زمینه و هدف: مقاومت به آنتی بیوتیک های کینولون به عنوان یکی از عوامل درمانی اشریشیاکلی های عامل ادراری در جهان در حال افزایش است. بنابراین این مطالعه با هدف بررسی مقاومت به کینولون ها در ایزوله های بالینی اشریشیاکلی جدا شده از عفونت ادراری افراد بستری در بیمارستان های شهر تهران در سال 1396 انجام شد. روش ها: در این مطالعه تعداد 150 نمونه اشریشیاکلی از ادرار بیماران مبتلا به عفونت ادراری و بستری در بیمارستان های شهر تهران جمع-آوری شد. بررسی مقاومت به آنتی بیوتیک های کینولون با روش دیسک دیفیوژن انجام گردید. پس از تخلیص ژنوم ایزوله ها با روش فنل-کلروفرم، تکثیر ژنهای qnrA، gnrB و qnrS با روش واکنش زنجیره ای پلیمرازی انجام شد. نتایج: مقاومت ایزوله ها به آنتی بیوتیک های نالیدیکسیک اسید، سیپروفلوکساسین، نورفلوکساسین و لووفلوکساسین به ترتیب 76%، 48%، 30% و 18% بود. نتایج تکثیر ژن های qnrنشان داد که 40% از ایزوله ها حداقل یکی از ژنهای qnrA، gnrB ویا qnrS را حمل می کنند. از بین 60 ایزوله دارای ژن qnr، 73/3% دارای ژن qnrS، 23/3% دارای ژن qnrB و 3/4% دارای ژن qnrA بودند. آنالیز آماری نشان داد که بین حضور همزمان ژن های qnrB و qnrS و مقاومت همزمان به نالیدیکسیک اسید و سیپروفلوکساسین ارتباط معنی داری وجود دارد. نتیجه گیری: مقاومت قابل توجهی به آنتی بیوتیک های کینولون دار در بین ایزوله های اشریشیاکلی عامل عفونت ادراری در بین بیماران بستری در بیمارستان های شهر تهران وجود داشت که این مقاومت با شیوع نسبتا زیادی از ژن های مقاوم همراه بود. پیشنهاد می گردد مطالعات بعدی در رابطه با منشاء عفونت این نمونه ها انجام گردد.