مقدمه: استفاده از روش های نوین آموزشی در تربیت بهورزان، آنان را برای ایفای نقش خود توانمند می کند. هدف مطالعه حاضر مقایسه اثربخشی الگوی تدریس اعضای تیم با روش های رایج بر میزان آگاهی جامعه تحت پوشش بهورزان درباره دیابت است. روش کار: این مطالعه نیمه تجربی روی 24 بهورز و 192 نفر از جمعیت تحت پوشش آنان انجام شد. نمونه های پژوهش به روش تصادفی ساده در دو گروه آزمون و کنترل قرار گرفتند. آموزش محتوای دیابت در جمعیت تحت پوشش برای گروه آزمون به روش الگوی تدریس اعضای تیم و برای گروه کنترل به روش رایج ارایه شد. برای جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه پژوهش گرساخته بررسی میزان آگاهی از روش الگوی تدریس اعضای تیم و نیز دیابت به صورت مجزا در دو جامعه آماری طرح استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS (نسخه 20) و آزمون های آماری پارامتری تی مستقل، تی زوجی و تحلیل واریانس با مقادیر تکراری تحلیل شد. یافته ها: بین میانگین نمره آگاهی بهورزان گروه کنترل و آزمون نسبت به الگوی تدریس اعضای تیم پس از مداخله آموزشی تفاوت معنی داری وجود داشت (001/0>P)، به طوری که، میانگین نمره آگاهی بهورزان گروه آزمون (44/1±, 08/12) نسبت به گروه کنترل (166/0±, 577/0) افزایش داشت. همچنین، میانگین نمره آگاهی جامعه تحت پوشش گروه های کنترل و آزمون در زمینه دیابت بعد از مداخله آموزشی (30/1±, 23/13 به نسبت 89/1±, 37/10) و مرحله پیگیری (49/1±, 42/12 به نسبت 79/1±, 96/9) تفاوت معنی داری وجود داشت (001/0>P). نتیجه گیری: الگوی تدریس اعضای تیم باعث افزایش بیشتر آگاهی جامعه تحت پوشش بهورزان درباره دیابت نسبت به روش تدریس رایج شده است.