زیست شناسی میکروبی
سال:1395 | دوره:5 | شماره:19 |تعداد مقالات:15

مقدمه: سپتی سمی هموراژیک ویروسی به عنوان جدی ترین بیماری ماهی قزل آلای رنگین کمان درصنعت آبزی پروری شناخته شده است. در مطالعه حاضر ژن گلیکوپروتئینی ویروس سپتی سمی هموراژیک ویروسی (VHS) شناسایی شد، و تعیین توالی و آنالیز فیلوژنتیکی برخی ویروس های جداشده از ماهیان قزل آلای رنگین کمان کشور انجام شد. مواد و روش ها: نمونه های مشکوک به بیماری VHS که از مزارع پرورش قزل آلای رنگین کمان استان چهارمحال و بختیاری جمع آوری شده بود با استفاده از آزمون RT- PCR) Reverse transcriptase PCR) سنجش شد. در این میان هشت نمونه به عنوان سویه مثبت شناسایی شد. در این تست، ژن گلیکوپروتئینی (G) ویروس ردیابی گردید و جهت تعیین ردیف نوکلئوتیدی تعیین توالی شد. نتایج حاصل از مقایسه ردیف نوکلئوتیدی تعیین شده در این مطالعه با توالی شناخته شده ژن گلیکوپرتئینی سایر ویروس ها مطالعه فیلوژنتیکی شد. نتایج: نتایج حاصل از مطالعه حاضر نشان داد که بین صفر تا 7.4 درصد تنوع ژنتیکی در ژن گلیکوپروتئینی وجود دارد و در این میان بیشترین قرابت با ردیف نوکلئوتیدی ژن گلیکوپروتئینی درآلمان (توالی EU 708818) با 100 درصد تشابه و کمترین قرابت مربوط به جدایه های این ویروس در ژاپن (توالی AB672616) و ترکیه (توالی JF415091) هر کدام با 92.60 درصد قرابت مشاهده شد. بحث و نتیجه گیری: با توجه به قرابت ژنتیکی ویروس های VHS جداشده از ایران با سویه های اروپائی به ویژه آلمان و فرانسه احتمال وجود ارتباط بین شیوع بیماری VHS ایران و تخم های چشم زده وارداتی از کشورهای ذکرشده وجود دارد.

مقدمه: ریزجلبک سبز کلامیدوموناس رینهاردتی به عنوان سیستم مدل جلبکی در پژوهش های فیزیولوژی، مورفولوژی، ژنتیک و سوخت های زیستی مورد توجه است. هدف از انجام این مطالعه بهینه سازی شرایط رشد و تولید نشاسته توسط این جلبک است. با این نگرش، تاثیر pH و شدت های نوری بر جلبک کلامیدوموناس رینهاردتی بررسی شد. مواد و روش ها: بدین منظور تاثیر توام عوامل pH و شدت نور بر رشد و تولید نشاسته توسط نرم افزار دیزاین اکسپرت [ ii ] و روش سطح پاسخ ارزیابی شد. میزان نرخ رشد با اندازه گیری وزن خشک و مقدار نشاسته با استفاده از روش اسپکتروفتومتری ارزیابی شد. نتایج: با تجزیه و تحلیل نمودار سطح پاسخ و حل معادله به دست آمده، مقدار بهینه pH و شدت نور برای رسیدن به حداکثر نرخ رشد، به ترتیب 7.4 و 7400 لوکس و به منظور دستیابی به حداکثر میزان نشاسته 8 و 5300 لوکس تعیین شد. بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد که شدت نور و pH نقش مهمی در تولید نشاسته و نرخ رشد در جلبک کلامیدوموناس رینهاردتی دارند. علاوه بر این، مشخص شد که روش سطح پاسخ به منظور افزایش تولید نشاسته در این ریزجلبک مفید است.

مقدمه: در عملیات حفاری، حجم بالایی از کنده های حفاری با آلودگی هیدروکربنی و شوری بالا به محیط رها می شوند که آثار زیان باری خواهند داشت. پاکسازی زیستییک تکنولوژی کارآمد و دوستدار محیط زیست است که در پاکسازی پسماندهای حفاری، کاربرد دارد. به دلیل شوری بالا و نبود فلور میکروبی فعال در کنده های خارج شده از عمق زمین، به کارگیری کنسرسیوم های میکروبی نمک دوست تجزیه کننده هیدروکربن می تواند کارایی پاکسازی زیستی را افزایش دهد. مواد و روش ها: برای دست یابی به میکروارگانیسم های مناسب برای فرآیند پاکسازی زیستی، از مناطق مختلف ایران چندین نمونه آب و خاک شور آلوده و غیرآلوده به نفت تهیه شد و کنسرسیوم های میکروبی تجزیه کننده گازوئیل، با روش غنی سازی چندمرحله ای، از آن ها جداسازی شدند. سپس توانمندی کنسرسیوم های میکروبی از نظر رشد در حضور گازوئیل به عنوان تنها منبع کربن به روش، پروتئین سنجی و شمارش کلنی ها روی پلیت سنجیده و منحنی رشد آن ها بررسی شد. سویه های غالب کنسرسیوم های میکروبی منتخب نیز به روش مولکولی شناسایی شدند. نتایج: در میان کنسرسیوم های میکروبی تجزیه کننده گازوئیل، حداکثر تعداد باکتری ها، مربوط به کنسرسیوم میکروبی جداشده از خاک آلوده قم، با تعدادCFU/mL 1.9´1015 بر روی محیط کشت مغذی و محیط پایه معدنی حاوی گازوئیل به عنوان تنها منبع کربن بود. بررسی منحنی های رشد نشان داد که کشت نمونه های آلوده به نفت سریع تر از نمونه های غیرآلوده به فاز لگاریتمی رسیده و مقدار کدورت نهایی آن ها نیز بیشتر است. تعیین توالی ژن 16S rRNA سویه های غالب کنسرسیوم های میکروبی جداشده از خاک های آلوده به نفت، نشان داد که این سویه ها متعلق به جنس های Dietzia، Microbacterium و Salinicola بودند. بحث و نتیجه گیری: محیط های با سابقه آلودگی نفتی، به علت سازگاری فلور میکروبی به حضور آلاینده ها، در مقایسه با نمونه های غیرآلوده ظرفیت بالقوه بیشتری برای جداسازی کنسرسیوم های میکروبی تجزیه کننده دارند.

مقدمه: ریزوبیوم ها باکتری هایی هستند که با گیاهان زراعی خانواده لگوم همزیستی دارند. باکتری های ریزوبیومی علاوه بر تثبیت نیتروژن، قابلیت های دیگری از جمله توانایی تولید آمینو سیکلوپروپان کربوکسیلات دآمیناز (ACC دآمیناز ) و سیدروفور را دارند، در ایجاد گرهک های بیشتر در شرایط مختلف محیطی موفق تر خواهند بود. هدف از این مطالعه، غربال سویه های رایزوبیومی بومی تولیدکننده آنزیم ACC دآمیناز و سیدروفور است.مواد و روش ها: برای جداسازی سویه های ریزوبیومی تولیدکننده ACC دآمیناز، سویه ها روی محیط M 9 با دو منبع نیتروژن (ACC و NH4Cl) کشت داده شدند. همچنین محیط M9 فاقد نیتروژن نیز به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. بر اساس مقایسه آماری میزان رشد سویه ها در محیط M9 حاوی ACC نسبت به دو محیط دیگر، سویه های تولیدکننده ACC دآمیناز شناسایی شدند. برای جداسازی ریزوبیوم های تولیدکننده سیدروفور از روش سنجش مایع (Chrome Azurol S (CAS استفاده شد. تمام تیمارها در دو تکرار انجام گرفت و آنالیز آماری در قالب طرح کاملا تصادفی انجام گرفت. برای شناسایی بهترین سویه های تولیدکننده ACC دآمیناز و سیدروفور از روش توالی یابی ژن 16S rDNA استفاده شد.نتایج: در این مطالعه 14 سویه ریزوبیوم به منظور تولید ACC دآمیناز و سیدروفور جداسازی و غربالگری شدند. نتایج نشان داد که از بین همه سویه ها، فقط سویه R8 دارای توان تولید آنزیم ACC دآمیناز بود و این سویه توانست رشد بهتری در محیط کشت M9 +ACC نسبت به دو محیط M9 و M9 +NH4Cl داشته باشد. در مرحله بعد با استفاده از روش سنجش مایع CAS مشخص شد که 8 سویه توانایی تولید سیدروفور را دارند. از بین آن ها سویه R12 بیشترین میزان تولید سیدروفور را داشت. با توجه به نتایج آنالیز مولکولی، سویه های R8 و R12 به عنوان Sinorhizobium meliloti شناسایی شدند. بحث و نتیجه گیری: به احتمال زیاد وجود سویه R8 که دارای توانایی تولید ACC دآمیناز است می تواند از آثار سوء اتیلن در هنگام گرهک زایی و نیز از تنش جلوگیری کند. از طرفی سویه R12 نیز که توانایی تولید سیدروفور را دارد علاوه بر تسهیل گرهک زایی و تامین نیاز گیاه به آهن، می تواند اثر بازدارندگی بر پاتوژن های خاکزاد داشته باشد.

مقدمه: شیگلا باسیل گرم منفی روده ای است که عفونت های ناشی از آن مشکلات جدی را در کشورهای پیشرفته و در حال توسعه ایجاد کرده است. هدف از این مطالعه، به کارگیری روش رنگ سنجی بر پایه نانوذرات طلا جهت تشخیص سریع شیگلا فلکسنری با استفاده از محصول تکثیریافته ژن ipaH است.مواد و روش ها: در این مطالعه برای شناسایی جنس شیگلا از یک جفت آغازگر اختصاصی برای تکثیر ژن ipaH به روش واکنش زنجیره ای پلیمراز استفاده شد. سپس از پروب تک رشته ای، جهت اتصال به نواحی اختصاصی محصول این واکنش استفاده شد. در مرحله بعد نانوذرات طلا به مخلوط واکنش افزوده شدند و تغییر رنگ محلول به صورت چشمی و با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی بررسی شد. جهت بررسی حساسیت این روش، از محصول واکنش زنجیره ای پلیمراز با رقت های مختلف استفاده شد و نتایج با روش ژل الکتروفورز مقایسه شد.نتایج: هیبریداسیون پروب با محصول تکثیریافته از ژن ipaH باعث تجمع نانوذرات طلا به شکل شبکه ای متصل به هم شد و درنتیجه منجر به تغییر رنگ مخلوط واکنش از قرمز به بنفش شد که این تغییر رنگ نشان دهنده وجود باکتری شیگلا فلکسنری در نمونه بود، درحالی که هیچ تغییر رنگی در موارد کنترل منفی مشاهده نشد. همچنین تجمع نانوذرات طلا با استفاده از تصویر میکروسکوپ الکترونی روبشی تایید شد. بحث و نتیجه گیری: به دلیل اختصاصی بودن ژن ipaH در گونه شیگلا فلکسنری، روش رنگ سنجی بر پایه نانوذرات طلا می تواند به عنوان روشی سریع و کاربردی با حساسیت بالا، برای شناسایی اختصاصی این باکتری در نمونه های بالینی و مواد غذایی استفاده شود.

مقدمه: اکسی آنیون های سلنیوم محلول به ویژه سلنیت در منابع آب و خاک وضعیت نگران کننده ای برای سلامت افراد و محیط زیست ایجاد کرده است. در این بررسی غربالگری باکتری های مولد اسیدلاکتیک مقاوم به سلنیت و توانایی آن ها به عنوان زیست کاتالیزگر ایمن در زیست پالایی سلنیت ارزیابی شد.مواد و روش ها: تعیین حداقل غلظت ممانعت کنندگی از رشد (MIC) و حداقل غلظت کشندگی (MBC) جدایه های باکتری نسبت به سلنیت با روش رقت در آگار تعیین شد. ارزیابی اثر مهارکنندگی سلنیت بر جدایه های باکتری با روش انتشار در چاهک انجام شد. از روش کدورت سنجی برای بررسی سنتتیک رشد استفاده شد. جدایه باکتری کارآمد بر اساس تست های بیوشیمیایی و فیلوژنتیکی شناسایی شد. برای سنجش حذف سلنیت از رنگ سنجی و معرف 3 و 3- دی آمینو بنزیدین استفاده شد.نتایج: نتایج نشان داد لاکتوکوکوس رافینولاکتیس جدایه seD2b بالاترین مقادیرMIC (110 میلی مولار) وMBC (140 میلی مولار) و کمترین میزان مهارکنندگی با میانگین مهاری 26.6 میلی متر را در محیط های کشت حاوی سلنیت به خود اختصاص داد.بعد از 72 ساعت واکنش زیست تبدیلی تحت شرایط سلول های در حال استراحت باکتری جداسازی شد و راندمان حذف سلنیت از محیط های واکنش 90.2 درصد تخمین زده شد. بحث و نتیجه گیری: با توجه به توانمندی باکتری لاکتوکوکوس رافینولاکتیس در حذف و احیای سلنیت، غربالگری باکتری های مولد اسید لاکتیک به عنوان زیست کاتالیزگر طبیعی ایمن در جهت زیست پالایی سلنیت و همچنین دارای اهمیت اقتصادی در جهت سنتز سلنیوم عنصری پیشنهاد می شود.

مقدمه: مقاومت باکتریایی به آنتی بیوتیک ها، اهمیت توسعه عوامل ضدباکتریایی جدید را افزایش داده است. نانوذرات نقره می توانند به عنوان یکی از عوامل ضدباکتریایی مهم مطرح باشند. با توجه به نگرانی های زیست محیطی درباره گسترش کاربرد نانوذرات نقره، استفاده از روش های سبز برای سنتز این نانوذرات، ضمن کاهش نگرانی ها می تواند به تکامل نانوذراتی با خصوصیات برتر نیز منجر شود.مواد و روش ها: عصاره اتانلی برگ گیاه سرخدار تهیه شد و در غلظت های مختلف برای احیای نیترات نقره و سنتز نانوذرات نقره استفاده شد. نانوذرات حاصل با روش های مختلف شامل طیف سنجی مرئی- ماوراء بنفش، میکروسکوپ الکترونی عبوری، طیف سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز، سنجش پراکندگی دینامیکی نور و پتانسیل زتا مشخصه یابی شدند. درنهایت خصوصیات ضدباکتریایی نانوذرات با روش های انتشار دیسک و کمینه غلظت بازدارندگی بررسی شد.نتایج: عصاره گیاه سرخدار قابلیت بالایی در سنتز نانوذرات نقره پایدار و با کیفیت بالا با اندازه کمتر از 50 نانومتر داشتند. نانوذرات بر روی هر سه سویه باکتری بررسی شده شامل Escherichia coli، Staphylococcus aureus و Streptococcus pyogenes، اثر ضدباکتریایی قابل توجهی نشان دادند. کمینه غلظت بازدارندگی برای باکتری S. pyogenes در غلظت 50 میکروگرم در میلی لیتر و برای باکتری های E. coli و S. aureus در غلظت 25 میکروگرم در میلی لیتر حاصل شد.بحث و نتیجه گیری: استفاده از ترکیبات زیستی به ویژه عصاره های گیاهی به جای استفاده از مواد شیمیایی سمی و خطرناک برای سنتز نانوذرات نقره می تواند راهکاری برای کاهش نگرانی های زیست محیطی این نانوذرات باشد. با توجه به خصوصیات ضدباکتریایی قابل توجه نانوذرات سنتزشده با این روش، می توان از آن ها برای کاربردهای مختلف پزشکی، دارویی، غذایی و صنعتی استفاده کرد.

مقدمه: گازوئیل که یکی از محصولات عمده نفت خام است، منبع عمده آلودگی محیط زیست به شمار می رود و می تواند آثار خطرناک زیستی بر محیط اطراف بگذارد. یکی از روش های بازیابی این مناطق آلوده و واردکردن آن ها به چرخه تولید محصول سالم، حذف آلاینده ها با روش های زیستی است که از این میان روش تجزیه زیستی با توجه به استفاده از توان طبیعی و پتانسیل های نهفته طبیعت و هزینه کمتر بیشتر موردتوجه بوده است.مواد و روش ها: در این پژوهش جهت جداسازی باکتری های تجزیه کننده گازوئیل ابتدا نمونه برداری از مناطق آلوده در استان خوزستان به عمل آمد. باکتری های جداسازی شده با روش های بیوشیمیایی و مولکولی شناسایی شدند. صفاتی در این باکتری ها همچون آب گریزی سطح سلولی و فعالیت امولسیونه کنندگی بررسی شد. میزان حذف گازوئیل با روش کروماتوگرافی گازی و به صورت کیفی برای هر سویه مشخص شد.نتایج: در این پژوهش از بین 34 سویه تجزیه کننده گازوئیل جداسازی شده، 10 سویه بر اساس حذف گازوئیل بیشتر انتخاب شدند. نتایج حاصل از شناسایی مولکولی نشان داد که این سویه ها به جنس های Achromobacter، Enterobacter و Klebsiella تعلق داشتند. این باکتری ها در طی 10 روز بیش از نیمی از گازوئیل را حذف می کردند. بیشترین حذف گازوئیل مربوط به سویهEnterobacter cloacae strain L 2 (72 درصد) بود. بیشترین آب گریزی سطح سلولی مربوط به باکتری مربوط به سویهstrain K 2 Klebsiella oxytoca (76 درصد) و بیشترین فعالیت امولسیون کنندگی مربوط به سویهstrain B 2 Achromobacter denitrificans (58 درصد) بود. بحث و نتیجه گیری: نتایج این پژوهش ثابت کرد که باکتری های تجزیه کننده گازوئیل در خاک های آلوده در ایران از تنوع مناسبی برخوردار هستند و پتانسیل استفاده در حذف آلودگی گازوئیلی از خاک را دارند.

مقدمه: هیدروکربن های آروماتیک چندحلقه ای (PAHs) یکی از مهم ترین آلاینده ها هستند که منشا اصلی آن ها تولید صنعتی، حمل ونقل، سوزاندن زباله، تبدیل به گاز و سوزاندن پسماند پلاستیک است و ازاین رو باید تجزیه و یا حذف شوند. یکی از ایمن ترین و مقرون به صرفه ترین روش ها، استفاده از فرآیندهای زیستی نظیر زیست پالایی است. در این روش از میکروارگانیسم ها جهت حذف یا کاهش سمیت آلاینده ها استفاده می شود. در این مطالعه زیست پالایی آنتراسن که یکی از PAH های سه حلقه ای است، به عنوان یک ترکیب اندیکاتور جهت نشان دادن آلودگی PAH، توسط باکتری بومی جداشده از پساب محل تجمع تانکرهای نفتی بررسی شد.مواد و روش ها: جهت جداسازی و شناسایی باکتری، به ترتیب از محیط کشت پایه معدنی حاوی آنتراسن به عنوان تنها منبع کربن و انرژی و آزمون های افتراقی بیوشیمیایی و آنالیز ژن 16S rDNA استفاده شد. در آنالیز پساب، مقدار کلی هیدروکربن های نفتی، مقادیر هیدروکربن های آروماتیک و مقدار اکسیژن زیستی موردنیاز اندازه گیری شد. به منظور تجزیه آنتراسن، از غلظت های مختلف آنتراسن و جهت تعیین میزان تجزیه آنتراسن و متابولیت های حاصل از تجزیه آن، به ترتیب از دستگاه های گاز کروماتوگرافی و گاز کروماتوگرافی- طیف سنجی جرمی استفاده شد.نتایج: این مطالعه اولین گزارش از رشد، تحمل آلاینده های PAH با غلظت بالا در پساب و همچنین تجزیه آنتراسن توسط Caspian 1394 sp. Bacillus است که می تواند غلظت 100 میلی گرم بر لیتر آنتراسن را با راندمان 99.5 درصد و غلظت 350 میلی گرم بر لیتر را با راندمان 3.4 درصد تجزیه کند. برخی از متابولیت های حاصل از تجزیه آنتراسن، 1 و 4 متانوآزولن، 2 و 5 سیکلوهگزادین، ایکوزان، هگزادکان، هپتادکان و اکتادکان بودند.بحث و نتیجه گیری: با توجه به رشد این باکتری در پساب با آلودگی هیدروکربنی بالا، تحمل غلظت زیاد PAH های مختلف، اسپوردار بودن، مقاومت آن نسبت به شرایط های نامساعد محیطی و همچنین پراکنش در محیط های مختلف، این باکتری می تواند به عنوان یک کاندید در زیست پالایی محیط های آلوده به آنتراسن مطرح باشد.

مقدمه: فنل و مشتقات آن از جمله مهم ترین آلاینده های محیطی هستند که غالبا در پساب های صنعتی یافت می شوند. با وجود سمی بودن، فنل می تواند به عنوان تنها منبع کربن و انرژی توسط برخی میکروارگانیسم ها مصرف شود.مواد و روش ها: در این پژوهش جداسازی مخمرهای تحمل کننده نمک و تجزیه کننده فنل در محیط کشت GPY و MA حاویppm 250 فنل و 5 درصد NaCl انجام شد. از میان جدایه های به دست آمده، جدایه مخمری با توانایی مصرف بالای فنل در حضور 5 درصد NaCl انتخاب و از طریق PCR ژن ITS شناسایی شد. مقاومت این جدایه نسبت به غلظت های مختلف فنل و آثار سمی آن و همچنین تجزیه فنل و در حضور 5 درصد NaCl ازطریق سنجش مقدار فنل باقیمانده به روش اسپکتروسکوپی و اندازه گیری وزن خشک سلولی انجام شد.نتایج: در این پژوهش 15 جدایه جداسازی شد که بر اساس توانایی رشد در غلظت های فنل و نمک، جدایه ADH 8 به عنوان جدایه منتخب انتخاب شد. تعیین توالی ژن ITS این جدایه را به عنوان Trichosporon cutaneum معرفی کرد. بر اساس نتایج به دست آمده تاثیر ممانعت کننده فنل در محیط حاوی 5 درصد NaCl در غلظت های بیشتر از ppm 1250 مشاهده شد که در نتیجه آن، کاهش قابل ملاحظه ای در رشد و حذف فنل صورت گرفت. در غلظت های 750 و 1000 ppm فنل، تمامی غلظت اولیه فنل پس از 24 ساعت انکوباسیون مصرف شد، ولی در غلظت ppm 1250 به دلیل سمیت فنل بر T.cutaneum، سرعت رشد سلولی و مصرف فنل متفاوت بود و با فاز تاخیری و زمان انکوباسیون طولانی تر، حذف فنل آغاز و پس از 48 ساعت، تمام فنل اولیه مصرف شد. بحث و نتیجه گیری: نتایج به دست آمده نشان می دهد که سویه T.cutaneum تحمل کننده نمک، با مقاومت بالا نسبت به فنل می تواند به عنوان ابزار بالقوه ای جهت ازبین بردن آلودگی های فنلی در تصفیه پساب و خاک حاوی نمک استفاده شد.

مقدمه: در حال حاضر مقاومت ضدمیکروبی در میان باکتری ها و دیگر موجودات بیماری زا تهدید جدی برای مدیریت بیماری های عفونی است. جستجوی داروهای فعال زیستی جدید با منشا طبیعی در گلسنگ ها موضوع بسیاری از گروه های تحقیقاتی است. مواد و روش ها: عصاره استونی گلیفولسیا اسکابرا و ریزوپلاکا ملانوفتالما با استفاده از دستگاه سوکسوله تهیه شد. آثار ضدباکتریایی عصاره با استفاده از محیط کشت مولرهینتون آگار و آنتی بیوتیک های استاندارد کربنیسیلین و آزیترومایسین به روش کربی بائر بر روی باکتری های گرم مثبت و منفی شامل باسیلوس سرئوس، باسیلوس سوبتلیس، استافیلوکوکوس اورئوس، میکروکوکوس لوتئوس، سودوموناس آئروجینوزا، کلبسیلاپنومونیه، پروتئوس ولگاریس، سراشیا مارسنس و اشریشیا کلی بررسی شد. حداقل غلظت مهارکننده و حداقل غلظت کشندگی عصاره ها نیز تعیین شد. نتایج: عصاره استونی گلیفولسیا اسکابرا بر روی باکتری های گرم مثبت باسیلوس سرئوس، باسیلوس سوبتلیس، میکروکوکوس لوتئوس، استافیلوکوکوس اورئوس و همچنین بر باکتری گرم منفی پروتئوس ولگاریس به ترتیب با مقادیر حداقل غلظت مهارکنندگی 0.16، 0.26، 1.04، 0.65 و 0.11 میلی گرم بر میلی لیتر آثار مهاری قابل توجهی نشان داد. عصاره ریزوپلاکا ملانوفتالما بر باکتری های گرم مثبت باسیلوس سرئوس، باسیلوس سوبتلیس، استافیلو کوکوس اورئوس و میکروکوکوس لوتئوس به ترتیب با مقادیر 0.04، 0.08، 1.04 و 0.16 میلی گرم بر میلی لیتر حداقل غلظت مهارکنندگی نشان داد اما بر باکتری های گرم منفی تاثیر نداشت. بحث و نتیجه گیری: تاکنون آثار ضدمیکروبی گلیفولکیا اسکابرا گزارش نشده است. نتایج این پژوهش تاثیر ضدباکتریایی هر دو گونه گلسنگ بومی ایران را اثبات می کند، بنابراین عصاره استونی این گلسنگ ها می تواند جایگزین خوبی برای آنتی بیوتیک های درمانی باشد که نیازمند مطالعات بیشتر است.

مقدمه: در سال های اخیر، استفاده از روتیفرها به عنوان غذای زنده برای پرورش لارو ماهیان و سخت پوستان، اهمیت پیدا کرده است. روتیفرها با دارابودن ویژگی هایی از جمله اندازه مناسب، ارزش غذایی و شنای آرام دارای قابلیت زیادی در پرورش مراحل اولیه لارو آبزیان مختلف هستند. رشد و تراکم به عنوان فاکتورهای مهم در تولید روتیفرها محسوب می شوند.مواد و روش ها: در مطالعه حاضر در شرایط آزمایشگاهی اثر 3 غلظت مختلف (1.5´106، 106´ 3 و 106 ´ 4.5 سلول در میلی لیتر) جلبک رشته ای Oscillatoria spp. بر رشد و تولیدمثل روتیفر آب شور Brachionus plicatilis بررسی شد. کشت روتیفرها در شرایط استاندارد و در ظروف پلاستیکی 500 میلی لیتری با تراکم اولیه 30 عدد در میلی لیتر انجام شد.نتایج: در انتهای پنجمین روز از دوره پرورش بیشترین تراکم (453.66±6.33 فرد در میلی لیتر) (میانگین± انحراف معیار) در غلظت غذایی 4.5´106 سلول در میلی لیتر به دست آمد که به طور معنی داری (P<0.05) نسبت به دو تیمار دیگر بیشتر بود. نرخ رشد ویژه در غلظت های 106 ´3 و 4.5´106 سلول در میلی لیتر به طور معنی داری بیشتر از تیمار 1.5´106 سلول در میلی لیتر بود (P<0.05) اما بین دو تیمار 106 ´3 و 4.5´106 سلول در میلی لیتر تفاوت معنی داری مشاهده نشد (P<0.05). بیشترین تعداد تخم (113±4.72) و ماده های تخم دار (102±.03) در تیمار 4.5±106 سلول در میلی لیتر و در روز چهارم مشاهده شد. بیشترین نرخ تخم در روزهای دوم و سوم در تیمار متوسط با تراکم 3´106 سلول در میلی لیتر مشاهده شد (P<0.05). بحث و نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که جلبک رشته ای اسیلاتوریا قابلیت استفاده در غلظت های مختلف در پرورش روتیفر آب شور را دارد و با تغییر غلظت های مختلف می توان روتیفرهایی با تراکم متفاوتی تولید کرد.

مقدمه: گل فشان ها حاوی مواد خاکی عمق زمین مخلوط با آب هستند که به شکل خمیر شل و یا غلیظ به سطح زمین می رسند. گل فشان های حاشیه جنوب شرقی دریای خزر و شمال شرقی استان گلستان از مهم ترین گل فشان های ایران هستند و در این پژوهش بررسی شدند.مواد و روش ها: به منظور بررسی حضور باکتری ها در گل فشان، نمونه ها در محیط های هوازی و بی هوازی کشت داده شده اند. برای کشت انواع هوازی از محیط های رایج برای باکتری ها استفاده شد و نمونه های بی هوازی در محیط تیوگلیکولات براث در جار بی هوازی کشت داده شدند. علاوه بر بررسی صفت نمک دوستی، آنزیم های هیدرولازی و خصوصیات فیزیولوژیک سویه ها ارزیابی شد.نتایج: طبق بررسی های انجام شده از بین 22 سویه منتخب، 17 سویه هوازی و 5 سویه بی هوازی اختیاری بودند. از بین 17 سویه هوازی، 11 سویه با موفقیت توالی یابی شدند. 5 نمونه بی هوازی اختیاری توالی یابی شدند و درخت فیلوژنتیکی آن ها رسم شد. اکثر نمونه ها باسیل های گرم مثبتی بودند که توانایی گسترده ای در تولید آنزیم های هیدرولازی داشتند. با توجه به رشد تمامی جدایه ها در محیط حاوی 0 تا 15 درصد نمک می توان آن ها را مقاوم به نمک محسوب کرد. بحث و نتیجه گیری: بر اساس نتایج این پژوهش می توان یک ارزیابی از تنوع میکروبی گل فشان های بررسی شده به دست داد. محیط گل فشان مانند محیط های با شرایط سخت است که امکان کشت تمامی میکروارگانیسم های آن مقدور نیست، به خصوص درمورد نمونه های بی هوازی اجباری که به شرایط بسیار خاصی نیاز دارند. با توجه به وجود آنزیم های هیدرولازی در سویه های جداشده از این گل فشان ها آن ها دارای ظرفیت استفاده در زیست فناوری هستند.

مقدمه: جنس Streptomyces از بزرگ ترین و مهم ترین جنس های باکتریایی است که بعضی از اعضای آن بیمارگر گیاهان و محصولات کشاورزی محسوب می شوند. بیماری جرب معمولی از بیماری های مهم گیاهی است که به وسیله باکتری Streptomyces scabies و برخی دیگر از گونه های مشابه عمدتا روی سیب زمینی و ندرتا روی برخی دیگر از محصولات غده ای نظیر چغندر، تربچه، شلغم و غیره ایجاد می شود. با توجه به جایگاه استراتژیک کشت سیب زمینی در منطقه شمال غرب کشور و علی رغم انتشار گسترده این بیماری در استان های آذربایجان و کردستان، هنوز گزارش دقیقی از عامل اصلی بیماری، میزان پراکنش و نژادهای مختلف این بیماری در دسترس نیست. هدف این پژوهش شناسایی مولکولی عامل اصلی اسکب سیب زمینی در استان های آذربایجان شرقی و کردستان و بررسی ارتباط بین بیماری زایی این باکتری و وجود ژن تاکستومین A بود.مواد و روش ها: در فصل برداشت سال های 1391-1389 از غده های دارای علائم جرب در مزارع سیب زمینی نمونه برداری و به آزمایشگاه منتقل شدند. پس از جداسازی و خالص سازی باکتری، جدایه های باکتریایی بر اساس ویژگی های مورفولوژیکی، تست های بیوشیمیایی و نیز با استفاده از آزمون PCR توسط آغازگر عمومی جنس Streptomyces و آغازگر اختصاصی گونه S. scabies ارزیابی شدند. همچنین قدرت بیماری زایی جدایه ها روی غده سیب زمینی و تربچه و نیز حضور ژن تولیدکننده توکسین تاکستومین A در نمونه ها بررسی شد.نتایج: از بین جدایه ها، بر اساس صفات مورفولوژیک و تست های بیوشیمیایی و آزمون PCR، 32 جدایه متعلق به جنس Streptomyces شناسایی شد. در تست بیماری زایی روی غده سیب زمینی و تربچه 26 جدایه از 32 جدایه واکنش مثبت نشان دادند. نتیجه آزمون PCR با آغازگر اختصاصی گونه S. scabies به صورت مولکولی نیز اثبات کرد که این 26 جدایه به گونه S. scabies متعلق هستند. ضمنا نتایج آزمون PCR با آغازگر اختصاصی ژن بیماری زایی تاکستومین A (txt A) نشان داد این ژن در تمام 26 جدایه با قدرت بیماری زای وجود دارد که بیانگر همبستگی کامل قدرت بیماری زایی این باکتری در گیاهان و وجود این ژن در باکتری است. بحث و نتیجه گیری: این اولین گزارش علمی است که وجود این بیمارگر را به صورت مولکولی در منطقه اثبات می کند. نتایج به دست آمده و وجود جدایه های مثبت فراوان در داخل نمونه ها، حاکی از آلودگی گسترده مزارع سیب زمینی استان های آذربایجان و کردستان به بیماری جرب معمولی است.

مقدمه: باکتری های اندوفیت از میکروارگانیسم های غیربیماری زای ساکن بافت های گیاهی اند که با تولید فاکتورهای رشد باعث افزایش متابولیسم، رشد و مقاومت گیاه در برابر عوامل بیماری زا و تنش های محیطی می شوند. این مطالعه به منظور جداسازی و شناسایی مولکولی باکتری های اندوفیت گیاهان دارویی نعناع فلفلی، بابونه و مارچوبه و بررسی فعالیت ضدمیکروبی جدایه ها علیه چندین پاتوژن گیاهی (آسپرژیلوس نایجر، آلترناریا آلترناتا، فوزاریوم اکسی پوروم و موکور هایمالیس) و نیز بررسی تاثیر جدایه های اندوفیت بر عملکرد رشد گیاهان، انجام گرفت.مواد و روش ها: باکتری های اندوفیت از بافت ریشه نعناع فلفلی، بابونه و مارچوبه جداسازی شد. فعالیت ضدقارچی جدایه های اندوفیت روی پاتوژن های قارچی آسپرژیلوس نایجر، آلترناریا آلترناتا، فوزاریوم اکسی پوروم و موکور هایمالیس با استفادهاز روش ایجاد چاهک در محیط مولر هینتون آگار بررسی شد. هر بذر گیاه به سوسپانسیون جدایه های اندوفیت تلقیح و در گلدان های حاوی 300 گرم خاک کاشته شد. تاثیر جدایه های تلقیح شده روی پارامترهای رویشی گیاهان بررسی و با نرم افزار آماری SAS 9.2 تحلیل شد.نتایج: در مجموع 6 جدایه اندوفیت متعلق به جنس باسیلوس از ریشه گیاهان موردمطالعه جدا شد. بررسی های آماری و نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده ها نشان داد که جدایه ها تاثیر معنی داری را در فعالیت بازدارندگی پاتوژن های قارچی و نیز در رشد گیاهان آزمایش شده داشتند. رشد سه گیاه نعناع فلفلی، بابونه، و مارچوبه نشان داد که نمونه های گیاهی تیمارشده با باکتری های اندوفیت در مقایسه با نمونه های فاقد تیمار باکتری، طول بیشتر داشت. بحث و نتیجه گیری: در این مطالعه، باکتری های اندوفیت از سه گیاه نعناع فلفلی، بابونه، و مارچوبه جدا شد و تاثیر فعالیت بازدارندگی جدایه ها روی پاتوژن های قارچی رایج و نیز در بهبود رشد گیاهان تایید شد. با توجه به پتانسیل بالقوه اندوفیت ها، این میکروارگانیسم ها به عنوان عوامل بیوکنترل در کشاورزی، جهت افزایش مقاومت گیاهان در برابر بیماری زاهای قارچی و تنش های محیطی و نیز در بهبود رشد و باروری گیاهان می توانند استفاده شوند.