تولید فضای ویژگی با 6670 بعد می شود. یافته ها: دقت طبقه بندی کننده SVM در این فضای ویژگی 56 درصد است. بکارگیری الگوریتم بهینه سازی توده ذرات با حذف 3442 ویژگی، دقت طبقه بندی را تا 19/62 درصد افزایش داد که در مقایسه با الگوریتم آنالیز مولفه های اصلی عملکرد بهتری دارد. نتایج کاهش ابعاد فضای ویژگی نشان می دهد که این الگوریتم فراابتکاری با حذف تقریبا نیمی از ویژگی ها منجر به افزایش 6 درصد صحت طبقه بندی می شود. نتیجه گیری: نتایج حاکی از توانایی الگوریتم ماشین های بردار پشتیبان در مقایسه با جنگل های تصادفی و نزدیک ترین K همسایگی می باشد. الگوریتم PSO به منظور کاهش بعد فضای داده ورودی استفاده شد.

مقدمه: تاثیر هیجانات بر ادراک زمان غالبا به عامل برانگیختگی نسبت داده می شود که فرض شده است باعث افزایش یا کاهش سرعت ساعت درونی می گردد. هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر برانگیختگی بر اعوجاج زمان به کمک تکنیک پتانسیل های وابسته به رویداد بود که می تواند به جای شاخص های خود ارزیابی که روش رایج در مطالعات پیشین بوده است، سنجه های الکتروفیزیولوژیک و عینی از میزان برانگیختگی ارایه دهد. در این مطالعه از تکلیف افتراق زمان دوبخشی برای بررسی پاسخ های زمانی شرکت کنندگان به چهره های هیجانی دارای سطح برانگیختگی مختلف استفاده شد. مولفه N170 به عنوان یک شاخص عینی برای اندازه گیری مستقیم برانگیختگی ناشی از چهره های هیجانی انتخاب گردید. مواد و روش ها: از 20 شرکت کننده در حین اجرای تکلیف افتراق زمان دوبخشی که با استفاده از محرک های هیجانی مثبت با برانگیختگی بالا (چهره های شاد) و چهره های خنثی طراحی شده بود، ثبت الکتروآنسفالوگرافی به عمل آمد. یافته ها: نتایج داده های رفتاری نشان داد نقطه افتراق زمانی بدست آمده برای محرک های هیجانی مثبت با برانگیختگی بالا (چهره های شاد) در مقایسه با چهره های خنثی به شکل معنی داری کوچک تر بود، درحالی که تغییرات دامنه مولفه N170 مستقل از مدولاسیون هیجانی محرک های چهره بود. نتیجه گیری: بر اساس نظریه پردازش دو مرحله ای هیجان، به نظر می رسد N170 مولفه مناسبی برای اندازه گیری شاخص برانگیختگی چهره های هیجانی در تکالیف ضمنی نیست و احتمالا مولفه های دیررس، مقیاس بهتری برای این شاخص به دست دهند.

مقدمه: این پژوهش با هدف بررسی تاثیر شش هفته تمرین حرکتی دو طرفه در آینه بر قدرت چنگش دست مبتلا در کودکان مبتلا به فلج مغزی همی پلژیک اسپاستیک انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 16 کودک مبتلا به فلج مغزی همی پلژی به دو گروه تمرینات حرکتی دو طرفه با و بدون آینه تقسیم شدند. علاوه بر برنامه توانبخشی معمول، هر دو گروه تمرینات حرکتی را طبق دستورالعمل های خود انجام دادند. قدرت چنگش دست مبتلا در هر دو گروه قبل و بعد از مداخله با استفاده از دینامومتر دیجیتال ارزیابی شد. یافته ها: نتایج نشان داد که هر دو گروه پس از شش هفته مداخله بهبود معنی داری در نمرات قدرت چنگش دست مبتلا داشتند. علاوه بر این، مقایسه بین گروهی بهبود قابل توجهی را در متغیر فوق در گروه تمرین در آینه نسبت به گروه دیگر نشان داد. نتیجه گیری: این یافته ها نشان می دهد که علی رغم تاثیر تمرینات حرکتی دو طرفه بر قدرت چنگش کودکان مبتلا به فلج مغزی همی پلژیک اسپاستیک، تمرینات حرکتی دو طرفه با آینه تاثیر بیشتری دارد که می توان آن را با مکانیسم نورون های آینه ای توضیح داد.

مقدمه: شیوع ویروس کووید-19 مشارکت سالمندان در فعالیت بدنی را تحت تاثیر قرار داده است زیرا محدودیت ها آن ها را مجبور به ماندن در خانه کرده است. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر تمرینات ایروبیک مبتنی بر وب بر حافظه کاری زنان سالمند انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه یک مطالعه نیمه تجربی بود. جامعه آماری این پژوهش زنان سالمند شهر کرمانشاه بودند. 30 زن سالمند غیرفعال شرکت کننده در مطالعه به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. قبل از شروع پروتکل تمرین، حافظه کاری شرکت کنندگان با استفاده از آزمون ان-بک اندازه گیری شد. گروه آزمایش تمرینات خود را که شامل تمرینات ایروبیک مبتنی بر وب بود به مدت هشت هفته و سه جلسه در هفته انجام دادند. برای آزمون فرضیه های مطالعه از آنالیز کوواریانس در نرم افزار SPSS 23 استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که تمرینات ایروبیک مبتنی بر وب به طور معنی دار حافظه کاری زنان سالمند کرمانشاه را بهبود بخشید. نتیجه گیری: استفاده از تمرینات ایروبیک مبتنی بر وب می تواند حافظه کاری زنان سالمند را بهبود بخشد. بنابراین، با توجه به محدودیت های حرکتی ناشی از همه گیری کووید-19 و اهمیت فعال بودن سالمندان برای حفظ سلامت شناختی، توصیه می شود سالمندان از تمرینات ایروبیک مبتنی بر وب استفاده کنند.

مقدمه: تلاش برای شناسایی نشانگرهای اختصاصی QEEG در اختلالات افسردگی و وسواس فکری-عملی یکی از علاقه های اصلی پژوهش در الکتروانسفالوگرافی کمی است. هدف پژوهش حاضر مقایسه توان مطلق امواج ناحیه پیشانی مغز در افراد مبتلا به اختلالات افسردگی اساسی و وسواسی-جبری بود. مواد و روش ها: روش پژوهش حاضر، علی-مقایسه ای است. جامعه آماری این مطالعه را کلیه افراد مبتلا به اختلالات افسردگی اساسی و وسواس فکری-عملی مراجعه کننده به درمانگاه اعصاب و روان بیمارستان فاطمی شهر اردبیل (ایران) در سال 1398 تشکیل دادند. 15 فرد مبتلا به اختلال افسردگی اساسی و 15 فرد مبتلا به اختلال وسواس فکری-عملی به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. علاوه بر این، 15 فرد عادی نیز از بین همراهان بیماران به همین روش نمونه گیری انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از تشخیص روانپزشکی و مصاحبه بالینی ساختاریافته، پرسشنامه افسردگی بک و وسواس فکری-جبری فوآ و همکاران استفاده شد. در مرحله بعد ثبت QEEG از آن ها در محل آزمایشگاه روانشناسی دانشگاه محقق اردبیلی انجام شد و داده های آن با نرم افزار نوروگاید تجزیه و تحلیل شد. برای تحلیل داده های پژوهش از آزمون تحلیل واریانس چند متغیری استفاده شد. یافته ها: یافته ها نشان داد که توان مطلق امواج دلتا (3/444=F)، تتا (51/667=F)، آلفا (217/144=F) و بتا (175/558=F) بین افراد مبتلا به اختلالات افسردگی و وسواس فکری-عملی نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری متفاوت است. توان مطلق دلتا و تتا و آلفا در نواحی پیشانی افراد مبتلا به وسواس فکری-عملی به طور معنی داری افزایش داشت و توان مطلق آلفا و بتا در نواحی پیشانی افراد مبتلا به اختلال افسردگی به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل کاهش داشت. نتیجه گیری: این نتایج نشان داد که الگوی امواج مغزی می تواند به عنوان شاخصی برای تشخیص و پیگیری پیامدهای درمان اختلالات افسردگی و وسواس فکری-عملی مطرح شود و همچنین در طراحی مداخلات نوروفیدبک برای این اختلالات مورد استفاده قرار گیرد.

مقدمه: مهندسی بافت به عنوان بخشی از دانش زیست فناوری است که شامل توسعه ایمپلنت های زیستی برای بازسازی بافت به منظور بهبود یا افزایش عملکرد بافت یا اندام می باشد. این مطالعه با هدف بررسی اثر نانوذرات اکسید سریم بر تعامل بین سلول های بنیادی بافت چربی و داربست های سلول زدایی عصب سیاتیک در موش های صحرایی انجام شد. مواد و روش ها: موش ها با تزریق مخلوطی از کتامین (80 میلی گرم بر کیلوگرم) و زایلازین (10 میلی گرم بر کیلوگرم) بیهوش شدند. قطعات عصب سیاتیک (15 میلی متر) در بالای محل سه شاخه در عضله ران برداشته شد و پس از تمیز کردن بافت های اطراف با استفاده از روش ساندل سلول زدایی شد. سپس سلول های مزانشیمی بافت چربی روی داربست کاشته شدند و رشد و زنده مانی سلول های کاشته شده روی داربست در حضور نانوذرات اکسید سریم با تست MTT اندازه گیری شد. یافته ها: نتایج بررسی های بافت شناسی نشان داد که داربست ها کاملا سلول زدایی شده اند و رنگ آمیزی هماتوکسیلین/ ایوزین و دپی این نتایج را تایید می کند. ارزیابی تخصصی بافت با رنگ آمیزی تری کروم ماسون و همچنین آنالیز بیومکانیکی نشان داد که الیاف کلاژن و الاستین نسبتا در ماتریکس خارج سلولی حفظ شده اند. زنده مانی سلول روی داربست در حضور نانوذرات افزایش یافت. نتیجه گیری: نانوذرات اکسید سریم باعث افزایش پایداری، تکثیر و حفظ سلول های مزانشیمی بافت چربی می شود و ممکن است در درمان ضایعات اعصاب محیطی مفید باشد.

مقدمه: بیماران مبتلا به صرع با تنش های متعدد جسمی و روانی مواجه هستند که منجر به کاهش کیفیت زندگی آنان می شود. با توجه به ارتباط تنظیم شناختی هیجان و خودکارآمدی اجتماعی با بیماری های سیستم اعصاب مرکزی، یکی از روش هایی که می تواند به توانبخشی بیماران مبتلا به صرع کمک نماید، طرحواره درمانی است. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی طرحواره درمانی بر تنظیم شناختی هیجان و خودکارآمدی اجتماعی نوجوانان مبتلا به صرع بود. مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه نیمه آزمایشی با پیش آزمون-پس آزمون و گروه گواه بود. نمونه پژوهش 30 نوجوان مبتلا به صرع در شهر رشت، ایران در سال 1400-1399 بودند که به طور در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه 15 نفر) جایدهی شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان (گارنفسکی و همکاران، 2001) و مقیاس خودکارآمدی اجتماعی (اسمیت و بتز، 2000) در مراحل قبل و بعد از درمان استفاده شد. طرحواره درمانی به صورت گروهی در 10 جلسه برای گروه آزمایش ارایه شد ولی گروه گواه هیچ گونه درمانی دریافت نکرد. یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که اثربخشی طرحواره درمانی بر بهبود تنظیم شناختی هیجان و خودکارآمدی اجتماعی نوجوانان مبتلا به صرع به طور معنی داری تاثیر دارد. نتیجه گیری: طرحواره درمانی می تواند یک روش درمانی مناسب برای بهبود تنظیم هیجان و مهارت های اجتماعی در نوجوانان مبتلا به صرع بوده و می تواند در افزایش رضایت از زندگی این بیماران مفید باشد.

مقدمه: هیجانات مراقبین می تواند بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به صرع اثرگذار باشد. هدف این پژوهش بررسی نقش واسطه ای ابعاد هوش معنوی در رابطه بین ذهن آگاهی و هیجان ابراز شده در مراقبین بیماران مبتلا به صرع بود. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع توصیفی مقطعی بود. نمونه پژوهش شامل 90 نفر از بیماران مبتلا به صرع و مراقبین آن ها بود که به صورت در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه های هیجان ابراز شده، مهارت های ذهن آگاهی کنتاکی و هوش معنوی پاسخ دادند. فرضیه پژوهش با استفاده از تحلیل رگرسیون به روش سلسله مراتبی با بهره گیری از مراحل پیشنهادی بارون و کنی مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی نشان داد که در مرحله اول، ذهن آگاهی (0/39-=β, ) قادر به پیش بینی هیجان ابرازشده است. در مرحله دوم، ذهن آگاهی (0/28-=β, ) و تنها بعد توانایی مقابله با مشکلات هوش معنوی (0/27-=β, ) هیجان ابرازشده را پیش بینی می کنند. با توجه به کاهش میزان بتای ذهن آگاهی در مرحله دوم نسبت به مرحله اول نقش واسطه ای جزیی زیرمقیاس توانایی مقابله با مشکلات در رابطه بین ذهن آگاهی و هیجان ابراز شده تایید می شود. نتیجه گیری: ذهن آگاهی با هیجان ابراز شده مراقبین بیماران مبتلا به صرع ارتباط دارد و توانایی مقابله با مشکلات به عنوان یکی از ابعاد هوش معنوی در این رابطه نقش میانجی دارد. لذا پیشنهاد می شود به آموزش های روانشناختی در زمینه ارتقاء ذهن آگاهی و هوش معنوی مراقبین بیماران صرع توجه بیشتری شود.

مقدمه: عفونت SARS-CoV-2 به سرعت در سراسر جهان گسترش یافته و توسط سازمان بهداشت جهانی به عنوان یک بیماری همه گیر شناخته شده است. اختلالات روانشناختی از جمله اضطراب در سال های گذشته مشکلات بی شماری را برای جوامع به وجود آورده است. در مطالعه حاضر، ویژگی های بالینی مختلف بیماران مبتلا به بیماری کویید-19، به ویژه علایم اختلال روان تنی (سایکوسوماتیک) بررسی شد. مواد و روش ها: مشخصات بالینی 2928 بیمار مبتلا به عفونت SARS-CoV-2 شامل عوامل خطر از جمله دیابت شیرین، فشار خون، بیماری های قلبی-عروقی و بیماری مزمن کلیوی و همچنین اضطراب در شهرهای مختلف ایران (تهران، کرج، همدان و کرمانشاه) جمع آوری و آنالیز شد. یافته ها: داده های ما الگوهای متفاوتی از ویژگی های بالینی و میزان اضطراب در بیماران مبتلا به کووید-19 را در مناطق مختلف ایران نشان داده است. با این حال، ویژگی های بیماری التهابی مزمن ریه در این بیماران در مناطق مختلف مشابه بود. نتیجه گیری: عوامل جغرافیایی و همچنین امکانات پزشکی شرکت کنندگان ممکن است بر ویژگی های بالینی بیماران مبتلا به کووید-19 تاثیر بگذارد.

مقدمه: ایسکمی مغزی ناشی از کاهش گلوکز و اکسیژن به دنبال نارسایی خون رسانی مغز است. ایسکمی را می توان در مدل های کانونی و سرتاسری ایجاد کرد. یک نوع از مدل حیوانی ایسکمی مغزی سراسری گذرا با انسداد دو سرخرگ کاروتید و ایسکمی کانونی با انسداد شریان مغزی میانی القا می شود که متداول ترین روش های بکارگیری شده برای تحقیقات پاتوفیزیولوژیک ایسکمی و ساز و کارهای آن است. درک مکانیسم های پاتوفیزیولوژیک ایسکمی مغزی برای توسعه رویکردهای پیشگیرانه و درمانی جدید برای ایسکمی مغز مهم است. نتیجه گیری: در مطالعه حاضر مکانیسم های پاتوفیزیولوژیک حوادث ایسکمیک مغز مانند کاهش جریان خون مغزی، سمیت عصبی گلوتامات، استرس اکسیداتیو، التهاب، ادم مغزی، اختلال عملکرد سیستم کولینرژیک، مرگ سلول های عصبی و آسیب هیپوکامپ را شرح داده ایم. تلاش های گسترده ای برای یافتن داروهای موثر با کمترین عوارض جانبی برای تعدیل مسیرهای درگیر در ایسکمی مغز در حال انجام است. در مجموع، اطلاعات ارایه شده ممکن است راهنمای مناسبی برای طراحی استراتژی های درمانی جدید برای ایسکمی مغز باشد.

مقدمه: هدف اولیه مراقبت های ویژه پس از جراحی مغز و اعصاب شناسایی و پیشگیری از تخریب عصبی با ارایه فعالیت های حمایتی برای حفظ هموستاز پایدار است. عواملی مانند جراحی، بیهوشی یا سایر مسایل مربوط به بیماری بر وضعیت پس از عمل بیماران تاثیر می گذارد. در این راستا، کادر پرستاری و پزشکی آگاه از اقدامات جراحی مغز و اعصاب، باید دوره نظارت و پیگیری خاصی را در مدت کوتاهی پس از جراحی برنامه ریزی کنند. در بسیاری از مراکز جراحی مغز و اعصاب، دوره مراقبت پس از عمل در جراحی هایی مانند کرانیوتومی محدود، ممکن است نسبتا کوتاه باشد. با این حال بروز ادم مغزی، خونریزی داخل جمجمه، تشنج یا سایر شرایط تهدید کننده زندگی، مراقبت های بعد از عمل را برای چند روز طولانی می کند. به طور کلی حفظ ایمنی راه های هوایی، از بین بردن نیاز به تهویه مصنوعی، کنترل گردش خون و تعادل مایعات، تغذیه، کنترل آرام بخش ها و مسکن ها از اصلی ترین مراقبت ها هستند. توجه دقیق به هر یک از این مسایل برای بهبود نتایج جراحی مغز و اعصاب ضروری است. نتیجه گیری: مدیریت قوی مراقبت های بعد از عمل، به ویژه در مراحل اولیه، برای اطمینان از شرایط مناسب قبل از عمل ضروری است. پرستاران نقش مهمی در نظارت بر بیماران پس از رویدادهای جراحی مغز و اعصاب دارند.

مقدمه: تصادف، سقوط، آسیب های ورزشی و تروما شایع ترین علل آسیب های مغزی و نخاعی هستند که منجر به نقص در عملکردهای حسی و حرکتی می شوند. تلاش های زیادی برای استفاده از سلول های بنیادی برای ترمیم و جلوگیری از ایجاد عوارض ناشی از آسیب به سیستم عصبی مرکزی صورت گرفته است. چالش اصلی در این زمینه انتخاب سلول های بنیادی مناسب برای جایگزینی سلول های عصبی از دست رفته و جلوگیری از فرآیندهایی است که عملکرد سلول های بنیادی را مختل می کنند. در این مقاله مروری، اطلاعات فعلی در مورد سلول های بنیادی مختلف مورد استفاده در درمان آسیب به سیستم عصبی، مکانیسم های احتمالی عملکرد آن ها مورد بحث قرار گرفته است. علاوه بر این، مزایا و معایب درمان با سلول های بنیادی بر اساس یافته های مطالعات پایه و بالینی شرح داده شده است. هزینه بالای درمان با سلول های بنیادی و عوارض جانبی ناخواسته، چالش های اصلی در استفاده درمانی از سلول های بنیادی برای ترمیم سیستم عصبی هستند. بنابراین تحقیقات بیشتری برای بهینه سازی رویکردهای سلول درمانی در محیط های بالینی مورد نیاز است. نتیجه گیری: وجود انواع مختلف سلول های بنیادی با قابلیت های متنوع و رفع مشکلات موجود می تواند امید به استفاده از سلول درمانی برای درمان آسیب های سیستم عصبی را افزایش دهد.

مقدمه: سکته مغزی سومین علت مرگ و میر و عامل اصلی ناتوانی جسمی بزرگسالان در جهان است. علیرغم پیشرفت در روشن شدن مکانیسم های پاتوفیزیولوژیک ایسکمی مغزی در چند دهه گذشته، درمان های موجود برای این بیماران موثر نبوده است. امروزه مدل های حیوانی مختلفی به منظور مطالعه پاتوفیزیولوژی و همچنین ریسک فاکتورها و یافتن استراتژی های درمانی برای ایسکمی مغزی بکار گرفته شده است. این مدل ها به دو دسته تقسیم می شوند: ایسکمی مغزی سراسری و ایسکمی مغزی موضعی. مدل های ایسکمی سراسری خود به دو مدل کامل و ناقص ایسکمی تقسیم می شوند که به دنبال انسداد کامل یا ناقص جریان خون-مغزی القا می شوند. مدل های موضعی متعددی به منظور القا سکته مغزی موضعی در گونه های مختلف ارایه شده است که منجر به اختلال در جریان خون رسانی به مغز در یک یا نواحی متعدد از مغز می شوند. اکثریت قریب به اتفاق موارد سکته مغزی ناشی از انسداد موقت یا دایمی یک رگ خونی مغزی (سکته مغزی ایسکمیک) است که در نهایت منجر به انفارکتوس مغزی می شود. اندازه ناحیه انفارکتوس و پیامدهای عصبی آن به عوامل متعددی مانند مدت و شدت ایسکمی، وجود سیستم های خون رسانی جانبی، سن، جنس و پیشینه ژنتیکی وابسته است. نتیجه گیری: بنابراین سکته مغزی ایسکمیک یک اختلال بسیار پیچیده و ناهمگن است. بدیهی است که مدل های آزمایشگاهی سکته مغزی نمی توانند تمامی جوانب خاص این بیماری را در بر گیرند. لذا موفقیت درتحقیقات پیش-بالینی سکته مغزی به منظور یافتن درمان های جدید برای این بیماران، ممکن است متکی به انتخاب متناسب مدل سکته مغزی حیوانی باشد. این مطالعه به مرور رایج ترین مدل های سکته مغزی پرداخته و همچنین مزایا و محدودیت های هر مدل را مورد بحث قرار داده است.

مقدمه: مجموعه روش های اصلاح سوگیری شناختی دسته ای از فرآیندهای درمانی مستقل از درمانگر، مبتنی بر رایانه و نسبتا جدید محسوب می شوند که عمدتا برای درمان اختلالات اضطرابی، عاطفی و انواع اعتیاد به عنوان درمانی سرپایی مورد استفاده قرار می گیرند. هدف اصلی مقاله حاضر ارایه آخرین نتایج به دست آمده در حوزه مطالعات اصلاح سوگیری شناختی برای ارتقای دانش متخصصان و پژوهشگران در مورد تاثیرات اصلاح سوگیری شناختی هم از چشم انداز مبانی و هم کاربردی است. در مقاله حاضر ابتدا اصلاح سوگیری شناختی به اختصار تعریف شده است، سپس انواع روش های آن (سوگیری شناختی توجه، تفسیر و حافظه) و به دنبال آن درمان های مبتنی بر آن ها معرفی شده اند. پس از آن مطالعات انجام شده در مورد اثربخشی این درمان ها بررسی و نتایج آن ها مورد بحث و بررسی قرار گرفت. نتیجه گیری: پژوهش ها به صورت نسبتا قوی و منسجم نشان داده اند که امکان اصلاح فرآیندهای سوگیری شناختی در حوزه های اختلالات مختلف، مثل اختلالات اضطرابی و عاطفی، اختلالات خلقی، درد مزمن، وسواس، اعتیاد و مقابله با فراخوانی نشخوار فکری وجود دارد. علاوه بر این، نتایج حاکی از آن است که برنامه های رایانه ای اصلاح سوگیری و تکلیف دات پروب گزینه های جایگزین یا مکمل مناسبی برای کاهش یا درمان علایم بالینی و سوگیری های شناختی هستند. این روش ها گذشته از نیاز به ابداع برنامه ها و اپلیکیشن های درمانی و تطبیق ویژگی های فرهنگی نسخه های انگلیسی با جمعیت ایرانی، به تحقیقات جدید برای ارزیابی جمعیت بالینی و همچنین تاثیر آن بر اختلالات گوناگون نیاز دارد.