مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
سال:1400 | دوره:64 | شماره:2 |تعداد مقالات:38

مقدمه: فعالیت ورزشی باعث افزایش مصرف گلوکز می شود و یک شیوه موثر برای کنترل بیماری دیابت ملیتوس می باشد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تمرین تناوبی و تداومی بر فاکتور تمایز رشد 15، عملکرد سلول های بتای پانکراس و مقاومت به انسولین زنان مبتلا به دیابت نوع 2 می باشد. روش کار: 45 زن مبتلا به دیابت نوع دو، با میانگین سن 11/3 ±, 69/38 و قند خون ناشتای 25/1 ±, 78/9 میلی مول بر لیتر به طور تصادفی به سه گروه تمرین تداومی، تناوبی و کنترل تقسیم شدند. تمرین تداومی شامل دوازده هفته، 3 جلسه در هفته از 50 تا 75 درصد ضربان قلب بیشینه بود. تمرین تناوبی دوازده هفته، 3 جلسه در هفته و از 75 تا 90 درصد ضربان قلب بیشینه ادامه یافت. قبل و بعد از مداخله نمونه گیری انجام گرفت. از آزمون تی وابسته برای مقایسه تغییرات درون گروهی و از تحلیل کواریانس برای مقایسه بین گروهی استفاده شد. نتایج: طبق نتایج آماری در گروه تداومی کاهش معنادار GDF-15 در پس آزمون نسبت به پیش آزمون دیده شد و در گروه تناوبی افزایش GDF-15 مشاهده گردید. در هر دو گروه اختلاف معنادار بین میانگین مقاومت به انسولین در پیش آزمون و پس آزمون نسبت به گروه کنترل وجود داشت. در گروه تداومی و تناوبی اختلاف معنادار بین میانگین عملکرد سلول های بتا در دوره های قبل و بعد نسبت به گروه کنترل وجود داشت(05/0=>P). نتیجه گیری: یک دوره تمرینات تناوبی و تداومی در بهبود عملکرد سلول های بتا، کاهش گلوکز خون و بهبود مقاومت به انسولین موثر است.

مقدمه: درد بعد از اعمال جراحی یک تجربه ی ناخوشایند است. این فرایند باعث می شود اختلالات فیزیولوژیک در تمام سیستم های بدن بوجود آید. ضد التهاب های غیراستروییدی از جمله داروهای پرکاربرد جهت کنترل درد بعد از عمل می باشند. لذا این مطالعه با هدف مقایسه اثرپیشگیرانه ایبوپروفن وریدی و کتورولاک وریدی در کنترل درد بعد از اعمال جراحی اندام فوقانی انجام شد. روش کار: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده دو سویه کور 60 بیمار با کلاس بیهوشی I و II تحت عمل جراحی ارتوپدی اندام فوقانی قرار گرفتند. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه ایبوبروفن وریدی و کتورولاک تقسیم شدند. فشار خون سیستول و دیاستول، فشار متوسط شریانی و ضربان قلب قبل از عمل، 1، 10 و 20 دقیقه بعد از عمل ثبت شد. میزان درد قبل از عمل، 6، 12 و 24 ساعت پس از عمل انداره گیری شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 و با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و استنباطی صورت گرفت. نتایج: گروه های ایبوبروفن و کتورولاک از لحاظ جنسیت، سنی، شاخص توده بدنی و کلاس بیهوشی همسان بودند. نتایج آزمون من ویتنی نشان داد که بین گروه های ایبوپروفن و کتورولاک از لحاظ درد در زمان 6 ساعت بعد از عمل تفاوت معنی دار وجود داشت (p<0. 05). در 6 ساعت بعد از عمل، میانگین درد در بیماران گروه ایبوپروفن بالاتر از گروه کتورولاک بوده است. همچنین نتایج آزمون فریدمن نشان داد که روند درد در گروه های کتورولاک و ایبوپروفن معنی دار بود (p<0. 05). نتیجه گیری: بر اساس نتایج حاصل از مطالعه حاضر تزریق 30 میلی گرم کتورلاک داخل وریدی نسبت به 400 میلی گرم ایبوبروفن کاهش درد بیشتری را در طول مطالعه به خصوص در 6 ساعت اول پس از عمل در بین بیماران تحت عمل جراحی ارتوپدی اندام فوقانی داشته است.

مقدمه: داشتن یک فرزند معلول می تواند توام باتجربه ی عواطف منفی در والدین ازجمله مادران آن ها شود عاطفه منفی شامل احساس ها و هیجان های منفی مانند گناه، شرم، غمگینی، اضطراب و نگرانی، خشم و تنش و نامیدی است. پژوهش حاضر باهدف اثربخشی درمان تعهد مبتنی بر پذیرش بر امید به زندگی و تحمل پریشانی در مادران کودکان کم توان جسمی-حرکتی انجام گرفت. روش کار: روش پژوهش نیمه آزمایشی با پیش و پس آزمون و پیگیری، با گروه کنترل بود. جامعه آماری، شامل کلیه مادران دارای کودکان کم توان جسمی-حرکتی مراجعه کننده به مدارس کودکان کم توان جسمی-حرکتی در شهر تهران در طی ماه های اردیبهشت تا تیرماه سال 1398 تشکیل داده بودند. روش نمونه گیری به صورت هدفمند (30 زن) انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (n=15) و گواه (n=15) قرار گرفتند. مرحله پیش آزمون، مقیاس امید به زندگی، تحمل پریشانی انجام شد. سپس گروه آزمایش 8 جلسه تحت درمان قرار گرفتند و گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکردند و در پایان هر دو گروه تحت پس آزمون و دوره پیگیری (3 ماه) قرار گرفتند. تحلیل داده ها، از روش تحلیل واریانس اندازه گیری تکراری استفاده شد. یافته ها: نشان دادند بین دو گروه آزمایش و گواه، پس از اجرای درمان تفاوت معناداری وجود دارد. بطوریکه، میانگین نمره امید به زندگی و تحمل پریشانی گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل افزایش یافت(001/0>P). نتیجه گیری: با توجه به یافته ها می توان نتیجه گرفت درمان تعهد مبتنی بر پذیرش بر امید به زندگی و تحمل پریشانی در مادران کودکان کم توان جسمی-حرکتی موثر می باشد.

مقدمه: سودوموناس آیروژینوزا پاتوژن فرصت طلب و یکی از عوامل مهم عفونت های بیمارستانی میباشد. بتالاکتامازهای کلاس B که متالوبتالاکتاماز نامیده می شوند، به دلیل هیدرولیز پنی سلین ها، سفالوسپورین ها و کرباپنم ها مشکلات عمده ای برای درمان بیماری های عفونی بوجود می آورند. در این مطالعه، حضور ژن های متالوبتالاکتاماز به روش فنوتیپی وفراوانی ژن های blaIMP1, 2 و blaVIM1, 2 در سویه های ایزوله که ازنمونه های بیمارستانی استان خراسان رضوی جدا شده است مورد بررسی قرار گرفتند. مواد و روش: در مجموع 74 نمونه سودوموناس آیروژینوزا طی سال های 97-1396 از بیمارستان های استان خراسان رضوی جمع آوری گردید و با استفاده از روش های بیوشیمیایی تعیین هویت شدند. دراین سویه ها، تولید متالوبتالاکتامازها به روش فنوتیپی Combined disk و وجود ژن های blaIMP1, 2 و blaVIM1, 2 به روش Multiplex PCR مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: در بین نمونه ها بالاترین میزان عفونت مربوط به نمونه ادرار (45. 94%) می باشد. درمجموع 38 نمونه (%51. 35) به روش Combined disk متالوبتالاکتاماز مثبت تشخیص داده شدند. با روش Multiplex PCR11 نمونه (14. 8%) حاوی ژن blaVIM1، 3 نمونه (4%) حاوی ژن blaVIM2 و 12 نمونه (16. 2%) حاوی ژن blaIMP2 بوده و هیچ کدام از سویه ها حاوی ژن blaIMP1 نبوده اند. بحث و نتیجه گیری: نظربه افزایش روز افزون مقاومت آنتی بیوتیکی در بیماران، شناسایی و ردیابی ژن های متالو بتالاکتامازی و انتخاب داروی مناسب، می تواند گامی اساسی در درمان وکنترل عفونت های ناشی از این سویه ها به شمار رود.

مقدمه: اکثر زنان یکی از علایم سندرم پیش از قاعدگی را تجربه می کنند و این علایم بر کیفیت زندگی و روابط زنان در خانواده، محل کار و اجتماع تاثیر می گذارد. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر درمان هیجان مدار فردی و زوجی بر شدت علایم پیش از قاعدگی انجام شد. روش: طرح پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با سه گروه آزمایشی و گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی زنان متاهل در شهر تهران تشکیل دادند که از این جامعه تعداد 53 نفر با روش در دسترس به عنوان نمونه آماری انتخاب و در سه گروه (دوگروه آزمایش و یک گروه کنترل) به صورت تصادفی جایگزین شدند. یافته های مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه سندرم پیش از قاعدگی (استینر و همکاران، 2003) در سه نوبت پیش آزمون و پس آزمون و آزمون پیگیری مورد جمع آوری قرار گرفت و با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که میانگین شدت علایم پیش از قاعدگی گروه های درمان هیجان مدار فردی و زوجی نسبت به پیش آزمون کاهش پیدا کرد و نتایج تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر نشان داد که تاثیر درمان ها بر کاهش شدت علایم پیش از قاعدگی معنی دار و پایدار است (p≤, 0/001) و نتایج مقایسه درمان هیجان مدار فردی و زوجی نشان از آن داشت که بین رویکرد های هیجان مدار فردی و زوجی تفاوت معنی داری وجود نداشت. نتیجه گیری: با توجه به اثر بخش بودن رویکرد هیجان مدار فردی و زوجی، این رویکرد می تواند به عنوان یکی از روش های مداخله مورد استفاده مشاوران ازدواج و درمانگران خانواده قرار گیرد.

مقدمه: آلوپسی آندروژنتیک یکی از شایعترین بیماری های پوست و مو می باشد. محلول موضعی ماینوکسیدیل ازدرمانهای تایید شده ی این نوع آلوپسی می باشد. مطالعات نشان داده که استفاده از محلول موضعی 5 % ماینوکسیدیل در بیماران مبتلا به آلوپسی آندروژنتیک سبب کاهش ریزش مو، افزایش رضایت بیماران و افزایش رشد مو می شود. تاثیرات درمانی فلوتامید نیز دردرمان آلوپسی مطرح شده است. مطالعه حاضر به مقایسه اثرات درمانی محلول ماینوکسیدیل 5 % به تنهایی با محلول ترکیبی ماینوکسیدیل 5%و فلوتامید 2% در بیماران مبتلا به آلوپسی آندروژنتیک مراجعه کننده به درمانگاه پوست شهر اصفهان پرداخته است. روش کار: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی دوسوکور تصادفی سازی شده بود که به عنوان یک مطالعه مقدماتی از تابستان 1397 لغایت تابستان 1398در بیمارستان الزهرا انجام شد. پس از شناسایی بیماران مبتلا به آلوپسی آندروژنتیک خفیف تا متوسط بصورت تصادفی ساده در دسترس به تعداد 40 نفر، آنها به دوگروه مورد و شاهد 20 نفری بصورت تصادفی تقسیم شدند. بیماران در گروه شاهد محلول مینوکسیدیل5 %، 1 سی سی هر محلول معادل 20 قطره را 2 بار در روز دریافت کرده و بیماران گروه مورد محلول ترکیبی فلوتامید 2 % و ماینوکسیدیل 5 % را به همان طریق به مدت 6 ماه دارو مصرف کردند. داده های مورد نیاز براساس چک لیست جمع اوری شد. داده ها پس از جمع آوری در نرم افزار SPSS نسخه 22 و در سطح معناداری 05/0 موردبررسی قرار گرفتند. نتایج: درمتغیرهای جنسیت، سن، ضخامت مو، در بین دو گروه مورد و شاهد تفاوت معناداری وجود نداشت (P>0. 05) بین ضخامت مو در دو گروه مورد و شاهد بعد از مداخله تفاوت معنادار وجود داشت (P<0. 05). بین ضخامت مو در دو گروه مورد و شاهد قبل از مداخله تفاوت معنادار وجود نداشت (P>0. 05) ولیکن بعد از مداخله تفاوت معنادار وجود داشت (P<0. 05). بین ضخامت مو در گروه مورد قبل و بعد از مداخله تفاوت معنادار وجود داشت (P<0. 05) ولیکن در گروه شاهد قبل و بعد از مداخله تفاوت معنادار وجود نداشت (P>0. 05). بین سایز مو در گروه مورد و شاهد قبل و بعد از مداخله تفاوت معنادار وجود داشت (P<0. 05). ولیکن تفاوت میانگین های گروه شاهد قبل و بعد از مداخله تفاوت زیادی را نشان نمی دهد. بین رضایت بیمار و رضایت پزشک در دو گروه مورد و شاهد تفاوت معنادار وجود داشت (P<0. 05). بین مدت زمان پذیرش در دو گروه مورد و شاهد تفاوت معنادار وجود نداشت (P>0. 05). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه افزایش اثر درمانی محلول ترکیبی فلوتامید وماینوکسیدیل را درمقایسه با محلول ماینوکسیدیل به تنهایی نشان میدهد.

مقدمه: کورکومین دارای نقش محافظتی و درمانی موثری در آنتی اکسیدان است که می تواند نقش مهمی در هنگام فعالیت ورزشی داشته باشد. بنابراین هدف از این پژوهش بررسی تاثیر تمرین شنا و مکمل یاری کورکومین بر شاخص های آنتی اکسیدانی در مردان جوان فعال بود. روش کار: در این پژوهش نیمه تجربی، 40 نفر از مردان جوان با دامنه سنی 20-25 سال به روش تصادفی و هدفمند انتخاب شدند و به چهار گروه تمرین با مصرف کورکومین، تمرین، کورکومین و کنترل تقسیم شدند. کورکومین به شکل خوراکی به میزان 80 میلی گرم نانو میسیل به مدت چهار هفته روزانه توسط گروه ها مصرف شد. تمرینات شنا به مدت چهار هفته و سه روز در هفته به میزان یک ساعت برگزار شد. نمونه های خونی در حالت پایه و پس از اخرین جلسه تمرینی گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل آماری داده ها از آزمونهای تی زوجی و واریانس یک طرفه و تعقیبی بونفرونی استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد که آنزیم های SOD، CAT و GPx در گروه تمرین به همراه مصرف کورکومین افزایش یافت(05/0 P≤, ). علاوه بر این کورکومین توانست میزان آنزیم های SOD و CAT را بهبود بخشد(05/0 P≤, ). همچنین تفاوتی در گروه های تمرین و کنترل در هر سه آنزیم مشاهده نشد(05/0 P>). نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه می توان پیشنهاد کرد برای افزایش تاثیرات تمرینات ورزشی شنا از مکمل یاری کورکومین استفاده کرد تا میزان سطح آنزیم های آنتی اکسیدانی بهبود یابند.

مقدمه: بیماریهای قلبی عروقی سالانه سبب مرگ و میر بالایی در ایران و جهان می شوند. ازآنجاییکه ریسک فاکتورهای رایج تنها پیشگویی کننده بخشی از بیماری های قلبی عروقی هستند، پیشنهاد شده است فاکتورهایی مانند اکسیداتیو استرس، برخی فلزات، التهاب و هموسیستیین می توانند عوامل بالقوه ای در ایجاد بیماری های قلبی عروقی داشته باشند. از اینرو در این مطالعه سطح سرمی هموسیستیین با شدت درگیری عروق کرونر مورد بررسی قرار گرفته است. روش کار: در این مطالعه مقطعی 347 بیمار مراجعه کننده جهت آتژیوگرافی به بیمارستان قایم و 103 فرد سالم بدون علایم قلبی مورد بررسی قرار گرفتند. افراد در 5 گروه با گرفتگی بیش از 50% در یک، دو و سه رگ از عروق قلبی، افراد نرمال کسانی که آنژیوگرافی آنها نرمال بود و یا درگیری کمتر از 50% داشتند و افراد سالم تقسیم شدند. سطح سرمی هموسیستیین با روش ELISA در پژوهشکده بوعلی اندازه گیری گردید. آنالیز داده های آماری با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 انجام گرفت. نتایج: میانگین هموسیستیین در گروه های با گرفتگی یک رگ، دو رگ و سه رگ به طور معنی داری بالاتر از دو گروه نرمال و سالم بود (P<0. 001). نتایج آنالیز رگرسیون لجستیک نشان دادند افزایش یک واحد هموسیستیین سبب افزایش شانس درگیری عروقی در افراد با درگیری یک رگ، دو رگ و سه رگ به ترتیب 1. 461 (1. 326-1. 611), 1. 289 (1. 125-1. 414), 1. 235 (1. 053-1. 273) می شود. که به طور معنی داری بالاتر از گروه های نرمال و سالم بود (P <0. 001). نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان دادند که افزایش یک واحد غلظت هموسیستیین به عنوان یک ریسک فاکتور مستقل می تواند سبب شیوع بیشتر و همچنین پیشرفت تنگی عروق شود.

مقدمه: پزشکان و پرستاران در خط اول مبارزه با بیماری کووید-19 می باشند. این پژوهش با هدف شناسایی واکنش های رفتاری و مقابله های پزشکان بهبود یافته از بیماری کووید-19 انجام شد. روش کار: در پژوهش حاضر از شیوه پدیدارشناسی استفاده شد. جامعه این پژوهش شامل کلیه پزشکان بهبودیافته از بیماری کووید-19 در بیمارستان شهید صدوقی یزد در بازه زمانی اسفند 98 تا خرداد 99 بود. نمونه گیری به صورت هدفمند انتخاب و از طریق مصاحبه های عمیق نیمه ساختاریافته مورد مطالعه قرار گرفتند و نمونه گیری تا اشباع نظری ادامه پیدا کرد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش کلایزی استفاده شد. نتایج: تجزیه و تحلیل داده ها منجر به شناسایی 2 مضمون اصلی، 8 مضمون فرعی و 30 مفهوم اولیه گردید. مضمون اصلی نخست «واکنش های رفتاری کارآمد» بود. واکنش های رفتاری کارآمد شامل مجموعه واکنش هایی بود که مضمون های فرعی 1-خود مدیریتی، 2-رفتارهای حمایت گرانه، 3-مدیریت روابط، 4-مقابله های کارآمد هیجان محور و 5-مقابله مساله محور را دربر می گرفت. مضمون اصلی دوم «واکنش های رفتاری ناکارآمد» بود. واکنش های رفتاری ناکارآمد شامل مجموعه واکنش هایی بود که مضمون های فرعی 1-رفتارهای اجتنابی، 2-رفتارهای مرضی و 3-تمرد و کاهلی را شامل می شد. نتیجه گیری: در مجموع نتایج این پژوهش نشان داد که تجربه پزشکان مبتلا به کووید-19 دارای پیامدهای سخت و ناگوار و بعضا رشد محوری است که در دو محور اصلی واکنش های رفتاری کارآمد و و واکنش های رفتاری ناکارآمد دسته بندی شد. این مقاله رهیافتی برای ادامه بررسی واکنش های روان شناختی و تدوین پروتکل های مداخلاتی روان شناختی می باشد.

مقدمه: محققان به دنبال یافتن رویکردهای درمانی موثرتر در جهت درمان بیماری های مختلف می باشند. مطالعه حاضر با هدفمقایسه فراتحلیل اثربخشی درمان های موج دوم و سوم بر درد مزمن انجام شد. روش کار: روش پژوهش فراتحلیل می باشد. جامعه موردمطالعه شامل تمامی مقالات علمی پژوهشی چاپ شده در داخل ایران می باشد که در حیطه مداخلات اثربخشی درمان های موج دوم و سوم روان شناختی درد مزمن انجام شده اند. حجم نمونه نیز شامل مقالات علمی پژوهشی می باشند که در فاصله سال های 1380 تا 1398 چاپ شده اند و ازلحاظ روش شناسی شرایط لازم را داشته باشد. ابزار پژوهش عبارت از چک لیست تحلیل محتوا با بررسی میزان اندازه اثر هرکدام از روان درمانی های موج های دوم و سوم می باشد. مقیاس اندازه اثر تفاوت میانگین معیار بود و تحلیل آماری با نرم افزار جامع فراتحلیل انجام شد. نتایج: نتایج نشان داد که میانگین اندازه اثر کوهن در مطالعات موج دوم 816/1 و در مطالعات موج سوم 181/1 می باشد و 74 درصد موارد، روان درمانی موج دوم و در 65 درصد موارد، روان درمانی موج سوم برشدت درد مزمن تاثیر بسزایی دارد. نتیجه گیری: به نظر می رسد که روان درمانی موج دوم و سوم بر کاهش شدت درد مزمن در حد بالایی اثرگذار است. اگرچه اثر روان درمانی موج دوم بیشتر می باشد.

مقدمه: با افزایش استفاده از شبکه های اجتماعی و فضای مجازی قلدری سایبری هم در جهان مجازی افزایش یافته است. پژوهش حاضر باهدف بررسی نقش میانجی نشخوار خشم در رابطه کارکردهای خانواده با قلدری سایبری نوجوانان انجام شد. روش کار: روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی از طریق الگویانی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل تمامی نوجوانان 15 تا 17 ساله مقطع دوم و سوم متوسطه شهر مشهد بود که در سال تحصیلی 1400-1399 مشغول به تحصیل بودند. بدین منظور 471 نفر به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند داده ها از طریق پرسشنامه آنلاین در مدارس ناحیه دو مشهد جمع آوری شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه قلدری سایبری پاتچین و هیندوجا (2016)، کارکرد خانواده اپشتاین و بیشاب (1983) و نشخوار خشم سوخودولوسکی و همکاران (2001) بود. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از معادلات ساختاری در نرم افزار Spss نسخه 26 و Smart PLS3 انجام شد. نتایج: نتایج حاصل از معادلات ساختاری نشان داد که مسیرهای مستقیم از مولفه های کارکردهای خانواده شامل آمیزش عاطفی، حل مشکل، نقش ها و کنترل به نشخوار خشم، همچنین مسیر مستقیم از نشخوار خشم به قلدری سایبری و کارکرد خانواده به قلدری سایبری معنادار بودند و مسیرهای غیرمستقیم از کارکرد خانواده به قلدری سایبری با میانجیگری نشخوار خشم معنادار نبود. نتیجه گیری: بر اساس نتایج این پژوهش کارکرد خانواده و نشخوار خشم می توانند قلدری سایبری در نوجوانان را پیش بینی کنند.

مقدمه: هر واحد خون اهدا شده، سرمایه ای با ارزش در حفظ جان بیماران میباشد و باید از ضایع شدن ومصرف غیر بهینه خون و فرآورده ها خودداری شود. هدف این مطالعه، بررسی چگونگی مصرف خون در بخش جراحی کودکان وارایه راهکارهایی جهت مصرف بهینه خون با در نظر گرفتن بیماری و بیمار بود. روش کار: مطالعه حاضر از نوع توصیفی و گذشته نگر به مصرف فرآورده های خونی در بخش جراحی کودکان بیمارستان شیخ و اکیر در دو بازه زمانی قبل و بعد از سیاست جدید مدیریت منابع خونی گردید که بر اساس آن جهت بیماریهای با احتمال بالای خونریزی مثل توراکوتومی یا اعمال عروقی و جراحی تومورها رزرو در خواست شده و در سایر موارد مانند هیپوسپادیاس یا شکاف کام و CAH در صورت سطح هموگلبین کمتر از 10 و یا شرح حال مثبت مسایل انعقادی و کوآگولوپاتی درخواست رزرو خون میشد. نتایج: از مجموع 179 واحد رزرو خون در بیمارستان دکتر شیخ 14 مورد به مصرف رسید که میزان مصرف به رزرو 7. 8% بود حال آنکه در بیمارستان اکبر از مجموع 36 واحد خون رزرو شده 5 واحد مصرف شده بودکه میزان مصرف به رزرو 19. 4% بود. همچنین مشاهده شد که داشتن CAH احتمال مصرف خونهای رزرو شده را 17. 4 برابر و شکاف کام احتمال ان را 3. 1 برابر می کند. نتیجه گیری: اعمال تغییر در سیاست رزرو خون مبتنی بر نگاه به هر بیمار و بیماری به طور خاص و خروج از روال روتین میتواند منجر به کاهش قابل توجه رزرو و هدر رفت فراورده های خونی شود.

مقدمه: تحقیقات نشان داده است که واقعیت درمانی می تواند بر بسیاری از مسایل روان شناختی اثرگذار باشد. بنابراین؛ هدف از این مطالعه بررسی تعیین اثربخشی زوج درمانی بومی سازی شده مبتنی بر واقعیت درمانی بر تعارضات زناشویی بود. روش کار: روش تحقیق نیمه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه زوجین مراجعه کننده به مرکز مشاوره پیوند شهر کرمانشاه بود. نمونه آماری شامل20 زوج متعارض پیوند که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش وگواه جایگزین شدند. ابزار تحقیق پرسشنامه تعارضات زناشویی تجدید نظر شده-54 سوالی باقری و همکاران شده بود. از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر با نرم افزار SPSS نسخه 25 جهت تجزیه و تحلیل داده ها استتفاد گردید. نتایج: نتایج داد ه ها نشان داد که که بین مراحل پیش آزمون-پس آزمون و پیش آزمون-پیگیری تفاوت معناداری وجود دارد که بیانگر اثربخشی آموزش مبتنی بر واقعیت درمانی در بهبود تعارض زناشویی زوجین است. نتیجه گیری: به نظر می رسد که زوج درمانی بومی سازی شده مبتنی بر واقعیت درمانی بر تعارضات زناشویی اثرگذار می باشد. توصیه می گردد جهت بالا بردن اعتبار بیرونی تحقیق تحقیقات مشابهی با تعداد نمونه بیشتر صورت گیرد.

مقدمه: استفاده از برنامه ها و مقایسه آن ها با هم با توجه به موقعیت های فرهنگی قومی در بیشتر نقاط دنیا یکی از تحقیقات مد نظر دانشمندان می باشد. بنابراین؛ هدف از پژوهش حاضر بررسی مقایسه ای اثربخشی برنامه پیشگیری پنسیلوانیا به دو صورت کلاسیک و منطبق شده با معیارهای ایرانی اسلامی بر روابط موضوعی مادران کودکان مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم بود. روش کار: بدین منظور از بین مادران دانش آموزان مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم که در مرکز توان بخشی شاهرود دارای پرونده بودند و ابتلاء آنها به اختلال اوتیسم توسط یک روان پزشک شناسایی و ثبت شده بود 45 نفر داوطلب به صورت در دسترس انتخاب شده و به صورت کاملا تصادفی در دو گروه مداخله و یک گروه کنترل جایگزین شدند، به گونه ای که هر گروه 15 نفر را شامل شد. مداخلات در پنج جلسه هفتگی دو ساعته صورت گرفت و شرکت کنندگان قبل و بعد از آن به پرسشنامه روابط موضوعی بل پاسخ دادند. تحلیل داده ها با استفاده از روش آماری کووارانس چندمتغیره انجام شد. نتایج: نتایج تحقیق نشان داد که بین اثربخشی این دو روش مداخله بر روابط موضوعی مادران کودکان مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم تفاوت معنی داری وجود دارد. نتیجه گیری: به نظر می رسد که برنامه پیشگیری پنسیلوانیا بر اساس معیارهای ایرانی اسلامی مقیاس های دلبستگی نا ایمن و بی کفایتی اجتماعی روابط موضوعی مادران کودکان مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم اثرگذار باشد.

مقدمه: مولتیپل اسکلروز یک بیماری مزمن عصب شناختی است که بررسی روش های درمانی آن مورد توجه پژوهشگران حیطه های مختلف قرار گرفته است. لذا هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی مداخله آموزشی مبتنی بر رویکرد امید درمانی و رویکرد شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر حمایت اجتماعی ادراک شده زنان مبتلا به بیماری ام اس بود. روش کار: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و پیگیری سه ماهه با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر متشکل از کلیه زنان دارای بیماری ام اس و عضو انجمن ام اس ایران بود که از این جامعه تعداد 36 نفر به روش نمونه گیری غیرتصادفی در دسترس انتخاب شدند. ابزار تحقیق پرسشنامه حمایت اجتماعی ادراک شده زیمت و همکاران (1988) بود. پس از آن گروه های آزمایش مداخلات شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی و امید درمانی را دریافت کردند و گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکرد. داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس مختلط به کمک نرم افزار SPSSV19 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان داد در متغیر حمایت اجتماعی ادراک شده بین سه گروه تفاوت معنی داری وجود دارد (05/0>P). گروه های مداخله در متغیر حمایت اجتماعی تفاوت معنی داری با گروه گواه داشتند. همچنین بین دو گروه امید درمانی و شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی در متغیر حمایت اجتماعی تفاوت معنی داری مشاهده شد (05/0>P). نتیجه گیری: بنابراین می توان گفت روش های امید درمانی و شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر حمایت اجتماعی ادراک شده زنان دارای بیماری مولتیپل اسکلروز اثربخش می باشد.

مقدمه: بی میلی جنسی یکی از شایع ترین اختلالات جنسی در زنان است که زمینه ساز بروز بخش عمده ای از نارضایتی های زناشویی و کاهش صمیمیت بین زوجین می باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش گروهی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر دلبستگی، صمیمیت و رضایت جنسی در زنان مبتلا به بی میلی جنسی انجام شد. روش: روش تحقیق نیمه تجربی جامعه آماری متشکل از تمامی زنان متاهل شهر نجف آباد در سال 1398 بود. تعداد 40 نفر با توجه به معیارهای ورود و خروج، با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و بصورت تصادفی در گروه ها جایگذاری شدند. ابزار به کار رفته در این پژوهش پرسشنامه سبک های دلبستگی کولینز و رید (1996)، پرسشنامه صمیمیت زناشویی تامپسون و واکر (1983) و شاخص عملکرد جنسی زنان روزن و همکاران (2000) بودند. جهت تحلیل نتایح از آزمون تحلیل کواریانس چند متغیره در سطح معناداری (05/0=α, ) با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 25 انجام شد. یافته ها: نتایج بدست آمده نشان داد که مداخلات آموزش گروهی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد توانسته تاثیر معناداری بر بهبود میانگین صمیمیت زناشویی (001/0>P) و رضایت جنسی (001/0>P) داشته باشد. همچنین این مداخلات بر بهبود میانگین سبک های دلبستگی ایمن (001/0>P)، ناایمن اجتنابی (05/0>P) و ناایمن دوسوگرا (001/0>P) نیز اثربخشی معناداری داشتند. نتیجه گیری: با توجه به اثربخشی معنادار آموزش گروهی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر متغیرهای پژوهش، به نظر میرسد اجرای این روش گروه درمانی در سطوح گسترده جامعه می تواند سلامت روان زنان جامعه را بهبود بخشد.

مقدمه: بیماری همه گیر کرونا ویروس (کووید-19) تغییراتی در زندگی اجتماعی مردم دنیا به وجود آورده است. اختلال درعادات روزمره و دسترسی به اجتماعات عمومی و سرویس های خدمات بهداشتی و آموزشی از جمله این تغییرات هستند. هدف از این مقاله بررسی نشانه های کودکان مبتلا به اتیسم، قبل و بعد از قرنطینه بیماری کووید-19 می باشد. روش کار: پژوهش حاضر از نوع پژوهش های علی مقایسه ای از نوع آینده نگر و با هدف بررسی تاثیرات قرنطینه و کناره گیری از اجتماع بر شدت نشانه های اختلال در کودکان مبتلا به اتیسم انجام گرفته است. جامعه آماری تمام کودکان 6 تا 13 ساله مبتلا به اتیسم شهر تهران بود. به این منظور 30 نفر از این کودکان که به عنوان نمونه در دسترس انتخاب شده بودند تحت سنجش با آزمون تشخیصی اتیسم گیلیام (گارز) قرار گرفتند. این آزمون در آستانه قرنطینه عمومی پیش بینی نشده کووید-19 در اوایل اسفند ماه سال 1398 صورت گرفت. بعد از پایان دوران قرنطینه آزمون مذکور مجددا به وسیله والدین این کودکان پاسخ داده شد. داده های به دست آمده با استفاده از روش تحیلی آماری تحلیل واریانس چند متغیری با اندازه گیری مکرر با استفاده از از نرم افزار spss نسخه 25 مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. نتایج: یافته ها حاکی از تفاوت معنا دار در شدت نشانه های کودکان مبتلا به اتیسم، قبل و بعد ازدوران قرنطینه بود (001/0≥, P). نتیجه گیری: به نظر می رسد که کاهش روابط اجتماعی، کناره گیری از جامعه و عدم دسترسی کودکان مبتلا به اتیسم به سرویس های آموزشی و توان بخشی می تواند با افزایش نشانه های اختلال در این کودکان رابطه معنادار داشته باشند.

مقدمه: تحولات اجتماعی چند دهه گذشته در سطح جهانی، نظام خانواده را با تغییرات، چالش ها و مسایل متعددی روبرو ساخته و کاهش تدریجی رضایتمندی اعضای خانواده، موجب گسستگی روانی-اجتماعی و افزایش مواردی نظیر گرایش به طلاق گردیده است. این پژوهش باهدف بررسی نقش مهارت های زندگی، حل تعارض و حل مسئله در پیش بینی گرایش به طلاق زنان و مردان متاهل انجام شد. روش کار: جامعه آماری تحقیق، کلیه زوجین شهر کاشان را شامل گردیده که 383 نفر از آن ها با استفاده از روش تصادفی خوشه ای موردبررسی قرارگرفته و داده ها با استفاده از نرم افزارهای SPSS تجزیه وتحلیل شدند. ابزارهای مورداستفاده، مقیاس های گرایش به طلاق قادرزاده و همکاران (1391)، مقیاس حل تعارض رحیم (1983) و مقیاس مهارت های ارتباطی و حل مسئله یارمحمدی واصل و همکاران (1389) بودند. نتایج: یافته ها نشان دادند که ارتباط معکوس و معنی داری میان برخورداری از مهارت های حل مسیله، مقابله با استرس، مهارت های ارتباطی، ابراز وجود، خودآگاهی، همدلی، حل تعارض، مهارت های جنسی و محبت ورزی با گرایش به طلاق وجود دارد (187/0-=r). تحلیل رگرسیون چندگانه به روش گام به گام نیز نشان داد که از میان عوامل فقط دو عامل مهارت های محبت و تعامل عاطفی و تصمیم گیری در پیش بینی گرایش به طلاق نقش معناداری دارند (05/0>p). نتیجه گیری: به نظر می رسد که برخورداری از مهارت های ارتباطی محبت و تعامل عاطفی و مهارت تصمیم گیری با کاهش مسایلی تعارض و تضاد میان زن و شوهر در کاهش میل به طلاق را نقش دارد.

زمینه و هدف: بروسلوز، به عنوان مهم ترین و شایع ترین بیماری مشترک بین انسان و حیوان (زیونوز)، در عرصه نوپدیدی و بازپدیدی بیماری های عفونی، خسارت ها و خطرهای فراوانی به همراه داشته دارد. همواره کنترل و ریشه کنی بیماری فوق، مدنظر متخصصین قرار گرفته و در قالب همکاری های علمی، مقالات و کتاب هایی منتشر شده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی وضعیت شاخص مرکزیت شبکه اجتماعی هم نویسندگی قلمرو مذکور انجام شد. روش پژوهش: این پژوهش از نوع کاربردی است که با استفاده از روش علم سنجی با رویکرد تحلیلی انجام گردید. تمامی انتشارات بروسلوز که در پایگاه WOSCC در بازه زمانی 1901 تا 2019 نمایه شده اند، جامعه آماری این مقاله را در برمی گیرند. به منظور تشخیص کلیدواژه های اصلی از سرعنوان های موضوعی پزشکی (MeSH) و جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار Excel 2016، UCINET 6. 528. 0. 0 وNetdraw استفاده شد. یافته ها: روند تولید انتشارات قلمرو بورسلوز صعودی و بیشترین تولید در سال 2019 با تعداد 398 مقاله بود. مجله "Journal of Clinical Microbiology " و "Blasco, Jose-Maria" با بالاترین ضریب تاثیر و اچ ایندکس، به ترتیب اثربخش ترین مجله و نویسنده بودند. "FERREIRA, F"، "LETESSON, JJ" به ترتیب در رتبه نخست مرکزیت رتبه، بینابینی قلمرو بروسلوز قرار دارند. 5 نویسنده هم، از مرکزیت نزدیکی یکسان و شانس مشابهی در هم استنادی برخوردار بودند. بحث و نتیجه گیری: همکاری علمی پدیده پیچیده ای است، که اشتراک توانمندی ها و تولید دانش علمی جدید را بهبود می بخشد. بررسی شاخص های شبکه های اجتماعی هم نویسندگی توانست اطلاعات ارزشمندی را درباره افراد مهم و تاثیرگذار شبکه بیماری بروسلوز بیان کند. نتایج تحلیل فوق در امر تصمیم گیری و سیاست گذاری همکاری های علمی و تخصیص بودجه راهنمای متخصصین و مراکز علمی است.

سابقه و هدف: روش های مختلفی نظیر ژنوتایپینگ بر اساس ژنcoa (coa typing) و روش های مبتنی بر PCR جهت دسته بندی ژنتیکی استافیلوکوکوس اوریوس به کار رفته است. در مطالعه حاضر از ردیابی ژن coa جهت ژنوتایپینگ ایزوله های استافیلوکوکوس اوریوس استفاده شد. نتایج: از 220 نمونه بالینی اخذ شده از شایع ترین عفونت های بیمارستانی در بیماران بستری در بیمارستان های سطح استان چهارمحال و بختیاری، تعداد 92 نمونه (81/41 درصد) آلوده به استافیلوکوکوس اوریوس بودند و در 46 ایزوله ژن کد کننده کواگولازردیابی شد. بر اساس قطعه باندی تکثیر یافته از تکثیر ژن Coa در ایزوله هایCoa+ جدا شده، چهار ژنوتیپ IتاIV از ژن Coa شناخته شد بدین صورت که 29 ایزوله در تیپ CoaI، 9 ایزوله در ژنوتیپcoaIl، 3 ایزوله در ژنوتیپ CoaIII و 5 ایزوله در ژنوتیپ CoaIV قرار گرفتند. در آزمایش RFLP با استفاده از آنزیم AluI در ایزوله های متعلق به تیپ CoaI سه قطعه 140، 170، 210 جفت بازی، در ایزوله های متعلق به تیپ CoaII دو قطعه 450و260 جفت بازی ودر ایزوله های مربوط به تیپ CoaIV سه قطعه 450، 170، 210 جفت بازی مشاهده شد اما در ایزوله های متعلق به تیپ CoaIII باندی از هضم آنزیمی یافت نشد. نتیجه گیری: در مجموع PCR-RFLP ژن Coa یک روش سریع و قابل اعتماد در شناسایی و تیپ بندی مولکولی ایزوله های استاف اریوس بوده و شیوع بالای ژنوتیپ CoaI در ایزوله های جدا شده از انواع عفونت های بالینی نشانگر این است که این تیپ می تواند منبع بالقوه ای از انتشار استافیلوکوکوس اریوس در جامعه باشد.

مقدمه: کاردیومیوپاتی هایپرتروفیک شایع ترین بیماری ژنتیکی قلب است. این بیماری می تواند با عوارض خطرناکی همراه باشد. هدف از این مطالعه بررسی یافته های اکوکاردیوگرافی در بیماران دچار کاردیومیوپاتی هایپرتروفیک می باشد. روش کار: در این مطالعه 58 مورد از گزارشات اکوکاردیوگرافی بیماران مراجعه کننده به کلینیک اکوکاردیوگرافی بیمارستان قایم از ابتدای سال 1393 تا پایان سال 1397مورد بررسی قرار گرفته است. پس از بررسی و دسته بندی اطلاعات در گزارشات اکوکاردیوگرافی بیماران، این داده ها وارد نرم افزار SPSS نسخه 22 شد و تجزیه و تحلیل آمار ی صورت گرفت و سطح معنی دار، کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد. نتایج: شایع ترین فنوتیپ هایپرتروفی در بیماران فنوتیپ anterolateral (8%/44) بود. در بیماران با انسداد خفیف و همچنین انسداد شدید خروجی بطن چپ، 60% فنوتیپ anterolateral داشتند. از بین بیمارانی که نارسایی دریچه میترال داشتند در %6/69 موارد، علت ایجاد آن حرکت قدامی لتها حین سیستول بود. در این مطالعه %8/21، %6/23 و 20% بیماران به ترتیب بزرگی خفیف، متوسط و شدید دهلیز چپ داشتند. شدت بزرگی دهلیز چپ با میزان اختلال دیاستولیک در بیماران ارتباط معنی داری داشت (P<0. 001). نتیجه گیری: از آنجایی که نوع anterolateral شایعترین فرم درگیری در HCM بشمار آمده و با انسداد راه خروجی بطن چپ و نارسایی میترال بیشتری همراهی دارد لذا روند ارزیابی و فالواپ این فرم از درگیری باید با دقت نظر بیشتری صورت گیرد.

مقدمه: هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان شناختی-رفتاری و آموزش ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس بر تاب آوری و امید به زندگی بیماران مبتلا به ایدز بوده است. روش کار: روش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون و گروه کنترل بوده است. جامعه آماری پژوهش از میان بیماران مبتلا به ایدز، اچ. آی. وی در سال 1398که به بیمارستان دولتی شریعتی در شهر اصفهان مراجعه کرده اند، که با استفاده از نمونه گیری در دسترس، تعداد 61 نفر به عنوان نمونه، مورد بررسی قرار گرفته اند. سپس بر اساس ملاک های ورود و خروج تعداد45 نفر انتخاب و به شیوه تصادفی به دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل تقسیم شدند. ابزار مورد استفاده برای گردآوری اطلاعات مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون و پرسشنامه امید به زندگی هرث بوده است. داده های پژوهش پس از اجرا توسط آزمودنی های مورد مطالعه، نمره گذاری و تفسیر و به منظور مقایسه میانگین نمرات دو گروه آزمایش و کنترل و اثر نمرات پیش آزمون و سایر متغیر های مداخله گر بر پس آزمون، از تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد بین نمرات میانگین تاب آوری در سه گروه درمان شناختی-رفتاری و آموزش ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس و کنترل متفاوت بوده است. همچنین بین نمرات میانگین امید به زندگی در سه گروه درمان شناختی-رفتاری و آموزش ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس و کنترل تفاوت معنی داری وجود دارد. بحث و نتیجه گیری: به طور کلی نتایج حاکی از تاثیردرمان شناختی-رفتاری و آموزش ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس بر تاب آوری و امید به زندگی بیماران مبتلا به ایدز می باشد.

زمینه و هدف: کیستهای ربع فوقانی چپ شکم (LUQ) اغلب به طور اتفاقی کشف می شوند. با توجه به فقدان روش های اختصاصی جهت تشخیص قطعی ضایعات مستعد بدخیمی، مدیریت کیستهای LUQ از اهمیت بسزایی برخوردار است. در این راستا، آگاهی از تشخیص های افتراقی (مانند کیستهای آدرنال و پانکراس)، کاربرد روش های تصویربرداری و اندیکاسیون های جراحی بسیار مهم است. معرفی مورد: بیمارخانمی 56 ساله با سابقه کیست آدرنال چپ که به علت درد LUQ بعد از غذا خوردن به سرویس جراحی ارجاع شد. سونوگرافی و سی تی اسکن نشان دهنده یک ضایعه کیستیک 120 میلیمتری در آدرنال چپ بود. بیمار کاندید جراحی لاپاراسکوپی شد. در حین جراحی و بر خلاف تشخیص اولیه، یک کیست بزرگ به اندازه حدود 150 میلیمتر با منشاء دم پانکراس و گرفتاری عروق طحالی آشکار گردید که دیستال پانکراتکتومی و اسپلنکتومی انجام شد. بررسی پاتولوژی حاکی از یک نیوپلاسم موسینوس توبولوپاپیلری با دیس پلازی درجه بالا به همراه یک کانون کوچک کارسینوم تمایز نیافته پانکراس به اندازه 5 میلیمتر بود. بحث و نتیجه گیری: روش های تصویربرداری فعلی قادر به تشخیص قطعی منشاء کیستهای بزرگ LUQ نیستند که این مسئله زمینه ساز بروز خطا در مدیریت ضایعات بدخیم پانکراس یا آدرنال می شود. از این رو چنین به نظر می رسد که استفاده از روش لاپاراسکوپی، علاوه بر مزایای کم تهاجمی مانند درد کمتر، کاهش دوره بستری و بازگشت سریعتر به فعالیت های روزمره، می تواند به تشخیص درست حین جراحی کمک کرده و امکان تصمیم گیری مناسب را برای جراح فراهم سازد.

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی مقایسه اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر استرس ادراک شده و افسردگی بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر انجام شد. روش کار: روش پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل 55 نفر از بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر بوده که در طول 6 ماه اول سال 1398 به بیمارستان آیت الله روحانی بابل مراجعه نمودند. که با استفاده از نمونه گیری در دسترس، تعداد36 نفر به عنوان نمونه، مورد بررسی قرار گرفته اند.، سپس با روش نمونه گیری تصادفی به سه گروه (گروه آزمایش اول، گروه آزمایش دوم و همچنین دریک گروه کنترل قرارگرفتند. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه های استرس ادراک شده و افسردگی بک استفاده شده است. سپس یافته های پژوهش توسط نرم افزار SPSS نسخه 22 با استفاده از از تحلیل کوواریانس ارزیابی شدند. (p<0/05). یافته ها: نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که بین نمرات میانگین استرس ادراک شده و نمرات میانگین افسردگیدر سه گروه شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و کنترل تفاوت معنی داری وجود دارد. بحث و نتیجه گیری: که شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر استرس ادراک شده و افسردگی بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر موثر است.

مقدمه و هدف: بیماران مبتلا به ایسکمی قلبی به دلیل شرایط جسمانی آسیب پذیر و درگیری زیاد با روند درمانی مربوط به بیماری، به تدریج دچار کاهش در پیگیری درمان می شوند. بر این اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر مداخله مبتنی بر نظریه تیوری انگیزش محافظت بر تبعیت دارویی در بیماران مبتلا به بیماری ایسکمی قلبی صورت پذیرفت. روش کار: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل بیماران مبتلا به اسکمیک قلبی بیمارستان پیامبر اعظم(ع) بندرعباس بود که در فاصله زمانی اسفند 1398 تا اردیبهشت 1399 و بیش از یکبار به این مرکز مراجعه نموده بودند. در این پژوهش تعداد 16 بیمار مبتلا به بیماری ایسکمی قلبی با روش نمونه گیری هدفمند و به طور همتاسازی شده انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه های آزمایش و گواه گمارده شدند (هر گروه 8 بیمار). گروه آزمایش مداخله مداخله مبتنی بر نظریه تیوری انگیزش محافظت را در 6 جلسه 90 دقیقه ای در طی یک و نیم ماه دریافت نمودند. پرسشنامه این پژوهش شامل پرسشنامه تبعیت دارویی (موریسکی و همکاران، 2008) بود. داده ها به شیوه تحلیل کوواریانس با استفاده از نرم افزار آماری SPSS23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد مداخله مبتنی بر نظریه تیوری انگیزش محافظت بر تبعیت دارویی در بیماران مبتلا به بیماری ایسکمی قلبی موثر بوده است (001/0>p). بدین صورت که این مداخله توانسته منجر به افزایش تبعیت دارویی (46/0) این بیماران شود. نتیجه گیری: براساس یافته های پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت که مداخله مبتنی بر نظریه تیوری انگیزش محافظت با تکیه بر آموزش تغذیه صحیح، مهارت های مراقبت از خود، افزایش آگاهی و تمرینات ریلکسیشن و تن آرامی می تواند به عنوان یک مداخله کارآمد جهت افزایش تبعیت دارویی در بیماران مبتلا به بیماری ایسکمی قلبی مورد استفاده گیرد.

مقدمه: با در نظر گرفتن آمار بالای طلاق و لزوم ازدواج مجدد، وجود ارتباطات بین فردی و درون خانوادگی و تاثیر آن بر عملکرد خانواده هایازدواج مجدد انکارناپذیر است، با توجه به اهمیت موضوع، این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی مداخله مبتنی بر غنی-سازی ارتباطات بر عملکرد خانواده در خانواده های ازدواج مجدد در شهر خرم آباد انجام شد. روش کار: روش این پژوهش نیمه آزمایشی و طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل و آزمون پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش را تمام خانواده های ازدواج مجدد با حداقل یک فرزندخوانده به تعداد 3654 خانواده در سال 1397 در شهر خرم آباد تشکیل دادند که 20 خانواده در دو گروه آزمایش و گواه به صورت تصادفی ساده جایگزین شدند. آزمودنی ها پرسشنامه عملکرد خانواده مک مستر را تکمیل کردند. والدین در گروه آزمایش تحت آموزش بسته غنی سازی ارتباطات در 12 جلسه 120 دقیقه ای در 5 هفته قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل اندازهگیری مکرر در نرم افزار SPSS نسخه 25 انجام گرفت. یافته ها: نتایج نشان دهنده اثر بخش بودن بسته غنی سازی ارتباطات بر بهبود عملکرد خانواده در خانواده های ازدواج مجدد بود. نتیجه گیری: استفاده از بسته غنی سازی ارتباطات خانواده های ازدواج مجدد می تواند به بهبود عملکرد خانواده کمک کند.

مقدمه و هدف: اختلال وسواس فکری و عملی می تواند با ایجاد اختلال در پردازش شناختی، روان شناختی و هیجانی مبتلایان، سلامت روانی آنها را با خطر جدی مواجه سازد. بنابراین نیاز است که با بکارگیری روش های درمانی کارآمد، از میزان این اختلال و مشکلات روان شناختی وابسته به آن کاسته شود. بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان فراتشخیصی یکپارچه بر تحمل ابهام و آمیختگی فکر و عمل در افراد مبتلا به اختلال وسواس فکری و عملیانجام گرفت. مواد و روش ها: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه و دوره پیگیری دوماهه بود. جامعه آماری پژوهش شامل افراد مبتلا اختلال وسواس فکری و عملیمراجعه کننده به مراکز خدمات روان شناسی و مشاوره شهر اصفهان مابین اردیبهشت تا مردادماه سال 1398 بود. در این پژوهش تعداد 30 فرد مبتلا اختلال وسواس فکری و عملیبا روش نمونه گیری دردسترس انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه های آزمایش و گواه گمارده شدند (در هر گروه 15 نفر). در این بین در گروه گروه آزمایش 3 نفر و در گروه گواه نیز 1 نفر ریزش داشتند. گروه آزمایش مداخله درمان فراتشخیصی یکپارچه (بارلو و همکاران، 2011) را طی دو ماه و نیم در 10 جلسه 90 دقیقه ای دریافت نمودند. پرسشنامه های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه تحمل ابهام (مک لین، 1993) و آمیختگی فکر و عمل (شفران و همکاران، 1996) بود. داده های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که درمان فراتشخیصی یکپارچه بر تحمل ابهام و آمیختگی فکر و عمل در افراد مبتلا به اختلال وسواس فکری و عملی تاثیر معنادار دارد (p<0/001). نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاضر بیانگر آن بودند که درمان فراتشخیصی یکپارچه با بهره گیری از فنونی همانند شناسایی هیجان ها، آموزش آگاهی هیجانی، ارزیابی مجدد شناختی، شناسایی الگوهای اجتناب از هیجان و بررسی رفتارهای ناشی از هیجان می تواند به عنوان یک درمان کارآمد جهت افزایش تحمل ابهام و کاهش آمیختگی فکر و عمل افراد مبتلا به اختلال وسواس فکری و عملی مورد استفاده قرار گیرد.

مقدمه و هدف: دانش آموزان سرمایه های اصلی هر جامعه ای به شمار می روند که قادرند با عملکرد تحصیلی موفق، زمینه را برای پیشرفت جوامع مهیا سازند. بر این اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش خودمهربانی بر مدرسه هراسی دانش آموزان دوره متوسطه انجام گرفت. روش کار: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان دوره متوسطه دوم شهر تهران در سال تحصیلی 99-1398 بود. در این پژوهش تعداد 40 دانش آموز با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب و با گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند (هر گروه 20 دانش آموز). گروه آزمایش مداخله آموزش خودمهربانی (جرمر، 2009) را طی یک ماه در 7 جلسه 60 دقیقه ای دریافت نمودند. پرسشنامه های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه مدرسه هراسی بود. داده های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل کوواریانس با استفاده از نرم افزار SPSS23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که آموزش خودمهربانی بر مدرسه هراسی دانش آموزان دوره متوسطه تاثیر معنادار دارد (p <0/001). بدین صورت که این مداخله توانسته منجر به کاهش مدرسه هراسی (48/0) دانش آموزان دوره متوسطه شود. نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاضر بیانگر آن بودند که آموزش خودمهربانی با بهره گیری از فنونی همانند آشنایی با مفهوم ذهن آگاهی، پذیرش هیجانات، رویارویی با هیجانات، مهارت مسئولیت پذیری فردی و خودآگاهی می تواند به عنوان یک روش کارآمد جهت کاهش مدرسه هراسی دانش آموزان دوره متوسطه مورد استفاده قرار گیرد.

مقدمه و هدف: حفظ کیان خانواده امری است که در جوامع گوناگون به آن اهمیت زیادی داده می شود. بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش هوش زناشویی بر رضایت و سازگاری زناشویی زوجینانجام گرفت. مواد و روش ها: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه و دوره پیگیری دوماهه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل زوجین 20 تا 45 سال دارای تعارضات زناشویی مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر اصفهان در سه ماهه زمستان سال 1398 بود. در این پژوهش تعداد 30 زوج 20 تا 45 سال دارای تعارضات زناشویی با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه های آزمایش و گواه گمارده شدند (در هر گروه 15 زوج). پس از شروع مداخله 3 زوج در گروه آزمایش و 2 زوج در گروه گواه از ادامه حضور در پژوهش انصراف دادند. گروه آزمایش مداخله آموزش هوش زناشویی (محقق ساخته) را طی سه ماه در 12 جلسه 90 دقیقه ای دریافت نمودند. پرسشنامه های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه پرسشنامه تعارض زناشویی (براتی و ثنایی، 1375)؛ پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ (اولسون، 2006) و پرسشنامه سازگاری زناشویی (اسپینر، 1976) بود. داده های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر توسط SPSS ویرایش 23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که آموزش هوش زناشویی بر رضایت و سازگاری زناشویی زوجین تاثیر معنادار دارد (p<0/001). بدین صورت که این آموزش توانسته بود منجر به بهبود رضایت (64/0) و سازگاری زناشویی (68/0) زوجین شود. نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاضر بیانگر آن بودند که آموزش هوش زناشویی با بهره گیری از فنونی همانند آموزش همدلی، ابراز هیجان مثبت، صمیمیت، خودآگاهی، انگیزش در رابطه، همدلی، اصلاح مداوم الگوهای احساسی، جنسی، رفتاری و شناختی مشترک و اقدامات اثربخش می تواند به عنوان یک روش کارآمد جهت بهبود رضایت و سازگاری زناشویی زوجین مورد استفاده قرار گیرد.

پیش زمینه و هدف: در سال های اخیر چاقی و اضافه وزن به یک تهدید مهم بهداشت عمومی در سراسر جهان تبدیل شده است. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی روان درمانی مثبت نگر بر باورهای اختلال خوردن، ناگویی هیجانی و کاهش وزن در زنان دارای اضافه وزن انجام شد. مواد و روش ها: طرح پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل و مرحله پیگیری بود. جامعه آماری شامل زنان دارای اضافه وزن مراجعه کننده به کلینیک های تغذیه در شهر ارومیه در سال 1398 بود. آزمودنی ها با استفاده از ملاک های ورود غربال شدند. از بین آ ن ها نمونه ای به حجم 30 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفره جای گرفتند. برای گروه آزمایش، آموزش روان درمانی مثبت نگر در 8 جلسه 1ساعته براساس دستورالعمل سلیگمن و رشید (2008) ارایه شد، در حالیکه گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکردند. ابزار پژوهش شامل محاسبه توده بدنی، که با تقسیم وزن (برحسب کیلوگرم) بر مجذور قد (برحسب متر) اندازه گیری شد، مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو (TAS-20) و پرسشنامه باورهای اختلال خوردن (EDBQ) بود. یافته ها: نتایج حاکی از تاثیر معنادار روان درمانی مثبت نگر بر کاهش وزن، باورهای اختلال خوردن و ناگویی هیجانی در زنان دارای اضافه وزن بود. بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده می توان برای کاهش وزن، باورهای اختلال خوردن و ناگویی هیجانی از روان درمانی مثبت نگر استفاده کرد. لذا به درمانگران پیشنهاد می گردد که این مداخله در درمان اضافه وزن و چاقی به کار گرفته شود.

مقدمه و هدف: مشکلات رفتاری همچون خودکنترلی پایین سبب بروز آسیب های ارتباطی و روان شناختی در کودکان می شود. بر این اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارت های ذهن آگاهی کودک محور بر تعامل والد-کودک و رفتارهای اجتماعی کودکان دارای خودکنترلی پایین انجام گرفت. روش کار: پژوهش حاضر آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل کودکان دارای خودکنترلی پایین شهر اصفهان در سال تحصیلی 400-1399 بود. در این پژوهش تعداد 40 کودک با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه های آزمایش و گواه گمارده شدند (هر گروه 20 کودک). گروه آزمایش مداخله مهارت های ذهن آگاهی کودک محور (بوردیک، 1396) را طی دو و نیم ماه در 10 جلسه 75 دقیقه ای دریافت نمودند. در این بین در گروه آزمایش 3 کودک و در گروه گواه گواه نیز 2 کودک ریزش داشتند. پرسشنامه های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه خودکنترلی کودکان، رابطه والد-کودک و مهارت اجتماعی بود. داده های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که آموزش مهارت های ذهن آگاهی کودک محور بر تعامل والد-کودک (57/0) و رفتارهای اجتماعی (50/0) کودکان دارای خودکنترلی پایین تاثیر معنادار دارد (001/0

مقدمه: انجام انواع تمرین های ورزشی به همراه مصرف مکمل های گیاهی، به عنوان شیوه ای مهم درکنترل و پیشگیری از چاقی توصیه شده است. هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر 8 هفته تمرین ایروبیک موزون با شدت متوسط به همراه مصرف مکمل چای سبز بر برخی شاخص های متابولیکی و ترکیب بدنی زنان چاق بود. روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی، 30 زن چاق غیرفعال، به طور هدفمند بر اساس شاخص توده بدن (BMI) انتخاب شدند. سپس به طور تصادفی در سه گروه 10 نفری شامل گروه تمرین ایروبیک موزون به همراه مصرف مکمل چای سبز (BMIمعادل28/2±, 69/35کیلوگرم/مترمربع)، تمرین ایروبیک موزون (BMIمعادل25/2±, 18/36کیلوگرم/مترمربع) و کنترل (BMIمعادل02/3±, 65/34کیلوگرم/مترمربع) تقسیم شدند. پروتکل تمرین ایروبیک موزون به صورت 8 هفته و 3 جلسه در هفته برای هر دو گروه تجربی اجرا شد و گروه مکمل روزانه، کپسول حاوی 500 میلی گرمی چای سبز دریافت کردند. متغیرهای متابولیکی و ترکیب بدنی در مراحل پیش آزمون و پس آزمون اندازه گیری شدند. نتایج با استفاده از آزمون های t همبسته، تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معنی داری 05/0>p استخراج گردید. نتایج: اجرای 8 هفته تمرین ایروبیک موزون با و بدون مصرف مکمل چای سبز، باعث کاهش معنی دار (05/0>p) در وزن و BMI (هر دو به ترتیب 3% و 2%)، دورکمر (به ترتیب 4% و 1%)، سطوح سرمی گلوکز (به ترتیب 7% و 5%)، تری گلیسرید (به ترتیب 11% و 4%) و مالون دی آلدیید MDA (به ترتیب 25% و 9%) شد. نتیجه گیری: هر چند تمرین ایروبیک موزون موجب بهبود شاخص های سطوح سرمی تری گلیسرید، گلوکز، MDA و ترکیب بدنی زنان چاق شد؛ تمرین ایروبیک موزون به همراه مصرف مکمل چای سبز، تاثیر کاهشی بیشتری بر دور کمر، سطوح سرمی تری گلیسرید و MDA داشت.

مقدمه: بیماری قلبی عروقی بیماری جدی، مزمن و تهدید کننده حیات در جهان محسوب می شود. به همین دلیل این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری و مصاحبه انگیزشی بر سازگاری روانی اجتماعی، میزان هورمون کورتیزول و تنظیم شناختی هیجان در بیماران عروق کرونر قلبی طرح ریزی شده است. روش کار: بدین منظور از جامعه زنان 30 تا 50 ساله مبتلا به بیماری قلبی-عروقی مراجعه کننده به مرکز درمانی شهید رجایی شهر تهران تعداد 45 نفر به شیوه ی در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی در گروه های آزمایشی و کنترل (هرگروه 15 نفر) قرار گرفتند. متغیرهای وابسته در دو نوبت پیش آزمون و پس آزمون با استفاده از مقیاس سازگاری روانی اجتماعی، کیت کورتیزول بزاقی شرکت IBL آلمان و پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان مورد اندازه گیری قرار گرفتند. نتایج: تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر نشان داد که هر دو گروه مداخله ی شناختی رفتاری و مصاحبه ی انگیزشی بر بهبود سازگاری روانی اجتماعی، کاهش هورمون کورتیزول در بیماران عروق کرونر قلب و بهبود تنظیم شناختی هیجان نسبت به گروه کنترل در هر دو مرحله ی پس ازمون و پیگیری اثربخشی معناداری داشته اند. نتیجه گیری: هر دو درمان به یک اندازه بر بهبود سازگاری روانی اجتماعی بیماران موثر بوده اند اما مصاحبه ی انگیزشی در کاهش کورتیزول نسبت به درمان شناختی رفتاری موثر تر بود و درمان شناختی رفتاری نسبت به مصاحبه ی انگیزشی در بهبود تنظیم شناختی هیجان اثربخشی معنادارتری داشت.

مقدمه و هدف: به بیان اکثر روان شناسان و محققان حوزه رفتارشناسی دوره نوجوانی دوره ای حساس و بسیار حیاتی است. هرگونه کوتاهی در تربیت نوجوانان در این دوره، لطمات جبران ناپذیری را به بار خواهد آورد. هدف این مطالعه پیش بینی گرایش نوجوانان به رفتارهای پرخطر بر اساس سبک های فرزندپروری و سبک زندگی سلامت بود. روش کار: روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر قم در سال تحصیلی 99-1398 بود. نمونه این پژوهش شامل تعداد 252 دانش آموز بود که به شیوه تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه خطرپذیری نوجوانان (محمدزاده و احمدی، 1392)، سبک فرزندپروری نوجوانان (نقاشان، 1358) و سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت (واکر و همکاران، 1987) بود. تجزیه و تحلیل داده های حاصل از این پژوهش با استفاده از روش های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه صورت گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که بین خطرپذیری نوجوانان با دو بعد سبک فرزندپروری (کنترل، محبت) و سه بعد سبک زندگی (رشد معنوی، مسئولیت پذیری سلامت و ورزش و فعالیت فیزیکی) رابطه معناداری وجود داشته (001≥, p) و بین خطرپذیری نوجوانان با سه بعد سبک زندگی (روابط بین فردی، مدیریت استرس و تغذیه)؛ رابطه معناداری وجود ندارد (05/0≤, p). همچنین بر اساس ضریب تعیین به دست آمده؛ سبک های فرزندپروری و سبک زندگی سلامت در نوجوانان قادرند به میزان 30 درصد از تغییرات خطرپذیری نوجوانان را تبیین کنند. همچنین بر اساس ضرایب بتای به دست آمده؛ سبک زندگی سلامت تاثیر بیشتری نسبت به سبک فرزندپروری در بروز خطرپذیری نوجوانان دارند. نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان داد که اثر سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت در نوجوانان بیشتر از سبک فرزندپروری در نوجوانان است. بنابراین برنامه ریزان آموزشی و تربیتی باید به سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت نوجوانان توجه کافی داشته باشند.

مقدمه: اختلال نارضایتی جنسیتی به دلیل شرایط اجتماعی جوامع، معمولا برای افراد آسیب های روان شناختی ایجاد می کند. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش گروهی ذهن آگاهی بر اضطراب و افسردگی مبتلایان به اختلال نارضایتی جنسیتی انجام گرفت. روش کار: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه و دوره پیگیری سه ماهه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل مردان و زنان مبتلا به اختلال هویت جنسی مراجعه کننده به سازمان بهزیستی شیراز در سال 98-1397 بود. در این پژوهش تعداد 30 فرد با روش نمونه گیری غیرتصادفی دردسترس انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه های آزمایش و گواه گمارده شدند (هر گروه 15 نفر). گروه آزمایش مداخله آموزش گروهی ذهن آگاهی (8 جلسه) را طی دو ماه دریافت نمودند. پرسشنامه های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه اضطراب (AQ) و پرسشنامه افسردگی (DQ) بود. داده ها به شیوه تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان داد که آموزش گروهی ذهن آگاهی بر اضطراب و افسردگی افراد مبتلا به اختلال نارضایتی جنسیتی تاثیر دارد (0001/0>p). چنان که این آموزش گروهی توانسته منجر به کاهش اضطراب (61/0) و افسردگی (49/0) این افراد شود. نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش حاضر می توان چنین نتیجه گرفت که آموزش ذهن آگاهی با بهره گیری از فنونی همانند افکار، هیجانات و رفتار آگاهانه می تواند به عنوان یک روش کارآمد جهت کاهش اضطراب و افسردگی افراد مبتلا به اختلال نارضایتی جنسیتی مورد استفاده گیرد.

مقدمه: شرایط کرونا همه ابعاد زندگی را تحت تاثیر قرار داده است که از جمله آنها ارتباط زناشویی است. پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان ارتباط تاب آوری و تعارضات زناشویی زوجین ایرانی در دوران فاصله گذاری اجتماعی شیوع ویروس کرونا در سال 1399 انجام شد. روش کار: روش این پژوهش توصیفی و از نمونه طرح های همبستگی بود. جامعه پژوهش حاضر زوجین در دوران فاصله گذاری اجتماعی شیوع ویروس کرونا سال 1399 می باشد که با توجه به نوع تحقیق، حجم نمونه آماری 100 نفر که برابر 50 زوج تعیین گردید و با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی از بین جامعه آماری انتخاب شد. ابزار پژوهش پرسشنامه های تاب آوری کانر و دیویدسون (2003) و تعارضات زناشویی ثنایی ذاکر و براتی (1387) بود. اطلاعات گردآوری شده با بکار گیری تحلیل همبستگی پیرسون و رگرسیون همزمان در نرم افزار spss23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: نتایج مطالعه نشان داد تاب آوری و مولفه های آن با تعارضات زناشویی رابطه منفی دارند، در مجموع هرچه تاب آوری و مولفه کنترل بیشتر باشد مقدار تعارضات زناشویی کمتر است. نتیجه گیری: با توجه به نتایح بهتر است زوجین در دوران فاصله گذاری اجتماعی شیوع ویروس کرونا با همسر خود منعطف تر برخورد نمایند تا کمتر در دام تعارضات زناشویی افتند.

مقدمه: هدف از تحقیق حاضر تدوین مدل کمی الگوی فقدان هویت و منزلت اجتماعی در ورزشکاران حرفه­, ای میانسال بود. روش­, ها: پژوهش حاضر کاربردی و به روش کمّی و از نوع پژوهش های مدل سازی معادلات ساختاری (SEM) بود. روش کار: 70 نفر از ورزشکاران حرفه­, ای میانسال کشور به روش نمونه گیری در دسترس در پژوهش حاضر شرکت کردند. به منظور گردآوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته مبتنی بر نظرات متخصصین استفاده شد. جهت بررسی پایایی ابزار از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد (79/0= α, ). روایی صوری و محتوایی آن توسط 10 نفر از متخصصین ورزشی و روایی سازه آن با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده­, های تحقیق با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی، روش حداقل مربعات جزئی با استفاده از نرم­, افزار SPSS 24 و SmartPLS انجام گرفت. نتایج: نتایج آزمون مدل پژوهش نشان داد که از نظر نمونه­, های پژوهش، مؤلفه­, های پاداش و ثروت، احترام، نفوذ و همچنین عوامل مدیریتی از بین مقوله های مدل به ترتیب با بارهای عاملی 830/0، 821/0 و 774/0، بیشترین تأثیر را بر هویت و منزلت اجتماعی ورزشکاران حرفه­, ای میانسال دارد. از طرف دیگر، مؤلفه­, های شرایط فردی، ارزش و اهمیت، ارتباطات اجتماعی و ارتباطات خانوادگی از بین مقوله های مدل به ترتیب با بارهای عاملی 235/0، 315/0، 323/0 و 334/0 کمترین تأثیر را بر هویت و منزلت اجتماعی ورزشکاران حرفه­, ای میانسال دارد. نتیجه گیری: پیشنهاد می­, شود با افزایش تسهیلات و حقوق پرداختی، مشارکت بیشتر آنها در تصمیم ­, گیری­, های کلان ورزشی و همچنین مدیریت حمایت کننده زمینه­, ای برای بهبود منزلت و هویت اجتماعی ورزشکاران حرفه­, ای میانسال فراهم آورد.

مقدمه: در این پژوهش رابطه بین بهره هوشی با سبک های یادگیری بررسی شد و برای این منظور، راهکارهای شخصی سازی آموزش بوسیله شناسایی ارتباطات ناشناخته و مبهم بین داده های ایجاد شده مورد ارزیابی قرار گرفت. در این پژوهش برای پیدا کردن این ارتباط از یکی از روش های داده کاوی به نام کاوش قوانین انجمنی[1] استفاده شده است. در این پژوهش بوسیله طراحی سایت و پیاده سازی آن در مدارس پایگاه کلان داده ای ایجاد و روابط مبهم میان ویژگیهای جمعیت شناختی نظیر جنسیت، استعداد کاری و بهره هوشی، نتایج و علایق تحصیلی با سبک های یادگیری کشف گردید که در نهایت از این طریق برای شخصی سازی یادگیری دانش آموزان راه کارهایی تبیین گردیده است. نوآوری این روش نسبت به روش های دیگر جنبه دینامیک و پویا بودن آن است. با اجرای سامانه داده پردازی دانش آموزان می توانیم در زمانهای مختلف از ایتدای تحصیل تا انتهای آن بطور کامل فعالیت های دانش آموزان را رصد نمود. در این پژوهش سه ماژول برای نمونه انتخاب شده بود و هدف اثبات کاربست کلان داده ها در یادگیری دانش آموزان بوده است.