آموزش پرستاری
سال:1392 | دوره:2 | شماره:3 |تعداد مقالات:8

مقدمه: کیفیت زندگی بیماران مبتلا به آسم تحت تاثیر عوامل متعددی از جمله عدم آگاهی و دانش آنها نسبت به این بیماری قرار دارد. تاکنون روش های آموزشی مختلفی جهت بهبود کیفیت زندگی این بیماران مورد بررسی قرار گرفته که نتایج متفاوتی داشته است، لذا مطالعه حاضر جهت مقایسه تاثیر دو مدل آموزشی مبتنی بر رعایت و توانمندسازی بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به آسم انجام گردیده است.روش: این مطالعه نیمه تجربی، تاثیر دو مدل آموزشی، بر کیفیت زندگی 70 بیمار مبتلا به آسم را مورد ارزیابی قرار داد. نمونه ها به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند در یک گروه آموزش بر اساس مدل مبتنی بر رعایت و در گروه دیگر آموزش بر اساس مدل توانمندسازی داده شد. قبل از مداخله و هشت هفته بعد از اتمام مداخله هر دو گروه پرسشنامه کیفیت زندگی مربوط به بیماران مبتلا به آسم را تکمیل کردند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS v.18 انجام گردید.یافته ها: میانگین سنی بیماران در گروه آموزش مبتنی بر رعایت 47.6 (±8.15) و در گروه آموزش توانمندسازی 44.5 (±10.93) بود. نتایج نشان داد که میانگین نمره کلی و ابعاد کیفیت زندگی بیماران مبتلا به آسم در دو گروه قبل و بعد از مداخله تفاوت معناداری نداشتند (p>0.05) آزمون آماری تی زوج افزایش آماری معناداری را در نمره کلی و ابعاد کیفیت زندگی قبل و بعد از مداخله در هر دو گروه نشان می دهد (p<0.05).نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که هر دو مدل آموزشی می توانند سبب ارتقای کیفیت زندگی بیماران مبتلا به آسم گردد. لذا نقش آموزش جهت ارتقای کیفیت زندگی بیماران مبتلا به آسم توسط کادر درمان به خصوص پرستاران باید مدنظر قرار گرفته شود.

مقدمه: آموزش بالینی یکی از اجزای اصلی برنامه های دانشجویان پرستاری می باشد و عدم کسب توانمندی های لازم در این حیطه از مشکلات دانش آموختگان این رشته تحصیلی است. بر همین اساس، ضرورت استفاده از روش های نوین آموزشی برای ارتقای کیفیت آموزش بالینی بیش از پیش دارای اهمیت می باشد. یکی از این راهکارها استفاده از روش مشارکت پرسنل پرستاری در امر آموزش بالینی است. این پژوهش درصدد شناسایی اثربخشی این روش بر کارآیی آموزش بالینی بر دانشجویان پرستاری و کاربرد نتایج در جهت حل مشکلات آموزش بالینی صورت گرفته است.روش: در این پژوهش تجربی، 40 نفر از دانشجویان پرستاری دوره کارآموزی عفونی به صورت تصادفی به دو گروه 20 نفره آزمون و شاهد تقسیم شدند. گروه آزمون روش مشارکت پرستاری و گروه شاهد آموزش های روتین را دریافت کردند. در پایان دوره کارآموزی مهارت های بالینی دانشجویان با استفاده از چک لیست بررسی گردید. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی جداول توزیع فراوانی مطلق و نسبی، میانگین و انحراف معیار و جهت بررسی ارتباط بین متغیرها، از آزمون t و از نرم افزار SPSS v.16 استفاده شد.یافته ها: در این مطالعه، پژوهش در دو گروه آزمون و شاهد از نظر مشخصات دموگرافیکی همگن بودند. در این پژوهش سنی شرکت کننده ها 19.87، %65 مونث و %92.5 مجرد بودند. همچنین گروه آزمون در مهارت های بالینی از قبیل مهارت در دادن دارو، ارتباط با بیمار، رعایت نکات ایزولاسیون و پانسمان نمره بیشتری نسبت به گروه شاهد کسب نموده و اختلاف معناداری با گروه شاهد داشتند (p<0.05).نتیجه گیری: در روش مشارکت پرسنل پرستاری، فراگیران در داخل گروه و بین گروه، با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند و همکاری، اعتماد به نفس و درک آنها افزایش می یابد و میزان یادگیری با این شیوه بیشتر و کسب مهارت ها بهتر از کارآموزی روتین است. لذا اجرای این روش به شکل گسترده در حرفه پرستاری و دیگر رشته های علوم پزشکی توصیه می گردد.

مقدمه: این پژوهش با هدف بررسی تاثیر آموزش به بیمار و پیگیری تلفنی توسط پرستار بر میزان امیدواری در بیماران نارسایی قلبی انجام شد.روش: در این پژوهش 189 بیمار مبتلا به نارسایی قلبی به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب و به طور تصادفی در 3 گروه شاهد و یا آزمون قرار گرفتند. گروه شاهد فقط مراقبت های روتین بیمارستانی را دریافت کرد. گروه آزمون اول حین ترخیص به مدت یک ساعت آموزش حضوری و یک کتابچه آموزشی محقق ساخته دریافت کرد. گروه آزمون دوم علاوه بر دریافت آموزش حضوری و کتابچه آموزشی حین ترخیص، 3 ماه پیگیری تلفنی توسط پرستار را بعد از ترخیص دریافت کردند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه های جمعیت شناختی و امیدواری میلر(Miller)  بودند. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از آزمون های آماری و نرم افزار SPSS v.18 صورت گرفت.یافته ها: قبل از انجام مداخله اختلاف معناداری بین میانگین های امیدواری سه گروه مورد مطالعه وجود نداشت (p=0.354). بعد از انجام مداخله اختلاف معناداری بین میانگین های امیدواری هر سه گروه وجود داشت (p=0.004).نتیجه گیری: آموزش به بیمار همراه با پیگیری تلفنی بعد از ترخیص توسط پرستار به طور معناداری باعث افزایش امیدواری بیماران نارسایی قلبی می شود و این نوع مداخله کم هزینه می تواند جهت ارتقای امیدواری بیماران نارسایی قلبی بعد از ترخیص موثر باشد.

مقدمه: شناسایی عوامل عوامل موثر بر یادگیری در رفع مشکلات و نارسایی های نظام آموزشی بسیار مهم و حیاتی است. یکی از عوامل موثر بر یادگیری، سبک یادگیری است که افراد به تناسب تفاوت های فردی خود از سبک های متفاوتی برای یادگیری استفاده می کنند. هدف از این مطالعه بررسی همبستگی سبک های یادگیری با برخی ویژگی های دانشجویان پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی قزوین با استفاده از الگوی وارک (VARK) می باشد.روش: این مطالعه از نوع توصیفی - همبستگی بوده و جمع آوری داده به وسیله پرسشنامه استاندارد وارک صورت گرفته است. میزان اعتبار پرسشنامه با استفاده از آلفا کرونباخ 0.87 محاسبه گردید. انتخاب جامعه مورد مطالعه به صورت سرشماری بوده و کلیه دانشجویان پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی قزوین که تمایل به شرکت در مطالعه داشتند، در آن مشارکت نمودند. تعداد کل شرکت کنندگان در پژوهش 242 نفر بوده و در تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های آماری (میانگین، انحراف معیار) و آمار استنباطی نظیر آزمون تی مستقل و کای دو استفاده شد. سطح معناداری کلیه آزمون ها کمتر یا مساوی 0.05 در نظر گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل آماری داده ها از نرم افزار SPSS v.16 استفاده شد.یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که میانگین نمره خام سبک جنبشی حرکتی، شنیداری، خواندنی و نوشتنی و دیداری به ترتیب معادل 5.16±2.63، 5.76±2.55، 6.15±2.67 و 4.36±2.34 بود که بالاترین میانگین مربوط به سبک خواندنی نوشتنی بود. بین جنسیت و دوره تحصیلی با تک تک سبک های یادگیری رابطه معناداری وجود داشت (p£0.05). وضعیت تاهل با سبک خواندنی - نوشتنی رابطه معنادار داشت (p£0.05) و مقطع تحصیلی هم فقط با سبک جنبشی - حرکتی و دیداری رابطه معنادار داشت (p£0.05). همچنین سبک یادگیری ترکیبی «TOTAL VARK» با هیچکدام از متغیرهای دموگرافیک مطالعه رابطه معناداری نداشت (p³0.05).نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه، مهم است که مدرسین از تنوع سبک های یادگیری در بین دانشجویان آگاه بوده و با انتخاب سبک مناسب با نوع یادگیری دانشجویان اثربخشی آموزش های داده شده را ارتقا بخشند.

مقدمه: فلسفه تعلیم و تربیت به عنوان یکی از حوزه های معرفت بشری، یکی از دروس مهم در اکثر رشته های تحصیلی از جمله رشته آموزش پرستاری در مقطع دکتری می باشد. تضمین کیفیت آموزش پرستاری نیازمند بررسی دوره ای برنامه های درسی این مقطع می باشد. در حقیقت نیازهای حرفه ای پرستاران از عوامل مهم ایجاد تحول در این واحد درسی می باشد. بنابراین این مطالعه با هدف آسیب شناسی درس اصول و فلسفه تعلیم و تربیت در مقطع دکتری پرستاری می تواند در این راستا کمک کننده باشد.روش: این پژوهش یک مطالعه کیفی با روش آنالیز محتوی است. با روش نمونه گیری مبتنی بر هدف با 11 دانشجو مقطع دکتری و 2 مدرس واحد درسی اصول و فلسفه تعلیم و تربیت از دانشگاه های تربیت مدرس، تهران، علوم بهزیستی و توانبخشی و تبریز در سال 1390 مصاحبه انجام شد. کلیه مصاحبه ها روی کاغذ پیاده شد و به صورت دستی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: یافته های نهایی تحقیق از پنج طبقه شامل برنامه ریزی آموزشی، ارتقای استراتژی های انگیزه ساز، اصلاح فرآیندهای ارزشیابی تعاملی، انطباق محتوی با فلسفه خاص و عام و انعطاف پذیری محتوی با نیازهای دانشجویان با زیرطبقه های متعدد و یک درون مایه اصلی شامل اصلاح فرآیند مدیریت آموزشی بود.نتیجه گیری: نتایج نشان دهنده اهمیت و ضرورت بازنگری برنامه های درسی مقطع دکتری پرستاری از جمله درس اصول و فلسفه تعلیم و تربیت در پرستاری می باشد. جهت بهبود کیفیت برنامه درسی این واحد بهتر است محتوی درسی آن بر اساس نیازهای جامعه پرستاری و دانشجویان باشد تا بتوانند آن را به صورت عملی در آموزش، تحقیق و بالین به کار ببرند.

استفاده از شواهد در بالین به افزایش کیفیت مراقبت از سلامت منجر خواهد شد. پرستاری مبتنی بر شواهد فرآیندی است که در سال های اخیر به عنوان شیوه ای برای مراقبت های بهداشتی و درمانی بر اساس جدیدترین یافته ها مطرح شده است. طی این فرآیند پرستار می تواند با استفاده از شواهد تحقیقات موجود، مهارت بالینی خود و عملکرد بیمار، تصمیمات بالینی مناسب را اتخاذ نماید. مطالعات صورت گرفته نشان می دهد که پرستاران در عملکرد مبتنی بر شواهد با مشکل مواجه بوده اند و بیشترین مشکل آنها یافتن بهترین شواهد، شناسایی منابع صحیح، استفاده از روش های جستجوی بهینه و ارزیابی شواهد ذکر شده است. هدف از نگارش این مقاله تعیین عوامل موثر بر پرستاری مبتنی بر شواهد است که به روش مروری و با مطالعه مقالات موجود در حوزه پرستاری مبتنی بر شواهد انجام شده است.

مقدمه: پیشرفت در آموزش پرستاری و پزشکی باعث شده است که روش های سنتی آموزش به روش های پیشرفته برای تمرین مراقبت های بالینی در یک محیط ایمن تبدیل شود. شبیه سازی یک روش تدریس منحصر به فرد برای یادگیری و ارزیابی است. با توجه به این که در کارآموزی های رشته های پزشکی و پیراپزشکی محدود بودن تسهیلات و فضاهای بالینی و یا کوتاهی زمان اقامت بیمار در بیمارستان می تواند برروی فرصت های یادگیری دانشجویان در زمینه مراقبت از بیمار تاثیر گذارد و فرصت های یادگیری کمتری برای دانشجویان فراهم شود به نظر می رسد فراهم آوردن محیطی شبیه سازی شده مثل بالین، بهترین راه برای آموزش بهتر و در نتیجه پیشگیری از خطاهای پزشکی و کنترل هر گونه آسیب به بیمار باشد. هدف از انجام این پژوهش مروری بر روش تدریس شبیه سازی در آموزش بالینی می باشد.روش: این مقاله، مطالعه مروری از نوع سنتی است که پژوهشگران در سال 1391-1390 با بررسی مجلات الکترونیکی Proquest و Elsevier تمام مقالات راجع به شبیه سازی از سال 2000 تا 2011 را جمع آوری کرده و سپس از بین مطالعات مرتبط، مواردی که دارای اهداف، متد، روش کار، حجم نمونه، آنالیز و نتیجه گیری مشخص بودند، انتخاب کردند که از این میان 3 مطالعه کیفی، 11 مورد کمی، 5 مورد کیفی - کمی می باشند.یافته ها: اگر چه شبیه سازی سطوح مختلف دارد اما شواهد نشان می دهد کارایی و تاثیرگذاری آن، در مقایسه با آموزش سنتی و روش های مبتنی بر سخنرانی بیشتر است. شبیه سازی ابزاری مهم در آموزش بالینی با اثرات سودمند برای اساتید، دانشجویان و بیماران می باشد.نتیجه گیری: در دهه گذشته شبیه سازی یک استراتژی کلیدی آموزشی برای پرورش مهارت های بالینی در رشته های مختلف شده است. سیاستگزاران، اساتید و بنیانگذاران، بر نیاز به پرورش مهارت های بالینی قبل از ورود به بالین، به منظور افزایش امنیت بیمار و کاهش فشار بر محیط های بالینی تاکید می کنند.

افزایش حجم باقیمانده ادرار در مثانه بسیاری از بیماران نورولوژیک موجب مشکلات متعدد ادراری نظیر کاهش حجم کارای مثانه و به دنبال آن تکرر ادرار و عدم توانایی نگه داشتن ادرار و عفونت های مکرر ادراری و افت عملکرد کلیه ها شود. این دستگاه ماساژور با همکاری مشترک گروهی از پزشکان و مهندسین مکانیک و برق طراحی و به شیوه ای بسیار ساده و کم هزینه برای تقویت بازتوانی عضلات مثانه ساخته شده است. سیستم پیشنهاد شده دارای دو قسمت مکانیکی و الکترونیکی می باشد و انتظار می رود با توجه به موج جهت دار طراحی شده برای این دستگاه که از بالا به پایین و خارج به داخل است مستقل از تقویت قدرت انقباض عضلات مثانه با ایجاد یک موج رو به پایین به تخلیه موثرتر ادرار کمک کند. دستگاه ماساژور قید شده در حال حاضر در مرحله ساخت دستگاه می باشد و در فاز بعدی قرار است بر اساس مطالعات مداخله ای کارآزمایی بالینی طبق نظر متخصصین ارولوژی برروی بیماران مناسب آزمایش شده و با مقایسه تغییرات حجم باقیمانده ادرار قبل و بعد از استفاده از این دستگاه به بررسی دقیق تر به میزان اثربخشی این دستگاه پرداخته شود.