باستان شناسان این دست ساخته ها را حاصل هنر بوم یمنطقه می دانند که در فرآیندی طولانی و با در آمیختن تجربه محلی با هنر فرهنگ های همجوار ) ایلام, آشور، بابل، هیتی، اورارتو ( و هنر اقوام مهاجری چون، کاسیان، گوتیان، لولوبیان، موریان و سکاها شکل گرفته است. اما این سرسنجاق ها چه ویژگی از نظر نقوش و کاربرد داشته اند و آیا رابطه ای بین نقوش وکاربرد آن ها وجود داشته است. نتایج نشان می دهد که سرسنجا قهای بررسی شده همگی از جنس مفرغ می باشند که بر اساس نوع فرم و کاربرد, حدود دو دسته طبقه بندی شده اند. از لحاظ نوع فرم، سنجاق های دیسکی به دو صورت مدور و مربع وجود دارند و از لحاظ کاربرد, جنبه اعتقادی-مذهبی و همچنین جنبه آرایشی داشته اند, لذا این نوشتار تلاش دارد با نگاهی به زیورهای مکشوفه از لرستان به بررسی همبستگی و ارتباط, تفکیک و دسته بندی آن ها بر پایه نوع نقوش به کار رفته روی سر سنجاق ها بپردازد. گستره تاریخی آثار موزه ای مورد بررسی شده، دوران برنز و آهن در ایران )هزاره سوم تا هزاره نخست پیش از میلاد( را در بر می گیرد. پژوهش صورت گرفته توصیفی و اطلاعات مورد نظر به شیوه کتابخانه ای, اسنادی و مطالعات میدانی از موزه حاوی این گونه آثار تهیه شده است.