مجله دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران
سال:1392 | دوره:26 | شماره:4 (مسلسل 77) |تعداد مقالات:12

زمینه و هدف: یکی از شاخص های ارزشیابی در موسسات درمانی که در سال های اخیر مورد توجه قرار گرفته است ارزشیابی سازمان بر اساس میزان رضایتمندی مراجعین می باشد. هدف از مطالعه حاضر مقایسه میزان رضایتمندی بیماران از ارایه خدمات به صورت درمان جامع در مقایسه با روش سنتی ارایه خدمات در کلینیک آموزشی دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران بود.روش بررسی: پژوهش حاضر یک بررسی توصیفی- مقطعی بر روی 308 بیمار دریافت کننده خدمات دندانپزشکی در بهار 1389 در دانشگاه علوم پزشکی تهران بود. داده ها از بیماران بخش درمان جامع علاوه بر سایر بخش های درمانی مستقل دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران شامل بخش های (ترمیمی و زیبایی، پریودنتیکس، اندودنتیکس، رادیولوژی، پروتز متحرک و پروتز ثابت) با استفاده از نسخه ترجمه شده پرسشنامه رضایتمندی دندانی Dental Satisfaction Questionnaire (DSQ) شامل 19 سوال در سه حیطه و اطلاعات دموگرافیک جمع آوری گردید. آمار توصیفی به صورت درصد پاسخ دهی گزارش شد. به منظور مقایسه میانگین نمرات کسب شده بین حیطه ها آنالیز واریانس محاسبه گردید.یافته ها: میانگین استاندارد شده Dental Satisfaction Index (DSI) نمره حیطه های مختلف به طور متوسط به شرح زیر می باشد: کنترل درد 58±17، دسترسی 59±12، کیفیت درمان 68±11 و رضایت کلی 62±10 بود. 92.5% از پرسش شوندگان عنوان نموده اند که دانشجویان هنگام معاینه بیماران بسیار با دقت هستند. 96.8% از بیماران اظهار داشتند که دانشجویان برخورد محترمانه ای با بیماران خود دارند. مهم ترین علل نارضایتی بیماران علاوه بر سیستم نوبت دهی و مدت انتظار، عدم ارایه خدمات پیشگیرانه و تلاش در جهت کاهش درد بود.نتیجه گیری: میزان رضایتمندی بیماران مراجعه کننده به کلینیک های درمانی دندانپزشکی در اندازه نسبتا مطلوبی قرار دارد. به منظور ارتقاء سیستم ارایه خدمات پیشگیری و تلاش در جهت کنترل درد پیشنهاد می گردد.

زمینه و هدف: تهیه قالب های دقیق از دندان های تراش خورده، در شرایطی که در مجاور ایمپلنت های دندانی هستند، حائز اهمیت است. در این شرایط، عدم توجه در انتخاب ماده و روش قالب گیری مناسب، نه تنها می تواند در انتقال موقعیت سه بعدی ایمپلنت تاثیرگذار باشد، بلکه ثبت دقیق دندان را نیز می تواند به مخاطره بیاندازد. در تحقیق حاضر دقت دو ماده قالب گیری با استفاده از ترانسفر قالب گیری مخروطی در ثبت موقعیت ایمپلنت و جزئیات سطح بررسی شد.روش بررسی: یک مدل مرجع فلزی دارای 2 ایمپلنت (Implantium) به همراه تراش سه شیار بر سطح یک دندان طبق استاندارد شماره ADA19، ساخته شد. 10 قالب پلی اتر (PE) با قوام متوسط با تری اختصاصی و 10 قالب پوتی واش پلی وینیل سایلوکسان (PVS) با تری پیش ساخته با استفاده از ترانسفرهای قالب گیری مخروطی تهیه شد. قالب ها با گچ ADA نوع 4 ریخته شد. دقت قالب گیری به وسیله ارزیابی جابه جایی سر آنالوگ ایمپلنت ها در محورهای x و y و جابه جایی زاویه ای، با استفاده از Coordinate Measuring Machine (CMM) و نیز دقت بازسازی شیارها با استفاده از Video Measuring Machine اندازه گیری شد. این اندازه گیری ها با مقادیر حاصل از مدل مرجع مقایسه شد. داده ها توسط آنالیز One-way ANOVA و T-test آنالیز شد.یافته ها: پوتی واش PVS جابه جایی خطی کمتری نسبت به مدل مرجع داشت (P<0.001). اختلاف معنی داری در بازسازی جزئیات سطحی وجود نداشت (P=0.15).نتیجه گیری: پوتی واش PVS جابه جایی خطی کمتری نسبت به PE با قوام متوسط داشت. تفاوت معنی داری ازنظر بازسازی جزئیات سطحی بین دو ماده قالب گیری، وجود نداشت.

زمینه و هدف: ثبات و گیر سیستم پست و کور در موفقیت ترمیم نهایی یک فاکتور کلیدی محسوب می شود. هدف از این مطالعه تعیین گیر چند نوع کورکامپوزیتی و سیستم باندینگ بر استحکام کششی باند بین انواع کور و یک نوع پست فایبر بود.روش بررسی: به منظور بررسی اتصال کور کامپوزیتی به پست تعداد 60 عدد پست فایبر کوارتز DT Light، بر اساس نوع باندینگ و نوع ماده کور به شش گروه تقسیم شدند: گروه Heliomolar Flow+Seal Bond :A، گروه Heliomolar Flow+SE Bond :B، گروه Valux Plus+Seal Bond :C، گروه Valux Plus+SE Bond :D، گروه Corecem+Seal Bond :E، گروه Corecem+SE Bond :F، پس از طی 5000 سیکل حرارتی (5-55oC) و برش طولی از هر نمونه 4 مقطع به ضخامت یک میلی متر به دست آمد. برش ها جداگانه در دستگاه تحت نیروی کششی قرار گرفت. سطح شکست توسط استریو میکروسکوپ بررسی و نوع شکست تعیین شد. One-Way ANOVA و Tukey HSD برای آنالیز آماری داده ها (P<0.05) مورد استفاده قرار گرفتند.یافته ها: تاثیر کور کامپوزیتی و نوع باندینگ مستقل از یکدیگر نبود. کاربرد Seal Bond، کامپوزیت هیبرید (Valux Plus) به طور معنی داری استحکام باند بیشتری داشت (P<0.05). درحالیکه با کاربرد SE Bond استحکام باند کامپوزیت هیبرید از دو گروه دیگر کمتر بود (P<0.05). نتیجه گیری: استحکام باند، تحت تاثیر نوع کامپوزیت و نوع سیستم باندینگ و ترکیب این دو نوع قرار دارد به طوری که یک کامپوزیت واحد ممکن است با کاربرد باندینگ متفاوت رفتار متفاوتی نشان دهد.

زمینه و هدف: باتوجه به کاربرد فراوان پست های غیرفلزی پیش ساخته در دندانپزشکی امروز و عدم وجود اطلاعات کافی در زمینه نحوه پخش استرس آنها در دیواره کانال دندان، این تحقیق با هدف مقایسه تاثیر دو نوع پست فایبر Simple taper و Double taper بر توزیع تنش بر دیواره های کانال ریشه دندان به روش فتوالاستیک انجام شد.روش بررسی: این تحقیق به روش Experimental در سیستم فتوالاستیک انجام شد. در این تحقیق دو نوع پست فایبر Simple taper و Double taper با قطر 0.9 و طول 20 میلی متر و اپوکسی رزین استفاده شد. ابتدا دو مدل فتوالاستیک با ابعاد دندانی ساخته و پست های موردنظر درون آنها قرار داده شد و Core مربوط به هر پست روی مدل موردنظر ساخته شده هریک از مدل ها در دستگاه پولاریسکوپ تحت بار قرار گرفته و از حلقه های رنگی Fringe order تشکیل شده عکس برداری شد.یافته ها: در بارگذاری 100 نیوتن تحت زاویه 90 درجه در ناحیه سرویکال و اپیکال در پست فایبر Fringe order simple taper اعداد 1.39 و 2.5 و در پست فایبر Double taper 1.39 و 2.35 را نشان داد. در بارگذاری 150 نیوتون تحت زاویه 30 درجه در دو ناحیه سرویکال و اپیکال پست فایبر Fringe order simple taper اعداد 4 و 2.65 و در پست فایبر 4 Double taper و 2.5 بود.نتیجه گیری: در نیروهای عمودی و مایل پست فایبر Double taper نحوه پخش استرس بهتری را نسبت به پست فایبر Simple taper نشان می دهند.

زمینه و هدف: ایمپلنت های دندانی در طی سال ها مورد مطالعه قرار گرفته اند تا جایگزین دندان های از بین رفته شوند. یکی از شرایط موفقیت ایمپلنت ها پایداری و مقاومت آن ها تحت نیروهای وارده و کمینه بودن تنش در استخوان اطراف آن می باشند. هدف از این تحقیق تحلیل عددی و سه بعدی فک دارای ایمپلنت، تحت بارگذاری حرارتی بود.روش بررسی: استخوان فک در نرم افزار سالیدورکس (Solidworks) مدل شده و جهت دستیابی به مدل هرچه دقیق تر، استخوان فک به صورت یک ماده ایزوتروپیک خطی درنظر گرفته شد. همچنین مجموعه ایمپلنت ITI، شامل ایمپلنت (Implant)، اباتمنت (Abutment)، فریم ورک (Framework) و پرسلن سطح آن (Crown) یا روکش توسط نرم افزار مدل سازی سالیدورکس مدل شده و در استخوان کاشت گردید. بعد از وارد کردن (Import) مدل های طراحی شده در نرم افزار تحلیلی آباکوس (Abaqus)، خواص و شرایط مرزی و نیرویی تعیین گشته و در نهایت پس از مش بندی، مدل تحلیل گردید. در این تحلیل المان محدود، بار در دو مرحله به مدل اعمال گردید. در مرحله اول اباتمنت توسط گشتاور سفت کنندگی به مقدار 35 N.cm در داخل ایمپلنت محکم شد، که سبب ایجاد تنش های مکانیکی در پیچ اباتمنت شد. در مرحله دوم بار حرارتی ناشی از نوشیدن مایعات سرد و گرم به صورت شار حرارتی بر واحد سطح، به کل سطح پوشش سرامیکی اعمال گردید.یافته ها: در نتایج تحلیل حرارتی، دمای استخوان فک، حدودا 5.5 درجه سانتی گراد در حالت نوشیدن مایعات سرد کاهش و 4.9 درجه سانتی گراد در حالت نوشیدن مایعات گرم افزایش یافت. بیشترین تغییرات دمایی در کل مجموعه ایمپلنت و استخوان در حالت نوشیدن مایعات سرد بود، که دمای سطح پوشش سرامیکی حدود 14 درجه سرد شد.نتیجه گیری: با مشاهده نتایج تنش های حرارتی می توان دریافت که تنش های حرارتی مقادیر کمی دارند و آن نیز به دلیل تغییرات دمایی ناچیز در مجموعه می باشد. بیشترین تنش مربوط به اباتمنت می باشد که آن نیز در اثر گشتاور سفت کنندگی ایجاد می شود.

زمینه و هدف: تغییرات دمایی قابل توجه در محیط د هان می تواند به ایمپلنت های قرار گرفته در درون استخوان نیز منتقل و پیش آگهی درمان را تحت تاثیر قرار دهد. تا بدان جا که برخی محققان، تصحیح عادات تغذیه افراد بعد از دریافت درمان ایمپلنت را توصیه کرده اند. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثر تغییرات دمایی محیط د هان به دنبال مصرف مواد غذایی مختلف بر دمای ایمپلنت انجام شد.روش بررسی: در یک کارآزمایی بالینی، 3 بیمار واجد شرایط برای دریافت ایمپلنت انتخاب و 2 ماه بعد از جراحی قرار دادن ایمپلنت، مورد آزمایش قرار گرفتند. دمای داخلی ایمپلنت ها در بیماران و به دنبال مصرف مایعات سرد و گرم با استفاده از سنسور متصل به ترمومتر اندازه گیری شد. سپس تغییرات دمایی اندازه گیری شده در طول زمان با استفاده از آزمون ناپارامتری Friedman مورد قضاوت آماری قرار گرفت.یافته ها: به دنبال مصرف مایعات گرم، دمای ایمپلنت ها به صورت معنی دار و صعودی در طول زمان افزایش پیدا کرده بود (P=0.009). همچنین، بعد از مصرف نوشیدنی های سرد، دمای ایمپلنت ها به صورت معنی دار و نزولی در طول زمان کاهش یافته بود (P=0.004). بیشترین دمای ثبت شده در ایمپلنت ها بعد از نوشیدن مایعات گرم برابر 41.57 درجه سانتی گراد و حداقل آن برابر 36.77 درجه سانتی گراد گزارش شد. همچنین، حداکثر دمای ایمپلنت ها بعد از نوشیدن مایعات سرد برابر 34.13 درجه سانتی گراد و حداقل آن نیز برابر 26.83 درجه سانتی گراد بود.نتیجه گیری: به نظر نمی رسد دما های ثبت شده در تحقیق حاضر بتواند پیش آگهی درمان های ایمپلنت را تضعیف نماید، هرچند نوشیدن مایعات خیلی داغ و سرد ممکن است یکی از عوامل تضعیف کننده پیش آگهی درمان ایمپلنت بوده و درنتیجه، باید هشدار های لازم به بیماران داده شود.

زمینه و هدف: دندان مولر سوم نهفته، سطح استخوان را در سطح دیستال دندان مولر دوم کاهش می دهد و گاهی اوقات می تواند منجر به تحلیل ریشه دندان مجاور نیز بشود. هدف از این تحقیق تعیین میزان این تحلیل با استفاده از رادیوگرافی پری آپیکال و پانورامیک بود.روش بررسی: در این مطالعه مقطعی- توصیفی 54 بیمار (28 مرد، 26 زن) بزرگتر از 15 سال با میانگین سنی 22 سال از بخش جراحی دهان، فک و صورت دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران حضور داشتند. از هر بیمار رادیوگرافی پانورامیک و پری آپیکال دندان مولر سوم (به دلیل روتین بودن آن ها و بررسی دقت پانورامیک نسبت به پری آپیکال) تهیه گردید و تحلیل ریشه دندان مولر دوم توسط دو نفر مشاهده و یادداشت گردید، برای آنالیز داده ها از تست آماری Fisher استفاده شد. یافته ها: شیوع تحلیل ریشه دندان مولر دوم مجاور با مولر سوم نهفته در رادیوگرافی پانورامیک و پری آپیکال بیماران مورد بررسی به ترتیب 46.3 و 31.5 درصد بود (P>0.05). بیشتر این تحلیل ها در یک سوم سرویکالی دندان مولر دوم که دندان مولر سوم نهفته با موقعیت مزیالی یا افقی مشاهده گردید.نتیجه گیری: با توجه به درصد نسبتا بالای تحلیل کشیدن دندان مولر سوم نهفته به ویژه با موقعیت مزیالی یا افقی برای جلوگیری از عوارض بعدی توصیه می گردد.

زمینه و هدف: استفاده از فلوراید به عنوان یکی از موفق ترین برنامه های مداخله ای برای پیشگیری از پوسیدگی دندانی مطرح است. هدف از انجام این مطالعه، هزینه یابی دو خدمت پیشگیرانه فلورایدتراپی توسط ژل در مطب و فلوریداسیون نمک در جامعه برای جمعیت ایرانی بود.روش بررسی: دراین مطالعه، هزینه های مربوط به استفاده از ژل فلوراید در مطب، با استفاده از روش هزینه یابی مبتنی بر فعالیت طی سال 1390 از دو دیدگاه مورد بررسی قرار گرفت. از دیدگاه ارایه کننده خدمت، هزینه ها با درنظر گرفتن هزینه های مستقیم درمانی و هزینه های غیرمستقیم و از دیدگاه گیرنده خدمت، هزینه ها در سه بخش شامل هزینه های مستقیم درمانی، هزینه های مستقیم غیر درمانی و هزینه های غیرمستقیم لحاظ گردید. هزینه یابی فلوریداسیون نمک جهت مصرف عمومی بر اساس هزینه های پروسه فلوریده کردن نمک، شامل خریداری، نصب، کنترل، نگهداری و تعمیرات ماشین آلات و تجهیزات، هزینه های پرسنلی و هزینه مواد اولیه مورد استفاده، انجام گرفت.یافته ها: هزینه های مربوط به استفاده از ژل فلوراید در مطب از دیدگاه ارایه کننده خدمت مجموعا 245032 ریال برآورد گردید. همچنین مشخص شد که گرفتن خدمت فلورایدتراپی برای گیرنده خدمت 239600 ریال هزینه دربردارد. درمجموع هزینه های تخمینی جهت تولید نمک فلوریده مصرفی یک واحد جمعیتی 10 میلیون نفری، 35 میلیارد و 940 میلیون ریال و به عبارتی، 3594 ریال به ازای هر نفر محاسبه گردید.نتیجه گیری: هزینه سرانه استفاده از نمک فلوریده در سطح جامعه در مقایسه با روش استفاده از ژل فلوراید در مطب بسیار کمتر است و این روش می تواند به عنوان روشی مقرون به صرفه برای پیشگیری از پوسیدگی در کشور ایران استفاده گردد.

زمینه و هدف: ماماها در انتقال اطلاعات مرتبط با سلامت دهان می توانند نقش مهمی داشته باشند چراکه مادران باردار بیشتر با این گروه در ارتباط هستند. هدف ما بررسی تاثیر یک مداخله آموزشی بر دانش و آمادگی ارایه مراقبت های سلامت دهان مادران باردار در دانشجویان مامایی بود.روش بررسی: در این کارآزمایی تصادفی گروه مداخله شامل دانشجویان سال سوم مامایی پردیس مرکزی (29 نفر) و گروه مقایسه (33 نفر در پردیس همت) پرسشنامه ای شامل 8 سوال دموگرافیک، 18 سوال مرتبط با دانش و 1 سوال مربوط به آمادگی را تکمیل کردند. سپس مداخله آموزشی با بهره گیری از روش های سخنرانی، آموزش نحوه مسواک زدن و ایفای نقش انجام شد و به فاصله 3 ماه پرسشنامه ها مجددا تکمیل شد. آنالیزآماری توسط Mann-Whitney Test، ANOVA، Chi-Square test، T-test و Regression با نرم افزار SPSS گرفت.یافته ها: میانگین نمره دانش در گروه مداخله و مقایسه در پیش آزمون 26.7 و 24.8 بود که در پس آزمون به 48.5 و 29.1 تغییر یافت (P<0.001). در قسمت آمادگی در به کارگیری اطلاعات ارتقاء سلامت دهان در گروه مداخله و مقایسه به ترتیب 52.6% و 36.4% گزینه خیلی زیاد را انتخاب کردند که این اعداد پس از مداخله به ترتیب 68.2% و 41.7% بودند.نتیجه گیری: نتایج امیدبخش مداخله آموزشی حاضر که به صورت تلفیقی از دو روش استاد محور و دانشجو محور انجام شده بود، نشان داد که بهبود دانش و افزایش آمادگی دانشجویان امکان پذیر است و بر لزوم گنجاندن واحد درسی مرتبط در آموزش مامایی دلالت دارد.

زمینه و هدف: رخ دادن اورژانس های پزشکی در مطب دندانپزشکی نسبتا شایع می باشد. اولین و مهم ترین قدم در کنترل اورژانس های پزشکی، توانایی ارائه اقدامات حیاتی پایه می باشد که مستلزم داشتن آگاهی، مهارت و تجهیزات موردنیاز درصورت وقوع اینگونه حوادث می باشد. هدف از انجام این مطالعه بررسی آگاهی دندانپزشکان در زمینه شناخت و درمان اورژانس ها و تمایل آن ها به برگزاری کارگاههای آموزشی در این زمینه بود.روش بررسی: این مطالعه تحلیلی- مقطعی بر روی 132 دندانپزشک عمومی و متخصص شهر بابل در سال 90-1389 صورت گرفت. پرسشنامه معتبر (پایایی آگاهی و نگرش: آلفای کرونباخ به ترتیب 79% و 84%) شامل 17 سوال آگاهی (امتیاز 17-14 عالی، 14-11: خوب، 11-8: متوسط و زیر 8: ضعیف) و 3 سوال نگرش و داده های دموگرافیک توزیع شد. داده ها با آمارهای مربع کای، آزمون T و پیرسون در نرم افزار SPSS مورد تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: 119 نفر (91.9%) پرسشنامه را تکمیل کردند. میانگین سنی آن ها (±7.5) 38.6 سال بود که (%70.6) 84 نفر مرد و (%29.4) 35 نفر زن بودند. میانگین نمره آگاهی (±2.31) 9.31 از 17 بود که با سن (r=-0.03) و سال فارغ التحصیلی (r=-0.43). ارتباط منفی داشت. در میان شرکت کنندگان 94% موافق برگزاری کارگاه آموزشی، 75% موافق تجهیز کامل مطب و ترالی اورژانس بودند و %84.9 آن ها از آموزش دوران دانشجویی در این زمینه ناراضی بودند.نتیجه گیری: آگاهی دندانپزشکان شهر بابل در زمینه اورژانس های پزشکی کافی نیست که نیازمند مداخله در جهت ارتقاء و به روزرسانی از طریق برگزاری کارگاه آموزشی و برنامه های آموزشی مداوم می باشد.

زمینه و هدف: در این مطالعه اثر کلرهگزیدین 2%، سدیم هیپوکلریت 2.5% و هیدروژن پراکساید 3% به عنوان سه ماده ضدمیکروبی موثر که در دندانپزشکی استفاده می شوند، روی میزان میکرو لیکیج باندینگ های نسل هفتم به عنوان آخرین نسل باندینگ ها بررسی شد.روش بررسی: 45 دندان خلفی کشیده شده و بدون پوسیدگی جمع آوری و ضدعفونی شدند، سپس روی سطوح باکال و لینگوال آن ها حفره کلاسیک کلاس V تراشیده شد (90 حفره)، سپس به صورت اتفاقی به چهار گروه تقسیم شدند، سه گروه ده دندانی (20 حفره ای) برای مواد مورد آزمایش و یک گروه 5 دندانی (10 حفره ای) به عنوان گروه کنترل. دندان های هر گروه تحت تاثیر مواد ضدعفونی کننده قرار گرفتند و سپس با باندینگ نسل هفتم (Optibond all in one, kerr) تحت دستور کارخانه سازنده باند شده و در نهایت روی آن ها کامپوزیت فرم داده شده و پالیش شدند. در گروه کنترل قبل از باند کردن باندینگ هیچ گونه ماده ضدعفونی کننده ای استفاده نشد. پس از تحمل 1000 سیکل حرارتی (5 درجه و 55 درجه به مدت 30 ثانیه) دندان ها در محلول متیلن بلو 5% قرار گرفته و بعد از سکشن در جهت مزیودیستالی، هر حفره از لحاظ میزان نفوذ دای درون آن زیر استریومیکروسکوپ (Olympus, Japan) اندازه گیری شد و آنالیز داده ها توسط تست Kruskal-Wallis صورت گرفت.یافته ها: تست Kruskal-Wallis (a=0.05) نشان داد استفاده از مواد مورد استفاده در آزمایش (کلرهگزیدین 2%، هیدروژن پراکساید 3% و هیپوکلریت سدیم 2.5%) به طور معنی داری روی میانگین آماری تاثیری نداشته است. این نتایج چه در سطح اکلوزال حفره ها (P=0.12) و چه در سطح جنجیوال حفره ها (0.3) صدق می کرد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه استفاده از کلرهگزیدین 2%، سدیم هیپو کلریت 2.5% و هیدروژن پراکساید 3% در حفره تراش در هنگام استفاده از باندینگ نسل هفتم (Optibond all in one, kerr) تاثیر مخربی بر باند ادهزیو ندارد.