نانوفلاورهای هیبریدی آلی-غیرآلی با شکل فضایی شبه گُل، نانوساختارهای جدیدی هستند که از دو جزء آلی و غیرآلی تشکیل می,شوند. به طورکلی، جزء آلی نانوفلاورهای هیبریدی عموماً از پروتئین,ها، DNA، RNA، عصاره,ها و متابولیت,های گیاهی و پلیمرهای طبیعی و جزء غیرآلی از فسفات فلزات مختلف از قبیل مس، کلسیم، منگنز، آهن، روی، کبالت، کادمیم، آلومینیوم، نقره، طلا و غیره می,باشد. تاکنون 5 روش حائز توجه برای تهیه آن,ها شامل مینرالیزاسیون زیستی، سونیکاسیون سریع، روش دومرحله , ای، تنش بُرشی و روش تغلیظ , کردن معرفی شده , است. این نانوساختارها به کاربردهای نویدبخش متعددی در حیطه,هایی از قبیل تثبیت آنزیم,ها و مولکول,های زیستی، کاتالیز زیستی واکنش , های شیمیایی، زیست پالایی، حسگرهای زیستی الکتروشیمیایی، حامل,های دارو و ژن، تشخیص بیماری,های مختلف، نورگرمادرمانی و غیره دست,یافته , اند و در یک دهه اخیر تحقیقات زیادی پیرامون آن,ها انجام , گرفته است. پایگاه های اطلاعاتی شاملGoogle Scholar، Scopus، ScienceDirect و Springerبا استفاده از واژه های کلیدی نانوساختار هیبریدی، نانوفلاور، علوم زیستی و کاتالیزور زیستی برای یافتن مقالات مرتبط مورد جستجو قرار گرفت. مطالعه این نانوکریستال,های هیبریدی آلی-غیرآلی ممکن است به ایجاد راه حل های خلاقانه جدیدی در زمینه , های به کارگیری مؤثر سیستم , های آنزیمی، توسعه سریع نانوموادزیستی و صنایع بیوتکنولوژی منجرشود. مقاله مروری حاضر، انواع مختلف نانوفلاورهای هیبریدی، روش , های ساخت، ویژگی,های ساختاری و همچنین کاربردهای آن,ها در علوم زیستی مورد بررسی قرار داده,است.