زیست شناسی میکروارگانیسم ها
سال:1395 | دوره:5 | شماره:17 |تعداد مقالات:15

مقدمه: اندو-بتا-1 و 4 گلوکاناز میکروبی از جمله آنزیم های کلیدی در تجزیه گلوکان است. در میان باکتری ها، گونه های مربوط به جنس باسیلوس یکی از منابع اصلی تولیدکننده گلوکانازهای صنعتی هستند. هدف پژوهش حاضر، با توجه به تاثیر متقابل شاخص های محیطی بر خواص کاتالیتیکی آنزیم ها، بررسی توانایی تولید آنزیم بتاگلوکوناز توسط سویه بومی باسیلوس سابتیلیس B5d جدا شده از فیلوسفر باغات سیب و تعیین شرایط بهینه کاتالیتیکی آن است.مواد و روش ها: در بررسی حاضر، پتانسیل تولید آنزیم بتاگلوکاناز از جدایه باسیلوس B5d به روش کیفی تایید شد. جدایه یاد شده با روش های بیوشیمیایی و مولکولی شناسایی شد . تعیین شرایط بهینه فعالیت آنزیم بتاگلوکوناز تولیدی توسط باسیلوس سابتیلیس B5d به روش سطح پاسخ و با استفاده از طرح مرکب مرکزی انجام شد. متغیرهای مورد بررسی شامل دما ( 20 تا 80 درجه سانتی گراد)٬ اسیدیته ( 3.5 تا 8) و غلظت سوبسترا (0.1 تا 1 درصد) بودند.نتایج: مطالعات بیوشیمیایی و مولکولی مبتنی بر ژن 16 S rDNA نشان داد که جدایه یاد شده به گونه باسیلوس سابتیلیس متعلق است. بر اساس نتایج به دست آمده از طرح مرکب مرکزی، مدل درجه دوم مناسب ترین مدل برای پیش بینی فعالیت آنزیم بتاگلوکاناز در دامنه دمایی، اسیدیته و غلظت سوبسترای مورد بررسی تعیین شد. همچنین، نتایج بهینه سازی فعالیت آنزیم نشان داد که بتاگلوکوناز تولید شده توسط سویه B5d اپتیمم فعالیت کاتالیتیکی را در دامنه اسیدیته 5.5 تا 7 و دمای 50 تا 65 درجه سانتی گراد و غلظت بالای سوبسترا داراست. اگرچه در دماهای 80 و 20 درجه سانتی گراد و همچنین، غلظت های کم سوبسترا فعالیت آنزیم کاهش می یابد. نتایج تعیین صحت مدل حاصل از بهینه سازی به روش سطح پاسخ مطابقت خوبی را بین اعداد پیش بینی شده توسط مدل و داده های واقعی نشان داد.بحث و نتیجه گیری: با توجه به ویژگی های بهینه کاتالیتیکی، آنزیم بتاگلوکاناز تولید شده توسط باسیلوس سابتیلیس B5d قابلیت کاربرد در صنایع خوراک دام و طیور را داراست.

مقدمه: مقاومت روزافزون باکتری ها (به ویژه استافیلوکوکوس اورئوس) به انواع آنتی بیوتیک ها به ویژه پنی سیلین و متی سیلین سبب شده است که دانشمندان همیشه به دنبال یافتن دارو های جدید باشند.مواد و روش ها: 600 گرم فولجنسیا فولجنس از کوه های کان گنبد در استان ایلام جمع آوری و عصاره متانولی آن با استفاده از سوکسله تهیه شد. خواص ضد باکتری عصاره در شرایط in vitro به روش انتشار دیسک و میکرودایلوشن (با تعیین MIC و MBC) روی دو باکتری گرم مثبت (استافیلوکوکوس اورئوس و انتروکوکوس فکالیس) و دو باکتری گرم منفی (سودوموناس آئروجینوزا و اشریشیا کلی) بررسی شد. برای تعیین اثرات ضد باکتری در شرایط in vivo، زخمی روی سطح پشتی موش ایجاد و به باکتری استافیلوکوکوس اورئوس آلوده شد. سپس، موش ها به طور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند: کنترل، تحت درمان با پماد تترا سایکلین و تحت درمان با پماد 10 درصد عصاره متانولی فولجنسیا فولجنس. در نهایت، مساحت زخم در روز های سوم، پنجم، هفتم، نهم و یازدهم اندازه گیری شد.نتایج: میانگین قطر هاله عدم رشد عصاره متانولی فولجنسیا فولجنس بر علیه استافیلوکوکوس اورئوس بین 11.21 میلی متر تا 33.01 میلی متر بود. با توجه به اندازه سطح زخم در روز یازدهم می توان نتیجه گرفت که تفاوت معناداری بین گروه کنترل (0.63 سانتی مترمربع) و دوگروه درمان (0) وجود داشت (P value<0.05). در حالی که بین گروه تحت درمان با پماد تتراسایکلین و گروه تحت درمان با پماد 10 درصد عصاره تفاوت معناداری وجود نداشت.بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج، عصاره متانولی فولجنسیا فولجنس می تواند جایگزین آنتی بیوتیک های شیمیایی در درمان عفونت هایی مانند استافیلوکوکوس اورئوس باشد.

مقدمه: قابلیت بالای آلوده شدن مواد اولیه شیرینی به میکروارگانیسم اشریشیا کلی، تنوع شیرینی ها و تفاوت قابل توجه در سطح بهداشتی محل تولید و عرضه موجب شد تا پژوهش حاضر ضمن مطالعه شاخص های پراکندگی این میکروارگانیسم در شیرینی های شهر اصفهان اثر چهار عامل رطوبت، نوع شیرینی، سطح بهداشتی محل تولید و عرضه و نوع فرآورده از نظر صنفی و صنعتی بودن بر میزان آلودگی را بررسی کند.مواد و روش ها: تعداد 200 نمونه از سطح شهر نمونه گیری و آزمون میکروبی با کشت سطحی بر محیط ائوزین متیل بلو آگار انجام شد. سپس، تعدادی از نمونه های مثبت به طور تصادفی انتخاب و با آزمون های تاییدی IMVIC و TSI بررسی شد. در تحلیل داده ها از آزمون های توصیفی، تجزیه واریانس و آزمون تعقیبی توکی یا آزمون T مستقل با سطح معنا داری 95 درصد در نرم افزار SPSS استفاده شد.نتایج: نتایج گویای آلودگی 19 درصد از کل نمونه ها با میانگین، میانه و بیشنیه شمارش به ترتیب (0.35±0.05)، صفر و 3.40 لگاریتم پرگنه در هر گرم بود. عوامل رطوبت، نوع شیرینی و نوع فرآورده از نظر صنفی و صنعتی بودن اثر معنا داری (P value<0.05) در میانگین آلودگی داشت اما تفاوت در سطح بهداشتی محل تولید و عرضه در میان شیرینی هایی که به شکل صنفی عرضه شده بودند اختلاف معناداری در میانگین الودگی ایجاد نکرد.بحث و نتیجه گیری: حدود یک پنجم از کل شیرینی های عرضه شده فاقد ضابطه استاندارد از نظر الودگی به اشریشیا کلی هستند. برقراری استاندارد های بهداشتی قوی در واحد های صنفی نیاز اصلی در تضمین ایمنی شیرینی ها است.

مقدمه: باکتری های پروبیوتیک گیاهی همچون سودومونادهای فلورسنت با سازوکار هایی از قبیل تولید متابولیت ها و آنزیم ها دارای سابقه طولانی در کنترل زیستی بیمارگر های خاکزاد هستند. یکی دیگر از نقش های مهم این باکتری ها افزایش تحمل گیاه در مقابله با تنش های محیطی است. اکتوئین ها اسمولیت هایی است که نقش مهمی در تحمل به تنش های اسمزی محیط ایفا می کند.مواد و روش ها: میزان تحمل 24 سویه باکتری پروبیوتیک گیاهی به شوری و دما تعیین و تعداد 6 سویه متحمل برای انجام آزمایشات بعدی انتخاب شد. در مرحله بعد، آزمون کشت متقابل قارچ فوزاریوم سولانی و باکتری های رشد یافته در حضور اکتوئین و هیدروکسی اکتوئین به همراه سه غلظت کلرید سدیم انجام و یک سویه از سودوموناس فلورسنس (UTPF5) انتخاب شد. در نهایت، تاثیر اکتوئین، هیدروکسی اکتوئین و سه غلظت مختلف نمک بر جمعیت باکتری، تولید لیپاز، پروتئاز، سیانید هیدروژن، سیدروفور و بیوفیلم تعیین شد.نتایج: در غلظت 300 میلی مولار کلرید سدیم، باکتری رشدیافته در حضور اکتوئین و هیدروکسی اکتوئین درصد بازدارندگی از رشد قارچ را نسبت به شاهد پنج برابر افزایش داد. شوری بر جمعیت باکتری در تیمارهای آب مقطر و اکتوئین، تولید سیانید هیدروژن در هر سه تیمار و تشکیل بیوفیلم در تیمارهای اکتوئین و هیدروکسی اکتوئین تاثیر مثبت و بر جمعیت باکتری در تیمار هیدروکسی اکتوئین، تولید پروتئاز و سیدروفور در هر سه تیمار و تشکیل بیوفیلم در آب مقطر تاثیر منفی داشت. از طرف دیگر اکتوئین جمعیت باکتری، تولید لیپاز و تولید سیانید هیدروژن را در هر سه غلظت کلرید سدیم، تولید سیدروفور را در غلظت 150 میلی مولار و تشکیل بیوفیلم را در غلظت 150 و 300 میلی مولار افزایش و تولید پروتئاز را در هر سه غلظت کلرید سدیم و تشکیل بیوفیلم را در محیط بدون نمک کاهش داد. هیدروکسی اکتوئین تاثیراتی شبیه به اکتوئین با تفاوت های جزیی داشت.بحث و نتیجه گیری: اکتوئین و هیدروکسی اکتوئین با تاثیر بر تولید لیپاز، سیانید هیدروژن و تشکیل بیوفیلم موجب تعدیل کاهش کنترل زیستی ایجاد شده در اثر شوری می شوند.

مقدمه: آراشیدونیک اسید یک اسید چرب ضروری مهم در رژیم غذایی است. قارچ رشته ای مورتیرلا آلفینا منبع مناسبی برای تولید آراشیدونیک اسید شناخته شده است. برخی از گونه هایی این قارچ می توانند بیش از 40 درصد چربی در خود ذخیره کنند که بیشتر از 40 درصد آن را آراشیدونیک اسید تشکیل می دهد.مواد و روش ها: در پژوهش حاضر، از منابع کربنی ارزان قیمت گلوکز مایع، شکر قهوه ای و نشاسته برای تولید روغن و آراشیدونیک اسید از گونه قارچی مورتیرلا آلپینا سی بی اس 754.68 استفاده شد. قند احیا به روش دی نیتروسالسیلیک اسید (DNS)، روغن با استفاده از دستگاه سوکسله و نوع اسید چرب با استفاده از دستگاه گاز کروماتوگرافی جرمی اندازه گیری شد.نتایج: منابع کربنی به جز منبع کربنی نشاسته بر اساس قند احیا در سطح 70 گرم در لیتر و پودر سویا در همه نمونه ها در سطح 10 گرم در لیتر تنظیم شد. نتایج نشان داد که میزان درصد روغن در توده زیستی به ترتیب در محیط های گلوکز مایع 32، نشاسته 25 و شکر قهوه ای 13 و درصد آراشیدونیک اسید در روغن به ترتیب در محیط های گلوکز مایع 37، نشاسته 33 و شکر قهوه ای 31 به دست آمد.بحث و نتیجه گیری: اجزای اسید چرب تشکیل دهنده روغن تحت تاثیر رشد میکروارگانیسم است. افزایش رشد توده زیستی، اسیدهای چرب ساختاری روغن مانند استئاریک اسید و اولئیک اسید را افزایش داد. شرایط نامناسب محیط کشت باعث شد بازده تولید توده زیستی و روغن کاهش یابد.

مقدمه: تجزیه زیستی یک جایگزین خوب نسبت به روش های شیمیایی و فیزیکی برای پاک سازی مناطق آلوده به نفت است. عوامل متعددی بر تجزیه زیستی شامل: غلظت نفت خام، تولید بیوسورفکتانت، شوری و زمان انکوباسیون تاثیر می گذارند. هدف از پژوهش حاضر، شناسایی و جداسازی باکتری های تجزیه کننده نفت از شکم پا و بررسی اثر تولید بیوسورفکتانت، غلظت های مختلف نفت، زمان انکوباسیون، کشت مخلوط و شوری بر تجزیه نفت توسط باکتری های تجزیه کننده است.مواد و روش ها: در این پژوهش، از آب و شکم پایان خلیج فارس نمونه برداری شد. برای جداسازی باکتری های تجزیه کننده نفت خام از نمونه های جمع آوری شده، محیط کشت ONR7a استفاده شد. سویه هایی که رشد و حذف نفت بالاتری داشتند انتخاب و شناسایی شدند. تولید بیوسورفکتانت، اثر غلظت های مختلف نفت، زمان انکوباسیون، کشت مخلوط و شوری بر میزان تجزیه زیستی بررسی شد.نتایج: در مجموع 6 کلونی که قادر به تجزیه نفت خام بودند، جداسازی شد. 2 سویه بر اساس حذف نفت بیشتر و فعالیت امولسیون کنندگی بیشتر انتخاب شد. این سویه ها به جنس های Vibrio و Halomonas تعلق داشتند. فعالیت امولسیون کنندگی و میزان تجزیه نفت برای سویه Vibrio alginolyticus به ترتیب 58.4 و 67.58 درصد و برای سویه Halomonas ps به ترتیب 11.6 و 51.44 درصد بود. بنابراین، می توان نتیجه گرفت سویه هایی که دارای فعالیت امولسیون کنندگی بیشتری می باشند، بیوسورفکتانت بیشتری تولید کرده و قابلیت حذف نفت بالاتری دارند. میزان رشد و تجزیه نفت با طولانی شدن دوره انکوباسیون، افزایش یافته است. همچنین، مشاهده شد کشت مخلوط سویه های Vibrio و Halomonas میزان بالاتری از تجزیه را نسبت به کشت آن ها به تنهایی دارد و با افزایش غلظت نفت از 2.5 درصد به بعد میزان رشد باکتری و تجزیه نفت کاسته شده است. بهینه رشد این سویه در 20 تا80 گرم در لیتر سدیم کلرید است و در غلظت های بالاتر نمک، میزان رشد کاهش یافته است.بحث و نتیجه گیری: بررسی های انجام شده نشان داد که باکتری های موجود در خلیج فارس از تنوع زیاد با توان تجزیه نفت بالا برخوردار هستند و می توان از آن ها برای پاک سازی مناطق دریایی آلوده به نفت استفاده کرد.

مقدمه: نیتریل ها ترکیباتی سمی و بسیار خطرناک برای موجودات زنده هستند که به طور گسترده توسط بشر تولید و موجب آلودگی محیط زیست می شوند. بهترین روش برای تجزیه نیتریل های موجود در فاضلاب، تجزیه زیستی است. هدف اصلی پژوهش حاضر، جداسازی و شناسایی باکتری های تجزیه کننده استونیتریل از فاضلاب شهری در محل آب انبارهای کرمان است.مواد و روش ها: برای غنی سازی و جداسازی باکتری های تجزیه کننده استونیتریل از محیط کشت اختصاصی حاوی 1 درصد استونیتریل به عنوان تنها منبع کربن و نیتروژن استفاده شد. فعالیت آنزیم و تولید آمونیاک در محیط کشت توسط روش فنل- هیپوکلریت سنجیده شد. باکتری های جدا شده توسط آزمون های بیوشیمیایی - میکروبی و مولکولی شناسایی شدند. بهینه سازی شرایط تولید آنزیم در حضور منابع مختلف کربن، نیتروژن و اسیدیته بررسی و مقدار نیتریل و اسید حاصل توسط کروماتوگرافی گازی تعیین شد.نتایج: از بین سه جدایه مولد نیتریل هیدرولاز با عنوان FA11، FA8، AB19 جدایه FA8 بیش ترین فعالیت آنزیمی را نشان داد. نتایج آزمون های شناسایی جدایه ها نشان داد که این باکتری ها به جنس سودوموناس تعلق دارند. بررسی مولکولی ژن 16 S rRNA نشان داد که جدایه FA11 و FA8 با سودوموناس اوتیتیدیس و جدایه AB19 با سودوموناس جنیکولاتا به ترتیب دارای 99 و 100 درصد همولوژی هستند . بررسی اثر منابع مختلف بر تولید آنزیم نشان داد که جدایه برتر سودوموناس FA8 با وجود گلوکز و عصاره مخمر در محیط کشت با اسیدیته خنثی دارای بیش ترین مقدار تولید آنزیم است. نتایج کروماتوگرافی گازی نشان داد که FA8 پس از 48 ساعت انکوباسیون، 58 درصد استیک اسید تولید کرده است.بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد که جدایه برتر FA8، گزینه مناسبی برای تجزیه استونیتریل است که می تواند برای تجزیه استونیتریل از پساب صنایع و مکان های آلوده، استفاده شود.

مقدمه: لیپوزوم ها ذرات کروی شکل متشکل از دو لایه فسفولیپیدی و دارای ویژگی محصور سازی داروهای آب دوست و آب گریز هستند. امکان ساخت لیپوزوم ها با استفاده از فسفولیپیدهای طبیعی، لیپیدهای سنتزی و یا لیپیدهای باکتریایی وجود دارد. این پژوهش با هدف تولید لیپوزوم ها با استفاده از لیپیدهای غشایی باکتری اشریشیا کلی و ردیابی آن در رده سلولی HT29 انجام گرفت.مواد و روش ها: پژوهش حاضر به شکل تجربی بر روی اشریشیاکلی انجام شد. استخراج لیپید از باکتری اشریشیاکلی با استفاده از حلال های کلروفرم و متانول انجام شد. برای تهیه ساختارهای نانو از روش لایه نازک و از متیلن بلو به عنوان یک مدل دارویی استفاده شد. سپس، اندازه ذرات با دستگاه نانوسایزر تعیین شد. آزادسازی متیلن بلو با استفاده از غشای دیالیز ارزیابی شد. همچنین، به منظور ردیابی در سلول های سرطانی از کربوکسی فلورسین استفاده شد.نتایج: میانگین اندازه ذرات لیپوزوم های اشریشیاکلی 338 نانومتر بود. میزان بارگیری برای لیپوزوم های باکتریایی 53.33±2.88 درصد و میزان آزادسازی لیپوزوم ها پس از 24 ساعت 97.54±0.00 درصد بود. لیپوزوم ها توانایی انتقال کربوکسی فلورسین به سلول های سرطانی را داشتند.بحث و نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد که لیپوزوم های باکتریایی ویژگی های مناسب نانوذرات مانند اندازه ذره ای و بارگیری مطلوب را دارند و از این رو امکان استفاده از آن ها به عنوان یک سیستم انتقال دارو وجود دارد.

مقدمه: بیوسورفکتانت ها، مولکول های دوگانه دوست منحصر به فردی هستند که کاربرد وسیعی در حذف آلودگی های آلی و فلزی محیط زیست دارند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی و تعیین شرایط بهینه تولید بیوسورفکتانت توسط دو باکتری Bacillus pumilus 1529 و Bacillus subtilis WPI است.مواد و روش ها: در این پژوهش، اثر منبع کربن، دما و زمان گرما گذاری بر تولید بیوسورفکتانت بررسی شد. به منظور تشخیص تولید بیوسورفکتانت از روش های کمی و کیفی غربال گری، مانند همولیز آگار خون دار، روش پراکنش نفت، روش فروپاشی روغن، سنجش فعالیت امولسیون کنندگی، سنجش آب گریزی سلول و اندازه گیری کشش سطحی استفاده شد. سپس، با توجه به نتایج حاصل بهترین شرایط تولید بیوسورفکتانت توسط دو باکتری Bacillus pumilus 1529 و Bacillus subtilis WPI تعیین شد.نتایج: در این پژوهش، هر دو باکتری قادر به تولید بیوسورفکتانت در سطح قابل قبولی بودند. از میان چهار منبع کربن مورد بررسی گلوکز، نفت سفید، ملاس نیشکر و فنانترن به عنوان منبع کربن و انرژی توسط این دو باکتری استفاده شدند. باکتری Bacillus subtilis WPI بیش ترین کاهش کشش سطحی را در منبع کربن نفت سفید پس از 156 ساعت و در دمای 37 درجه سلسیوس نشان داد و توانست کشش سطحی را تا 33.1±0.3 (میلی نیوتن بر متر) کاهش دهد. بیش ترین کاهش کشش سطحی توسط باکتری Bacillus pumilus 1529 در محیط حاوی ملاس نیشکر حاصل شد. کشش سطحی نمونه شاهد بدون باکتری حاوی ملاس معادل 50.4±1.5 (میلی نیوتن بر متر) بود که این سویه توانست پس از 156 ساعت و در دمای 37 درجه سلسیوس کشش سطحی محلول را تا 22.83 (میلی نیوتن بر متر) کاهش دهد.بحث و نتیجه گیری: باکتری Bacillus pumilus 1529 و Bacillus subtilis WPI قابلیت بالایی برای تولید بیوسورفکتانت و تجزیه هیدروکربن های نفتی و فنانترن دارند. بنابراین، می توان گفت این دو باکتری قابلیت استفاده در زیست پالایی و دیگر کاربردهای زیست محیطی و بیوتکنولوژی را دارا هستند.

مقدمه: نفت یکی از مهم ترین منابع تولید انرژی است که حاوی انواعی از ترکیبات آلی گوگرددار است. در طول سوختن این ترکیبات اکسید گوگرد تولید شده و آلودگی اتمسفر و خاک را سبب می شود. دی بنزوتیوفن به عنوان یک مدل برای انجام آزمایش های گوگردزدایی زیستی به کار می رود، و سورفکتانت توئین 80 موجب افزایش حلالیت این ترکیب سمی شده و طی فرآیند گوگردزدایی زیستی به میزان بیشتری توسط میکروارگانیسم مصرف می شود.مواد و روش ها: برای بررسی توانایی حذف دی بنزوتیوفن توسط قارچ اگزوفیالا اسینیفرای جداسازی شده از روش اسپکتروفوتومتری و جذب اختصاصی دی بنزوتیوفن در طول موج 323 نانومتر استفاده شد. سپس، تاثیر غلظت های مختلف سورفکتانت توئین 80 بر رشد و مصرف دی بنزوتیوفن توسط این قارچ بررسی شد.نتایج: قارچ اگزوفیالا اسپینیفرا قادر به حذف 100 درصد دی بنزوتیوفن پس از 7 روز انکوباسیون در یک انکوباتور شیکردار با دور180 rpm و دمای 30 درجه سانتی گراد بود. در این مطالعه، غلظت های مختلف سورفکتانت توئین 80 بر رشد و فعالیت این قارچ مشاهده شد که حضور سورفکتانت در محیط کشت موجب افزایش رشد و کاهش بیشتر غلظت دی بنزوتیوفن می شود به طور ی که میزان مصرف دی بنزوتیوفن در غلظت 0.4 درصد از سورفکتانت نسبت به شاهد فاقد سورفکتانت 30 درصد افزایش یافت. البته غلظت های بسیار بالای سورفکتانت توئین 80 (غلظت 1 میلی مولار) موجب کاهش رشد و مصرف دی بنزوتیوفن توسط قارچ یاد شده می شود.بحث و نتیجه گیری: قارچ اگزوفیالا اسپینیفرا مورد مطالعه در پژوهش حاضر از خاک آلوده به نفت جداسازی شده است که قادر به مصرف ترکیب سمی دی بنزوتیوفن به عنوان منبع گوگرد در حضور سایر منابع کربنی همانند گلوکز بوده است. بنابراین، سویه قارچی جداسازی شده می توانند کاندیدای مناسبی برای گوگردزدایی از نفت باشد و این نخستین گزارش از توانایی گوگردزدایی DBT در قارچ اگزوفیالا است. رشد و حذف دی بنزوتیوفن توسط قارچ یاد شده در حضور سورفکتانت توئین 80 افزایش یافته است. پس به طور کلی می توان نتیجه گرفت که سورفکتانت افزایش انتقال دی بنزوتیوفن بین فاز آلی و آبی را به همراه دارد و قابل استفاده در سیستم پاکسازی زیستی دی بنزوتیوفن توسط بیوکاتالیست قارچی مورد مطالعه است.

مقدمه: آنزیم پکتیناز یکی از مهم ترین آنزیم های صنعتی جهان محسوب می شود که از طیف وسیعی از میکروارگانیسم ها مانند باکتری ها و قارچ های رشته ای جداسازی می شود. این آنزیم استفاده های زیادی در صنایع آبمیوه سازی، نساجی و غیره دارد. در این پژوهش، جداسازی و بهینه سازی قارچ های تولید کننده آنزیم پکتیناز از میوه های پوسیده سیب و پرتقال بررسی شد.مواد و روش ها: جداسازی قارچ های تولید کننده آنزیم پکتیناز با استفاده از محیط کشت پکتین دار و با رنگ آمیزی لگول انجام شد. 3 گونه از بهترین سویه ها توسط روش مولکولی توالی ITS1, 4 شناسایی شد و بهینه سازی تولید آنزیم از این قارچ توسط طرح فاکتوریل در حضور 5 متغیر با 3 سطح در نظر گرفته شد. این 5 متغیر شامل منابع کربنی (آب پنیر، گلوکز و استویا) به همراه سولفات آمونیوم، سولفات منگنز، دما و اسیدیته) در 3 آزمایش جداگانه انجام شد. اندازه گیری غلظت آنزیم پکتیناز با روش کلوریمتریک (میلر) انجام شد.نتایج: نتایج نشان داد که شرایط بهینه تولید آنزیم توسط 3 سویه برتر به نام آسپرژیلوس نایجر، پنی سیلیوم کریزوژنوم و ریزوپوس اوریزه در دمای 32 درجه، اسیدیته 6، غلظت 3 گرم بر لیتر سولفات منگنز، 2.75 گرم بر لیتر از سولفات آمونیوم و غلظت 10 گرم بر لیتر منابع کربن آب پنیر، استویا و گلوکز است . بالاترین میزان تولید آنزیم در شرایط یاد شده در حضور گلوکز با میزان 1.328 میلی گرم بر میلی لیتر برای آسپرژیلوس نایجر و 1.284 و 1.039 میلی گرم بر میلی لیتر در حضور آب پنیر برای ریزوپوس اوریزه و پنی سیلیوم کریزوژنوم مشاهده شد. وزن مولکولی این آنزیم مطابق روش40 SDS-Page و 37 کیلودالتون به دست آمد.بحث و نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که 3 سویه قادر به تولید آنزیم در حضور منابع مختلف کربن و دامنه وسیعی از اسیدیته و دماست. همچنین، نتایج پژوهش نشان داد که این سویه ها کاندید مناسبی برای کاربرد در صنعت می باشند.

مقدمه: نهشته های تراورتنی حاصل تجمع کربنات کلسیم در چشمه های کارستی، چشمه های آب گرم، رودخانه های کوچک و باتلاق هاست. چشمه تراورتن ساز بادآب سورت در استان مازندران واقع شده و دومین اثر طبیعی ایران است. این چشمه دارای دو سرچشمه با ویژگی های متفاوت است و وجود رنگ های متنوع به علت رسوبات مختلف زیبایی منحصر به فردی به چشمه می دهد. تراورتن ها مدل مناسبی برای بررسی رابطه محیط- میکروارگانیسم ها هستند، این مطالعه تمرکز روی بررسی تاثیرگذاری میکروارگانیسم ها در رسوب گذاری کربنات کلسیم و جداسازی باکتری های دارنده پتانسیل رسوب گذاری داشت.مواد و روش ها: برای بررسی تاثیر میکروارگانیسم ها بر رسوب گذاری در این جا از روش های میکرسکوپی و کشت استفاده شد، از نمونه های سنگی تصاویر میکرسکوپی با استفاده از میکرسکوپ الکترونی و پلاریزان تهیه شد و باکتری ها از طریق روش های کشت از نمونه آب جداسازی شدند. فعالیت رسوب گذاری باکتری ها از طریق کشت روی محیط B4 بررسی شد و تایید رسوب گذاری با میکرسکوپ پلاریزان انجام شد.نتایج: تصاویر میکرسکوپ الکترونی نشان می دهد که میکروارگانیسم ها در رسوب گذاری تاثیر گذار هستند؛ به شکلی که می توانند به عنوان هسته اولیه عمل کنند. در نهایت، 5 سویه Bss-3، Bsw-28d، Bss-11a، Bsw-1c1 و Bsw-39b جداسازی شدند که توانایی رسوب کربنات کلسیم را داشتند. در این بین، سویه Bss-3 که شباهت 99.6 با تاکسون Labrenzia aggregate IAM 12614T را داشت. این توانایی برای نخستین بار برای این جنس گزارش شده است و در بین سویه ها، سویه Bsw-28d با رسوب دادن 45 میلی گرم بر میلی لیتر کربنات کلسیم بهترین سویه بود.بحث و نتیجه گیری: میکروارگانیسم ها در تشکیل و تکامل محیط اطرافشان اهمیت دارند؛ در نتیجه برای حفظ و احیای یک محیط باید به میکروب های بومی آن توجه کرد.

مقدمه: یکی از عوامل مهم در عفونت های دستگاه ادراری ناشی از اشریشیاکلای یوروپاتوژنیک، چسبیدن باکتری به سطح سلول میزبان است. بنابراین، مهار اتصال باکتری، راهکاری مناسب برای مهار و پیشگیری از عفونت است . هدف از پژوهش حاضر، بررسی خواص ضد میکروبی و به ویژه ضد اتصالی پروبیوتیک ها بر روی پاتوژن شایع دستگاه ادرای ( اشریشیاکلی)، با استفاده از روش های میکروبی است.مواد و روش ها: در پژوهش حاضر از دو سویه لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس PTCC 1643 و لاکتوباسیلوس کازه ای PTCC 1608 استفاده شد. تعداد 40 باکتری اشریشیاکلی یوروپاتوژنیک از بیمارستان های استان سمنان جمع آوری شد. 20 نمونه با بیش ترین توانایی در تولید بیوفیلم، برای انجام آزمون های میکروبی انتخاب شدند. به منظور بررسی آثار ضد میکروبی لاکتوباسیلوس ها در حالت کشت کامل و مایع رویی کشت ( سوپرناتانت)، به ترتیب از روش های کشت دولایه اصلاح شده و رقت سازی سوپرناتانت استفاده شد. مکانیسم تجمع پذیری لاکتوباسیلوس ها با پاتوژن مورد نظر بررسی شد. تشخیص فعالیت ضد اتصالی سوپرناتانت لاکتوباسیلوس ها، با استفاده از روش میکروتیترپلیت 96 خانه ای انجام شد.نتایج: در تمامی آزمون های میکروبی به کار رفته اثر ضد میکروبی و اثر ضد اتصالی لاکتوباسیلوس ها بر باکتری های اشریشیاکلی یوروپاتوژنیک تایید شد. لاکتوباسیلوس کازه ای با اثر مهاری رشد ( 42.7 میلی متر) و ضد اتصالی (46.7 درصد) به عنوان باکتری ﭘروبیوتیک مناسب تر در این پژوهش گزارش شد.بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده لاکتوباسیلوس های پروبیوتیکی در جلوگیری از اتصال، تشکیل بیوفیلم و بیماری زایی باکتری اشرشیاکلی یوروپاتوژنیک دارای آثار چشمگیری هستند. بنابراین، استفاده از آن ها برای پیشگیری و درمان عفونت دستگاه ادرای به عنوان راهکاری مهم و عملی، منطقی و قابل قبول است.

مقدمه: باکتری هایی که در مواد غذایی حضور دارند، تحت تاثیر فرآیندهای مختلف دمایی نظیر سرما و گرما قرار می گیرند. این موارد باعث ایجاد شوک در باکتری ها شده و آن ها را وادار به تولید پروتئین ها و بعضا تغییراتی در تولید آنزیم ها کرده که این امر می تواند ویژگی خاصی به آن ها داده که اطلاع از این ویژگی در تشخیص به موقع و دقیق تر کمک کننده است.مواد و روش ها: در پژوهش حاضر، بیش از 100 نمونه به شکل تصادفی از نقاط مختلف شهر اصفهان جمع آوری و تعداد 48 جدایه اندول مثبت از آن ها جداسازی شد. این جدایه ها بر اساس آزمون های فنوتیپی و الکتروفورز پروتئین ارزیابی شدند.نتایج: بر اساس آزمون های بیوشیمیایی، با بهره مندی از تحلیل های عددی و دندروگرام ترسیم شده بر مبنی روش jacard، جدایه ها در 8 گروه قرار گرفتند. این گروه ها نتیجه تفاوت فنوتیپی بین استرین ها و اختلاف آن ها در استفاده از منابع کربنی مختلف بود. بنابراین، جدایه های گروه یک و دو به سویه اشرشیا کلی (معادل 79 درصد) تعلق داشتند. جدایه های به دست آمده از بستنی در الگوی الکتروفورزی دارای دو باند پروتئینی در ناحیه 23.59 و 20.79 کیلو دالتون بودند، که از این لحاظ با جدایه استاندارد تفاوت داشتند.بحث و نتیجه گیری: به علت وجود تفاوت های بیوشیمیایی و مولکولی، به ویژه در دو باند پروتئینی یاد شده در جدایه های به دست آمده، در مقایسه با جدایه استاندارد، می توان نتیجه گرفت جدایه های باکتریایی موجود در بستنی به علت آنکه تحت تاثیر فرآیند های مختلف دمایی قرار می گیرند، تحریک به تولید پروتئین ها و بعضا تغییراتی در تولید آنزیم ها شده، که می تواند ویژگی خاصی به این جدایه ها داده، و در نهایت، باعث ابهام در تشخیص شود. بنابراین بررسی های مولکولی بیشتری در این زمینه نیاز است انجام شود.

مقدمه: سلنیوم، عنصری با فعالیت های آنتی اکسیدانی است که در همئوستاز هورمون تیروئید، ایمنی و باروری نقش دارد. با وجود این، مسمومیت با سلنیوم (سلنوز) موجب ایجاد مشکلاتی برای انسان از جمله اختلالات سیستم عصبی، مشکلات معدی- روده ای و ریزش مو می شود. از این رو، این مطالعه با هدف غربال سازی جاذب زیستی باکتریایی مناسب به منظور حذف آلاینده سلنیوم از فاضلاب انجام شد.مواد و روش ها: در این پژوهش، در ابتدا با استفاده از محیط کشت لوریا برتانی آگار تغییریافته (mLBA) با غلظت معینی از نمک سلنات سدیم، جداسازی جدایه های باکتریایی از سه نمونه پساب و لجن جمع آوری شده از کارخانجات صنعتی خوزستان، انجام شد. پس از تعیین حداقل غلظت مهاری (MIC) و حداقل غلظت کشندگی (MBC)، میزان جذب و درصد کارایی پاکسازی فلز (%RE) با استفاده از نمونه های فعال و غیر فعال متابولیسمی یکی از جدایه های کارا و توسط دستگاه اسپکتروفتومتر جذب اتمی بررسی شد. شناسایی، با روش های ریخت شناختی ، بیوشیمیایی و مولکولی انجام شد.نتایج: از میان 73 جدایه باکتریایی به دست آمده در مرحله اول، 8 جدایه مقاوم به اکسی آنیون سلنات به دست آمد. در این میان جدایه AMS1-S8 به ترتیب با MIC و MBC معادل با 600 و 1200 میلی مولار برای مطالعات بیشتر انتخاب شد. نتایج به دست آمده در مرحله تعیین مکانیسم جذب نشان داد که میزان جذب در نمونه فعال متابولیسمی از نمونه های غیر فعال بیشتر است. بر اساس نتایج شناسایی مشخص شد که این جدایه، به جنس Enterobacter تعلق دارد. این جدایه با شماره ثبت JQ818822 در بانک جهانی ژن، ثبت شده است.بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد که زیست توده فعال جدایه منتخب، بیش ترین میزان جذب و %RE را داشته و در میان سایر جدایه ها، مقاومت نسبی بالایی در برابر سلنات دارد. بنابراین، می تواند گزینه ای کمابیش ایده آل برای اصلاح زیستی محیط های آلوده باشد.