هدف از این مطالعه بررسی اثر حاد مصرف مکمل جدوار و یک وهله فعالیت وامانده ساز بر برخی عوامل التهابی بازیکنان مرد هندبال بود. این مطالعه در قالب یک طرح نیمه تجربی و دو سو کور به طور تصادفی انجام گرفت. تعداد 14 هندبالیست (میانگین سن، قد، وزن و نمایه توده بدنی به ترتیب 56/1± 42/21، 85/5± 186، 10± 25/83 و 93/2± 09/24 کیلوگرم بر مترمربع) در 2 گروه مکمل (جدوار) و دارونما (مالتودکستریین) تقسیم شدند. نمونه های خونی از آزمودنی ها قبل (صبح ناشتا) و بلافاصله بعد از انجام پروتکل بیشینه بروس جمع آوری شد. در مرحله بعد گروه مکمل روزانه 3 کپسول 500 میلی گرمی جدوار و گروه کنترل روزانه 3 کپسول 500 میلی گرمی مالتودکسترین به مدت هفت روز مصرف کردند. 24 ساعت پس از مصرف آخرین کپسول، آزمودنی ها پروتکل بیشینه بروس را تا حد واماندگی انجام دادند و همانند مرحله اول نمونه های خونی قبل و بلافاصله بعد از انجام مرحله بیشینه بروس جمع آوری شد. نتایج نشان داد یک جلسه فعالیت وامانده ساز می تواند عوامل التهابی (IL-6, CRP, TNF-α ) را افزایش دهد (05/0>P). در حالی که مصرف یک هفته مکمل جدوار باعث تعدیل افزایش عوامل التهابی شد (05/0>P). همچنین این مکمل توانست مدت زمان واماندگی را در گروه مکمل افزایش دهد (05/0>P). با توجه به نتایج تحقیق ازآنجاکه میزان عوامل التهابی بعد از فعالیت درمانده ساز در گروه مکمل علیرغم افزایش به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل در بازیکنان مرد هندبال کمتر بود، مصرف مکمل جدوار به همراه فعالیت ورزشی توصیه می شود