مقدمه: شادکامی و نشاط اجتماعی یکی از مفاهیم و مولفه های اساسی زندگی افراد، به ویژه معلمان به شمار می رود که ارتباط تنگاتنگی با سلامت عمومی آنان دارد. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین نقش شادکامی و نشاط اجتماعی در سلامت عمومی معلمان شهر یزد در سال 1399 صورت گرفته است. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی-مقطعی 250 نفر معلم ساکن شهر یزد در مقاطع راهنمایی و دبیرستان به روش نمونه گیری خوشه ای شرکت کردند. پرسشنامه های سلامت عمومی، شادکامی آکسفورد و نشاط اجتماعی برای جمع آوری داده ها مورد استفاده قرار گرفت. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. از آمار توصیفی و تحلیلی شامل ضریب همبستگی پیرسون، آنالیز رگرسیون، آنالیز واریانس و T-test برای تعیین پیشگویی کننده های متغیرها استفاده شد. سطح معنی داری کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین سنی افراد شرکت کننده 46/5 + 31سال بود. میانگین نمره سلامت کل 18/1 ±,12/56 و در بین ابعاد سلامت بالاترین میانگین نمره مربوط به کارکرد اجتماعی 25/2 ±,35/15 بود. میانگین نمره شادکامی و نشاط اجتماعی به ترتیب 57 /1±,58/44 و 57/5 ±,01/66 به دست آمد. بین نشاط اجتماعی، شادکامی و سلامت عمومی رابطه مستقیم و معنی داری وجود داشت 00/0=p، هم چنین بین نشاط اجتماعی و شادکامی همبستگی مستقیم و معنادار 001/0p< مشاهده شد. نتیجه گیری: با توجه به ارتباط شادکامی و نشاط اجتماعی با سلامت معلمان، پیشنهاد می شود کلاس های سبک زندگی شاد در قالب دوره های ضمن خدمت و اردوهای تفریحی برای معلمان در برنامه های سازمان آموزش و پرورش گنجانده شود.