اهداف: اختلال خواب مرتبط با یایسگی لزوما میزان خواب را کاهش نمی دهد، بلکه به کیفیت خواب نیز لطمه می زند. محتمل ترین سازوکار اثر والرین بر خواب، اثر گذاری آن بر گیرنده های گاباست. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی و جمع بندی نتایج کارآزمایی های بالینی انجام شده درباره تاثیر والرین بر اختلال خواب زنان یایسه به روش مرور سیستماتیک انجام شد. روش ها: در این مطالعه برای دستیابی به مقالات مرتبط از پایگاه های اطلاعاتی گوگل اسکالر، ساینس دایرکت، اسکوپوس، ام باس، ساینس، کتابخانه کوهران، پاب مد، ایران مدکس و پایگاه اطلاعاتی علمی جهاد دانشگاهی استفاده شد. کلیدواژه ها بر اساس پیکو و برگرفته از MeSH انتخاب شدند. برای جست و جوی مقالات در منابع فارسی از کلیدواژه یایسگی، بی خوابی، کیفیت خواب، اختلالات خواب، والرین، داروهای گیاهی، کارآزمایی بالینی، طب مکمل و در منابع انگلیسی از کلیدواژه های Insomnia, Menopause, Valerian, Sleep Disorder, Herbal mMedicine, Complementary Medicine, Clinical Trial و همه ترکیبات احتمالی این کلمات با عملگرهای بولین OR و AND تا دسامبر سال 2021 ارزیابی شدند. جهت ارزیابی کیفیت مقالات از ابزار جداد استفاده شد. یافته ها: از بین 389 مقاله یافته شده در جست و جوی اولیه، 6 مطالعه (با حجم نمونه 637 نفر) بررسی شدند. از این تعداد، 3 مطالعه به بررسی تاثیر والرین بر اختلال خواب، 2 مطالعه به بررسی تاثیر والرین بر کیفیت خواب و 1 مطالعه به بررسی تاثیر والرین بر حیطه های خواب زنان یایسه پرداختند. نتیجه گیری: والرین را می توان به عنوان یک درمان موثر و ایمن برای اختلال خواب در زنان یایسه در نظر گرفت. مطالعات بیشتر برای ارایه شواهد علمی قوی تر درباره بهترین دز موثر، کمترین عوارض جانبی و امکان متاآنالیز پیشنهاد می شود.