زمینه و هدف: این مطالعه به منظور بررسی و مقایسه تاثیر آبیاری با پساب های صنعتی و آب چاه در آلودگی به فلزات سنگین مزارع گندم کشت شده در محدوده شهرک صنعتی البرز، قزوین، انجام گرفت. روش کار: جهت اجرای این مطالعه کاربردی، نمونه برداری از پساب، خاک و گیاهان مزارع مجاور شهرک صنعتی البرز، انجام شد. از آب مورد استفاده کشاورزان، خاک و گیاهان مزرعه ای واقع در 5 کیلومتری این شهرک نیز به عنوان شاهد، نمونه برداری شد و سطوح فلزات کادمیوم، مس، نیکل، کروم، منگنز و آلومینیوم در پساب، خاک و محصول گندم، توسط دستگاه اسپکتروسکپی جذب اتمی تعیین گردید و با حد مجاز و مقادیر شاهد مقایسه شد. یافته ها: اگر چه غلظت فلزات در پساب، زیر حد مجاز FAO برای استفاده در آبیاری بود، ولی غلظت کادمیوم، مس، کروم، منگنز و آلومینیوم دانه گندم در مناطق آبیاری شده با پساب، بالاتر از حد مجاز بود. غلظت کادمیوم، مس، نیکل و کروم در تمام نمونه های منطقه آبیاری شده با پساب بطور معنی داری بالاتر از نمونه های آبیاری شده با آب چاه بود، در حالی که غلظت منگنز و آلومینیوم در نمونه های هر دو منطقه آبیاری شده با پساب و آب چاه، بالاتر از حد مجاز بود و اختلاف معنی داری بین آنها وجود نداشت. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که استفاده از پساب تصفیه شده جهت آبیاری، آلودگی به فلزات کادمیوم، مس، نیکل و کروم را در خاک و محصول گندم افزایش داده است.