سلامت و مراقبت
سال:1401 | دوره:24 | شماره:4 |تعداد مقالات:8

زمینه و هدف پرستاران بخش های مراقبت ویژه با توجه به شرایط مراقبت از بیماران دارای وضعیت وخیم، نیازمند صلاحیت بالینی قابل توجهی هستند. با توجه به کمبود پرستار با تجربه، گاهی بکارگیری پرستاران تازه کار در این بخش ها ضرورت دارد که خود، نیازمند اجرای مداخلات برای توانمندسازی سریع آنها است. در این مطالعه تاثیر اجرای برنامه آشناسازی چندجانبه بر صلاحیت بالینی پرستاران تازه کار شاغل در بخش های ویژه بیمارستان های دولتی شهر یزد مورد بررسی قرار گرفت. ‬, ‬, ‬, ‬, روش کار در این مطالعه نیمه تجربی، تمامی 32 پرستار تازه کار شاغل در بخش های مراقبت ویژه مراکز آموزشی-درمانی شهر یزد با روش سرشماری انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و آزمون (19 نفر گروه کنترل و 13 نفر گروه آزمون) قرار داده شدند. گروه آزمون، یک برنامه آشناسازی چندجانبه شامل 20 ساعت جلسه آموزشی، حمایتی و مشاوره ای در طول 6 ماه دریافت نمودند و موضوعات آموزشی برای گروه کنترل به شکل کتابچه آموزشی بدون برگزاری کلاس های حضوری جهت مطالعه در اختیار آنها قرار گرفت. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه صلاحیت بالینی پرستاران بود که به صورت خودارزیابی قبل از مداخله، بلافاصله بعد از مداخله و پس از سه ماه تکمیل شد. داده ها در نرم افزار SPSS-22 وارد شده و از آزمون های آماری توصیفی (میانگین، انحراف معیار و فراوانی مطلق و نسبی) و استنباطی (آزمون آماری تی مستقل، تی زوجی و آزمون اندازه های تکراری) استفاده شد. ‬, ‬, یافته ها در گروه آزمون، نمره صلاحیت بالینی پرستاران تازه کار شاغل در بخش های مراقبت ویژه بر اساس خودارزیابی قبل از مداخله، بلافاصله بعد و سه ماه پس از آن به ترتیب 75/7±, 156/7، 55/75±, 176/24 و 23/65±, 191/4 و در گروه کنترل 24/2±, 144/65، 26/95±, 140/08 و 16/5±, 132 بود که تفاوت معنی داری بین دو گروه وجود داشت (0/05>p). نتیجه گیری مطالعه حاضر نشان داد برنامه آشناسازی چندجانبه متشکل از آموزش مشاوره، نظارت و حمایت با بهره گیری از روش های آموزش تیوری و عملی و در حیطه های مختلف می تواند همراه با افزایش صلاحیت بالینی پرستاران تازه کار شود. بنابراین تداوم استفاده از این برنامه در آموزش های بدو خدمت و بازآموزی و در سایر بخش های پرستاری توصیه می شود.

زمینه و هدف پرستاری در راس حرفه هایی با شیوع بالای مشکلات شغلی، جسمی و روانی به شمار می آید. این در حالی است که شرایط کاری غیرقابل پیش بینی در بخش های روانپزشکی می تواند نتایج ناخوشایند و مضر زیادی مانند استرس، فشارکاری، فرسودگی شغلی و عدم رضایت از شغل را به دنبال داشته باشد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه نشخوار ذهنی و تکانشگری در پرستاران بخش های روانپزشکی و غیرروانپزشکی بیمارستان های دولتی زارع و امام شهر ساری انجام شد. روش کار این مطالعه توصیفی تحلیلی روی 279 نفر از پرستاران شاغل در بخش های روانپزشکی (93 نفر) و غیرروانپزشکی (186 نفر) که به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند، انجام گرفت. ابزار پژوهش شامل فرم اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه های نشخوار ذهنی، تکانشگری و رضایت شغلی مینه سوتا بود. داده ها با نرم افزار SPSS-24و آزمون های آماری مجذور کای دو، تی و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها میانگین نمره بعد شناختی، حرکتی و عدم برنامه ریزی تکانشگری در پرستاران بخش های روان به ترتیب 98/15±, 13/2، 61/67±, 11/2 و 1/88±, 15/50 و در بخش های غیر روانپزشکی 2/50±, 75/ 14، 3/14±, 12/84 و 21/49±, 16/2 بود (0/01=p). همچنین میانگین نمره نشخوار ذهنی پرستاران بخش روانپزشکی، 4/47±, 24/81 و غیرروانپزشکی 68/4±, 85/25 بود که این اختلاف از نظر آماری معنی دار دیده شد (0/05>p). نتیجه گیری براساس نتایج، نشخوار ذهنی و تمامی ابعاد تکانشگری در پرسنل پرستاری بخش های غیرروانپزشکی بیش از پرستاران شاغل در بخش های روانپزشکی بود. لذا، انجام مداخلاتی برای کنترل نشخوار ذهنی و تکانشگری پرستاران شاغل در مراکز درمانی به منظور ارایه خدمات ایمن و با کیفیت به بیماران توصیه می شود.

زمینه و هدف یکی از ابزارهای اساسی در تغییر سبک زندگی و ادراک بیماری، وجود برنامه آموزشی با استفاده از روش های نوین آموزشی می باشد. پژوهش حاضر با هدف تاثیر آموزش چند رسانه ای با رویکرد مدل لونتال بر سبک زندگی و درک از بیماری در بیماران مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی انجام شد. ‬, ‬, ‬, روش کار در این مطالعه نیمه تجربی، 60 بیمار مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی در سال 1401 در بیمارستان کاشانی شهرکرد به صورت تصادفی به دو گروه مداخله (30 نفر) و کنترل (30 نفر) تقسیم شدند. در گروه مداخله علاوه بر اقدامات معمول، دو جلسه آموزش مجازی از طریق نرم افزار چند رسانه ای (صدا، فیلم، تصویر و انیمیشن) تحت عنوان کارگاه آموزشی 4 ساعته برای بیماران در تاریخ و ساعت هماهنگ شده با کمک برنامه ادوبی کانکت برگزار گردید. در گروه کنترل، مداخلات روتین انجام گرفت. بعد از اتمام کارگاه، سبک زندگی و ادراک بیماری با استفاده از پرسشنامه های سبک زندگی والکر و ادراک بیماری اندازه گیری شد. آنالیز داده ها با استفاده از آزمون های تی مستقل و تی زوجی انجام گرفت. ‬, یافته ها میانگین امتیاز سبک زندگی و ادراک بیماری بین دو گروه مداخله و کنترل قبل از مطالعه تفاوت آماری معنی داری نداشت (=0/041 p)، در حالی که بعد از اجرای مداخله، میانگین نمرات سبک زندگی و ادراک بیماری در گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل به طور معناداری افزایش پیدا کرده بود (p≤,0/001). ‬, نتیجه گیری آموزش مجازی چند رسانه ای منجر به ارتقاء سبک زندگی و ادراک بیماری در بیماران مورد مطالعه شده است. توصیه می شود مداخلات آموزشی جهت بهبود سبک زندگی و ادراک بیماری در بیماران مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی انجام گیرد.

زمینه و هدف پس درد یا انقباضات دردناک رحمی پس از زایمان از مشکلات شایع بعد از زایمان است که پیامدهای مضری برای مادر و نوزاد دارد. امروزه استفاده از گیاهان دارویی و طب سنتی در کاهش پس درد مدنظر قرار گرفته است. در این کارآزمایی بالینی، تاثیر عصاره هیدروالکلی گیاه کیسه کشیش بر پس دردها و خونریزی های زایمانی مورد بررسی قرار گرفت. ‬, روش کار در یک کارآزمایی بالینی سه کور شاهددار تصادفی شده، تعداد 110 نفر از مادران با زایمان طبیعی در بیمارستان ولایت دامغان به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به روش تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. در گروه مداخله علاوه بر کپسول مفنامیک اسید 250 میلی گرمی خوراکی، قطره زیرزبانی عصاره هیدروالکلی گیاه کیسه کشیش داده شد. گروه کنترل قطره زیرزبانی پلاسبو و کپسول مفنامیک اسید 250 میلی گرمی خوراکی را دریافت نمودند. پس درد زایمانی با مقیاس دیداری درد در 6 ساعت اول، هر یک ساعت ارزیابی شده و سپس هر 6 ساعت یک بار تا 24 ساعت اول پس از زایمان اندازه گیری و ثبت شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-20 و آزمون های آماری تی مستقل، من-ویتنی، کای دو و آنالیز واریانس با اندازه گیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. ‬, ‬, ‬, یافته ها حجم خونریزی ساعت دوم و سوم در گروه مداخله به طور معنی داری کمتر بود. میانگین شدت درد در ساعات 24، 18، 12، 6، 5، 3، 2، 1 در گروه مداخله کمتر از گروه کنترل بود. فقط در شدت درد ساعت چهارم، بین دو گروه تفاوت معنی دار وجود نداشت (830/0p=). تحلیل واریانس نشان داد که شدت درد در زمان های مختلف در گروه مداخله با گروه کنترل تفاوت معنی داری داشته و در گروه مداخله کمتر بود (026/0p=). ‬, ‬, نتیجه گیری علیرغم تاثیر زمان در کاهش شدت پس درد زایمانی، شدت درد در زمان های مختلف در گروه مداخله به طور معنی داری کمتر بود، پس می توان گفت تجویز عصاره گیاه کیسه کشیش بر کاهش شدت پس دردهای زایمانی موثر است.

زمینه و هدف وسواس فکری عملی یکی از اختلالات جدی روانشناختی است که می تواند عملکرد طبیعی فرد را با مشکل مواجه کرده و لازم است مورد توجه و درمان قرار گیرد. هدف این مطالعه، مقایسه اثربخشی درمان فعال سازی رفتاری و درمان شناختی-رفتاری مبتنی بر ذهن آگاهی بر تنظیم شناختی هیجان و کارکردهای اجرایی در افراد مبتلا به وسواس فکری-عملی بود. روش کار پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل 42 بیمار مبتلا به اختلال وسواس فکری-عملی شهرستان کرج در سال 1400 بود که به صورت تصادفی در سه گروه درمان فعال سازی رفتاری، درمان شناختی-رفتاری مبتنی بر ذهن آگاهی و گروه کنترل جایگزین شدند. از پرسشنامه های تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی و همکاران (2006) و کارکردهای اجرایی نجاتی (2013) برای اندازه گیری اثربخشی درمان ها استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس چندمتغیره و نرم افزار SPSS-18 انجام گردید. ‬, ‬, یافته ها بین اثربخشی درمان فعال سازی رفتاری و درمان شناختی-رفتاری مبتنی بر ذهن آگاهی بر راهبردهای تنظیم شناختی سازش یافته هیجان، تفاوت آماری معناداری وجود داشت (57/71F=، 0/001 =p)، اما این دو روش درمانی بر بهبود کارکردهای اجرایی بیماران تاثیرگذار نبود. نتیجه گیری یافته ها نشان داد که درمان مبتنی بر فعال سازی رفتاری و شناختی-رفتاری مبتنی بر ذهن آگاهی می تواند باعث افزایش راهبردهای شناختی سازش یافته در افراد مبتلا به وسواس فکری-عملی شود، اما بر کارکردهای اجرایی بیماران مبتلا به وسواس فکری-عملی موثر نیست. بنابراین از طریق این دو روش درمانی می توان به افزایش تنظیم شناختی در بیماران مبتلا به وسواس فکری-عملی کمک کرد.

زمینه و هدف مشکلات و اختلالات جنسی شایع تر از آن است که قبلا تصور می شد. بنابراین نیازمند توجه مطالعاتی و درمانی است. بر این اساس مطالعه حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش بازسازی شناختی بر خودکارآمدی جنسی و احقاق جنسی زنان دارای مشکلات جنسی انجام شد. روش کار این پژوهش از نوع نیمه تجربی بود که با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه زنان 25 تا 40 سال دارای مشکلات جنسی مراجعه کننده به مراکز رواندرمانی اختلالات جنسی سطح شهر اردبیل در سال 1400 بودند که از این تعداد 30 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه اختلالات جنسی زنان ایزودوری و همکاران، خودکارآمدی جنسی وزیری و شاخص احقاق جنسی هالبرت استفاده شد. برای گروه آزمایش، هشت جلسه 75 دقیقه ای آموزش درمان بازسازی شناختی طبق پروتکل راو و کاکار اجرا گردید. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیری در نرمافزار SPSS-20 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها بر اساس یافته ها، میانگین نمره پیش آزمون متغیر خودکارآمدی جنسی برای گروه بازسازی شناختی 11/40 و برای پس آزمون میانگین 18/53 بود. همچنین برای گروه کنترل، میانگین نمره پیش آزمون12/06 و میانگین نمره پس آزمون 12/33 بدست آمد. برای متغیر احقاق جنسی میانگین نمره پیش آزمون برای گروه بازسازی شناختی55/13 و میانگین نمره پس آزمون 70/06 بود. برای گروه کنترل، میانگین نمره پیش آزمون 55/53 و میانگین نمره پس آزمون 55/93 بود. با توجه به نتایج بدست آمده، شرایط آزمایشی و آموزش بازسازی شناختی جنسی بر افزایش خودکارآمدی جنسی (534F/452، p< 0/001) و احقاق جنسی (405F/73، p<0/01) گروه آزمایش (گروه بازسازی شناختی) دلالت داشته و نشان دهنده تاثیرگذاری این روش بود. ‬, نتیجه گیری بر اساس یافته های تحقیق، می توان گفت آموزش بازسازی شناختی می تواند میزان خودکارآمدی جنسی و احقاق جنسی زنان دارای مشکلات جنسی را افزایش دهد. بنابراین مشاوران و درمانگرها می توانند از روش درمانی مذکور برای افزایش خودکارآمدی جنسی و احقاق جنسی استفاده کنند.

زمینه و هدف پرستاری شغلی پر از استرس شناخته شده و فشار روانی ناشی از عوامل تنش زای موجود، هم به فرد و هم بر سازمان اثر نامطلوبی دارد. هدف از این تحقیق، تعیین اثربخشی کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر خستگی روانی، استرس ادراک شده و تنظیم هیجان پرستاران بیمارستان شفای شهر ارومیه بود. روش کار روش تحقیق حاضر نیمه تجربی، با طرح پیش آزمون-پس آزمون و با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش، کلیه پرستاران بیمارستان شفای شهر ارومیه (200 نفر) بود که از بین آن ها 30 نفر به روش هدفمند انتخاب و با روش تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزارهای جمع آوری داده ها شامل مقیاس خستگی روانی، پرسشنامه هیجانات و مقیاس استرس ادراک شده بود. روش اجرا به این ترتیب بود که قبل از اجرای مداخله در هر گروه، سه پرسشنامه به عنوان پیش آزمون اجرا شد. پس از آن مداخلات روی گروه آزمایش انجام و در نهایت مجددا همین پرسشنامه ها به عنوان پس آزمون توسط شرکت کنندگان هر دو گروه تکمیل گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون کوواریانس چندمتغیره در نرم افزار SPSS-22 انجام شد. یافته ها میانگین نمرات خستگی روانی پرستاران در مراحل قبل و بعد از مداخله در گروه آزمایش به ترتیب1/68±, 7/13 و 1/68±, 10/6 و در گروه کنترل به ترتیب 3/61±, 10/8 و 2/99±, 11/27 بود. میانگین نمرات استرس ادراک شده در مراحل قبل و بعد از مداخله در گروه آزمایش به ترتیب 6/42±, 35/6 و 3/99±, 29/73 و در گروه کنترل به ترتیب 5/82±, 37/8 و6/97±, 36/6 و میانگین نمرات تنظیم هیجان در مراحل قبل و بعد از مداخله در گروه آزمایش به ترتیب 4/36±, 60/53 و 7/49±, 65/6و در گروه کنترل به ترتیب 5/54±, 61/33 و 5/53±, 60/87 بود. نتایج نشان داد میانگین نمرات خستگی روانی، استرس ادراک شده و ذهن آگاهی گروه آزمایش پس از مداخله در مقایسه با گروه کنترل به طور معناداری کاهش پیدا کرده است (0/01>p). نتیجه گیری نتایج نشان داد که آموزش کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی منجر به بهبود سطح استرس ادراک شده و بهبود خستگی روانی و سطح تنظیم هیجان در گروه پرستاران می شود. بنابراین استفاده از این مداخله برای توانمندسازی روانشناختی و تنظیم هیجان پرستاران پیشنهاد می شود.

زمینه و هدف پرستاران همواره تنش ها و چالش های شغلی زیادی را متحمل می شوند که می تواند تاب آوری شغلی آنان را تحت تاثیر قرار دهد. اما به اشتراک گذاری دانش و تجربیات جدید می تواند نقش موثری در تقویت توانایی تاب آوری آنان داشته باشد. در این راستا تحقیق حاضر با هدف تعیین ارتباط تاب آوری شغلی با اشتراک دانش در پرستاران مراکز آموزشی درمانی تبریز انجام شد. روش کار روش تحقیق حاضر توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه پرستاران مراکز آموزشی درمانی تبریز بودند که 351 نفر از آن ها به شیوه نمونه گیری طبقه ای مبتنی بر سهم برای مطالعه انتخاب شدند. داده ها با استفاده از فرم اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه های تاب آ وری شغلی و اشتراک دانش جمع آوری گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS-22 و آزمون های تی، همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی استفاده شد. یافته ها نتایج نشان داد که میزان تاب آوری شغلی پرستاران در یک مقیاس 100-0، برابر با 4/56 (انحراف معیار= 03/0) و میزان اشتراک دانش نیز برابر با 7/67 (انحراف معیار= 032/0) بود. طبق نتایج روابط دومتغیره، رابطه میان تاب آوری شغلی پرستاران با متغیرهای اشتراک دانش (402/0r=، 001/0p<) و ابعاد سه گانه آن شامل؛ اشتراک بهترین شیوه کار (353/0r=، 001/0p<)، اشتراک خطا و اشتباه (204/0r=، 001/0p<) و ترویج ایده (435/0r=، 001/0p<) و نیز متغیرهای سن (311/0r=، 001/0p<) و بیمارستان محل خدمت (تاب آوری شغلی پایین پرستاران بیمارستان های کروناپذیر در مقایسه با سایر بیمارستان ها) معنادار بود (001/0p<). نتایج مدل رگرسیونی نیز نشان داد که ابعاد سه گانه اشتراک دانش، سن و جنسیت (علی رغم عدم معناداری این متغیر در روابط دو متغیره) در مدل باقی ماندند (26/0R2=) و میزان تبیین کنندگی ترویج ایده بیش از سایر متغیرها مشاهد شد (292/0=Beta). ‬, نتیجه گیری بر اساس یافته ها اشتراک دانش و ابعاد آن تاثیر مثبتی بر تاب آوری پرستاران داشت. بنابراین، بیمارستان ها باید از طریق ارایه پاداش و تشویق پرستارانی که ایده و تجربیات جدیدی ارایه می کنند، از آنان حمایت کنند. میزان تاب آوری پرستاران زن کمتر از مردان بود که لزوم توجه بیش از پیش به پرستاران زن را نشان می دهد.