مقدمه نوجوانی به خودی خود دوران سختی است و همه گیری بیماری کرونا آن را حتی سخت تر هم می کند. با بسته شدن مدارس و لغو رویدادهای اجتماعی، بسیاری نوجوانان نه تنها برخی از مهم ترین لحظات زندگی خود را از دست داده اند، بلکه از فعالیت های روزمره ای مثل گپ و گفت گو با دوستان و شرکت درکلاس های درس هم دور افتاده اند. احساس تنهایی در شرایط اپیدمی کرونا می تواند عامل مهمی برای تشدید اضطراب این بیماری شود و مهارت روان شناختی نظیر ذهن آگاهی نیز ممکن است میانجی این ارتباط باشد. بنابراین، هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی ذهن آگاهی در رابطه بین احساس تنهایی و اضطراب از کووید 19 بود. روش پژوهش مذکور از لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی و از نوع تحلیل مسیر است. در این پژوهش، 242 نفر (141 دختر و 101 پسر)، مشغول به تحصیل که اثرات اپیدمی کرونا تجربه کرده بودند به روش نمونه گیری درسترس انتخاب شدند. دانش آموزان پرسشنامه اضطراب کرونا ویروس؛ مقیاس احساس تنهایی؛ پرسشنامه ذهن آگاهی را تحت شبکه مجازی شاد کامل کردند. برای تحلیل داده ها از همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج نتایج نشان داد اثر احساس تنهایی بر ذهن آگاهی (50/0-= β, ، 01/0p<) منفی و معنادار و بر اضطراب از کووید 19 (19/0 = β, ، 01/0p<) بود. هم چنین نقش میانجی ذهن آگاهی در رابطه بین متغیرهای احساس تنهایی و اضطراب کرونا تایید گردید (01/0 p<، 18/4-Z=). نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاضر بیانگر آن بودندکه تفکر ذهن آگاه می تواند اضطراب کرونا و احساس تنهایی را میانجی گری کند. لذا، ذهن آگاهی در سازگاری بهتر در شرایط بحرانی افراد را از تاثیرات منفی محافظت کرده و در سلامت روانی بهتر می تواند، کمک کننده باشد