مجله دانشکده پزشکی
سال:1400 | دوره:79 | شماره:11 |تعداد مقالات:11

سرطان مدولاری تیرویید 10%-5 سرطان های تیرویید را تشکیل می دهد. جهش پروتو انکوژن RET در تمام MTC های ارثی و حدود 66% MTC های تک گیر رخ می دهد. بنابراین تشخیص جهش های RET برای تشخیص و درمان سریع و مناسب لازم است. این مرور نظام مند به دنبال یافتن لیست جامع جهش های ژن RET در تشخیص سرطان مدولاری است. مطالعات انجام گرفته درزمینه جهش های RET در تشخیص سرطان مدولاری تیرویید به روش مرور نظام مند در پایگاه های اطلاعاتی شامل Pub Med، Scopus، Medline، Embase و NCBI در بازه زمانی دی 1389 تا فروردین 1400، مورد بررسی قرار گرفت. جهش های بد معنا در اگزون های 10، 11، 13، 14، 15، 16 پروتو انکوژن RET شایع ترین جهش ها هستند. در FMTC، فراوان ترین جهش ها در کدون های 609، 611، 618 و 620 اگزون 10، کدون 768 اگزون 13، کدون 804 اگزون 14 و کدون 634 اگزون 11 می باشند. در MEN2A، جهش در اگزون های 5، 8، 10 و 11 مشاهده شده است و شایع ترین جهش ها مربوط به اگزون 10 (کدون های 609، 611، 618 و 620) و اگزون 11 (کدون های 630 و 634) است. بیماران مبتلا به MEN2B نیز، تقریبا 95% موارد جهش M918T در اگزون 16 و 5% موارد جهش A883F در اگزون 15 دارند. در MTC تک گیر، شایع ترین جهش، M918T در اگزون 16 است که با پیش آگهی بد بیماری ارتباط دارد. غربالگری ژنتیکی RET برای رویکرد صحیح در تشخیص و درمان MTC ضروری است و همه افراد با تشخیص MTC، حتی بدون سابقه خانوادگی MEN2، باید برای تایید یا حذف وراثت بیماری و در صورت لزوم تیروییدکتومی پیشگیرانه مورد آزمایش ژنتیکی RET قرار بگیرند. این مطالعه مروری نظام مند، لیست جامعی از جهش های گزارش شده ژن RET به منظور شناسایی سرطان مدولاری تیرویید به دست داد.

زمینه و هدف: پوزیشن بیمار در هنگام ترمیم پس از جراحی آرتروپلاستی می تواند به عنوان یک عامل در کاهش عوارض و بهبود بیماران باشد. این مطالعه با هدف مقایسه دامنه حرکتی زانو پس از ترمیم بافت نرم آن در دو وضعیت فلکشن و اکستنشن در حین عمل تعویض مفصل زانو انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی دوسوکور 88 بیمار کاندید عمل تعویض کامل مفصل زانو در بیمارستان های الزهرا و کاشانی اصفهان از تیر 1390 تا شهریور 1391 انتخاب و به صورت تصادفی به روش بلوک های چهارتایی (نسبت یک به یک) در دو گروه قرار گرفتند. در گروه اول در هنگام ترمیم بافت نرم زانو، زانو در وضعیت فلکسیون و در گروه دوم در وضعیت اکستانسیون قرار داده شده و سپس ترمیم صورت می گرفت. اطلاعاتی مانند سن، جنس، شاخص توده بدنی و سمت مبتلا در چک لیست ثبت گردید. دامنه حرکتی زانو در پایان هفته اول، دوم، چهارم، هشتم و دوازدهم توسط پزشک اندازه گیری و ثبت شد. مقایسه الگوی تغییرات در میانگین دامنه حرکتی زانو در طول زمان در دو گروه به کمک مدل های خطی آمیخته و مدل های حاشیه ای توسط نرم افزار STATA انجام شد. یافته ها: اختلاف آماری معناداری بین دو گروه فلکسیون و اکتانسیون در دامنه حرکتی زانو وجود نداشت. در هر دو گروه با گذشت زمان میانگین دامنه حرکتی زانو روند افزایشی داشت (001/0>P). میانگین نمرات عملکرد زانو پس از پایان هفته دوازدهم در گروه فلکسیون و اکستانسیون برابر با 19/23±, 04/141 و 34/22±, 09/143 بود و این اختلاف معنا دار نبود. نتیجه گیری: ترمیم بافت نرم در یک پوزیشن خاص چندان تاثیرگذار نمی باشد که بخواهیم با صرف هزینه های مختلف برای آموزش جراحان، آن را نهادینه کنیم.

زمینه و هدف: کانکسن ها (Connexin) پروتیین غشایی در ساختار اتصال شکافی یا گپ جانکشن ها هستند که عهده دار انتقال یون ها و مولکول های پیام رسان به تخمک اند. هدف این مطالعه بررسی نقش گیرنده بتا-دو آدرنرژیک در روند رشد فولیکول براساس بیان ژن دو کانکسن (Connexin)، 37 و 43 گپ جانکشن هاست که نقش اولیه را در از سرگیری مجدد روند میوتیک و بلوغ اووسیت دارند. روش بررسی: این مطالعه موردی-شاهدی از فروردین 98 تا آبان 1399 در مرکز تحقیقات بهداشت باروری بیمارستان امام خمینی تهران در دو گروه مطالعه (زنان با پاسخ ضعیف تخمدان) و کنترل (زنان اهدا کننده تخمک) انجام شد. هر گروه با معیار بولونیا (Bologna) و ضوابط ورود اندکس توده بدنی زیر m2/kg 28 و محدوده سنی45-20 سال و ضوابط خروج عدم مصرف دارو به جز تحریک کننده های تخمدان و عدم ابتلا به بیماری وارد مطالعه شدند. سیکل تحریک تخمک گذاری اجرا و کومولوس ها پس از پانکچر جدا و در محیط کشت سلولی قرار گرفتند. ایزوپروترنول (آگونیست) و پروپرانولول (آنتاگونیست) گیرنده بتا-دو با غلظتnM 100 به محیط اضافه و استخراج RNA انجام و cDNA سنتز گردید. بیان ژن توسط تکنیک Real-time PCR تعیین شد. یافته ها: بیان ژن هر دو کانکسن (Connexin) در گروه مطالعه بدون دارو (001/0

زمینه و هدف: سرطان پستان به عنوان دومین عامل مرگ ناشی از سرطان در زنان است. با توجه به اهمیت پیش بینی این عارضه، استفاده از روش های داده کاوی می تواند کمک بزرگی در جلوگیری از بروز عوارض لنف ادم در بیماران باشد. هدف از این تحقیق تشخیص ابتلا به لنف ادم می باشد. روش بررسی: در مطالعه کاربردی توصیفی-تحلیلی به صورت گذشته نگر حاضر، عوامل مرتبط با لنف ادم در1117 بیمار مبتلا به سرطان پستان بررسی و احتمال ابتلا به لنف ادم، با به کارگیری الگوریتم های یادگیری ماشین پیش بینی شد. به طوری که پس از جمع آوری داده ای (فروردین 1388 تا خرداد 1397)، احتمال ابتلا به لنف ادم برای بیمار جدید بررسی و عوامل موثر بر بیماری استخراج شد. بدون احتساب زمان جمع آوری داده های آماری، مطالعه از شهریور ماه سال 1398 تا اسفند ماه سال 1399 در مرکز توانبخشی سید خندان ادامه داشت. یافته ها: نتایج الگوریتم ها، در روش وزن دهی یادگیری جمعی دارای صحت 87% و در روش یادگیری جمعی با استخراج ویژگی ها دارای صحت 90% ارزیابی شد و نهایتا بر اساس ارزیابی نهایی تاثیرگذارترین عوامل خطر لنف ادم استخراج شدند. نتیجه گیری: یکی از مهم ترین عوارض در سرطان پستان، لنف ادم در اندام های فوقانی است، که می تواند کیفیت زندگی بیماران را تحت تاثیر قراردهد. وجود روشی که بتواند با دقت بالا به پزشک متخصص پیشنهاد بدهد که آیا بیمار جدید در آینده، مبتلا به لنف ادم می شود یا خیر و یا با چه احتمالی مبتلا می شود، ضروری است.

زمینه و هدف: امروزه پرپ مکانیکال روده (MBP) پیش از جراحی های لاپاراسکوپی ژنیکولوژی به طور شایعی مورد استفاده قرار می گیرد اما هنوز هم نقش و تاثیر آن در این جراحی ها به طور کامل اثبات نشده است. در این مطالعه سعی در تعیین میزان بهبود دید فضای لگنی و هندلینگ روده ها و همچنین عوارض این فرایند شده است. روش بررسی: این مطالعه به صورت یک کارآزمایی بالینی یک سو کور بر روی 120 بیمار که کاندید جراحی لاپاراسکوپی ژنیکولوژی خوش خیم بودند در فاصله زمانی تیر ماه 1399تا دی ماه 1399 انجام گرفت. بیماران به طور تصادفی در دو گروه 60 نفره مورد و شاهدی، با و بدون انما با نرمال سالین قرار گرفتند. میزان دید لگنی و هندلینگ روده ها از تیم جراحی و میزان علایم گوارشی بیماران توسط پرسش نامه، جمع آوری و ارزیابی شد. یافته ها: هیچ اختلاف معناداری در میزان دید فیلد جراحی و هندلینگ روده ها در دو گروه مشاهده نشد. همچنین بیماران تنها در میزان اتساع شکم که در گروه مورد بیشتر بود تفاوتی در میزان علایم گوارشی نداشتند. هیچ اختلاف معناداری در زمان صرف شده برای جراحی، عوارض پس از عمل و میزان خونریزی حین عمل دیده نشد. طول مدت بستری بیمار در بیمارستان حدود پنج ساعت در گروه انما بیشتر بود. نتیجه گیری: انما با نرمال سالین پیش از لاپاراسکوپی نه تنها تاثیری در بهبود دید لگنی و هندلینگ روده ها در طول جراحی ندارد و منجر به کاهش عوارض جراحی و علایم گوارشی بیمار پس از عمل نمی شود، بلکه منجر به افزایش طول بستری بیمار در بیمارستان و فشار کاری اضافه بر تیم پرستاری می گردد. بنابراین انما با 9% نرمال سالین (N/S) پیش از جراحی های خوش خیم لاپاراسکوپی ژنیکولوژی توصیه نمی شود.

زمینه و هدف: نوکلیوپروتیین (NP) پروتیین بسیار محافظت شده ویروس آنفلوانزا، می تواند به عنوان یک گزینه برای تولید واکسن یونیورسال استفاده گردد. ادجوانت آلومینیوم هیدروکساید با تغییر در تاخوردگی اپی توپ ها، ایمنی زایی را بهبود می بخشد، اما به دلیل عوارض سمیت برای سیستم عصبی، بهتر است از گزینه های مطلوب تر نظیر ادجوانت های با پایه کربوهیدرات استفاده گردد. سوکروزاستر نوعی ماده فعال سطحی غیر یونی است، که قابلیت های سازگاری با بدن انسان و تجزیه پذیری در طبیعت و وجود هشت جایگاه استری شدن و خواص فیزیکوشیمیایی و زیستی را دارد. در این پژوهش ایمنی زایی مولکول نوکلیوپروتیین نوترکیب با ادجوانت سوکروزاستر و حفاظت بخشی آن مورد مطالعه قرار گرفت. روش بررسی: وکتور نوترکیب (PET-28a-NP) بیانی در سیستم پروکاریوتی جهت تهیه نوکلیوپروتیین در پژوهشی تجربی در بخش آنفلونزا انستیتو پاستور ایران در نیمه دوم سال 1396 بیان و تخلیص شد و در ادامه ایمنی زایی آن، با و بدون ادجوانت های سوکروزاسترو آلومینیوم هیدروکساید در مدل موش بالبسی (BALB/c) و پاسخ ایمنی همورال و سلولی و میزان حفاظت بخشی در مدل حیوانی در پاییزسال 1398 بررسی شد. یافته ها: نتایج نشان داد که مولکول نوترکیبNP می تواند در حضور ادجوانت سوکروزاستر مشابه آلوم در مدل موش BALB/c پاسخ های ایمنی هومورال و سلولی مناسب القا کند و قابلیت حفاظت بخشی در برابر ویروس با دوز کشنده را دارد. نتیجه گیری: نتایج نشان داد موش های واکسینه شده با نوکلیوپروتیین، با ادجوانت سوکروزاستر، می توانند پاسخ های ایمنی مناسب را ایجاد کنند. قدرت ایمونوژنیک این ترکیب پروتیینی با فعال سازی ایمنی هومورال از طریق اندازه گیری IgGs (کل و زیر تیپ ها) و ایمنی سلولی با اندازه گیری سایتوکاین های اینترفرون گاما (IFN-γ, ) و اینترلوکین 4 (IL-4) تایید شد. نتایج نشان داد که ادجوانت کربوهیدراتی واجد سوکروزاستر در ترکیب با پروتیین NP در مقایسه با ادجوانت آلوم می تواند محافظت و ایمنی قابل قبولی در برابر سویه همولوگ (H1N1) ویروس آنفلوانزای A ایجاد کند.

زمینه و هدف: یکی از مهمترین مسایل مربوط به بیماران مبتلا به استیوآرتریت کاهش درد و بازگرداندن آن ها به زندگی طبیعی است. برای کنترل درد ممکن است درمان هایی لازم باشد. از جمله این درمان ها تزریق ژل هیالورونیک اسید به مفصل زانو می باشد. روش بررسی: در این مطالعه تحلیلی که از آذر 1398 تا اردیبهشت 1400 در بیمارستان امیر اعلم انجام شد، تعداد 61 نفر از افراد دچار آرتروز زانو وارد مطالعه شدند و شدت درد، دامنه حرکتی مفصل زانو و التهاب مفصل در آن ها سنجیده شد. سپس در آن ها تزریق ژل هیالورونیک اسید صورت گرفت و پس از تزریق مجددا این متغیرها مورد سنجش قرار گرفت. یافته ها: میانگین سنی بیماران در این مطالعه برابر با 52±, 11/77/60 سال بود. شاخص درد پیش از تزریق در بیماران برابر با 90±, 0/99/7 بود که در روز سوم به 49±, 1/91/5، در روز هفتم به 28±, 1/98/5 و در روز سی ام به 77±, 2/91/3 کاهش یافت (001/0

زمینه و هدف: کارسینومای غده بارتولن شکل نادری از بدخیمی های ولو است که کمتر از 5% کل کانسرهای ولو و 001/0% از کل کانسرهای دستگاه ژنیتال را شامل می شود. اکثر موارد کانسرهای غده بارتولن از نوع آدنوکارسینوما یا سلول سنگفرشی است و ارتباط آن با عفونت ویروس پاپیلومای انسانی به طور کامل مشخص نشده است. هدف از این مطالعه گزارش یک مورد نادر کانسر غده بارتولن در یک بیمار جوان بود. معرفی مورد: بیمار خانم 37 ساله p2l2 (سابقه دو نوبت حاملگی و دو زایمان) بود که با شکایت از درد شدید ناحیه پرینه در خرداد ماه 1399 به درمانگاه اورژانس زنان بیمارستان قایم (عج)، شهر مشهد مراجعه کرد. از یک سال پیش از مراجعه بیمار دچار تورم و درد در ناحیه پرینه شده بود که با تشخیص آبسه بارتولن چندین دوره آنتی بیوتیک خوراکی مصرف کرده ولی بهبودی حاصل نشده بود. در معاینه زیر بیهوشی توده حدود cm 3 در یک سوم دیستال خلف واژن و کاملا سفت در محل غده بارتولن لمس شد که حالت نکروتیک داشت. با توجه به نرمال بودن سایر نواحی واژن و سرویکس بیمار با تشخیص کانسر غده بارتولن در stage چهار کاندید رادیوتراپی و شیمی درمانی شد. پنج ماه پس از شروع درمان علایم بالینی (تورم و درد) کاملا بهبود یافته بود. در پیگیری های پسین، شش ماه پس از شروع درمان هیچ گونه شواهدی از عود و متاستاز وجود نداشت. نتیجه گیری: در برخورد با هر بیمار با تشخیص آبسه بارتولن در صورت عدم پاسخ به درمان طبی، بررسی بیشتر و بیوپسی از توده جهت رد سرطان غده بارتولن باید مد نظر قرار گیرد.

زمینه و هدف: کووید 19 یک بیماری نو پدید عفونی است. این مطالعه با هدف تعیین علایم شروع بیماری کووید 19 در مبتلایان انجام شد. روش بررسی: این مطالعه توصیفی گذشته نگر از اسفند 1399 تا تیر 1399 در زابل انجام شد. بیماران با تشخیص کووید-19 به صورت تمام سرشماری انتخاب شدند. اطلاعات 350 بیمار ثبت و تحلیل شد. از اطلاعات جمعیت شناختی بیماران، معاینات بالینی، و نتایج آزمون های آزمایشگاهی استفاده شد. داده ها با آمارهای توصیفی و SPSS software, version 20 (IBM SPSS, Armonk, NY, USA) تحلیل شدند. یافته ها: از 350 بیمار مبتلا به کووید-19 تعداد 232، (28/66%) بستری در بیمارستان و 118، (72/33%) مراقبت در منزل، 118 نفر (29/51%) مرد و 119 نفر (71/48%) زن با میانگین سنی (6/15±, )، 75/41 سال بودند. شکایت اصلی 71/%99 مشکل تنفسی بود. در یک بیمار سکسکه مزمن نشانه شروع بیماری بود. نتیجه گیری: معاینه کامل بیماران مراجعه کننده به مراکز درمانی در شناسایی بیماری و معرفی موارد مبتلا کمک کننده است.

زمینه و هدف: ریفلاکس ادراری یکی از شایع ترین آنومالی های مادرزادی در کودکان است. هدف مطالعه حاضر، مقایسه فاصله دهانه حالب از خط وسط در کودکان با ریفلاکس ادراری و کودکان سالم بود. روش بررسی: این مطالعه توصیفی-مقطعی روی کودکان مبتلا به پیلونفریت مراجعه کننده به بیمارستان افضلی پور از شهریور 1398 تا شهریور 1399 انجام شد. 20 کودک با ریفلاکس ادراری و 20 کودک سالم به صورت تصادفی انتخاب شدند. فاصله دهانه حالب از خط وسط توسط دستگاه سونوگرافی Philips affinity 70 اندازه گیری شد. یافته ها: در دو گروه، 95% کودکان، دختر بودند. میانگین سنی کودکان با ریفلاکس و کودکان سالم، به ترتیب، 58/2±, 8/5 و 54/1±, 75/4 سال بود. میانگین فاصله دهانه حالب از خط وسط در کودکان با ریفلاکس و کودکان سالم به ترتیب، 60/2±, 44/11 و 74/2±, 32/9 میلی متر بود (002/0=P). نتیجه گیری: با توجه به اینکه فاصله دهانه حالب از خط وسط در بیماران با ریفلاکس ادراری به میزان قابل توجهی بیشتر از حالب های غیر ریفلاکسی است، می تواند به عنوان یک روش غیر تهاجمی برای تشخیص وزیکویوترال ریفلاکس در کودکان مورد استفاده قرار گیرد.

سردبیر محترم سلامت روان به عنوان یک جزو جدایی ناپذیر و ضروری سلامت شناخته می شود و دسترسی به سلامت کامل بدون عبور و گذر از چالش های حیطه سلامت روان دور از ذهن و ناممکن است. بنابر این همپایی و همسویی سایر بخش ها در دست یابی به سلامت کامل را می طلبد. داده های بار بیماری سلامت بر اساس شاخص سال های عمر تطبیق شده برای ناتوانی (DALYs) نشان می دهد که در کشور ایران بیمارهای روانی از سال 1394 تاکنون در بین 22 گروه بیماری، رتبه دوم را به خود اختصاص داده است و داده های سال 1398 نشان می دهد که DALYs بیماری های روانی 31/10 % از کل این شاخص را سهم بری می نماید. 1 در ایران نیز چهار پیمایش ملی در حوزه سنجش اختلالات و مشکلات روانی اجرا شد که آخرین مطالعه نشان داد 4/23% مردم ایران از مشکلات روانی رنج می برند. 2 سرانه هزینه دولت در سلامت روان در سال 2017 در اروپا 7/21 دلار، آمریکا 8/11 دلار، مدیترانه شرقی 2 دلار، جنوب شرق آسیا 1/0 دلار، غرب اقیانوسیه 1/1 دلار و در آفریقا 1/0 دلار می باشد و میانگین جهانی نیز 5/2 دلار آمریکا گزارش شده است. میانه هزینه دولت در کشور های با درآمد بالا 24/80 دلار و در کشور های با درآمد پایین 02/0 دلار می باشد و اختلاف فاحشی وجود دارد. مطالعات نشان می دهد، در کشور هایی که تولید ناخالص داخلی زیادتری دارند، هزینه های دولت در حوزه سلامت روان افزایش پیدا می نماید. در تامین نیروی انسانی نیز میانگین جهانی نه پرسنل با تخصص سلامت روان به ازای هر 100 هزار نفر جمعیت وجود دارد. این میزان در منطقه اروپا 50 نفر، آمریکا 9/10 نفر، مدیترانه شرقی 7/7 نفر، آفریقا 9/0 نفر، جنوب شرق آسیا 5/2 نفر و غرب اقیانوسیه 10 نفر به ازای هر 100000 نفر جمعیت است. همچنین در کشورهای با درآمد بالا 7/71 نفر و در کشور های با درآمد پایین 6/1 نفر به ازای هر 100 هزار جمعیت وجود دارد. 3 در ایران نیز، 39 بیمارستان روان پزشکی با 6735 تخت و 159 بیمارستان عمومی با 3700 تخت روان پزشکی خدمات ارایه می دهند. در حوزه کودکان نیز 11 بیمارستان با مجموع 181 تخت به ارایه خدمات روان پزشکی می پردازند. . .