شیمی و مهندسی شیمی ایران
سال:1394 | دوره:34 | شماره:3 |تعداد مقالات:31

در سال های اخیراز نانوذره های آهن صفر ظرفیتی(nZVI) برای پاک سازی آب های زیر زمینی استفاده شده است؛ اما به دلیل برخی از ویژگی ها، از جمله ناپایداری و تجمع یافتگی، بازیابی و صاف کردن آن ها، استفاده از آن ها با محدودیت هایی روبه رو است. استفاده از کانی ها به عنوان بستر و پوشش آن ها به وسیله نانوذره ها به عنوان راه حلی برای غلبه بر این محدودیت ها مطرح می باشد. در این پژوهش، nZVI بر روی بستر دیاتومه نشانده شده (D-nZVI) و قابلیت حذف فلز نیکل از محلول آبی با nZVI خالص و کانی دیاتومه مقایسه شده است. برای شناسایی مواد تهیه شده از آنالیز SEM، XRD، EDAX و BET استفاده شد. عامل های موثر بر جذب مانند pH، مقدار جاذب، مقدار غلظت اولیه فلز و زمان تماس بررسی شد. هم دماهای لانگمویر و فرندلیچ برای مشخص کردن پارامترهای جذب استفاده شدند که مدل لانگمویر تطابق بهتری نشان داد. در pH بهینه 7، ظرفیت جذب سه جاذب nZVI، و D-nZVI و کانی دیاتومه به ترتیب 66.67، 166.67 و 13.16 به دست آمد. برای بررسی سینتیک واکنش از مدل شبه مرتبه دوم استفاده شد که بر اساس آن دیاتومه کمترین میزان جذب و نرخ جذب اولیه را از خود نشان داد.

گاز طبیعی که قسمت عمده آن را متان تشکیل می دهد، سوخت خوبی برای وسیله های نقلیه است. چارچوب فلز آلی(MOFs) به عنوان یک گروه نو از مواد جاذب در ذخیره گاز طبیعی، توجه زیادی را به خود جلب کرده ­ اند. ساختارهای MOF با اتصال واحدهای ساختمانی ثانویه تشکیل شده از یون­ های فلزی و اتصال دهنده های آلی، شبکه­ های گوناگونی را تشکیل می دهند. این مواد منظم، دارای تخلخل بالا هستند و از قابلیت طراحی بالایی برخوردارند. این ویژگی، MOFها را برای کاربردهای ویژه در به دام اندازی و جذب مواد گوناگون مناسب کرده است. بررسی این مواد در جذب متان خالص متمرکز شده است، هر چند گاز طبیعی دارای مقدار کمی از هیدروکربن­ های بزرگ ­ تر مانند اتان و پروپان است که جذب بیش تری نسبت به متان دارا هستند. دراین مقاله، یک نمای کلی از وضعیت فعلی چارچوب فلز آلی برای ذخیره سازی متان نشان داده می شود.

در این پژوهش نانولوله­ های کربنی آراییده شده با نانوذره­ های آهن اکسید به روش هم رسوبی هم ­ زمان و با نسبت ­ های نمک اولیه 2 به 1 و 4 به 1 سنتز شد. به منظور بررسی ویژگی­ های ساختاری، سطحی و مغناطیسی با استفاده از آنالیزهای میکروسکوپ الکترونی عبوری، پسماند مغناطیسی، تبدیل فوریه فروسرخ، رامان، پراش پرتو x، جذب واجذب نیتروژن و محاسبه مقدارهای نقطه بار صفر مورد مطالعه قرار گرفت. نتیجه­ های به دست آمده از تحلیل ساختاری دلالت بر تشکیل نانوذره های آهن اکسید با اندازه­ های nm 2/12 و nm 5/13 به ترتیب برای نسبت­ های 2 به 1 و 4 به 1 بر روی نانولوله­ های کربنی دارد. همچنین، برای همین نسبت ها رفتار ابرپارامغناطیسی با مغناطش اشباعی به ترتیب برابر با emu/g 84/11 و emu/g 9/27 دیده شده است. نتیجه­ ها نشان داد با انتخاب روش درست و بهینه سازی پارامترهای تأثیرگذار در روش سنتز نانولوله­ های کربنی مغناطیسی می­ توان به طور مستقیم ویژگی­ های سطحی آن ­ ها را تغییر داده و در نتیجه نانوساختاری با ویژگی­ های سطحی مشخص در گستره وسیعی از شرایط آزمایشگاهی به ­ دست آورد.

در این پژوهش، کاتالیست V-SBA-16 با استفاده از ماده نانومتخلخل SBA-16 به عنوان بستر و کمپلکس وانادیم طی فرایند بازروانی تهیه شد. کاتالیست تهیه شده با استفاده از فناوری های جذب و واجذب نیتروژن، پراش پرتو ایکس، پرتو سنجی فرابنفش ـ مرئی و میکروسکوپ الکترونی عبوری مورد شناسایی قرار گرفت. نتیجه های آنالیزها نشان داد که ساختار منظم نانومتخلخل بستر در طی فرایند تهیه کاتالیست حفظ شده و دچار فروپاشی نشده است. کارایی کاتالیست در فرایند اکسایش مستقیم بنزن به فنل با استفاده از عامل اکسنده هیدروژن پراکسید در دماهای متفاوت واکنش (25، 60 و 90 درجه سلسیوس) مورد ارزیابی قرار گرفت. بالاترین راندمان فنل حدود %16 و با گزینش پذیری فنل %60 در دمای 60 درجه سلسیوس به دست آمد.

واکنش احیای اکسیژن در سمت کاتد پیل های سوختنی غشا تبادل پروتون واکنشی کند است و بیش تر تلفات به این بخش از پیل مربوط می شود. به علت فرایندهای محدودکننده بسیاری که در این لایه واکنش رخ می دهد، مدل کردن این لایه اهمیت به سزایی دارد. مدل ارایه شده مدلی دوبعدی ـ دوفازی است که در آن کانال عبوری جریان، لایه نفوذ گازی، لایه ماکروحفره ها و لایه کاتالیست مدنظر قرار گرفته است. غلظت اجزای گازی، درصد اشباع آب مایع در طول کاتد و پتانسیل محلی یونومر در لایه کاتالیست با استفاده از حل معادله های مربوطه توسط نرم افزار متلب (Matlab) در تمام نقاط محاسبه شده است. پس از مقایسه نتیجه های به دست آمده از مدل و داده های آزمایشگاهی، تاثیر پارامترهای طراحی شامل میزان بارگذاری پلاتین، ضخامت لایه کاتالیست و کسر وزنی یونومر، برای رسیدن به بیش ترین جریان تولیدی بررسی شد. در ولتاژهای بالا مقدارهای بهینه برای میزان بارگذاری پلاتین، ضخامت لایه کاتالیست و کسر وزنی یونومر به ترتیب 0.9mg/cm2، 15mm و%55 در ولتاژهای پایین مقدارها به ترتیب 0.5mg/cm2، 30mm و %45 وزنی گزارش شد.

دراین مطالعه، نانوزئولیت­ های ZSM-5 برای بررسی شرایط بهینه سنتز و شکل ­ گیرى ، در شرایط گوناگون بر پایه طراحی آزمایش فاکتوریل دو سطحی، با روش هیدروترمال تهیه شدند. فرایند سنتز آن­ ها بر پایه یک روش بدون قالب ­ ریزى و شرایط گوناگون ساخت از جمله ترکیب مولی ژل سنتزی و زمان واکنش در یک بازه گسترده بررسی شد. سپس این نمونه­ ها برای بررسى چگونگی شکل ­ گیرى ساختار ZSM-5 توسط روش پراش پرتو X ارزیابی و نتیجه­ ها برای به­ دست آوردن شرایط بهینه با یکدیگر مقایسه شد. هدف از بهینه نمودن روش، دستیابی به نانوذره­ های زئولیت ZSM-5 با کوچک­ ترین اندازه ­ ها، ریخت شناسی و پایداری مناسب بود. ویژگی­ های نانوذره ­ های تهیه شده توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی، میکروسکوپ الکترونی عبوری، طیف سنج فروسرخ تبدیل فوریه و آنالیز وزن سنجی گرمایی تعیین شد. مطابق طراحی آزمایش فاکتوریل دو سطحی، شرایط بهینه برای سنتز نانو زئولیت ZSM-5 عبارتند از: , Na2O/SiO2=0. 260=SiO2/Al2O3، 53=H2O/SiO2 و زمان پیرسازی=72 ساعت. تصویرهای میکروسکوپ الکترونی روبشی نشان داد که کوچک­ ترین و بهینه ترین اندازه ذره ­ های زئولیت ZSM-5حدود 44 نانومتر است و طیف سنج فروسرخ تبدیل فوریه و نیز آنالیز وزن سنجی گرمایی، سنتز نانوزئولیت ZSM-5را تأیید کرد.

در این مطالعه تجربی، اندازه گیری ضریب نفوذ مولکولی بنزوئیک اسید در نانوسیال ها پایه آبی دارای نانوذره های گاما آلومینا انجام شد. قطر نانوذره های مورد استفاده بین 10nm تا 20nm بود. دامنه نسبت های حجمی نانوذره ها به کار گرفته شده از 0.025% تا 0.8% بود. آزمایش ها در دمای ثابت 20oc انجام شد. نتیجه ها نشان دادند که نانوذره های گاما آلومینا بر نفوذ جرم در نانوسیال ها بی اثرند و هیچ گونه تغییر چشمگیری در ضریب نفوذ بنزوئیک اسید در نانوسیال های آب- گاما آلومینا نسبت به ضریب نفوذ آن در آب دیده نشد.

در این پژوهش، کوپلیمر اتری آمیدی به صورت ساختار قطعه از پلی فنیلن اکساید (PPO) و مونومر فنیل ایزوسیانات (PIC) به روش پلیمریزاسیون کئوردیناسیون در حضور کاتالیست تیتانیوم تتراکلرید (TiCl4) در حلال تولوئن خشک سنتز شد. اثر دما، زمان واکنش، نسبت پلی اتر به تیتانیوم کلرید (TiCl4/PPO)، میزان مونومر ایزوسیاناتی و حلال تولوئن بر بازده کوپلیمریزاسیون مورد بررسی قرار گرفت. ساختار شیمیایی کوپلیمر قطعه ای شده توسط رزونانس مغناطیسی هسته هیدروژن (1H NMR) بررسی شد. نتیجه­ ه ای 1H NMR با نتیجه­ های کروماتوگرافی ژل تراوایی (GPC) مطابقت خوبی نشان می دهد. وزن مولکولی و توزیع وزن مولکولی کوپلیمر به ترتیب برابر با g/mol 5806 و 25/1 است. ویژگی ­ های گرمایی کوپلیمر توسط گرماسنجی پویشی تفاضلی (DSC) مورد بررسی قرار گرفت. دمای انتقال شیشه ای (Tg) قطعه آمیدی و اتری به ترتیب برابر با ˚ C84 و ˚ C164 می باشد. ذره­ های کوپلیمر از روش آسیاب نمودن تحت نیتروژن مایع در مدت زمان 2 ساعت ساخته شده و تصویرهای میکروسکوپ الکترونی (SEM) و میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM) آن گزارش شد. سرانجام اندازه ذره­ های کوپلیمر در حدود نانومتری تخمین زده شده است. نتیجه­ های پراش پرتو ایکس (XRD) به منظور بررسی هویت و ریزساختار بلوری کوپلیمر، ساختاری مکعبی با صفحه­ های بلوری ]100[، ]110[ و ]111[ را نشان می دهد.

جذب زیستی فلزهای سنگین، یک فرایند بسیار موثر در حذف این آلاینده ها از محلول های آبی است. ترکیب های دیواره سلولی جلبک ها دارای سلولز و همچنین مواد دیگری از جمله آلژینات و آگار است که نقش کلیدی در جذب زیستی کاتیون های فلزی بازی می کنند. جلبک ها به علت ارزان بودن از اهمیت ویژه ای برخوردارند. درحالی که سازوکارهایی که در جذب فلزها به وسیله باکتری ها دخالت دارند، بسیار پیچیده اند و وابستگی کامل به واکنش های فیزیکوشیمیایی یون فلزی در محلول، مکان های جذب سلولی و غیره دارند. میکروارگانیسم ها و جلبک ها به چرخه مواد غیرآلی در طبیعت کمک می کنند. در این پژوهش جذب زیستی نیکل به وسیله جلبک قرمزگراسیلاریا، جلبک های قهوه ای فوکوس و سیستوسیرا و باکتری گرم مثبت باسیلوس، مورد مطالعه قرار گرفت. پارامترهایی مانند غلظت فلز، pH، زمان، هم دما در این آزمایش مورد بررسی قرار گرفت. بیش ترین میزان جذب فلز به وسیله جلبک گراسیلاریا، سیستوسیرا و باسیلوس در pH حدود 6 و جلبک فوکوس در pH حدود 5 می باشد. بیشینه جذب در جاذب فوکوس حدود 0.9، گراسیلاریا 0.68، سیستوسیرا 0.34 و باسیلوس 0.65 میلی گرم بر لیتر است. مدت زمان تعادل در باکتری 120 دقیقه است در جلبک گراسیلاریا 400 دقیقه و در فوکوس 300 و سیستوسیرا حدود 350 دقیقه بوده است. داده های هم دما به وسیله مدل لانگمویر توصیف شد.

وجود ماده کربنی و کانی گوگردی از ویژگی های کانه مقاوم طلا است که باعث کاهش بازیابی طلا از این نوع کانه می شود. از دو نوع زغال (زغال معمولی و آنتراسیت) به عنوان جانشین ماده کربنی موجود در کانه مقاوم طلا به منظور بررسی قابلیت فانروکیت کرایسوسپوریوم برای کاهش توانایی ماده کربنی در جذب طلا استفاده شد. نتیجه ها نشان داد که ماده آنتراسیتی حدود 5 برابر بیشتر از زغال معمولی طلا جذب کرده است فانروکیت کرایسوسپوریوم توانایی آنتراسیت در جذب طلا را در دوره کشت 21 روزه و محیط کشت PDB (براث دکستروز سیب زمینی) تا حدود %85 و در محیط کشت MWB (ارزن و گندم) تا بیش از %95 کاهش داد. فانروکیت کرایسوسپوریوم هم چنین توانایی اکسید کردن گوگرد موجود در کانه مقاوم طلا را داراست. برای بررسی تاثیر قارچ روی مواد گوگردی موجود در کانه مقاوم، از پیریت به عنوان نماینده آن ها استفاده شد. در مجموع، کانی پیریت در دوره کشت 21 روزه، در pH برابر 7، %35 وزنی و در pH برابر 4، %30 وزنی، اکسید شد. پیش فرآوری قارچی دوباره برای کانه مقاوم طلای زرشوران با درصدهای گوناگون اورپیمت و طلا انجام گرفت. پس از دوره 14 روزه کشت، میزان استخراج طلا با فرایند سیانوراسیون برای نمونه های (1) (2210mm- حاوی اورپیمنت کمتر نسبت به نمونه کانه مقاوم طلای زرشوران)، (2) (همانند نمونه کانه مقاوم طلای زرشوران از نظر میزان اورپیمنت) و (3) (بخش +2210mm که تا بیش از %85 از اورپیمنت غنی است به ترتیب %30، %25و %1 افزایش یافت و کانی گوگردی موجود نیز در نمونه های (1) و (2) بیش از %50 اکسید شد. نتیجه های آزمایش ها نشان داد که فانروکیت کرایسوسپوریوم ریزموجودی موثر برای اکسید کردن کانی های گوگردی و خنثی کردن مواد کربنی موجود در کانه مقاوم طلا به شکل همزمان بوده و در مجموع پتانسیل بالایی برای افزایش بازیابی طلا در عملیات سیانوراسیون آن کانسنگ دارد.

در این پژوهش فرایند اکسایش فتوکاتالیزی سولفیدها در شرایط بهینه توسط اکسیژن هوا به­ عنوان عامل اکسنده و نور مرئی در حضور نانو کامپوزیت اصلاح شدهTiO2@GO-CdSe با CdS در مقایسه با TiO2@GO-CdSe به تنهایی مورد بررسی قرار گرفت. نانو کامپوزیت اصلاح شده با تثبیت هم زمان نانوذره­ های کادمیم سلنید، کادمیم سولفید و تیتانیم دی اکسید بر روی صفحه ­ های گرافن اکسید به روش هیدروترمال تهیه شد و ماهیت آن با مقایسه با مرجع علمی پیشین تأیید شد. اندازه نانوذره ­ ها در بازه­ ی 60 تا 80 نانومتر به دست آمد. بازده اکسایش انتخابی سولفیدها به سولفوکسیدها توسط نانوکامپوزیت اصلاح شده TiO2@GO-CdSeS به مقدار چشمگیری در حد 65 درصد افزایش یافت. همچنین روند تغییرهای بازده نشانگر بالاتر بودن بازده واکنشاکسایش فتوکاتالیزی سولفیدهای آروماتیک نسبت به مشتق ­ های آلیفاتیک و یا اکسیژن­ دار می ­ باشد. این نانوکامپوزیت فعالیت فتوکاتالیزی بالا در بازه زمانی کوتاه و با قابلیت استفاده دوباره را نشان داد.

در این کار پژوهشی، فسفونیک اسیدهای آلی جدید دارای گروه بتا-نفتول با استفاده از واکنش سه جزیی و تک ظرفی دومینو نووناگل فسفو مایکل بین بتا نفتول، آلدهیدهای آروماتیک و تری اتیل فسفیت در شرایط سبز و دوست ­ دار محیط زیست سنتز شدند. به منظور کاهش زمان، افزایش بازده و کامل شدن واکنش­ های مورد نظر، از کربن نانو لوله چند دیواره دارای گروه عاملی سولفامیک اسیدی به عنوان نانو کاتالیست ناهمگن استفاده شد. قابلیت بازیافت و استفاده دوباره از نانوکاتالیست، سادگی، کاربردپذیری، زمان واکنش مناسب و راندمان­ های خوب فراورده ­ ها از برتری ­ های سنتز ارایه شده می­ باشد. در ادامه ساختار فراورده­ ها توسط پرتو سنجی رزونانس مغناطیسی هسته­ های هیدروژن، کربن و فسفر تأیید و نقطه­ های ذوب جامدها نیز گزارش شده است.

در این پژوهش، فلوتاسیون پیرولوزیت و کلسیت و امکان جدایش آن ها از یکدیگر با کلکتورهای کاتیونی و آنیونی مورد مطالعه قرار گرفت. نتیجه ها نشان داد که بیش ترین بازیابی فلوتاسیون پیرولوزیت با کلکتور آنیونی اولئیک اسید در PH=9 بیش ترین بازیابی در فلوتاسیون کاتیونی توسط دودسیل آمین در PH=8 به دست می آید. آنالیز FT-IR نشان داد که در این شرایط جذب اولئیک اسید و دودسیل آمین در سطح پیرولوزیت به ترتیب از نوع شیمیایی و فیزیکی است. با بررسی مواد شیمیایی گوناگون مشخص شد که در فلوتاسیون آنیونی، مس سولفات مناسب ترین ترکیب برای فعال سازی سطح پیرولوزیت و بازداشت کلسیت است. با استفاده از اولئیک اسید 10-4 مولار و مصرف 1000ppm مس سولفات بیش ترین مقدار بازیابی فلوتاسیون پیرولوزیت در PH=9 حدود 84 درصد به دست آمد. در این شرایط بازیابی کلسیت به حدود 38 درصد رسید. در فلوتاسیون کاتیونی، سدیم کربنات و کلسیم کلرید نقش موثری در بازداشت کلسیت بازی کردند. در حضور 10-4 مولار سدیم کربنات و در Ph=7.5 بازیابی کلسیت تا %13.7 کاهش می یافت، در حالی که در این شرایط بازیابی پیرولوزیت %90.5 بود. همچنین در Ph=7.5 با مصرف 5´10-4 مولار کلسیم کلرید بازیابی کلسیت به %10.8 کاهش یافته ولی بازیابی پیرولوزیت نیز اندکی کاهش یافته و به حدود 76.1 درصد رسید. بنابراین فلوتاسیون کاتیونی با استفاده از بازداشت کننده سدیم کربنات برای جدایش پیرولوزیت از کلسیت مناسب تر است.

در این پژوهش نانوذره­ هایآهن اکسید با روش گرمابی و نانوکامپوزیت آهن اکسید/ گرافن با روش واکنش سطح گاز مایع تهیه شد و سپس با روش­ های پراش پرتو ایکس، پرتو سنجی فروسرخ تبدیل فوریه و میکروسکوپ الکترونی شناسایی شدند. تصویرهای میکروسکوپ الکترونی روبشی نشان داد که نانوذره­ های آهن اکسید به صورت یکنواخت بر روی ورقه­ های گرافن قرار گرفته اند و همچنین بستر گرافن از تجمع نانوذره ­ های آهن اکسید جلوگیری نمود. در مرحله بعد فعالیت کاتالیستی آهن اکسید/ گرافن و نانوذره­ های آهن اکسید بر تجزیه گرمایی آمونیوم پرکلرات با روش تجزیه وزن سنجی گرمایی و گرما سنجی روبشی تفاضلی(TGA/DSC) بررسی شد. نتیجه­ های تجزیه گرمایی نشان داد که ترکیب گرافن اکسید و آهن اکسید در نانوکامپوزیت آهن اکسید/ گرافن سبب می ­ شود که این نانوکامپوزیت فعالیت کاتالیزی بهتری نسبت به نانوذره­ های آهن اکسید نشان دهد.

باتوجه به اینکه گل حفاری در کیفیت چاه حفر شده و همچنین بازدهی عملیات حفاری تاثیر گذار است، بنابراین نقش به سزایی در عملیات حفاری بازی می کند. بنابراین در این پژوهش، تاثیر افزودنی های پلی اکریل آمید و نانوکامپوزیت باریت/ پلی آکریل آمید بر روی ویژگی های گل حفاری مورد ارزیابی قرار گرفت، که با تولید نانو کامپوزیت با پلیمریزاسیون محلول شد. سرانجام نانوکامپوزیت تولیدی به گل حفاری پایه آبی (350 میلی لیتر آب به همراه 10 گرم بنتونیت) افزوده شده و ویژگی های گل حفاری شامل گرانروی، میزان هرزروی سیال و ضخامت اندود گل مورد آزمایش قرار گرفت. به طور کلی، نتیجه ها نشان می دهد که افزودنی نانوکامپوزیت باعث کاهش ضخامت اندود گل و هرزروی سیال و همچنین موجب افزایش گرانروی گل حفاری می شود.

نانوپرکننده­ های اصلاح ­ شده با قراردادن پلی­ اکریلیک­ اسید بر روی نانوذره­ های آلومینا، به عنوان نانو مواد آلی، در غشای پلی ­ سولفون گنجانده شدند. بازده غشاهای بهبودیافته با نانومواد در کاهش سختی آب با استفاده از یون های منیزیم موجود در محلول به­ عنوان خوراک بررسی شد. غلظت خوراک، pH و همچنین مقدار نانوذره ­ ها در ماتریس غشا، به عنوان متغیرهای عملیاتی در راستای بهینه سازی فرایند با استفاده از روش پاسخ سطحی درنظرگرفته شدند. گروه­ های عاملی کربوکسیل قرارگرفته برروی نانوذره ­ های آلومینا، موجب افزایش میزان بار منفی روی سطح غشا و درنتیجه حذف کاتیون ­ ها از آب شدند. آنالیز آماری نشان می­ دهد که وجود 5/0 % وزنی نانوذره ­ ها در ماتریس غشای پلیمری در غلظت بالای یون­ های منیزیم موجود در محلول خوراک با 84/6 =pH شرایط بهینه در دستیابی به بالاترین بازدهی در کاهش سختی آب (81%) را دارا می­ باشند. مدل پیش ­ بینی ­ شده با نتیجه ­ های آزمایشگاهی به­ دست آمده از غشای ساخته­ شده به­ خوبی متناسب بوده و شرایط فرایند برای دستیابی به غشای سختی زدای آب مناسب است. بنابراین، میزان شار آب برای غشاهای نانوکامپوزیت ساخته­ شده باتوجه به تغییرها در ساختار غشا و آب­ دوستی سطح آن افزایش یافته است.

افزایش طول منطقه مایع متراکم در مبدل های ترموسیفونی و کاهش ضریب انتقال حرارت به همراه تغییر دما در لوله ها و در نهایت تشکیل رسوب از اصلی ترین مشکلات مبدل های ترموسیفونی است. یکی از روش های موفق درحل این مشکل ها، استفاده از نانو سیال های مناسب است. در این مقاله به بررسی اثر استفاده از نانو سیال در این نوع سامانه های گرمایی پرداخته شده است و با استفاده از شبیه سازی یک مبدل ترموسیفونی با هندسه مشخص، تاثیر استفاده از نانو سیال بر عملکرد گرمایی و طول منطقه مایع متراکم موردمطالعه قرارگرفته است. نتیجه این مطالعه به خوبی نشان می دهد که چگونه ضریب انتقال گرما با افزایش غلظت نانو سیال افزایش یافته و سرانجام، افزون بر کاهش سطح انتقال گرمای لازم و کوچک تر شدن اندازه مبدل، طول منطقه مایع متراکم نیز کاهش داده می شود.

استفاده از آب شیرین کن ها یکی از راه حل های مقابله با بحران آب در کشور می باشد. روش رطوبت زنی- رطوبت زدایی هوا یا به اختصار HD، یکی از روش های نمک زدایی از آبهای شور در ظرفیت های پایین است که طی سالهای اخیر مورد توجه قرار گرفته است. در این مقاله طرحی برای ترکیب آب شیرین کن HD خورشیدی با آب گرم کن خورشیدی خانگی ارایه شده است. این دستگاه در مقیاس خانگی و برای تامین همزمان آب شرب و آب گرم مصرفی یک خانوار طراحی شده و برای مناطق دورافتاده و کم جمعیت کویری گزینه ای مناسب می باشد. پس از بررسی ترکیب های گوناگون این دو دستگاه و انتخاب و ارزیابی فرایند نهایی، ساخت دستگاه ترکیبی در پژوهشکده توسعه صنایع شیمیایی ایران انجام شد و آزمایش های لازم بر روی آن صورت گرفت. پارامترهای گوناگون و موثر در عملکرد دستگاه مانند شدت جریان ورودی به کندانسور، محدوده دمایی عملکرد آب شیرین کن و میزان تابش دریافتی خورشید مورد بررسی قرار گرفت. این دستگاه با توجه به شرایط تابش خورشید در کرج در ماه های بهار و تابستان مورد ارزیابی قرار گرفت که بر این اساس با استفاده از 4 عدد کلکتور خورشیدی می تواند روزانه تا 20 لیتر آب شیرین و حدود 250 لیتر آب گرم تولید کند. با توجه به اینکه در فرایند طراحی شده آب شور خروجی از آب شیرین کن به عنوان آب گرم مصرفی مورد استفاده قرار می گیرد، درنتیجه میزان استفاده از آب گرم توسط مصرف کننده دورریز آب دستگاه کاهش می یابد که بر اساس طراحی صورت گرفته می تواند در برخی روزها به صفر برسد. بنابراین افزون بر به کارگیری انرژی خورشید در تامین گرمای مورد نیاز، صرفه جویی مناسبی در مصرف آب صورت می گیرد.

پی­ پیرازین های نامتقارن به­ طور گسترده در ساختار داروهای آنتی سایکوتیک یافت می­ شوند. ازآن­ جا که آلکیل یا آریل دار کردن گزینشی پی­ پیرازین­ ها به ­ آسانی انجام نمی­ شود، استفاده از واکنش آریل ­ دار کردن 1, 4-diaza-icyclo[2. 2. 2]octan با استفاده از واکنش جفت شدن متقاطع کربن نیتروژن، مسیر مناسبی برای تهیه این ترکیب ­ های هدف به­ شمار می ­ آید. در این پژوهش، مسیر تازه ­ ای برای تهیه مشتق­ های پی­ پیرازین نامتقارن با استفاده از آریل تری­ فلات­ ها به­ عنوان منبع آریل، آلکیل کلریدها به­ عنوان منبع آلکیل و 1, 4-diaza-bicyclo[2. 2. 2]octan به­ عنوان منبع آمین گزارش شده است. شرایط بهینه واکنش شامل لیتیم ترسیوبوتوکساید به ­ عنوان باز حجیم، مس کلرید به ­ عنوان کاتالیزگر و پلی ­ اتیلن گلیکول 400 به­ عنوان حلال است. بررسی تنوع پذیری واکنش نشان داد که حضور استخلاف­ های الکترون کشنده و الکترون دهنده در ساختار آریل تری­ فلات به خوبی با شرایط واکنش همخوانی دارد.

امروزه آلودگی هوا یکی از مهم­ ترین مشکل ­ های زیست محیطی است که بیش ­ تر کشورهای در حال توسعه با آن روبرو هستند. در این مطالعه، با استفاده از محاسبه­ های نظریه ی تابعیت چگالی، مکانیسم احیای گاز NO بر روی بسترهای B12N12 و B11N12C بررسی می شود. مسیر پیشنهادی برای این مکانیسم به­ صورت 2NO → N2O + Oads و Oads + N2O → N2 +O2می­ باشد. نتیجه ­ ها نشان می­ دهد دوپه کردن نانوقفس B12N12 با اتم کربن باعث افزایش واکنش پذیری سطح آن می شود. مقدارهای انرژی فعال­ سازی و پارامترهای ترمودینامیکی محاسبه شده نشان می­ دهد که نانوقفس B11N12C فعالیت کاتالیستی بهتری نسبت به B12N12 دارد که به دلیل حضور اتم کربن دوپه شده در این نانوساختار باشد.

در استفاده از کودهای شیمیایی نیتروژن دار به دلیل بالا بودن سرعت حل شوندگی در آب، بخش چشمگیری از نیتروژن به بخش­ های زیرین خاک نفوذ می ­ کند و از دسترس گیاه خارج می­ شود. برای جلوگیری از این هدر رفت روش ­ های گوناگونی مورد استفاده قرار گرفته است که یکی از پر کاربردترین روش­ ها استفاده از پوشش برای کاهش سرعت حل­ شوندگی در آب است. در این پژوهش از دو ماده ­ ی صمغ زانتان­ و پودر آلژینات قالب ­ سازی به عنوان پوشش استفاده شد و تأثیر پوشش ­ های اعمال شد بر نرخ آزاد­ سازی اوره مورد بررسی قرار گرفتت. عمل پوشش دهی با استفاده از بستر سیال انجام شد. با استفاده از این مواد پوشش ­ های یک و دولایه ساخته شد. بهترین نتیجه از پوشش دو لایه از صمغ زانتان­ و آلژینات به دست آمد. نتیجه ­ های به دست آمده از بررسی درصد اوره ­ ی آزاد شده به کل اوره ­ ی موجود در نمونه های ساخته شده نشان می ­ دهد که پوشش ایجاد شده باعث افزایش زمان انحلال کود به بیش از 12 روز می­ شود.

در این پژوهش، تأثیر افزودن غلظت های گوناگون خاک رس بر روی ساختار و عملکرد غشای اولترافیلتراسیون پلی سولفونی بررسی شده است. غشاها به روش جدایش فازی با استفاده از پلی سولفون در حلال N-متیل پیرولیدون تهیه شدند. عملکرد و رفتارگرفتگی غشاهای اصلاح شده با استفاده از سیستم جریان عرضی تصفیه شیرابه بررسی شد. ساختار غشاهای اصلاح­ شده توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل میدانی و میکروسکوپ نیروی اتمی و طیف سنجی پراش انرژی پرتو ایکس مورد بررسی قرار گرفت. نتیجه­ های عملکرد و پس ­ زنی غشاها در تصفیه جریان عرضی نشان داد که غشاهای شامل جاذب، شار عبوری بالاتر و کاهش اکسیژن موردنیاز شیمیایی بیش ­ تری نسبت به غشای پایه داشتند. میزان پس زنی اکسیژن موردنیاز شیمیایی و مواد آلی طبیعی برای غشای شامل 5/1 % خاک ­ رس به ترتیب برابر 35 % و 51 % بود که بیش­ تر از مقدارهای آن­ ها در غشای پایه (24 % حذف اکسیژن مورد نیاز شیمیایی و 34 % حذف مواد آلی طبیعی) است. از آنجا که غشای پایه قادر به حذف تنها 24 % از COD است، می توان نتیجه گرفت که جاذب مورد استفاده تأثیر به­ سزایی در بهبود عملکرد غشای اولترافیلتراسیون داشته است.

امروزه با توجه به چالش های زیست محیطی پساب های صنعتی دارای مواد سمی و خطرناک، نیاز به فناوری های نوین و کارآمد برای تصفیه این پساب ها دارای اهمیت ویژه ای می باشد. روش های الکتروشیمیایی به عنوان یکی از فرایندهای اکسایش پیشرفته به طور مؤثری برای تجزیه مواد آلی در محلول های آبی استفاده شده است. فرایند الکتروفنتون یکی از انواع این فرایندهاست که در آن با اعمال برق به الکترودهای آند و کاتد، طی واکنش های الکتروشیمیایی، رادیکال های هیدروکسیل تولید شده و با حمله به آلاینده ها، باعث حذف آن ها می شوند. هدف از این مطالعه بررسی کارایی فرایند الکتروفنتون در شرایط محیطی به عنوان پیش تصفیه پساب صنعتی واحد اولفینی است. در این مطالعه، یک راکتور منقطع الکتروفنتون در مقیاس آزمایشگاهی مجهز به دو الکترود آهن و منبع برق DC به منظور حذف ترکیب­ های سمی، مقاوم و آلی مورد استفاده قرار گرفت. عملکرد پارامترهای عملیاتی در 5 سطح با استفاده از آرایه های عمود بر هم 25 L مورد بررسی قرار گرفت، و سرانجام شرایط بهینه هر عامل توسط روش آماری تاگوچی به صورت غلظت 2O2H، mM 160 (سطح 4)، فاکتور pH، 3 (سطح1)، زمان واکنش 15 دقیقه (سطح 1) و غلظت +2Fe، mg/L 40 (سطح 5) به­ دست آمد. همچنین داده های آزمایشگاهی با مدل سنتیک درجه 1 و 2 برازش داده شد، و دیده شد که مدل درجه 2 با داده های آزمایشگاهی مطابقت دارد.

عنصرهای کمیاب در طبیعت بیش ­ تر به صورت اکسید یافت می­ شوند و چون از نظر ویژگی­ های فیزیکی و شیمیایی بسیار شباهت دارند، جدایش آن­ ها از هم دیگر بسیار مشکل است. از این رو بررسی و انتخاب مناسب ­ ترین روش ­ های جدایش عنصرهای کمیاب، بسیار دارای اهمیت دارد. درنتیجه در این پژوهش در گام اول، به منظور مدل­ سازی و بهینه ­ سازی عامل­ های مؤثر بر بهبود جدایش تفریقی دیسپروسیم و گادولینیم، پنج عامل شامل میزان pH، نسبت حجم سیانکس272 به دپا، غلظت حلال­ های آلی، زمان انجام فرایند و غلظت لاکتیک اسید، انتخاب شدند. سپس به منظور طراحی آزمایش ­ ها از نرم­ افزار DX7 استفاده شد و بر اساس آن تعداد 29 آزمایش تعیین شد. ولی از سویی در انجام آزمایش­ ها موردهایی مانند وزن کردن با دستگاه، آماده سازی محلول­ ها با غلظت مشخص، برداشتن حجم­ های متفاوت و عیارسنجی از موردهایی هستند که می­ توانند عامل ایجاد خطا و در نتیجه عدم قطعیت باشند، به همین دلیل بحث تحلیل احتمالاتی به منظور مدل­ سازی در شرایط عدم قطعیت، برای اطمینان سنجی نتیجه­ های به­ دست آمده، می ­ تواند بسیار کارگشا باشد. برای این منظور در گام دوم، بر اساس داده ­ های به دست آمده از آزمایش ­ ها و رابطه­ های به دست آمده بین متغیرهای ورودی و خروجی، نخست نوع و ویژگی ­ های تابع توزیع احتمالی، هر کدام از پنج پارامتر مؤثر ورودی تعیین شد و بر اساس آن­ ها و با توجه به نتیجه­ های شبیه­ سازی، ویژگی­ های نابع توزیع پارامترهای خروجی (درصد بازیابی دیسپروسیم و گادولینیم) به دست آمد.

پیش بینی دقیق درصد کسر حجمی در جریان ­ های سه فازی آب گازوییل هوا در شرایط عملیاتی ناپایدار، پارامتر مهمی در صنایع نفت و پتروشیمی می باشد. در این پژوهش، اندازه گیری دقیق درصد کسر حجمی در سه فاز آب-گازوئیل-هو ا با استفاده از فناوری تضعیف پرتو گامای تک انرژی و شبکه عصبی برای اولین بار انجام شد. تعیین درصد کسر حجمی کمینه به دو چشمه رادیواکتیو با انرژی­ های متفاوت نیاز دارد. درحالی که در این مطالعه، تنها یک چشمه رادیواکتیو Cs137 (با تک انرژی keV 662) و یک آشکارساز سدیم یدید NaI(Tl) برای تعیین درصد کسر حجمی در سه فاز مورد استفاده قرار گرفت. همچنین، مدل پرسپترون چند لایه شبکه عصبی برای پیش بینی درصد کسر حجمی اعمال شد. نتیجه­ های به دست آمده از آزمایش­ های تجربی، داده­ های مورد نیاز برای آموزش و آزمون شبکه را فراهم می ­ کند. ورودی­ های شبکه، طیف­ های ثبت شده در آشکارساز هستند، به­ طوری که ماتریس مجموعه داده ­ ها برای شبکه عصبی Y(118×42) می­ باشد. در این شبکه تعداد نورون ­ ها در لایه درونی، پنهان و خروجی به ترتیب 118، 10 و 3 است. با استفاده از این روش پیشنهادی، درصد کسر حجمی در سه فاز آب گازوئیل هوا با درصد خطای نسبی میانگین(MRE%)کم­ تر از 95/6 % و خطای جذر میانگین مربع(RMSE)60/2 پیش بینی شد. ترکیب بندی استفاده شده در این روش ساده تر از روش ­ های پیشنهادی دیگر است. بنابراین قیمت، ایمنی تابش و حفاظ ­ سازی به کم ­ ترین مقدار ممکن خواهد رسید.

کوره سیمان به عنوان قلب کارخانه در تولید کلینکر به حساب می آید که در آن گاز و مواد جامد به صورت جریان موازی و ناهمسو در تماس با هم دیگر قرار می گیرند. در این پژوهش مدل ریاضی توزیع غلظت مواد و فازهای تشکیل دهنده کلینکر با توجه به معادله پیوستگی و سینتیک واکنش های شیمیایی در نقطه ­ های گوناگون کوره در راستای طول آن مطالعه شد. مدل سازی در حالت پایدار با حفظ اصول فیزیکی و شیمیایی فرایند و اثر وجود کوتینگ بررسی شد. نقش پارامترهای تأثیرگذار مانند: ترکیب درصد خوراک ورودی، دما، انرژی فعال سازی، شدت جریان خوراک، سطح مقطع و دور کوره بر معادله ­ های حاکم و مدل به دست آمده در حالت پایدار مطالعه و با استفاده از نرم افزار Matalab-7 به صورت هم زمان حل شد. مقایسه نتیجه­ های به ­ دست آمده از مدل و داده ­ های تجربی نشان می ­ دهد که تطابق مناسبی بین آن­ ها با خطای کم ­ تر از 3% وجود دارد که جواب قابل پذیرشی برای اعتبار سنجی مدل است.

در این پژوهش، کوپلیمر پیوندی پلی­ وینیل ­ الکل-اکریلامید با دو سامانه آغازگر شامل سریک آمونیوم ­ نیترات و سامانه رداکس آمونیم ­ پرسولفات/ سدیم متابی­ سولفیت سنتز شد. ساختار کوپلیمرهای پیوندی توسط طیف­ سنجی فروسرخ (FT-IR) و گرما وزن ­ سنجی (TGA) تأیید شد. اثر بازدارندگی کوپلیمرهای به دست آمده (به عنوان بازدارنده های سینتیکی جدید هیدرات گازی) در مقایسه با پلی وینیل­ الکل در مخلوط گازی متان پروپان که هیدرات ساختار II را تشکیل می­ دهند مورد بررسی قرار گرفت. در همه آزمایش ­ ها فشار اولیه 23 بار، دما ˚ C2 و سرعت همزن 400 دور بر دقیقه تنظیم شد. همه مواد آزمایش شده سرعت تشکیل هیدرات را کاهش دادند و قدرت بازدارندگی آن ها به ترتیب PVA-g-AAM2 > PVA > PVA-g-AAM1 بود. نتیجه­ های آزمایشگاهی و سینتیک تشکیل هیدرات نشان دادند که کوپلیمر پیوندی PVA-g-AAM1 سرعت متوسط رشد هیدرات را نسبت به تشکیل هیدرات با آب خالص، تا 11 درصد کاهش می دهد. همچنین کوپلیمر پیوندی PVA-g-AAM2 این سرعت را تا 29 درصدکاهش داده که نشان دهنده پتانسیل مناسب تر آن به عنوان یک بازدارنده جدید سینتیکی سازگار با محیط زیست، است.

مدل سازی اسید زنی در مخازن کربناته یک ابزار مناسب برای تعیین رفتار دینامیک برای طراحی عملیات اسید زنی می باشد. یک فرایند اسید زنی مناسب باید موجب ایجاد کرم­ چاله­ های عمیق و نازک با کم ترین میزان اسید مصرفی شود. در این مقاله با استفاده از مدل پیوستگی دو مقیاسی و حل معادله­ ها به روش عددی تفاضل محدود، مدل سازی بهتری از فرایند اسید زنی و تشکیل کرم ­ چاله­ ها به ­ دست آمده است. در مدل سازی انجام شده از یک مدل دو بعدی با شرط شدت جریان تزریقی ثابت در ورودی و فشار ثابت در خروجی استفاده شده است و مرزهای جانبی مدل به صورت بسته در نظر گرفته شده است. تعداد بلوک بهینه برای بررسی استقلال از شبکه، با استفاده از رسم غلظت نرمالایز شده اسید بر حسب تعداد بلوک به دست آمده است. برای حل معادله­ های حاکم از روش تفاضل محدود با اعمال شرایط اولیه و شرایط مرزی استفاده شده است. نتیجه­ های اعتبارسنجی نشان داده است که در مدل دو بعدی همگن، جبهه ی حرکت اسید به طور کامل یکنواخت است و شیب تغییرهای غلظت اسید در طول نمونه کاهشی است. آنالیز حساسیت برای بررسی اثر سرعت تزریقی اسید بر روی مدل ناهمگن نشان داد که سرعت تزریق بین 33/0 تا 5/1 سانتی متر بر ثانیه، حجم بهینه ی اسید برای تزریق را مشخص کرده است. همچنین با گذشت زمان و حرکت اسید به انتهای مدل، واکنش ها صورت پذیرفته و موجب افزایش تخلخل و دامنه ی تغییرهای آن شده است. نتیجه­ های این مدل قابلیت آن را برای ارزیابی کیفی رشد و نفوذ کر م­ چاله­ ها به خوبی نشان داده است.

با توجه به کاربرد موفقیت ­ آمیز هیدروژل­ های پلیمری در کاهش تولید آب، در این پژوهش یکی از پرکاربرد­ ترین این نوع هیدروژل­ ها تشکیل شده ازکوپلیمر پلی اکریل آمید سولفونه هیدرولیز شده و عامل شبکه­ ساز کروم (III) استات بررسی شده است. بدین منظور از آزمایش­ های بطری، سامانه صافی ژل، که برای نخستین بار در کشور طراحی و ساخته شد، و همچنین آزمون جاروب کرنش استفاده شد. بر اساس نتیجه­ های به دست آمده، رابطه ­ های ریاضی درجه دوم با پیش بینی گرادیان فشار شکست ژل در اثر تزریق نفت و آب و مقدار هیدروژل خروجی در اثر تزریق نفت و آب بر حسب دو پارامتر غلظت کوپلیمر و کروم (III) استات ارایه شد. نتیجه­ ها نشان داد غلظت کوپلیمر در مقایسه با غلظت عامل شبکه­ ساز و اثر متقابل بین آن­ ها، بیش­ ترین تأثیر را بر گرادیان فشار شکست و مقدار هیدروژل خارج شده در اثر تزریق نفت و آب دارد. همچنین در غلظت ثابت از عامل شبکه ­ ساز، با دو برابر شدن غلظت کوپلیمر گرادیان فشار شکست 5 برابر افزایش می­ یابد که این امر به علت افزایش مدول الاستیک شبکه سه بعدی هیدروژل و پیرو آن افزایش استحکام آن است. به طوری که با افزایش کرنش تا 1000% این استحکام حفظ شده است. در حقیقت تا کرنش کم ­ تر از 100% هیدروژل تنش وارده را تا حد امکان خنثی و به حالت اولیه ­ اش باز می ­ شود. نتیجه­ های آزمایش ­ ها ی بررسی ایجاد شکاف درون هیدروژل، منجر به ارایه مکانیسم جدیدی برای توجیه پدیده کاهش نامتجانس تراوایی (با عنوان ایجاد مجاری بزرگ­ تر درون ژل توسط نفت نسبت به آب) شد که بر طبق آن در شرایط یکسان، توانایی نفت در شکافتن ژل و ایجاد کانال عریض­ تر برای عبور از توده ژل، در مقایسه با آب بیش تر است.

در این پژوهش، آلیاژ­ های پلی­ آمید­ 6 (PA6)و نشاسته تهیه شد. نخست، اصلاح شیمیایی و گرمانرم کردن نشاسته توسط مالئیک ­ انیدرید و گلیسرول درشرایط گوناگون، در حالت مذاب انجام شد. سپس، آلیاژهای پلی­ آمید­ 6/ نشاسته، در شرایط گوناگون تهیه و زیست­ تخریب­ پذیری آن­ ها مطالعه شد. در هر دو مرحله، طراحی آزمایش به روش آنالیز رویه سطح (RSM) انجام شد. نتیجه­ ها طبق بخش اول، افزایش مقدار مالئیک ­ انیدرید تأثیر بسیار خوبی بر افزایش درجه استخلاف آن روی نشاسته داشت، همچنین افزایش دما و زمان اصلاح نشاسته، تا زمانی که موجب تخریب مواد نشود، اثر مثبت بر درجه استخلاف نشان داد. در زمان حدود ده دقیقه و دمای ° C140 و میزان مالئیک ­ انیدرید % 6-4، بیش ­ ترین میزان استخلاف مالئیک ­ انیدرید روی نشاسته به دست آمد. در مرحله دوم، میزان زیست­ تخریب­ پذیری آلیاژهای تهیه شده با درصدهای گوناگون، بر حسب درصد کاهش وزنی در محیط لجن فعال، تا 90 روز، بررسی شد. با افزایش میزان استخلاف و مقدار نشاسته اصلاح شده در آلیاژ، اثر مثبت چشمگیری بر تخریب پلیمر دیده شد تا جایی که نمونه با مقدار % 30 نشاسته اصلاح شده پس از گذشت 75 روز، حدود % 45 وزنی تخریب شد. با استفاده از روش پاسخ رویه سطح (RSM)، نمودارهای صفحه­ ای ترسیم و اثرهای متغیرها به ­ طور همزمان مورد بررسی قرار گرفت. همچنین رابطه­ های بین پاسخ و متغیرها، به ­ صورت چند جمله ­ ای از RSM استخراج شد که درصد خطای بسیار کمی داشتند و پیش­ ب ینی آن­ ها با نتیجه­ های تجربی قیاس شد، که هم پوشانی خوبی را نشان دادند.

آلودگی محیط زیست و انتشار گازهای سمی از مهم­ ترین معضل­ های بشر در این سده است. از جمله گازهای آلوده­ ای که با دارا بودن درصد بالای متان می­ تواند به عنوان منبعی وافر از انرژی استفاده شود، گاز دفنگاه است. یکی از روش­ های ساده و کم­ هزینه برای حذف آلاینده ­ هایی مانند هیدروژن سولفید که گازی به شدت سمی و خورنده است، تصفیه زیستی می­ باشد. در این روش با عبور گاز آلوده از میان بستری دارای میکروارگانیسم، تصفیه صورت می­ گیرد. در این پژوهش نیز به منظور بررسی کارایی صافی زیستی در حذف آلاینده هیدروژن سولفید از گاز دفنگاه شهر شیراز، ستون صافی زیستی از جنس پلگسی گلاس با قطر 15 سانتی­ متر و ارتفاع 2 متر طراحی و ساخته شد. این ستون با بستر طبیعی دارای ورمی­ کمپوست تولید شده در دفنگاه و گوش ­ ماهی پر شد. سپس باکتری تیوباسیلوس تیوپاروس که پیش ­ تر در محیط آزمایشگاه کشت داده شده بود روی سطح پرکن­ ها تثبیت شد. کارایی این صافی زیستی با غلظت (ppm)30 و شدت جریان حجمی گوناگون از گاز دفنگاه در شرایط دمای محیط و فشار اتمسفری بررسی شد. با توجه آزمایش ­ ها دیده می­ شود که در زمان ماند 2 دقیقه به بازده بالای 80 درصد رسید که در این شرایط غلظت هیدروژن سولفید خروجی دلخواه است. البته در آزمایش ها بازده ی حذف دستگاه برای غلظت (ppm)30 در شدت جریان 2 لیتر بر دقیقه، 90 درصد نیز به­ دست آمده است.