زمینه: روانشناسان معتقدند که افکار و هیجان های منفی موجب می شود فکر، عمل و خلاقیت انسانها محدود شود. حال آنکه تفکرات و هیجان های مثبت موجب گسترده تر شدن اعمال می شود. تفکرات و هیجان های مثبت؛ شادی و شادمانی شیوه های معمول تفکر، آدمی را به سوی کنجکاوی و آفرینندگی بیشتر سوق می دهد. امروزه بسیاری از روانشناسان معتقدند که می توان خلاقیت را از طریق تعلیم و تربیت به دیگران آموخت.هدف: پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش مهارت های مثبت اندیشی بر خلاقیت و هر یک از زیر بخش های سیالی، بسط، ابتکار و انعطاف پذیری دانش آموزان است.روش: بدین منظور، دو کلاس شامل 34 نفر به صورت تصادفی با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای از مقطع سال اول دبیرستان یکی از مدارس منطقه 5 تهران انتخاب شدند و به صورت تصادفی در گروه های آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابتدا آزمون خلاقیت عابدی (1374) برای هر دو گروه اجرا و آنگاه مهارت های مثبت اندیشی در مدت 10 جلسه به گروه آزمایش، آموزش داده شد. پس از آن دوباره از هر دو گروه، آزمون خلاقیت عابدی گرفته شد.یافته ها: تجزیه و تحلیل داده ها با روش تحلیل واریانس انجام شد. یافته ها فرضیه های پژوهش مبتنی بر تاثیر آموزش مهارت های مثبت اندیشی بر خلاقیت و هر یک از زیر بخش های سیالی، بسط، ابتکار و انعطاف پذیری دانش آموزان را تایید کرد.بحث و نتیجه گیری: بر این اساس می توان نتیجه گیری کرد که با آموزش مهارت های مثبت اندیشی می توان خلاقیت دانش آموزان را افزایش داد.