پژوهش های تولیدات دامی
سال:1392 | دوره:4 | شماره:7 |تعداد مقالات:9

در آزمایش اول، برای تعیین اثر انتخاب واگرا برای افزایش (HEW) و کاهش وزن تخم (LEW) در بلدرچین ژاپنی، سه نسل انتخاب واگرا انجام گرفت. این لاین ها حاصل دو نسل انتخاب واگرا برای افزایش و کاهش وزن تخم بودند. همچنین گروهی به عنوان شاهد (C) در نظر گرفته شد که حاصل سه نسل انتخاب تصادفی بود. بعد از سه نسل انتخاب واگرا، پاسخ به انتخاب مستقیم برای وزن تخم در لاین های HEW و LEW به ترتیب 0.39 و -0.48 و وراثت پذیری واقعی به ترتیب 0.30 و 0.28 به دست آمد. همبستگی بین وزن تخم و وزن بدن در سن چهار هفتگی در هر دو لاین مثبت بود. در آزمایش دوم، دو لاین برای کاهش (LMA) و افزایش (HMA) سن بلوغ جنسی در بلدرچین ژاپنی در طی نسل های چهارم تا هفتم انتخاب شدند. بعد از چهار نسل انتخاب فنوتیپی انفرادی، پاسخ های مستقیم برای سن بلوغ جنسی، پایین بود. این مقادیر برای لاین های LMA و HMA به ترتیب 1.21- و 2.39 روز بود. وراثت پذیری واقعی سن بلوغ جنسی در لاینHMA ، بالاتر (0.16) از لاین (0.10) LMA بود. همبستگی بین سن بلوغ جنسی و وزن بدن در سن چهار هفتگی در هر دو لاین واگرا منفی بود. وزن بدن در سن چهار هفتگی با وزن بدن در زمان بلوغ جنسی در هر دو لاین به جز لاین HMA در نسل چهارم، همبستگی مثبت داشت. سن بلوغ جنسی و وزن بدن در همان زمان در لاین LMA در طی نسل های 4 و 6 و در لاین HMA در نسل 6 همبستگی مثبت داشت.

یک آزمایش فاکتوریل با سه سطح عصاره رازیانه (0، 50 و 100 میلی گرم/ در کیلوگرم جیره) و سه سطح ویتامینD3  (صفر، 3500 و 4200 واحد بین الملل/ در کیلوگرم جیره) روی مرغهای مادر گوشتی راس 308 پس ازتولک بری از هفته 84 تا 92 انجام شد. مرغ ها در هفته 82 پس از تولک توزین و تولید آنها ثبت شد. هر پن شامل 10 قطعه مرغ و یک قطعه خروس بود. آزمایش از هفته 84 آغاز شد. صفات عملکردی روزانه و صفات مربوط به کیفیت پوسته هر چهار هفته یک بار ثبت شد. به منظور بررسی جوجه درآوری تخم مرغ های قابل ارسال به جوجه کشی و جوجه درآوری تخم مرغهای بارور، سه بار و هر بار به مدت یک هفته تخم مرغ ها جمع آوری و به جوجه کشی ارسال شدند. به منظور اندازه گیری کلسیم و فسفر سرم در پایان آزمایش چهار نمونه خون از هر واحد آزمایشی گرفته شد. افزودن عصاره رازیانه به جیره مرغهای مادر گوشتی به طور معنی داری درصد تخم مرغهای دفرمه را کاهش و رنگ زرده و غلظت کلسیم سرم را افزایش داد. مکمل سازی عصاره رازیانه به همراه ویتامین D3 باعث بهبود مقدار تولید، وزن توده تخم مرغ، ضریب تبدیل غذایی، وزن پوسته تخم مرغ و همچنین غلظت کلسیم سرم شد. نتایج این آزمایش نشان داد که افزودن 50 میلی گرم عصاره رازیانه در کیلوگرم جیره به همراه 3500 واحد بین المللی/ کیلوگرم ویتامین D3 باعث بهبود عملکرد مرغهای مادر گوشتی می شود.

هدف از انجام این آزمایش بررسی اثرات اسید لینولئیک کنژوگه (CLA)، روغن ماهی (منبع غنی از اسیدهای چرب n-3)، روغن سویا (غنی از اسیدهای چرب (n-6 یا روغن نخل (غنی از اسیدهای چرب اشباع و اسیدهای چرب با یک پیوند دوگانه) بر عملکرد و ترکیب اسیدهای چرب بافت های سینه و ران جوجه های گوشتی بود. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار متشکل از جیره های آزمایشی حاوی یکی از چربیهای مورد بررسی در چهار تکرار و 20 قطعه جوجه از مخلوطی از دو جنس در هر تکرار انجام گرفت. چربی در سطح 7% به استثناء روغن نخل که به دلیل انرژی قابل متابولیسم پایین تر آن، در سطوح 12.6 و12.2  درصد به ترتیب برای جیره های دوره رشد و پایانی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که روغن سویا و روغن نخل منجر به بهبود صفات تولیدی در جوجه های گوشتی در مقایسه با مکمل CLA یا روغن ماهی شدند، اما این عملکرد بهتر با کاهش کیفیت محصول گوشت تولیدی از نظر محتوای اسیدهای چرب همراه بود. علیرغم اثرات قابل قبول مکملهای روغن ماهی و CLA در غنی سازی گوشت جوجه ها، به دلیل بازدهی تولید نامطلوب، استفاده از سطح 7% روغن ماهی یا CLA در جیره از نظر تجاری قابل توصیه نمی باشد.

به منظور مطالعه اثرات اندازه ذرات یونجه (بلند و کوتاه) و فرآوری کنجاله کانولا با اسید هیدروکلریک (فرآوری شده و فرآوری نشده) روی ویژگی های فیزیکی جیره، توزیع اندازه ذرات محتویات شکمبه ای و مدفوع از چهار رأس گوسفند دارای فیستولای شکمبه استفاده شد. داده های حاصل از آزمایشات در قالب طرح مربع لاتین مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. به منظور تعیین توزیع اندازه ذرات محتویات شکمبه و مدفوع از روش الک مرطوب و از جریان ملایم آب روی الک ها جهت جدا نمودن ذرات از یکدیگر استفاده شد. تعیین دانسیته توده ای به دو صورت BD100 و BD50 (با استفاده از استوانه مدرج 100 و 50 میلی لیتری) انجام شد. با اندازه گیری توزیع اندازه ذرات محتویات شکمبه ای خارج شده به هنگام اندازه گیری نرخ ترشح بزاق، اثر جویدن اولیه روی میزان کاهش اندازه ذرات تعیین شد. طبق نتایج این آزمایش با کاهش اندازه ذرات، دانسیته توده ای و خاکستر نامحلول جیره افزایش و با افزایش اندازه ذرات، ظرفیت نگهداری آب و ماده خشک نامحلول افزایش یافت. فرآوری با اسید تغییری در ویژگی های فیزیکی مورد اندازه گیری نداشت. روند توزیع اندازه ذرات برای کلیه ساعت های پس از مصرف خوراک (3، 7.5 و 12 ساعت) نشان داد که با افزایش زمان پس از مصرف خوراک درصد فراوانی ذرات بلند روی الک های بالایی کاهش و به درصد فراوانی ذرات باقیمانده روی الک های انتهایی افزوده شد. با افزایش زمان پس از مصرف خوراک درصد ذرات فاز قابل عبور از شکمبه افزایش و درصد مواد فاز غیر قابل عبور از شکمبه کاهش یافت. توزیع اندازه ذرات مربوط به مدفوع نشان داد که کاهش معنی داری در اندازه ذرات بلند در مقایسه با اندازه ذرات محتویات شکمبه ایجاد شد. به طور کلی نتایج این آزمایش نشان داد که کنجاله کانولا به عنوان منبع پروتئینی و فرآوری آن هیچ گونه اثر معنی داری بر ویژگی های فیزیکوشیمیایی و توزیع اندازه ذرات جیره های آزمایشی نداشتند .

این تحقیق به منظور تعیین ارزش غذایی غلاف (دانه با غلاف) درخت کهور و همچنین بررسی اثرات سطوح مختلف آن بر عملکرد مرغ های تخمگذار انجام شد. نتایج مربوط به ترکیبات شیمیایی غلاف کهور شامل پروتئین خام، الیاف خام، خاکستر خام، چربی خام، کلسیم، فسفر، کل تانن و کل ترکیبات فنلی قابل استخراج به ترتیب برابر 11.75، 18.80، 0.50، 1.60، 0.55، 0.09، 5.03 و 7.52 درصد ماده خشک بود. انرژی قابل متابولیسم ظاهری، انرژی قابل متابولیسم ظاهری تصحیح شده برای ازت، انرژی قابل متابولیسم حقیقی، انرژی قابل متابولیسم حقیقی تصحیح شده برای ازت در غلاف کهور به ترتیب 3041.81، 3041.75، 3591.51 و 3592.97 کیلوکالری بر کیلوگرم برآورد شد. میانگین انرژی قابل متابولیسم حقیقی و تصحیح شده بین تیمارهای آزمایشی اختلاف معنی داری را نشان داد. در قالب یک طرح کاملا تصادفی، تعداد 120 قطعه مرغ تخم گذار لگهورن سفید در سن 47 هفتگی انتخاب و به چهار تیمار آزمایشی و شش تکرار شامل پنج قطعه مرغ در هر تکرار به مدت 14 هفته پرورش داده شدند. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح صفر، 5، 10 و 15 درصد غلاف کهور بود. نتایج این آزمایش بین تیمارهای آزمایشی برای صفات تولید تخم مرغ، تولید توده تخم مرغ، تعداد تخم مرغ، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی ارتفاع سفیده، واحد ها، درصد پوسته و وزن مخصوص تخم مرغ اختلاف معنی داری را نشان داد. در کل با توجه به اثرات مثبت مشاهده شده از قبیل درصد تولید تخم مرغ و ضریب تبدیل غذایی مشابه با گروه شاهد، پیشنهاد می شود که می توان از غلاف درخت کهور تا سطح 10 درصد در جیره غذایی مرغ های تخمگذار استفاده نمود.

اثرات افزودن جیره جوجه های گوشتی با سطوح مختلفی از اسانس های آویشن، لیمو، نعناع و زنیان (50، 100 و 150 میلی گرم بر کیلوگرم جیره از هر کدام) روی رنگ، خصوصیات حسی، نیروی برش و ترکیب شیمیایی گوشت سینه مورد بررسی قرار گرفت. 312 جوجه یک روزه سویه آرین به 13 گروه تیماری تقسیم شد ند، به طوری که 24 جوجه به هر گروه تخصیص یافت که در شش تکرار توزیع شدند. نتایج نشان داد که مقدار چربی خام گوشت در جوجه هایی که از یک جیره افزوده شده با اسانس نعناع در سطح 50 میلی گرم در کیلوگرم تغذیه کرده بودند، به طور غیر عادی بالاتر از بقیه گروه ها بود (P<0.05). با بالاتر رفتن سطح هر یک از اسانس های روغنی مقدار چربی خام در ماهیچه کاهش یافت (P<0.05). مقادیر نیروی برش گوشت در جوجه هایی بالاتر بود که از یک جیره مکمل شده با اسانس نعناع در سطح 150 میلی گرم بر کیلوگرم جیره تغذیه کرده بودند (P<0.05). اسانس زنیان و لیمو نسبت به نعناع برخی از خصوصیات حسی گوشت (بو، طعم و مقبولیت کلی) را بهبود داد (P<0.05). اسانس لیمو در سطح 150 میلی گرم در کیلوگرم جیره، روشنایی رنگ گوشت، را نسبت به شاهد بهبود بخشید (P<0.05). قرمزی رنگ گوشت نیز در گروه شاهد نسبت به بقیه گروه ها به طور معنی داری بالاتر بوده است (P<0.05).

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

ترکیبات بیوشیمیایی مایع فولیکولی ممکن است تحت تاثیر تغییرات متابولیک سرم خون و فعالیت متابولیک سلول های فولیکولی باشند. این پژوهش با هدف بررسی تغییرات متابولیک و هورمونی سرم خون و مایع فولیکولی در فولیکول های با اندازه های متفاوت در گاوهای شیری هلشتاین انجام شد. مایع فولیکولی از سه گروه فولیکولی، کوچک (کوچکتر از 5 میلی متر)، متوسط (10-5 میلی متر) و بزرگ (بزرگتر از 10 میلی متر) به طور جدا استخراج شد. نمونه های خون پیش از کشتار از سیاهرگ دمی 10 رأس گاو گرفته شدند. غلظت فراسنجه هایی مانند گلوکز، اوره، کلسترول، تری گلیسیرید و هورمون های استروژن، پروژسترون و IGF-1 سرم خون و مایع فولیکولی با استفاده از کیت های تجاری مربوطه اندازه گیری شدند. برای مقایسه غلظت متابولیت ها و هورمون ها در سرم خون و مایع فولیکولی از مدل مختلط استفاده شد. نتایج نشان داد که با افزایش اندازه فولیکول ها، غلظت گلوکز، استروژن و IGF-1 مایع فولیکولی به طور معنی داری افزایش یافت، اما کاهش معنی داری در غلظت اوره، تری گلیسیرید و پروژسترون مایع فولیکولی مشاهده شد. افزون بر آن، همبستگی جزیی معنی داری بین غلظت های (r=0.48) IGF-1، پروژسترون (r=0.47)، اوره (r=0.76) و کلسترول ((r=0.74، مایع فولیکولی با سرم خون وجود داشت. نتایج نشان داد که تغییرات بیوشیمیایی مایع فولیکولی تحت تاثیر ترکیبات بیوشیمیایی سرم خون می باشد. ارتباط مستقیمی بین غلظت هورمون های استروییدی، IGF-1، گلوکز، اوره، کلسترول و تری گلیسیرید مایع فولیکولی با رشد فولیکول ها وجود داشت. به طور کلی شناسایی ترکیبات بیوشیمیایی ضروری برای رشد و بلوغ فولیکول، زمینه ای را فرآهم می کند تا شرایط لازم برای بهبود کیفیت اووسیت در حال رشد و در نهایت تولیدمثل بهینه فراهم شود.

به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف کنجاله پنبه دانه بر ترکیبات شیر و فراسنجه های خونی میش های زل، آزمایشی با استفاده از هیجده راس میش که حداقل یک بار زایش کرده و دارای متوسط وزن 0.5±39 کیلوگرم بودند، انجام شد. این میش ها به سه گروه شش راسی شامل یک گروه شاهد و دو گروه آزمایشی تقسیم شدند. در جیره گروه شاهد از 13 درصد کنجاله سویا، در گروه اول 5 درصد کنجاله سویا و 15 درصد کنجاله پنبه دانه و در گروه دوم از 25 درصد کنجاله پنبه دانه به عنوان منبع پروتئینی استفاده شد. نمونه گیری شیر به طور هفتگی تا هفت هفته متوالی انجام و مورد آزمایش قرار گرفت. برای اندازه گیری فراسنجه های خونی، در پایان هر ماه و به مدت دو ماه از میش ها خون گیری شد. نتایج نشان داد که از نظر ترکیبات شیر بین گروه های تیماری شاهد و آزمایشی، اختلاف معنی داری وجود نداشت. تفاوت بین مقدار شیر تولیدی میش و وزن بره ها معنی دار نبود. شیر تولیدی میش و وزن بره در گروه شاهد و گروه های آزمایش به ترتیب 0.05±839، 0.04±773 و 0.05±895 گرم در روز و 10.5، 10.36 و 11.08 کیلوگرم بود. همچنین نتایج نشان داد که از نظر فراسنجه های خونی شامل شکنندگی گلبول قرمز، تعداد گلبول های سفید و قرمز خون، درصد هماتوکریت، حجم متوسط گلبولی، غلظت متوسط هموگلوبین در گلبول قرمز و غلظت متوسط هموگلوبین گلبول های قرمز خون ارزیابی شده، به جز در مورد غلظت متوسط هموگلوبین گلبول های قرمز خون، تفاوت معنی داری بین ماههای آزمایش وجود نداشت. با توجه به این که استفاده از جیره های حاوی 15 و 25 درصد کنجاله پنبه دانه حاوی 830 قسمت در میلیون گوسیپول آزاد) برای تغذیه میش های زل در دوره شیردهی تاثیر منفی بر تولید و ترکیب شیر و وزن بره های آزمایشی نداشت، بنابراین پیشنهاد می شود که از کنجاله پنبه دانه تا 25 درصد برای تغذیه میش­های زل در دوره شیردهی، بدون هیچ تاثیر منفی بر تولید و ترکیب شیر، می توان استفاده نمود.