زمینه و هدف: بسیاری از بررسی ها نشان داده اند که مواد کامپوزیتی وقتی در معرض ژل فسفات فلوراید اسیدی (APF) قرار می گیرند، دچار تغییرات فیزیکی، شیمیایی و از دست رفتن وزن می شوند، لذا این مطالعه به منظور بررسی ریزنشت دندان های سیل شده با یک فیشورسیلنت و یک کامپوزیت پس از قرارگیری در معرض ژل APF انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه آزمایشگاهی از 60 دندان پرمولر سالم کشیده شده انسانی، با محدوده سنی 25-15 سال استفاده شد. نمونه ها پس از تراش شیار اکلوزال به 2 گروه 30 تایی تقسیم شدند. یک گروه با فیشورسیلنت هلیوسیل (Vivadent, Germany) و گروه دیگر با کامپوزیت تتریک فلو (Vivadent, Germany) ترمیم شد. هر گروه به 2 زیر گروه شاهد و مورد تقسیم شد. در گروه های مورد از ژل (Sultan, U.S.A) APF %1.23استفاده شد و در گروه های شاهد دندان ها در سرم فیزیولوژیک نگهداری شدند. تمام سطوح دندان ها به جز نواحی ترمیم و 1 میلی متر اطراف آن توسط دو لایه لاک ناخن پوشانده شدند. پس از غوطه وری دندان ها در محلول فوشین 0.5% و برش باکولینگوالی نمونه ها، میزان نفوذ رنگ در زیر ترمیم ها با استفاده از استریو میکروسکوپ بررسی شد و بر اساس عمق نفوذ امتیازدهی شدند و داده ها به وسیله آزمون One-way ANOVA و Levene Test آنالیز شد.یافته ها: 15 دندان در هر یک از گروه های چهارگانه قرار گرفتند. میانگین امتیاز نفوذ در گروه فیشورسیلنت+ژل (1.09±1.26)، کامپوزیت+ژل (1.05±1.4)، کامپوزیت+سرم فیزیولوژی (1.37±1.2)، فیشورسیلنت+سرم فیزیولوژی (1.35±1.4) بود. تفاوت معنی دار آماری در مقایسه بین گروه ها (P=0.96، F (3.56)=0.099) P به دست نیامد.نتیجه گیری: با توجه به مطالعه فوق، ژلAPF %1.23 اثر معنی داری بر روی ریزنشت ترمیم های کامپوزیت تتریک فلو و فیشورسیلنت هلیوسیل ندارد و می تواند به صورت روتین در کلینیک مورد استفاده قرار گیرد.