پژوهش پرستاری ایران
سال:1401 | دوره:17 | شماره:2 |تعداد مقالات:8

مقدمه در زمانی که قصور کادر درمان منتهی به فوت بیمار گردد، فرد خاطی علاوه بر پرداخت دیه به اولیا دم متوفی، ممکن است به حبس نیز محکوم شود. این در حالی است که برای کادر درمان، محکومیت به حبس با توجه به جایگاه اجتماعی بالا و والایی که در کشور دارند، ممکن است علاوه بر ورود لطمه به حیثیت جامعه درمانی کشور، برای شخص نیز تبعات منفی فرآوانی به بار آورد که در آینده شغلی آنها تاثیر به سزایی داشته باشد. لذا لازم است به مجازات های جایگزین در این حوزه توجه ویژه ای شود. هدف مقاله حاضر با بررسی موردی یک پرونده خاص که در اثر قصور کادر درمانی (پزشک و پرستار)، بیمار فوت می کند، به امکان سنجی جایگزینی برای مجازات حبس میپردازد و به طور کلی نگاه قانون گذار ایران را در ارتباط با مجازات های جایگزین حبس در ارتباط با قصور پزشکی و پرستاری مورد ارزیابی قرار میدهد. بحث ارایه تعریف از مجازات جایگزین حبس و ارایه مصادیق آنها و تطبیق قصور پرستاری یا پزشکی با یکی از مجازات های جایگزین حبس مستلزم طی شدن فرآیندی قانونی است که از اختیارات مقام قضایی می باشد. به این صورت که قاضی با توجه به میزان صدمات وارده و درصد تقصیر و برخی از خصوصیات متهم از این مکانیسم بهره می برد. نتیجه گیری بررسی قوانین و مقررات موجود حکایت از آن دارد که صدور مجازات جایگزین حبس از اختیارات مقام قضایی بوده و به هیچ روی امتیازی برای کادر درمان محسوب نمی شود.

مقدمه رفتارهای پرخطر از چالش های دوره نوجوانی است و می تواند به عادات مادام العمر تبدیل شود. استراتژیهای آموزشی موجود در پیشگیری از رفتارهای پرخطر مورد چالش بوده است. لذا این پژوهش باهدف تعیین تاثیر آموزش ازطریق همتایان بر پیشگیری از رفتارهای پرخطر در دختران نوجوان انجام شد. روش پژوهش حاضریک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده می باشد. در این مطالعه 120نفر از دختران جنوب شهر تهران انتخاب و سپس به صورت تصادفی ساده به دو گروه کنترل و مداخله تخصیص یافتند. ابزار مورداستفاده در این مطالعه، پرسشنامه دموگرافیک و رفتارهای پرخطر نوجوان 18-15 سال بود که پیش از شروع مداخله وهمچنین 6هفته پس از مداخله توسط دانش آموزان تکمیل گردید. گروه آزمون مداخله آموزشی پیشگیری ازرفتارهای پرخطرتوسط همتایان را دوبار در هفته و طی چهارجلسه دریافت کردند. داده ها بااستفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی توسط نرم افزار SPSS ویرایش 16مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها نتایج نشان داد قبل از مداخله بین نمرات رفتارهای پرخطر در دو گروه آزمون وکنترل تفاوت معنی داری وجود نداشته است (95/0=P)؛ در حالیکه بعد از مداخله، تغییرات میانگین در گروه آزمون 47/2 ±, 22/5-و در گروه کنترل 23/1±,40/0-بود. آزمون تی مستقل نشان داد؛ تغییرات رفتارهای پرخطر بین گروه آزمون و کنترل تفاوت معنی داری داشته است (001/0

مقدمه امروزه علاوه بر ابعاد جسمانی و روانی سلامت، به بعد اجتماعی آن نیز توجه روزافزون می شود. سلامت اجتماعی بخشی از سلامت فرد است که در عرصه اجتماع به ظهور می رسد. در این میان استفاده از ارتباطات رایانه ای در حال گسترش است و به منزله ظهور یک عصر جدید در ارتباطات اجتماعی است. هدف این مطالعه بررسی ارتباط بین استفاده از شبکه های اجتماعی با سلامت اجتماعی دانشجویان پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی تهران می باشد. روش پژوهش این مطالعه از نوع همبستگی و مقطعی است که بر روی 265 نفر از دانشجویان پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام گرفته است. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه سه قسمتی شامل اطلاعات فردی، سنجش سطح سلامت اجتماعی و میزان استفاده از شبکه های اجتماعی بوده است. پس از استخراج داده ها، جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی نظیر فراوانی مطلق و نسبی و آزمون های آماری نظیر ضریب همبستگی پیرسون در نرم افزار SPSS نسخه 25 استفاده گردید. یافته ها نتایج پژوهش نشان داد که زنان 142 نفر (6/53%) دارای بیشترین فراوانی و مردان با 123 نفر (4/46%) کمترین فراوانی را داشتند. در رابطه با سن بیشترین فراوانی مربوط به رده سنی بین 21-18 (4/43%) بود. میانگین و انحراف معیار امتیازات سلامت اجتماعی واحدهای مورد مطالعه 3/16±, 90 و میانگین و انحراف معیار امتیازات شبکه های اجتماعی واحدهای پژوهش 2/20±,7/127 (نمره کل 196) که نشان می دهد میانگین استفاده از شبکه های اجتماعی بالاتر از حد متوسط بود و سلامت اجتماعی واحدهای مورد مطالعه در حد متوسطی قرار داشت. هم چنین یافته های پژوهش نشان داد که سلامت اجتماعی با استفاده از شبکه های اجتماعی ارتباط معنی دار مستقیم و مثبتی دارد (05/0 < P). بحث و نتیجه گیری با توجه به یافته های پژوهش، می توان با توجه به سطح وسیع استفاده از شبکه های اجتماعی از این فرصت استفاده کرد و در جهت ارتقاء سلامت اجتماعی دانشجویان گام های موثری را برداشت.

مقدمه برای بهبود اشتیاق شغلی در محیط کاری پرستاران لازم است تا عوامل متعدد مرتبط با آن شناسایی شود و در صورت لزوم تقویت واصلاح شوند. تا باعث بهره وری بیشتر آنان در کار شود. از جمله این عوامل میتوان به معنویت موجود در رابطه با کار آنان وایجاد انگیزه واشتیاق شغلی در آنان اشاره نمود. پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط معنویت با اشتیاق شغلی پرستاران شاغل انجام گرفته است. روش کار این پژوهش از نظر هدف کاربردی، از نظر نحوه گردآوری اطلاعات، توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی پرستاران بیمارستان امام رضا (ع) سیرجان به تعداد 240 نفر می باشد برای نمونه گیری از روش سرشماری استفاده شده است. به منظور گردآوری داده ها از دو پرسشنامه معنویت Shahidi& Farajnia و پرسشنامه اشتیاق شغلی Schaufeli & Bakker استفاده شد برای تعیین روایی، از روایی محتوا و برای آزمون پایایی از آلفای کرونباخ برای کلیه مولفه ها استفاده شد که اعتبار سنجی در همه آن ها بالاتر از مقدار 8/0 بود. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون الگویابی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار23 Amos استفاده شد. یافته ها نتایج تحقیق نشان داد بین نگرش معنوی و اشتیاق شغلی با ضریب همبستگی برابر 581/0و سطح معنی داری برابر 000/0 در سطح معنی داری 05/0=α,رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد. بین توانایی معنوی و اشتیاق شغلی با ضریب همبستگی برابر 646/0و سطح معنی داری برابر 000/0 رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد. نگرش معنوی و توانایی معنوی به صورت مثبت اشتیاق شغلی را پیش بینی می کنند. نتیجه گیری نتایج نشان داد که بین مولفه های معنویت با اشتیاق شغلی پرستاران رابطه معنی داری وجود دارد. پرستارانی که به کارشان اشتیاق بیشتری دارند در مقایسه با پرستارانی که مشتاق کارشان نیستند از کارشان رضایت بیشتری دارند، احساس تعهد بیشتری به سازمان دارند، تمایل کمتری برای ترک کار و سازمان و گشتن به دنبال کار در جای دیگر دارند. بالا رفتن اشتیاق شغلی باعث افزایش سطح انرژی و هویت قوی در فرد می شود به همین دلیل تلاش فراوانی در راه تحقق اهداف سازمانی از خود نشان می دهد و کمتر شغل خود را ترک می کنند.

مقدمه با توجه به پیچیدگی های خودمراقبتی در سالمندان با بیماری نارسایی مزمن کلیه، با داشتن اطلاعات مبتنی بر شواهد علمی و برنامه ریزی های بهداشتی متناسب، سالمندان مبتلا با دارا بودن خودمراقبتی و خود مدیریتی بیماری، از زندگی سالم تر وکیفیت زندگی مطلوب تر برخوردار خواهند بود. لذا هدف این مطالعه تعیین خودمراقبتی در سالمندان مبتلا به نارسایی مزمن کلیه مراجعه کننده به مراکز آموزشی درمانی منتخب دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال 1399 بوده است. روش کار این پژوهش یک مطالعه مقطعی (توصیفی) بود. جامعه پژوهش سالمندان مبتلا به نارسایی مزمن کلیه مراجعه کننده به مراکز آموزشی درمانی منتخب دانشگاه علوم پزشکی ایران بود. 292 نفر در ابتدا به روش نمونه گیری طبقه ایی با تخصیص متناسب و سپس در مراکز به روش مستمر انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها فرم کوتاه آزمون شناختی (AMT)، فرم مشخصات جمعیت شناختی، پرسشنامه خودمراقبتی در بیماران مبتلا به نارسایی کلیه (CKDSC) بود. تجزیه تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه20 در دو بخش آمار توصیفی و آماراستنباطی صورت گرفت و سطح معناداری آزمون 05/0≥, p در نظر گرفته شد. یافته ها نتایج نشان دادند که میانگین سنی سالمندان شرکت کننده در این مطالعه7/7 ±, 3/69 سال بود. میانگین خودمراقبتی در سالمندان مورد پژوهش برابر با 06/6±,20/66 که بالاترین امتیاز نشان دهنده خودمراقبتی بهتر بود. لازم به توضیح است پرسشنامه رده بندی ضعیف، متوسط و خوب را نداشت. 3/61 درصد از سالمندان خودمراقبتی بیشتر از میانگین و7/38 کمتر از میانگین را کسب نمودن و با توجه به امتیاز بیشینه 72 در مطالعه حاضر سالمندان از خودمراقبتی خوبی برخوردار بودند از بین ویژگی های دموگرافیک، سطح خود مراقبتی با متغیر های وضعیت اشتغال (001/0≥, p) مدت زمان ابتلا به بیماری (p=01/0) و جنسیت (002/0) رابطه معنا داری داشت و متغیر وضعیت اشتغال دارای نقش موثرتری برای خودمراقبتی بود. نتیجه گیری مطابق نتایج می توان اذعان نمود که وضعیت اشتغال، مدت زمان ابتلا به بیماری، تحصیلات و تعداد بیماری زمینه ای متغیرهای موثر در خودمراقبتی در سالمندان مورد پژوهش بودند. بنابراین لازم است در برنامه ریزی های آموزشی و مشاوره ای متغیرهای جمعیت شناختی مورد توجه قرار گیرند تا بدین صورت بتوان خودمراقبتی سالمندان مبتلا به نارسایی مزمن کلیه را افزایش داد و به سلامت و کیفیت زندگی آن ها کمک نمود.

مقدمه یکی از گروه های درگیر در کووید-19 کارکنان مراقبت های بهداشت و درمان و به ویژه پرستاران هستند که علاوه بر به خطر افتادن سلامت جسمی، در معرض آسیب های روانشناختی می باشند. هدف این مطالعه مقایسه استرس، اضطراب و افسردگی کارکنان پرستار و غیر پرستار در مواجهه با کوید 19 می باشد. روش کار پژوهش حاضر، یک مطالعه توصیفی-مقطعی است که 294 نفر کادربهداشتی درمانی مواجهه یافته با بیماری کوید-19 واجد معیارهای ورود با روش نمونه گیری در دسترس توسط پرسشنامه ای مشتمل بر دو بخش اطلاعات جمعیت شناختی و پرسشنامه عمومی 21 DASS (استرس و اضطراب و افسردگی) مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها به کمک نرم افزار SPSS نسخه 22 تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی داری برابر با پنج صدم در نظر گرفته شد. یافته ها براساس نتایج آماری، میانگین و انحراف معیار میزان استرس، اضطراب و افسردگی در پرستاران به ترتیب 47/8±, 69/6 و 49/7±, 36/5، 86/9±, 64/9 و در غیرپرستاران موارد ذکر شده به ترتیب 81/5±, 22/3، 40/6±, 73/2 و 46/8±,18/6 بود. آزمون آماری t مستقل، تفاوت معنی داری را به لحاظ آماری در میزان استرس (P<0/004) و افسردگی (P<0/007) در پرستاران نسبت به غیر پرستاران نشان داد. نتیجه گیری بر اساس نتایج این مطالعه، پرستاران نسبت به غیر پرستاران در مواجهه با کوید 19 میزان استرس و اضطراب و افسردگی بالاتری داشتند. شناسایی اختلالات روانشناختی به ویژه استرس و اضطراب و افسردگی پرستاران، امری ضروری بوده تا بر اساس آن بتوان توسط راهکارها و تکنیکهای مناسب روانشناختی در جهت ایجاد، حفظ و بهبود سلامت روان شان گام برداشت.

مقدمه واکسیناسیون بیماری کووید-19 به عنوان یک رویکرد حیاتی در پیشگیری از این بیماری تلقی می شود. در راستای کنترل این بیماری، علاوه بر اثر بخشی و ایمنی واکسن، پذیرش واکسن بین عموم مردم و مراقبان سلامت نیز نقش مهمی ایفا می کند. هدف این مطالعه شناسایی تمایل به دریافت واکسن کووید-19 و عوامل مرتبط با آن می باشد. روش با بررسی بانک های اطلاعاتیSID، IranDoc، Google scholar، PubMed، Medline، Scopus، Cochrane Library، Science Direct، Web of science و کلید واژه های "واکسیناسیون/واکسن"، " کووید-19"، "کرونا/بیماری کرونا"، "تردید در واکسیناسیون" و "پذیرش واکسیناسیون"؛ تمامی مقالات هم راستا با هدف مطالعه مورد بررسی قرار گرفتند جستجوی الکترونیکی درمحدوده زمانی 2019-2021 انجام گردید. از 64 مطالعه ای که مورد بررسی و غربالگری قرار گرفت، تعداد 19 مطالعه بر اساس معیارهای ورود و خروج جهت استخراج داده ها ارزیابی و تحلیل شد. یافته ها در بین 19 مقاله مورد بررسی مشخص گردید؛ سطح تمایل برای دریافت واکسن کووید-19 ناکافی بوده و فاکتور های مختلفی در این زمینه موثرند. عوامل مرتبط با پذیرش واکسیناسیون در جامعه شامل عوامل فردی (سن، جنس، تاهل، نژاد، بیمه، تحصیلات، شغل، درآمد، داشتن فرزند، سابقه واکسیناسیون)، عوامل مرتبط با بیماری (اضطراب، تمایل به محافظت از دیگران با واکسینه شدن خود، تماس با بیماران مبتلا به کووید-19، سابقه ی تست کووید-19، باور کلی درمورد واکسیناسیون، باور نسبت به کرونا و واکسن آن، تصور افراد از جدی بودن بیماری، به روز بودن درمورد واکسن ها)، عوامل اجتماعی (ایدیولوژی سیاسی و اعتماد به ساختارهای سیستم درمانی) و عوامل مرتبط با نظام سلامت (آگاهی ناکافی در رابطه با واکسیناسیون) می باشد. نتیجه گیری در راستای ارتقای سطح پذیرش واکسیناسیون، عوامل بسیار متنوعی وجود داشته که با برنامه ریزی و بهره گیری از نتایج این مطالعه میتوان این زمینه را فراهم نمود. از جمله این موارد؛ استفاده از پتانسیل رسانه های اجتماعی، در اختیار گذاشتن اطلاعات شفاف، تسهیل دسترسی به واکسیناسیون، تلاش برای رفع نگرانی و پاسخگویی به سوالات و ابهامات در این زمینه توسط کارکنان بهداشتی و سیاست گذاران نظام سلامت را، می توان از راهکارهایی برشمرد که زمینه ترغیب عموم مردم را به واکسیناسیون کووید-19 فراهم می نماید.

مقدمه مراقبت بیمار محور در ایران مفهوم جدیدی است و یکی از راه های دستیابی به کیفیت در مراقبت محسوب می شود اما ابزاری مناسب بر اساس نقطه نظرات و تجارب پرستاران و بیماران به منظور اندازه گیری این مفهوم موجود نمی باشد. هدف از این مطالعه طراحی و روانسنجی ابزار مراقبت بیمار محور در بخش های مراقبت ویژه قلبی بود. روش کار این مطالعه یک مطالعه روش شناختی از نوع ابزار سازی است که در 2 مرحله انجام شد. مرحله اول فاز کیفی به صورت مطالعه نظریه بستر زاد و مرور متون جهت توسعه ابزار و مرحله دوم فاز ارزیابی روانسنجی ابزار مراقبت بیمار محور در بخش مراقبت ویژه قلبی (PCC-CCU). در این مقاله یافته های بخش دوم مطالعه گزارش می شود. تحلیل محتوای ابزار توسط پرستاران ماهر در حوزه مراقبت بیمار محور انجام شد. پایایی ابزار با استفاده از آلفا کرونباخ و ثبات ابزار با بررسی پایایی ثبات درونی ارزیابی شد. از تحلیل عامل اکتشافی جهت تعیین روایی سازه استفاده شد. یافته ها ابزار مراقبت بیمار محور در بخش مراقبت ویژه قلبی از نظر روایی و پایایی بررسی شد. تحلیل عامل اکتشافی جهت ارزیابی روایی سازه به کار رفت و منجر به توسعه ابزاری با 28 آیتم و چهار بعد توانمند سازی بیمار و خانواده، درک بیمار، مهرت و خبرگی و احترام به بیمار ساخته شد که این 4 عامل 380/35% واریانس را شامل شدند. آلفا کرونباخ ابزار 68/0 بود. آزمون-بازآزمون ثبات ابزار را حمایت کرد. نتیجه گیری پرسشنامه مراقبت بیمار محور در بخش های مراقبت ویژه قلبی پرسشنامه استاندارد و مورد قبول جهت بررسی میزان مراقبت بیمار محور از نقطه نظر بیماران می باشد که محققان و پرستاران بالینی می توانند از این ابزار جهت بررسی کیفیت مراقبت ها و میزان دستیابی به مراقبت بیمار محور استفاده کنند.