مجله دانشگاه علوم پزشکی کرمان
سال:1379 | دوره:7 | شماره:4 |تعداد مقالات:9

 لیشمانیوز حاد جلدی یک بیماری آندمیک در کشورهای در حال توسعه است. سازمان جهانی بهداشت، ترکیبات پنج ظرفیتی آنتیموان مانند گلوکانتیم را جهت درمان سالک توصیه نموده است اما قیمت زیاد، عوارض جانبی، نیاز به تزریقات مکرر و اثربخشی ناکامل از محدودیت های این نوع درمان می باشند. در این مطالعه، اثربخشی تزریق داخل ضایعه سولفات روی 2% در درمان سالک تعیین و با اثربخشی تزریق داخل ضایعه گلوکانتیم مقایسه گردید. این مطالعه آینده نگر، به شکل کارآزمایی بالینی مورد ـ شاهدی دو سوکور انجام شد. 104 بیمار با ضایعه پوستی تیپیک سالک و اسمیر مستقیم مثبت از نظر جسم لیشمن، با تزریق داخل ضایعه محتوی یکی از دو ویال مشابه که با علایم A و B توسط یک پزشک مستقل از مطالعه کد گذاری شده بود، تحت درمان قرار گرفتند. بیماران در فواصل دو هفته ای تا 6 هفته ویزیت می شدند و در صورت نیاز، تزریق داخل ضایعه تکرار می شد. بهبودی ضایعات با معاینه بالینی و اسمیر مستقیم ارزیابی می شد. از 66 نفر بیماری که مطالعه را کامل کردند، 35 نفر گلوکانتیم و 31 نفر سولفات روی دریافت کرده بودند. میزان بهبودی پس از 6 هفته در مورد گلوکانتیم 60% و درمورد سولفات روی 83.87% بود. پاسخ به درمان با گلوکانتیم در هفته های دوم و چهارم و ششم به ترتیب 3.5±1.14 و 3.68±1.11 و 3.8±1.05 و در مورد سولفات روی 3.84±1.11 و 4.6±1.25 و 3.85±1.24 بود. با استفاده از آزمون آماری t-student، با 99% اطمینان می توان گفت که در پایان هفته دوم و چهارم سولفات روی از گلوکانتیم موثرتر بود (P<0.01) .اما پس از گذشت شش هفته، تفاوت اثربخشی دومحلول از نظر آماری معنی دار نبود (P>0.05) پس از یک بار تزریق داخل ضایعه سولفات روی، 54.84 % بیماران بهبود کامل داشتند. با تکرار درمان اثربخشی گلوکانتیم (و نه سولفات روی) به طور قابل توجهی افزایش می یافت. بر اساس این مطالعه، درمان سالک حاد جلدی با تزریق داخل ضایعه سولفات روی 2%، ممکن است موثر باشد.

عفونت، عارضه اصلی پس از سزارین بوده و آنتی بیوتیک پروفیلاکتیک یک عامل حفاظتی مهم در کاهش عفونت پس از عمل می باشد. هدف از این تحقیق نشان دادن تاثیر آمپی سیلین به صورت تک دوز در مقایسه با مصرف سه دوز آن به صورت پروفیلاکتیک می باشد. این مطالعه که از نوع کارآزمایی بالینی است، از اول خرداد ماه 1378 تا پایان دی ماه 1378 به طول انجامید. تعداد 242 خانم حامله بعد از عمل سزارین به صورت دوسوکور وکاملا تصادفی تحت پروفیلاکسی آمپی سیلین قرار گرفتند. این افراد به دو گروه تقسیم و به ترتیب سه دوز (گروه 1، 121 نفر) و یک دوز آمپی سیلین (گروه 2، 121 نفر) را پس از کلامپ بند ناف نوزاد آنها، دریافت نمودند. میانگین زمان عمل و سن مادر و سن حاملگی در دو گروه مشابه بود. علت اصلی سزارین در دو گروه، سزارین قبلی و شایع ترین نوع برش شکمی، عرضی بود. در گروه اول، عفونت زخم تفاوت معنی داری با گروه دوم نداشت (3.3% در مقابل 4.9%). گر چه اندومتریت در خانم های گروه 1 بیشتر (1.7%) از خانم های گروه 2 (0.8%) بود، ولی بین میزان عفونت تفاوت معنی داری مشاهده نگردید. در گروه اول 8.2% و در گروه دوم 9.9% افراد تب دار شدند که از نظر آماری اختلاف معنی دار نبود. در مجموع تفاوت عمده ای بین این دو گروه از نظر میزان بروز عفونت و تب مشاهده نگردید. در نتیجه استفاده از آمپی سیلین تک دوز به منظور پیشگیری از عفونت احتمالی بعد از سزارین توصیه می شود.

روغن های اسانسی گل های اسطوخدوس (Lavandula angustifolia) و مریم گلی (Salvia officinalis) با روش تقطیر با بخار استخراج و تاثیر آن ها بر روی باکتری های S. aureus و E.coli مطالعه شد. تاثیر ضد میکروبی اسانس ها با روش دیسک پلیت در رقت های 1، 1.2، 1.4، 1.8 و 1.16 و در چهار مرحله زمانی صفر (روغن تازه)، یک، دو و سه ماه پس از اسانس گیری مطالعه شد. روغن های فرار موثر در رقت های مختلف در برابر سه رقت 105، 106 و 107 در میلی لیتر سوسپانسیون باکتریال قرا گرفتند تا حداقل غلظت های بازدارندگی (MIC) و کشندگی (MBC) آنها تعیین شود. هر دو اسانس به صورت رقیق نشده باکتریسیدال بودند. اسانس گل اسطوخدوس تاثیر ضد میکروبی بیشتری بر روی E.coli و اسانس گل مریم گلی تاثیر ضد میکروبی بیشتری بر روی S.aureus نشان داد. تجزیه و شناسایی ترکیبات اسانس ها با دستگاه گاز کروماتوگراف / طیف سنج جرمی (GC/MS) نشان می دهد که هر دو اسانس در دوازده ترکیب  Humulene, p-Cymene, Linalol, cis- β-ocimene a-pinene, β-pinene, β-Caryophyllene, a-Thujene, Camphor, Camphene, 1,8-Cineole -a و Terpinene مشترک هستند. Linalol با 36.9 درصد بیشترین مقدار را در بین دوازه ترکیب مشترک و در بین کل ترکیبات اسانس گل اسطوخدوس دارد. ترکیبات اصلی اسانس گل اسطوخدوس عبارت بودند از: (36.9%) Linalol، (16%) 1.8-Cineole (11.5%) Orneol-b (4.2%) Camphor، (4.19%) Terpinene-4ol. ترکیبات اصلی اسانس گل مریم گلی شامل %16)) b-pinene، (9.4%) Berneol، (9.3%) Glubulol، (8.4%)a-Humulene  (6.4%) a-Thujenea، (5.5%) a-pinene و (5%) Camphene  می شوند. به نظر می رسد ترکیبات مونوترپنی باعث خاصیت ضد میکروبی روغن های اسانسی می شوند. 

شیوع توروس پالاتینوس و توروس ماندیبولاریس در جوامع مختلف و در مناطق گوناگون جهان و نیز در بین نژادهای مختلف متفاوت می باشد. این مطالعه توصیفی جهت بررسی میزان شیوع این دو عارضه در مراجعه کنندگان به دانشکده دندانپزشکی رفسنجان از مهر ماه 1377 تا پایان شهریور 1378 انجام گرفت. بدین منظور 584 نفر (268 مرد و 316 زن) که سن آنها بالای 18 سال بود، مورد معاینه واقع شدند. اطلاعات ثبت شده درپرسشنامه ها توسط نرم افزار کامپیوتری EPI6 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. در نتیجه میزان شیوع توروس پالاتینوس 14.2% (10.4% در مردان و 17.4% در زنان) و توروس ماندیبولاریس 4.6% (6.7% در مردان و 2.8% در زنان) بدست آمد.

اوتیت چرکی مزمن گوش میانی (Chronic Suppurative Otitis Media (C.S.O.M یکی از بیماری های مزمن گوش میانی است که با التهاب مزمن گوش میانی، ماستوئیدیت مزمن و اتوره چرکی و در پاره ای از موارد با کلستاتوم همراه است و به علت مشکلات جدی و عوارض احتمالی مثل کاهش شنوایی، لابیرنتیت، فلج عصب صورتی، مننژیت، انواع آبسه های داخل و خارج مغزی و ترومبوز سینوس جانبی، حیات را به مخاطره می اندازد. بنابراین برآورد شیوع این بیماری حائز اهمیت می باشد. در این پژوهش در طی سال های 78-77 تعداد 3137 دانش آموز دختر و پسر در سنین 12 تا 15 سالگی از 174 مدرسه راهنمایی کرمان به طور اتفاقی و خوشه ای از نظر ابتلا به اوتیت چرکی مزمن گوش میانی مورد بررسی قرار گرفتند. شیوع بیماری 5.7 در هزار و نسبت ابتلا دختر و پسر به ترتیب 0.5% و 0.7% بود. متوسط کاهش شنوایی انتقالی 25 دسی بل بود. از لحاظ آماری اختلاف واضحی از نظر جنسیت، بیماری زمینه ای، تحصیلات والدین و وجود افراد سیگاری در خانواده در رابطه با شیوع این بیماری بدست نیامد (P>0.05).

از آنجا که وضعیت بدنی افراد از نظر سلامت فردی و اجتماعی دارای اهمیت فراوانی می باشد، بررسی شیوع جلو آمدن سر در دانش آموزان جهت برنامه ریزی به منظور پیشگیری و یا اقدام برای درمان به موقع آنها در سنین بلوغ و قبل از آن ضروری به نظر می رسد. در یک مطالعه «توصیفی ـ مقطعی» بر روی 240 دختر و 240 پسر از دانش آموزان دبیرستان های شیراز در سال تحصیلی 78-1377 که به صورت نمونه گیری تصادفی سیستماتیک خوشه ای انتخاب شده بودند. ارتباط وضعیت قرار گرفتن سر با متغیرهایی نظیر جنس، وضعیت درس خواندن، اختلال بینایی و انجام ورزش بررسی شد. ابتدا اطلاعات لازم از هر نمونه در پرسشنامه درج گردید و سپس وضعیت جلو آمدن سر نمونه ها به وسیله شاغول بررسی و ثبت شد. نتایج پژوهش میزان شیوع جلو آمدن سر را از سمت چپ و راست به ترتیب 76.1% و 74.6% نشان داد و اختلاف معنی داری بین جلو آمدن سر با جنسیت، وضعیت درس خواندن و انجام ورزش دیده شد (p<0.05) ولی در مورد اختلال بینایی، اختلاف معنی داری مشاهده نگردید. با توجه به نتایج این پژوهش که در جمعیت مورد مطالعه شیوع نسبتا بالایی از جلو آمدن سر وجود دارد، جهت جلوگیری از ایجاد و تشدید این وضعیت نامناسب، اجرای طرح جامعی جهت آموزش همگانی خصوصا اولیا دانش آموزان و مربیان بهداشت و تربیت بدنی مدارس ضروری به نظر می رسد.

آب پنیر با شاخص آلودگی زیاد (حدود 50 هزار PPM) از آلاینده های خطرناک محیط زیست به شمار می رود. این منبع مهم و غنی از لاکتوز (با حدود 4 تا 5 درصد لاکتوز) به عنوان سوبسترای مفیدی در تهیه بسیاری از مواد با ارزش به کار می رود. اسید لاکتیک یکی از این مواد است که کاربردهای زیادی در صنایع مختلف دارد. خصوصا ایزومر ال (+) این اسید با قیمتی در حدود 10 برابر نسبت به مخلوط ال (L) و دی (D)، برای بسیاری از مقاصد پزشکی مثل نخ های جراحی قابل جذب در بدن و یا پوشش داروهایی با رهایش کنترل شده مورد استفاده قرار می گیرد. لاکتوباسیل ها عمدتا مخلوط (ال) و (دی) این اسید را تولید می کنند. در این تحقیق لاکتوباسیلوس کازیی که فقط تولید ایزومر ال (+) را می کند مورد استفاده قرار گرفت. یکی از مشکلات اساسی در تولید صنعتی اسید لاکتیک از محیط تخمیری، این است که اسید تولید شده در غلظت های بالا، اثر سو بر میکروارگانیسم ها داشته و تولید اسید را متوقف می کند. به طوری که فقط حدود نیمی از لاکتوز موجود در آب پنیر، به اسید لاکتیک تبدیل می شود. بنابراین برای بالا بردن راندمان عمل بایستی اسید تولید شده، همزمان با فرایند تخمیر از محیط عمل جدا شده و غلظت اسید در محیط از مقدار مشخصی زیادتر نشود. در این تحقیق برای حفظ حالت استریلیته محیط تخمیری، از فرایند جداسازی درجا توسط رزین های تبادل یونی تحت کنترل اتوماتیک pH استفاده شد. در مقایسه ای که بین فرایند بدون جداسازی با فرایند همراه با جداسازی درجا انجام گرفت، مقدار اسید تولید شده از 22 گرم بر لیتر به 43.7 گرم بر لیتر افزایش یافت. خلوص محصول با استفاده از پلاریمتر به اثبات رسید.

گرانولوم آنولر بیماری خوش خیم و التهابی پوست می باشد که تظاهرات بالینی مختلفی دارد. شایع ترین تظاهر بیماری یا نوع کلاسیک آن به صورت پاپول های گروهی حلقوی به رنگ پوست می باشد. انواع منتشر آن نادر می باشد و پاسخ درمانی در بیشتر موارد مطلوب نبوده و بهبودی خود به خود در بیماران کمتر دیده می شود. روش های درمانی مختلفی در این بیماری استفاده شده است و پاسخ های درمانی متفاوتی نیز گزارش شده است.داپسون در درمان بسیاری از درماتوزها مثل درماتیت هرپتیفرم، پمفیگوئید، ضایعات تاولی لوپوس اریتماتوز سیستمیک، پیودرما گانگرنوزوم، پلی کندریت راجعه، آکنه کنگلوباتا و .... استفاده شده است. از آنجایی که اثر درمانی داپسون در بسیاری از بیماری های به جز جذام و درماتیت هرپتیفرم به سرعت تاثیر در بیماری های فوق الذکر نمی باشد و نیز در برخی گزارش ها داپسون به عنوان یک داروی سیستیک کم عارضه و موثر در گرانولوم آنولر معرفی شده است، لذا بر آن شدیم که اثر درمانی آن در تعدادی از انواع نادر گرانولوم آنولر شامل فرم های منتشر و زیر جلدی بررسی نماییم. در این مطالعه شش بیمار که با نمونه برداری پوست بررسی آسیب شناسی تشخیص گرانولوم آنولر در آنها ثابت شده بود، به مدت دو ماه تحت درمان با داپسون قرار گرفتند. در چهار بیمار ضایعات پوستی به طور کامل از بین رفتند ولی در 2 بیمار دیگر بهبودی به ترتیب در 50% و 20% ضایعات مشاهده شد و این دو بیمار بعد از قطع درمان عود ضایعات را نشان دادند.