آموزش پرستاری
سال:1402 | دوره:12 | شماره:3 |تعداد مقالات:10

مقدمه: در سال های اخیر تغییراتی در نگرش دختران به ازدواج به وجود آمده و تمایل آنان برای ازدواج را تحت تاثیر قرار داده است. تحقیق حاضر با هدف مقایسه نگرش به ازدواج دانشجویان دختر دانشگاه شاهد قبل و بعد از برگزاری درس دانش خانواده در نیم سال اول 1400-1399 انجام شد. روش کار: روش پژوهش توصیفی-تحلیلی از نوع مقایسه قبل و بعد بود. پژوهش بر روی 159 نفر از دانشجویان دختر مقطع لیسانس دانشگاه شاهد در شهر تهران انجام شد. نمونه گیری به صورت در دسترس انجام شد و نمونه ها، دانشجویانی بودند که در نیم سال دوم 1400-1399، درس دو واحدی جمعیت و دانش خانواده را اخذ کرده بودند. گردآوری داده ها با استفاده از مقیاس نگرش به ازدواج (MAS) با چهار زیر مقیاس دیدگاه های خوش بینانه، بدبینانه، واقع گرایانه و ایده آل گرایانه بود. پرسشنامه یک بار قبل از شروع درس و بار دوم سه ماه بعد بعد از اتمام 14 جلسه تدریس درس جمعیت و دانش خانواده) توسط دانشجویان تکمیل شد. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار Spss نسخه 21 انجام شد. یافته ها: میانگین سنی افراد مورد مطالعه 88/3 ±, 19/21 سال بود. تفاوت نگرش کلی به ازدواج قبل 48/9 ±, 87/77 و بعد 25/9 ±, 57/83 معنی دار بود (001/0>p). زیر مقیاس های نگرش به ازدواج شامل نگرش خوش بینانه، ایده آل گرایانه و واقع گرایانه به ازدواج، قبل و بعد، تفاوت معنی دار داشت (001/0>p)، اما نگرش بدبینانه تفاوت معنی دار (615/0=p) نداشت. نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق، درس جمعیت و دانش خانواده، نگرش کلی به ازدواج را بهبود بخشیده، لذا با توجه به کاهش نرخ ازدواج در سالهای اخیر، بهتر است، این درس در سال اول تحصیل ارایه شود تا انگیزه ازدواج زودتر در دانشجویان ایجاد شود.

مقدمه: آموزش علوم پزشکی بخشی از نظام آموزش عالی می باشد که کیفیت زندگی و سلامت جامعه را تحت شعاع قرار می دهد. کیفیت برنامه های آموزشی پرستاری کودکان در نظام سلامت از اهمیت زیادی برخوردار است، لذا هدف این مطالعه مقایسه تطبیقی برنامه درسی کارشناسی ارشد پرستاری کودکان ایران با دانشگاه دوبلین ایرلند می باشد. روش کار: این مطالعه توصیفی تطبیقی در سال 1400 انجام شد. داده ها با استفاده از الگوی Bereday در چهار مرحله توصیف، تفسیر، همجواری و مقایسه تجزیه و تحلیل شد. برنامه آموزش کارشناسی ارشد پرستاری کودکان دانشگاه دوبلین ایرلند و ایران از نظر چگونگی پذیرش، فلسفه، رسالت، جایگاه های شغلی دانش آموختگان، محتوای درسی و ارزشیابی، تحلیل و نقاط ضعف و قوت ارزیابی شدند. یافته ها: برنامه درسی کارشناسی ارشد پرستاری کودکان ایران با دوبلین ایرلند با وجود شباهت هایی که در فلسفه و رسالت دارد دو تفاوت مهم دارد. در ایرلند پرستاری کودکان شامل سه گرایش پرستاری مراقبت ویژه، اورژانس و قلب است، در حالی که در ایران پرستاری کودکان، گرایشی ندارد، همچنین در ایرلند علاوه بر آزمون، انجام مصاحبه و بررسی سنوات و سوابق کاری از اهمیت ویژه ایی برخوردار است، در حالی که در ایران تنها بر آزمون تاکید می شود. نتیجه گیری: در برنامه درسی پرستاری کودکان ایران، سابقه کاری داوطلبان، مصاحبه گزینشی و گرایش های تخصصی کودکان مورد توجه قرار نگرفته، با توجه به اهمیت وجود کودکان سالم و مراقبت پرستاری و بالینی در کودکان بیمار، پیشنهاد می شود مسیولان و برنامه ریزان درسی پرستاری کودکان در این رشته گرایش های تخصصی در نظر گرفته و در شیوه پذیرش این رشته تجدید نظر نمایند.

مقدمه: بیماران مزمن به علت ماهیت بیماری شان، در ارتباط نزدیک با کادر درمان بخصوص پرستاران هستند و لزوم برقراری ارتباط صحیح درمانی برای آنها بیش از پیش مطرح می گردد، بنابراین مطالعه حاضر با هدف تببین موانع و تسهیل کننده های ارتباط پرستاران با بیماران مزمن انجام گرفت. روش کار: این پژوهش از نوع کیفی بود و در آن 12 نفر از پرستاران شاغل در بخش های بستری وابسته به دانشگاه علوم پزشکی همدان و 8 نفر از بیماران مزمن بستری در بخش در سال 1401 بر اساس نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب شدند و با استفاده از مصاحبه های عمیق نیمه ساختار یافته مورد مصاحبه قرار گرفتند. همه مصاحبه ها ضبط و سپس دست نویس گردید و با استفاده از روش مقایسه ای مداوم و به روش تحلیل محتوای کیفی از نوع قراردادی، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: به دنبال تحلیل داده ها 3 درون مایه اصلی استخراج گردید. درونمایه های اصلی شامل: عوامل سازمانی (سه درون مایه فرعی: حمایت مدیران و برنامه ریزی، تکریم مافوق از پرستاران، برگزاری کارگاه آموزشی، عوامل محیطی-فرهنگی (دو درون مایه فرعی: شرایط نامناسب کاری، عدم اعتماد بیمار و همراهان او به پرستار) و عوامل فردی (دو درون مایه فرعی: عدم همکاری و تعامل، بستری طولانی مدت) بودند. نتیجه گیری: نتایج پژوهش مهمترین عوامل تاثیرگذار در ارتباط پرستار با بیمار را بر اساس تجارب پرستاران و بیماران از طریق شناسایی درون مایه های اصلی و فرعی شناسایی کرد. بنابراین، انجام مداخلات مدیریتی و سازمانی دقیق و مهیا نمودن شرایط لازم جهت بهبود روند ارتباط درمانی توصیه می شود.

مقدمه: تفکر انتقادی یک فعالیت مثبت است که در واقع ارزیابی انتقادی از وضعیت و شرایط، فرآیندی ضروری و مثبت برای رشد و تکامل در داخل هر جامعه و سازمان می باشد. این تفکر در جامعه پرستاری به دلیل ماهیت شغلی آنان مهم بوده که سنجش و ارزیابی آن را با اهمیت می کند. این پژوهش با هدف ساخت و هنجار یابی پرسشنامه سنجش تفکر انتقادی در دانشجویان تحصیلات تکمیلی پرستاری انجام گرفت. روش کار: این یک پژوهش روش شناختی است از سال 1398 تا 1400 به طول انجامید. 200 مشارکت کننده شامل دانشجویان مقطع ارشد و دکتری پرستاری در دانشگاه های علوم پزشکی گرگان و شیراز بود. پس از ساخت گویه های پرسش نامه براساس تحلیل محتوا کیفی، روایی صوری و محتوایی ابزار تعیین شد. روایی سازه ای ابزار با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ و ثبات ابزار به روش آزمون-بازآزمون بررسی شد. آنالیز یافته ها با استفاده نرم افزار 18 SPSS صورت گرفت. یافته ها: میانگین و انحراف معیار سنی دانشجویان 6±, 35 سال بود. 5/55 درصد دانشجویان را بانوان تشکیل دادند. نتایج تحلیل عاملی اکتشافی کفایت نمونه ها را برای تجزیه و تحلیل داده ها با امتیاز 917/0 بر اساس آزمون KMO نشان داد و منجر به توسعه سه فاکتور شد که شامل: دانشی با 12 گویه، نگرشی با 12 گویه و مهارتی با 12 گویه بودند. پایایی همسانی درونی به روش آلفای کرونباخ برای کل پرسش نامه (952/0 = α, ) سنجیده شد. میانگین و انحراف معیار نمره کل تفکر انتقادی در دانشجویان تحصیلات تکمیلی پرستاری برابر با 26/24±, 95/95 بود. نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان می دهد، که پرسشنامه 36 گویه ای مهارت سنجش تفکر انتقادی از روایی و پایایی مناسبی برخوردار است و می تواند برای سنجش مهارت تفکر انتقادی دانشجویان پرستاری مورد استفاده قرار گیرد.

مقدمه: مراقبت دارویی جزو عملکردهای مهم و ارزشمند حرفه پرستاری است. کسب مهارت در این زمینه از اهداف آموزش بالینی طی مدت تحصیل می باشد. این مطالعه با هدف تعیین سطح توان و تمایل مدیریت دارویی و عوامل مرتبط در دانشجویان پرستاری در سال 1401 در دانشگاه علوم پزشکی آزاد قم صورت گرفت. روش کار: این پژوهش یک مطالعه توصیفی تحلیلی است که در دانشگاه علوم پزشکی آزاد قم در سال1401صورت گرفت. انتخاب نمونه ها با روش سرشماری انجام گرفت و 127 دانشجوی پرستاری سال دوم تا چهارم با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته با هدف سنجش توان و تمایل ایشان در خصوص مدیریت دارویی و عوامل مرتبط با آن مورد بررسی قرار گرفتند. تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و تحلیلی (آنالیز واریانس یکطرفه و تی مستقل) و با کمک نرم افزار SPSS نسخه 24 انجام گرفت. یافته ها: میانگین نمرات توان دانشجویان در حد متوسط بود و بیشترین مقدار برای سال چهارمی ها (64/0±, 4/3) و کمترین مقدار برای سال سومی ها (82/0±,97/2) برآورد گردید؛ در این راستا تفاوت معنادار آماری بین توان و سال تحصیلی وجود داشت (05/0>p)؛ همچنین یافته ها نشان داد که میانگین نمرات تمایل دانشجویان در حد خوب بود و تفاوت آماری معناداری در میزان آن بر حسب سال وجود نداشت (05/0p). نتیجه گیری: میانگین توان نسبت به تمایل دانشجویان برای هر یک از سال های مورد بررسی پایین تر محاسبه گردید. از آنجایی که کسب مهارت های لازم در زمینه مدیریت دارویی از صلاحیت های ضروری حرفه پرستاری به شمار می رود، بنابراین تقویت جنبه های مثبت و اصلاح نقایص دانشجویان بایستی بیشتر مورد توجه مربیان بالینی قرار گیرد.

مقدمه: پذیرش اتانازی تحت تاثیر عقاید و نگرشهای تیم درمان نسبت به مساله مرگ و زندگی قرار دارد. تحقیق حاضر با هدف تعیین رابطه نگرش مذهبی و هوش عاطفی با نگرش به اتانازی در پرستاران شاغل در بخشهای مراقبت ویژه انجام گردید. روش کار: در این مطالعه همبستگی 123 نفر از پرستاران شاغل در بخش های مراقبت ویژه بیمارستانهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند؛ شرکت کردند. ابزار جمع آوری اطلاعات، فرم اطلاعات جمعیت شناختی، مقیاس نگرش به اتانازی، پرسشنامه نگرش مذهبی و مقیاس سنجش هوش عاطفی بود. تحزیه و تحلیل داده ها از طریق نرم افزار SPSS نسخه 20 در دو سطح توصیفی و استنباطی انجام شد. یافته ها: میانگین نمره کل نگرش به اتانازی 34/9±, 50/32، نگرش مذهبی 25/11±, 80/58 و هوش عاطفی 96/8±, 28/273 بود. آزمون ضریب همبستگی پیرسون، رابطه متوسط، معکوس و معناداری بین نگرش مذهبی با نگرش به اتانازی نشان داد (001/0> P و 574/0-= r). همچنین هوش عاطفی با نگرش به اتانازی رابطه ضعیف، معکوس و معناداری داشت (001/0>P و 448/0-= r). نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق، با افزایش هوش عاطفی پرستاران و نگرش مذهبی، نگرش به اتانازی کاهش یافت. این امر لزوم توجهات فردی، حرفه ای و سازمانی را به هوش عاطفی و نگرش مذهبی آشکار می سازد.

مقدمه: دوره پس از زایمان مرحله بحرانی و مهمی برای حفاظت، ارایه مراقبت با کیفیت و توسعه سلامتی مادر و نوزاد می باشد. یکی از مراقبت های دوران بعد از زایمان، کمک به مادر برای شروع شیردهی و ادامه ی آن است که پرستاران نقش مهمی را در این فرایند دارند. فراهم کردن راحتی در این دوره، سازگاری مادر با این دوران را تسهیل کرده و به روند سازگاری نیز سرعت می بخشد که در این راستا تیوری دامنه متوسط راحتی کالکابا بسیار کاربردی است. هدف از این مطالعه گزارش مورد کاربرد تیوری کالکابا جهت ارتقا شیردهی موثر مادر در دوره نفاس می باشد. روش کار: در این مطالعه گزارش مورد سال 1401، مددجو خانم 19 ساله، نخست زا، زایمان از نوع سزارین الکتیو، نوزاد پسر با وزن 3350 گرم که جهت دریافت خدمات مربوط به مادر و کودک به مرکز بهداشت مراجعه کرده است و از عدم توانایی شیر دادن به نوزاد و مشکلات جسمانی خویش شاکی است و با حالت نگرانی به طور مداوم در خصوص عدم توانایی تغذیه نوزاد با شیر مادر و رژیم غذایی خودش در این دوران سوال می کرد. این پژوهش براساس تیوری کالکابا انجام شد که در طی آن نیازهای راحتی مادر شناسایی شده و مراقبت ها در قالب فرایند پرستاری ارایه گردید. جهت بررسی کیفیت شیردهی از ابزار ارزیابی شیردهی نوزاد از پستان در قبل و بعد از ارایه مراقبت های مطابق با تیوری آسودگی استفاده شد. نتیجه گیری: نیازهای مادر مطابق با ساختار شبکه ای کالکابا در چهار حیطه جسمانی، روحی و روانی، فرهنگی و اجتماعی و محیطی شناسایی و انواع مداخلات مطابق با فرایند پرستاری اجرا گردید. نتایج حاکی از موثر بودن مداخلات مبتنی بر تیوری آسودگی در راستای رفع نیازها و در نتیجه ارتقا شیردهی موثر بود. نمره ارزیابی شیردهی نوزاد از پستان در بعد از مداخله افزایش یافت.

مقدمه: پاندمی کووید-19 تغییراتی را در فرایند آموزش دانشجویان علوم پزشکی ایجاد نمود. هدف از این مطالعه تبیین فرایند آموزش مجازی دانشجویان علوم پزشکی در بحران کرونا بود. روش کار: مطالعه کیفی حاضر با رویکرد گراندد تیوری بر روی 40 نفر از دانشجویان علوم پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام شد. جهت جمع آوری داده ها از مصاحبه های عمیق نیمه ساختارمند و گروه متمرکز استفاده شد. نمونه گیری با روش هدفمند و نظری انجام شد. تحلیل داده ها با رویکرد استراس و کوربین نسخه 2015 صورت گرفت. یافته ها: یافته ها نشان داد دانشجویان علوم پزشکی در ابتدای پاندمی کووید-19 با ناکافی بودن زیرساخت های آموزش مجازی مواجهه بودند. آنها با چالش های مدیریت ضعیف زمان و عدم مدیریت منابع و امکانات و فرصت های چون از بین رفتن چالش های فیزیکی آموزش حضوری و ماندگاری محتوای مجازی مواجه بودند. دانشجویان طی فرایند آموزش مجازی از راهکارهایی چون توسعه یادگیری مجازی خودراهبر، ارتباط مجازی موثر دانشجو استاد، مدیریت آموزش و توسعه یادگیری الکترونیک استفاده می کردند. در نهایت آموزش مجازی با پیامدهایی چون عوارض جسمی و روحی، آشنایی با شیوه های نوین آموزش مجازی، آموزش کارآ و اثربخش دروس نظری، شکاف تیوری و عمل و تغییر نوع تعاملات همراه بود. نتیجه گیری: دانشجویان علوم پزشکی در فرایند آموزش مجازی با ناکافی بودن زیرساخت های آموزشی، چالش مدیریت ضعیف زمان، عدم مدیریت منابع و امکانات مواجه بودند. آنها با بهره گیری از فرصت ها و راهکارهایی چون توسعه یادگیری الکترونیک و مدیریت آموزش تلاش می کردند تا یادگیری در آنها شکل گیرد.

مقدمه: یکی از رسالت های مهم آموزش پرستاری، سلامت عمومی دانشجویان است که با شیوع کووید 19 نظام آموزشی در تمامی سطوح با مشکلات متعددی روبرو شده است. مطالعه حاضر باهدف بررسی وضعیت سلامت عمومی دانشجویان پرستاری در آموزش مجازی حین پاندمی کرونا انجام شد. روش کار: در این مطالعه مقطعی، تعداد 220 نفر از دانشجویان پرستاری مقطع کارشناسی دانشگاه علوم پزشکی اردبیل به روش نمونه گیری تصادفی از نوع طبقه ای در زمستان سال 1400 وارد مطالعه شدند. داده ها با استفاده از پرسش نامه ای که شامل دو بخش مشخصات دموگرافیک دانشجو و پرسش نامه استاندارد سلامت عمومی گلدبرگ (GHQ-28) بود جمع آوری گردید برای تحلیل داده ها از نسخه 26 نرم افزار SPSS و آزمون های آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون، ANOVA و t-test استفاده شد. آزمون ها با درنظرگرفتن سطح اطمینان 95 درصد انجام شدند. یافته ها: میانگین نمره کل سلامت عمومی 7/11±, 1/20 به دست آمد که 77 نفر (35%) از دانشجویان مشکوک به اختلال در سلامت عمومی بودند و میانگین خرده آزمون های جسمانی01/3 ±,41/4، اضطراب 88/3 ±,28/5، عملکرد اجتماعی 36/3±, 90/6 و افسردگی 88/3 ±,55/3 به دست آمد. آزمون آماری، رابطه معنی داری بین سن و بعد جسمانی نشان داد (05/0

مقدمه: امروزه آموزش خود مراقبتی در بیماران تالاسمی ماژور می تواند رفتارهای مراقبتی را در آن ها را ارتقا دهد. این مطالعه با هدف تعیین و مقایسه ی اثربخشی دو روش آموزش از طریق تلفن همراه با آموزش چهره به چهره بر رفتارهای مراقبتی بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور بود. روش کار: مطالعه حاضر به صورت نیمه تجربی و با مشارکت 58 بیمار مبتلا به تالاسمی ماژور در مرکز کولیز بیمارستان مطهری شهرستان جهرم در سال 1399 انجام گردید. بیماران به صورت تخصیص تصادفی (به وسیله نرم افزار آماری SAS) به سه گروه (دو گروه 19 نفره و یک گروه 20 نفره) شامل گروه آموزش از طریق تلفن همراه، آموزش چهره به چهره و گروه کنترل تقسیم شدند. آموزش به گروه ها به مدت 2 ماه طول کشید. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه خود مراقبتی محقق ساخته بود که قبل از آموزش، بلافاصله و یک ماه بعد توسط بیماران تکمیل گردید. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی و نرم افزار spss نسخه 21 تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنا داری در تجزیه و تحلیل آماری (05/0>p) در نظر گرفته شد. یافته ها: قبل از مداخله، اختلاف معنی داری بین میانگین نمرات رفتارهای مراقبتی گروه های مداخله و کنترل وجود نداشت (638/0 =p)، اما بعد از مداخله و یک ماه بعد افزایش معنی داری در میانگین نمرات رفتارهای مراقبتی در گروه های مداخله مشاهده گردید (05/0>p)، اما تفاوت معنی داری در میانگین نمرات رفتارهای مراقبتی بعد از مداخله و یک ماه پس از آن در بین گروه های مداخله وجود نداشت (613/0=p). نتیجه گیری: این مطالعه بیانگر تاثیر مثبت و برابر آموزش چهره به چهره و آموزش از طریق تلفن همراه بر رفتارهای مراقبتی بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور بود. لذا پیشنهاد می شود از هر یک از روش های آموزشی مذکور و یا ترکیبی از دو روش یاد شده در آموزش به بیماران تالاسمی استفاده شود.