توسعه آبزی پروری (علوم زیستی)
سال:1396 | دوره:11 | شماره:3 |تعداد مقالات:10

در این پژوهش تغییرات ترکیب اسیدهای چرب در طول نمو جنینی و لاروی ماهی کپور سر گنده Hypophthalmichthys nobilis مورد بررسی قرار گرفت. نمونه برداری از مراحل تخم لقاح یافته، تخم چشم زده، لارو کیسه زرده دار، لارو کیسه زرده جذب کرده و قبل از ورود به استخر انجام شد. شناسایی اسیدهای چرب به وسیله دستگاه کروماتوگراف گازی انجام گرفت. نتایج نشان دادند که اسیدهای چرب اشباع (SFA) در طول دوره جنینی کاهش معنی داری یافت (P<0.05). اسیدهای چرب غیراشباع با یک پیوند دوگانه (MUFA) در طول دوره جنینی و لاروی کاهش معنی داری نیافتند. نتایج نشان داد که اسیدهای چرب امگا 3 و DHA در طول دوره جنینی ولا روی روند افزایشی و کاهشی را به ترتیب نشان دادند (P<0.05). در کل نقش انرژی زایی اسیدهای چرب اشباع در دوره جنینی و نقش ساختاری اسیدهای چرب غیراشباع با یک پیوند دوگانه و اسیدهای چرب غیراشباع با چند پیوند دوگانه در دوران جنینی و لاروی نشان داده شد.

کشور ما یکی از تولید کنندگان بزرگ نفت خام بوده و دارای صنایع بزرگ و گسترده ای در زمینه های نفت و پتروشیمی می باشد و در آینده گسترش قابل ملاحظه ای در این صنایع پیش بینی می گردد، در نتیجه امکان آلوده شدن منابع آبی کشور به مواد نفتی به طرق مختلف وجود دارد. این مطالعه باهدف بررسی اثر فوتوکاتالیستی نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم جهت تجزیه و کاهش اثر سمیت فاز محلول نفت خام انجام گرفت. بچه ماهیان با میانگین وزنی 58.89 گرم در 7 تیمار تحت تاثیر نفت خام و نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم در شرایط تاریکی و فرابنفش قرار داده شدند. در پایان آزمایش، بافت آبشش به منظور مطالعات آسیب شناسی بافتی مورد ارزیابی قرار گرفت. انواع آسیب های بافتی شامل هایپرتروفی، هایپرپلاژی رشته و تیغه ثانویه، چماقی شدن رأس رشته های ثانویه، فیوژن، آنیوریسم و کوتاه شدن رشته های ثانویه در بافت آبشش ماهیان مورد مطالعه مشاهده شد. از نظر کمی، به ترتیب بیش ترین و کم ترین آسیب در بافت آبشش ماهیان تیمار شده با فاز محلول نفت خام آماده شده در تاریکی و گروه شاهد مشاهده شد. نتایج نشان داد که اگر چه هر سه ترکیب فاز محلول نفت خام، سوسپانسیون نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم و ترکیب فاز محلول نفت خام و سوسپانسیون نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم در آب منجر به افزایش آسیب بافتی در آبشش کپور معمولی نوجوان می شود، اما در مقادیر برابر، آسیب متاثر از فاز محلول نفت خام آماده شده در تاریکی به مراتب بیش تر بود (P>0.05). بر اساس نتایج به دست آمده استفاده از این پژوهش می توان عنوان کرد که فرآیند فتوکاتالیستی نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم و اثر تقویتی پرتوی فرابنفش تا حدودی منجر به کاهش اثرات نامطلوب فاز محلول نفت خام شده است.

در مطالعه ی حاضر، اثرات ضد باکتریایی اجزای مختلف (گنادها، پوسته، خارها و بخش دهانی) توتیای دریایی Echinometra mathaei حاضر در خلیج فارس مورد بررسی قرار گرفته است. بدلیل ویژگی های بیماری زایی و میزان شیوع که باکتری های گرم منفی مانند Escherichia coli و Pseudomonas aeruginosa و باکتری های گرم مثبت نظیر Staphylococcus aureus و Basillus subtilis دارند، از این میکروارگانیسم ها جهت سنجش تاثیرات باکتری کشی این عصاره ها، استفاده شده است. توتیای دریایی از سواحل خلیج فارس جمع آوری و پس از کالبدشکافی، از اندام های مختلف آن ها توسط سه حلال سدیم بافرفسفات، اتانول و استونیتریل عصاره گیری به عمل آمد. فعالیت ضدباکتریایی عصاره ها، با استفاده از روش انتشار چاهکی، در دو غلظت 1500 mg/well و 600، مورد ارزیابی قرار گرفت. فعالیت ضدباکتریایی در عصاره های پوسته و گناد مشاهده شد. عصاره ی بخش دهانی و خار در همه ی تست ها فاقد فعالیت ضد باکتریایی بود. این ارزیابی ها نشان داد که عصاره های استونیتریلی و اتانولی گناد دارای فعالیت باکتری کشی در مقابل سویه E. coli می باشند. در مورد سویه B. subtilis، عصاره های اتانولی، استونیتریلی و بافرفسفاتی گناد و همچنین عصاره های اتانولی و استونیتریلی پوسته فعالیت ضد باکتریایی نشان دادند. همچنین عصاره های استونیتریلی و اتانولی گناد فعالیت باکتری کشی در مقابل سویه P. aeruginosa داشتند. در مورد سویه S. aureus نیز عصاره های استونیتریلی و اتانولی گناد فعالیت ضد باکتریایی نشان دادند. با توجه به نتایج، پیشنهاد می گردد که بخش پوسته و گناد توتیای دریایی جهت استخراج و تخلیص ترکیبات تاثیر بیش تری دارد.

در این بررسی مطالعه کف زیان دریاچه سد مخزنی ارس باران در استان آذربایجان شرقی با اهداف آبزی پروری انجام گرفت. نمونه برداری از دریاچه در سال 1389 از 4 ایستگاه و با سه تکرار انجام پذیرفت. در طی این مطالعه کلا 3 خانواده از بی مهرگان کفزی شامل کرم های خونی (Chironomidae)، کرم های کم تار Lumbriculidae وTubificidae  شناسایی شد. فراوانی آنها به ترتیب 74، 3 و 27 عدد در مترمربع و زی توده این موجودات به ترتیب 0.24، 0.02 و 0.11 گرم در متر مربع بود. تفاوت معنی داری بین زی توده ماکروبنتوزها در ایستگاه های مختلف مشاهده نشد (P<0.05). توان تولید طبیعی دریاچه برای ماهیان کفزی خوار حدود 0.2 تا 1.7 کیلوگرم در هکتار برآورد گردید. میزان تولید دریاچه در زمان های مختلف برای سطح 180 هکتاری دریاچه 133±20.9 کیلوگرم خواهد بود.

این بررسی با هدف ارزیابی اثرات داروهای ضدعفونی کننده متیلن بلو و کلرامین T بر فلور باکتریایی و قارچی بچه ماهیان کپور کوی انجام شد. تیمارهای مورد بررسی در طرح کاملا تصادفی طراحی گردید. تعداد 210 عدد بچه ماهی کپور کوی با وزن متوسط 1.5 گرم و طول کل 4.5 سانتی متر در 21 تشتک 20 لیتری به طور یکسان توزیع گردید. تیمارهای مورد بررسی شامل گروه شاهد (بدون ماده ضدعفونی)، تیمارهای ضدعفونی با ماده شیمیایی متیلن بلو با غلظتهای 2، 3 و  ppm 4و تیمارهای کلرامین T با غلظتهای 10، 15 و  ppm 20هر یک با 3 تکرار بودند. عملیات ضدعفونی به صورت حمامدهی برای مدت 30 دقیقه در طی 3 روز متوالی انجام شد. در پایان روز سوم کشت میکروبی و قارچی نمونه های پوست و آبشش به روش کشت سطحی صورت گرفت. نتایج ارزیابی آماری فلور باکتریایی پوست و آبشش نشان داد کلرامین 20ppm T و متیلن بلو  ppm 4تاثیر معنی دار آماری کاهشی بر فلور باکتریایی و قارچی اندام های مورد بررسی در مقایسه با تیمار شاهد داشته اند به طوری که در کاهش فلور باکتریایی و قارچی آبشش ها و پوست مواد و مقادیر یاد شده موثرتر از سایر تیمارهای مورد بررسی بوده اند (P<0.05).

پرورش توام جلبک قرمز Gracilaria corticata و میگوی Litopenaeus vannamei، در سیستم بدون تعویض آب در یک دوره 45 روزه مورد بررسی قرار گرفت. دمای آب،pH و شوری هر سه روز یک بار اندازه گیری شدند. در پایان دوره پرورش، جلبک های موجود در هر تانک به طور جداگانه وزن و میزان پروتئین، چربی، کربوهیدرات، خاکستر، درصد آگار و قدرت ژل در هر تیمار اندازه گیری شد. بیشترین نرخ رشد ویژه جلبک (%1.23±0.07) در تیمار S1A1 اما بیشترین درصد آگار (%17±0.2) و بیشترین میزان آگار تولیدی (11.21±0.25 gm-2)در تیمار S1A2 مشاهده شد. بیشترین قدرت ژل (680.7gcm-2) مربوط به جلبک وحشی بود. میزان پروتئین، خاکستر، چربی و کربوهیدرات به ترتیب بین 19.54-21.31، 33.98-35.41، 1.94-2 و %41.95-43.61 بود. بر این اساس این جلبک می تواند به عنوان یک منبع غنی از مواد مغذی شناخته شود.

این تحقیق با هدف تعیین اثر فعالیت پرورش ماهی قزل آلای رنگین کمان بر توزیع و ساختار جمعیت زئوپلانکتونی منطقه عباس آباد در حوضه جنوبی دریای خزر طراحی گردید. بدین منظور نمونه های آب، رسوب و زئوپلانکتون از فواصل 5، 50، 100 و 1000 متری از قفس های پرورش ماهی طی 4 دوره شامل دی ماه 1393 (قبل از پرورش)، اسفند و اردیبهشت ماه (دوره پرورش) و مردادماه 1394 (بعد از دوره پرورش) جمع آوری شدند. در این بررسی، در مجموع 10 گروه از زئوپلانکتون ها شامل 1 گونه متعلق به راسته ی Copepoda، 1 گونه از Cirripedia، 1 گونه از Cladocera، 1 گونه از Rotifera، 1 گونه از Ciliata، 1 گونه از Foraminifera، 1 گونه از Aciculata، 1 گونه ازSedentaria  و 2 گروه از لارو Lamellibranchiata و Medus شناسایی گردید. گونه ی Acartia tonsa از راسته کوپه پودا با بیش ترین درصد فراوانی (%76.19) جمعیت غالب را تشکیل داد. نتایج نشان داد که عوامل فیزیکوشیمیایی و نیز فراوانی زئوپلانکتون ها طی دوره های مختلف نمونه برداری دارای اختلاف معنی دار بودند (P<0.05)، در حالی که اثر فاصله از مرکز قفس معنی دار نبود (P>0.05). نتایج حاصل از تعیین اثر عوامل محیطی با استفاده از آزمون CCA روی فراوانی گونه های زئوپلانکتونی نشان داد که این عوامل تاثیر کمی داشتند و همبستگی منفی بیش تر گونه های زئوپلانکتونی با ترکیبات نیتروژنی به خصوص نیترات وجود داشت، به طوری که کم ترین فراوانی جمعیت زئوپلانکتونی در اسفندماه همراه با بیش ترین میزان نیتروژن کل به دست آمد. به نظر می رسد فعالیت پرورش ماهی قزل آلای رنگین کمان در قفس در منطقه عباس آباد، به دلیل حرکات و جریانات آبی بر بعضی عوامل کیفی آب و غلظت مواد مغذی تاثیر نسبتا جزئی داشته اما اثر قابل ملاحظه ای روی جوامع زئوپلانکتونی محیط اطراف قفس نداشت به طوری که، تغییرات مشاهده شده در ساختار زئوپلانکتونی بیش تر با تغییرات فصلی مرتبط بود.

نظام ترویج به عنوان اولین ابزار انتقال فناوری های نوین و انتشار اطلاعات در بخش کشاورزی نقش مهمی را در فرآیند توسعه، ایفا می نماید. یکی از برنامه های اصلی ترویج، اجرای کلاس های آموزشی، جهت افزایش آگاهی، دانش و مهارت و کارایی بهره برداران است. هدف این پژوهش بررسی نقش آموزش های ترویجی بر پذیرش کشت توأم برنج و ماهی در استان گیلان می باشد. این تحقیق از نوع پیمایشی و جامعه آماری آن دو گروه از شالی کاران استان گیلان هستند. گروه اول کشاورزان شالی کاری که به کشت شالی می پردازند و گروه دوم که علاوه بر کشت شالی در مزارع خود ماهی نیز پرورش می دهند. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران، برای گروه اول 100 نفر و برای گروه دوم 135 نفر مشخص گردید. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه استفاده شد. برای سنجش اعتبار پرسشنامه از آزمون کرونباخ استفاده و مقدار 0.86 به دست آمد. نتایج تحقیق نشان می دهد که بین ویژگی های فردی (سن، تعداد خانوار، سابقه کار و مالکیت زمین زراعی)، با پذیرش کشت توأم برنج و ماهی رابطه معنی داری وجود ندارد. ولی بین میزان سطح تحصیلات، شرکت در دوره های آموزشی-ترویجی، تمایل به کشت توام و دانش آبزی پروری با پذیرش کشت توأم رابطه معنی داری وجود دارد.

در این تحقیق تاثیر تراکم های مختلف پرورش بر برخی فراسنجه های خونی و رشد ماهی قزل آلای رنگین کمان جوان مورد بررسی قرار گرفت. ماهیان قزل آلای رنگین کمان 30 گرمی در حوضچه های فایبرگلاس در سه تراکم (تراکم کم: 14، تراکم معمول: 22، و تراکم بالا: 29 عدد در مترمربع) در دو مرحله 30 روزه پرورش داده شدند. در روز سی ام آزمایش، ماهیان تراکم پایین در تراکم بالا و بالعکس پرورش یافتند. درصد افزایش وزن بدن، نرخ رشد ویژه، وزن نهایی و ضریب تبدیل غذایی در 30 روز اول آزمایش بین ماهیان تیمارهای مختلف اختلاف معنی دار داشت (P<0.05). بعد از تعویض تراکم نیز شاخص های افزایش وزن بدن، درصد افزایش وزن بدن و ضریب تبدیل غذایی در تیمار تراکم بالا به طور معنی داری کم تر از دو تیمار دیگر بود (P<0.05). نتایج حاصل از فراسنجه های خونی نشان داد که تعداد گلبول های سفید در تراکم بالا به طور معنی داری کاهش یافت. مقادیر گلبول های قرمز، هموگلوبین، هماتوکریت، حجم متوسط سلولی (MCV)، هموگلوبین متوسط سلولی (MCH) و غلظت متوسط هموگلوبین سلولی(MCHC)  بین تیمارهای مختلف فاقد اختلاف معنی دار بود. با تغییر تراکم بعد از روز سی ام هیچ اختلاف معنی داری در مقادیر گلبول های سفید، هماتوکریت، MCV، MCH و MCHC بین تیمارهای مختلف مشاهده نشد. ولی مقادیر گلبول های قرمز و هموگلوبین دارای اختلاف معنی دار بین تیمارهای مختلف بود. در نتیجه گیری کلی می توان بیان نمود که کاهش رشد ناشی از تراکم بالا را می توان با قرار دادن مجدد ماهیان در تراکم های پائین جبران نمود.

هدف از این مطالعه بررسی تاثیر پساب تصفیه شده کشتارگاه طیور بر کیفیت آب، عملکرد رشد و ترکیبات بیوشیمیایی بدن بود. ماهی کپور با میانگین وزنی 5.59±0.09 گرم در 3 تیمار آزمایشی و هر یک با 3 تکرار بمدت 30 روز مورد آزمایش قرار گرفتند. تیمارهای آزمایشی شامل: تیمار 1 (100 درصد آب شهری کلرزدایی شده)، تیمار 2 (70 درصد آب تصفیه شده پساب کشتارگاه+ 30 درصد آب شهری کلرزدایی شده) و تیمار 3 (100درصد آب تصفیه شده پساب کشتارگاه). نتایج نشان داد که تفاوت معنی دار در زمان های مختلف در میزان اکسیژن محلول، دما و پی اچ وجود نداشت (P>0.05). همچنین بیش ترین میزان آمونیوم و نیترات در تیمار 2 بترتیب 0.222 و 4.160 میلی گرم بر لیتر بدست آمد. میزان وزن ماهی بین تیمارهای آزمایشی تفاوت معنی داری نداشت (P>0.05). بررسی ضریب تبدیل غذایی در پایان دوره آزمایش نشان داد که فقط اختلاف معنی دار بین تیمار 2 (1.58±0.15) با دیگر تیمارهای آزمایشی وجود دارد (P<0.05). نتایج آنالیز تقریبی لاشه نشان داد که اختلاف معنی داری در میزان پروتئین، رطوبت و خاکستر بین تیمارها وجود دارد (P<0.05) در حالی که درصد چربی بین تیمارهای مختلف تفاوت معنی داری نداشت (P>0.05). نتایج بدست آمده نشان داد که پساب کشتارگاه طیور قابلیت استفاده برای پرورش ماهی کپور را دارد و بدین منظور بهتر است از مخلوط پساب و آب تازه استفاده نمود.