علوم پیراپزشکی و توانبخشی مشهد
سال:1398 | دوره:8 | شماره:3 |تعداد مقالات:9

هدف: در سال های اخیر، ارزیابی اختلالات صوت از روش های سنتی به رویکردهای جامع تری حرکت کرده که دربرگیرنده کیفیت زندگی می باشد. شاخص معلولیت صوت-آوازخواندن (Singing Voice Handicap Index: SVHI)، یکی از پرکاربرد ترین ابزارهای خود ارزیابی در زمینه اختلالات صوت خوانندگان می باشد. هدف این پژوهش، بررسی امتیاز شاخص معلولیت صوت در خوانندگان دچار اختلال صوت به کمک نسخه فارسی شاخص معلولیت صوت-آواز خواندن می باشد. روش بررسی: این مطالعه یک مطالعه مقطعی توصیفی-تحلیلی می باشد. در این مطالعه، 115 خواننده ( 48 خواننده مبتلا به اختلال صوت و 67 خواننده سالم) به روش نمونه گیری در دسترس شناسایی شده، در مطالعه شرکت نمودند و اطلاعات دموگرافیک آن ها ثبت شد. با تکمیل نسخه فارسی SVHIP و با کمک آزمون های آمار توصیفی و تحلیلی شامل تی مستقل و ضریب همبستگی پیرسون، امتیاز کل و امتیاز هر یک از زیر مجموعه های شاخص SVHIP (حوزه عملکردی، جسمی و عاطفی)، محاسبه گردید. یافته ها: میان امتیاز کل شاخص معلولیت صوت-آواز خواندن و نیز امتیاز زیر مجموعه های آن، در دو گروه خوانندگان سالم و خوانندگان دچار اختلال صوت تفاوت معناداری وجود دارد (0/05>p). همچنین میان هریک از زیر مجموعه های شاخص SVHIP با یکدیگر در هر گروه از شرکت کنندگان، همبستگی قوی وجود دارد (0/8≥ |r|≥ 0/6). نتیجه گیری: وجود اختلال صوت در خوانندگان بر کیفیت زندگی مرتبط با صوت آن ها تاثیرگذار بوده و منجر به ایجاد احساس معلولیت صوت در آن ها شده که آسیب بر تمام حوزه های جسمی، عملکردی و عاطفی را به دنبال داشته است.

هدف: پیچ خوردگی مچ پا نقص های دو طرفه ای ایجاد می کند که خطر آسیب دیدگی اندام غیر آسیب دیده را به طور ثانویه افزایش می دهد. از این رو، هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر یک دوره تمرینات پلایومتریک (Plyometric) بر تقارن عملکردی اندام تحتانی فوتبالیست های با سابقه پیچ خوردگی جانبی مچ پا بود. روش بررسی: در این تحقیق نیمه تجربی 20 فوتبالیست مرد با سابقه پیچ خوردگی جانبی درجه یک و یا دو مچ پا به شیوه نمونه گیری هدفمند انتخاب و به مدت 6 هفته تمرینات پلایومتریک را انجام دادند. برای ارزیابی عدم تقارن عملکردی بین اندام تحتانی از آزمون های عملکردی شامل پرش چندگانه یک پا، پرش یک پا، پرش سه گام یک پا و پرش متقاطع یک پا و پرش یک پا 6 متر استفاده شد. فرمول شاخص تقارن اندام های تحتانی برای ارزیابی میزان عدم تقارن پای سالم و آسیب دیده بکار گرفته شد. از آزمون تی زوجی برای مقایسه عملکرد بین اندام های تحتانی و مقایسه میانگین درصد شاخص تقارن اندام تحتانی استفاده شد. یافته ها: تفاوت معناداری در مرحله پیش آزمون بین دو پا وجود دارد و پای سالم عملکرد بهتری نسبت به پای آسیب دیده در آزمون های پرش یک پا (0/011=p)، پرش سه گام یک پا (0/017=p)، پرش متقاطع یک پا (0/001=p)، پرش 6 متر یک پا (0/001=p) و پرش چندگانه یک پا (0/001=p) داشت. در حالی که در مرحله پس آزمون تفاوت معناداری بین اندام های تحتانی مشاهده نشد. نتایج آزمون تی زوجی نشان داد که پس از 6 هفته تمرین پلایومتریک بین میانگین درصد شاخص تقارن اندام های تحتانی در پیش آزمون و پس آزمون تفاوت معناداری در آزمون های پرش یک پا (0/024=p)، پرش سه گام یک پا (0/039=p)، پرش متقاطع یک پا (0/031=p)، پرش 6 متر یک پا (0/004=p) و پرش چندگانه یک پا (0/001=p) وجود دارد. نتیجه گیری: نتایج نشان داد آسیب و عملکرد اندام برتر باعث عدم تقارن عملکردی در دو پا می شود که تمرینات پلایومتریک می تواند این عدم تقارن عملکردی را جبران کند.

هدف: تقریباً سه چهارم زنان در معرض واژینیت کاندیدیایی هستند. از جمله عوامل بیماری زا می توان به قدرت اتصال کاندیدا به بافت میزبان از طریق عواملی مانند مولکول های چسبنده و پروتئین هایی که این اتصال را تسریع می کنند اشاره نمود. هدف از انجام مطالعه حاضر؛ بررسی فراوانی ژن های مولد بیوفیلم در سویه های کاندیدا آﻟ ﺒ ﯿ ﮑ ﻨ ﺲ جداشده از واژینوز (Vaginosis) و بررسی مقایسه ای بیان ژن als در سویه های تحت تیمار (Treatment) با نانوذره آهن در شرایط آزمایشگاهی به روش Real Time-PCR می باشد. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی-مقطعی، تعداد 100 نمونه کاندیدا که از نمونه های واژینوز زنان به دست آمده بود مورد بررسی قرار گرفت. پس از شناسایی سویه های کاندیدا آلبیکنس با استفاده از تست های بیوشیمیایی و میکروبیولوژیکی استاندارد، استخراج DNA ژنوم با استفاده از کیت شرکت سیناژن انجام گردید. به منظور ردیابی ژن های Als، Hwp1 و Hyr آزمون Multiplex-PCR انجام گردید. همچنین به منظور بررسی اثر نانوذره آهن بر بیان ژن ALS، RNA سویه های حاوی این ژن با استفاده از کیت Cinnapure استخراج گردید و پس از تبدیل به CDNA، آزمون Real-Time PCR انجام شد. یافته ها: نتایج آنالیز مولکولی نشان داد که از 60 ایزوله کاندیدا آلبیکنس 34 ایزوله (65/66%) واجد ژن hwp، 46 ایزوله (76/66 %) واجد ژن Als و 33 ایزوله (55%) واجد ژن Hyr بودند. نتایج مربوط به منحنی ذوب ژن Als در سویه های بالینی کاندیدا آلبیکنس و تیمار شده با نانو ذره آهن نشان داد که Peak اصلی برای این ژن در دمای 85/34 درجه سلسیوس رخ می دهد. نتیجه گیری: بیان ژن Als در ایزوله های تحت مطالعه تیمار شده نسبت به ایزوله های تیمار نشده پایین تر بدست آمد که نشان دهنده نقش مثبت تیمار نانوذره آهن در کاهش بیان ژنAls در ایزوله ها می باشد.

هدف: در رابطه با ماهیت اختلال نارساخوانی، عقیده بر نقص پیشرفت سلول های مغز در نواحی بینایی و شنوایی می باشد. شواهد قابل توجهی، منشأ عصب شناسی نارساخوانی را تأیید کرده اند، از جمله مداخلات نوین بر روی گروه کودکان مبتلا به نارساخوانی استفاده از رویکردهایی همچون صدادرمانی است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی صدادرمانی به روش توماتیس بر کارکردهای اجرایی دانش آموزان دارای مشکلات خواندن انجام شد. روش بررسی: این تحقیق از نوع مطالعات شبه تجربی است که برای اجرای آن ابتدا به شیوه نمونه گیری در دسترس تعداد 14 نفر از دانش آموزانی که در مراجعه به کلینیک های مشاوره و توانبخشی شهر تهران، تشخیص نارساخوانی برای آنان ثبت شده بود، در جریان پژوهش قرارگرفته و به صورت نمونه گیری در دسترس و مساوی در دو گروه آزمایش (صدادرمانی به روش Tomatis) و کنترل (فاقد مداخله) قرار گرفتند. مرحله بعد آزمون های رنگ-واژه استروپ، تقویت حافظه فعال اِن بَک (N Back)، آزمون دسته بندی کارت های ویسکانسین (Wisconsin)و آزمون برج لندن (Tower of London) بر روی آزمودنی های اجرا گذاشته شد. سپس گروه آزمایش در 30 جلسه درمانی به صورت هفته ای3 بار که حدود 2 ساعت به طول انجامید، تحت مداخله قرار گرفتند، در پایان جلسه 30ام و همچنین 1/5 ماه پس از آن، مجدداً آزمودنی ها با آزمون های مذکور مورد ارزیابی قرار گرفتند و نمرات به دست آمده به ترتیب به عنوان نمرات پس آزمون و پیگیری در نظر گرفته شد. در نهایت داده های به دست آمده با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه گیری های تکراری نوع دو با نرم افزار SPSS-22 با مرز استنتاج آماری 0/05p<، مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان دادند که صدادرمانی بر بهبود کارکردهای اجرایی (توجه انتخابی، انعطاف پذیری شناختی، استدلال انتزاعی، تغییر آمایه، عملکرد شناختی، توانایی برنامه ریزی و سازمان دهی) دانش آموزان دارای مشکلات خواندن تاثیرگذار است (0/005p<). نتیجه گیری: بر طبق یافته ها با توجه به سودمندی صدادرمانی بر بهبود عملکرد دانش آموزان نارساخوان و نظر به کوتاه مدت بودن این مداخلات و جذاب بودن آن برای کودکان، به نظر می رسد به کارگیری این روش بر اختلالات یادگیری و اختلالات دیگری که ناشی از نقص در کارکردهای اجرایی است می تواند سودمند باشد.

هدف: تغییر نسبت قدرت عضلات چرخش دهنده داخلی به خارجی یک وضعیت شایع در ورزشکاران دارای حرکات بالای سر مبتلا به سندروم گیرافتادگی شانه می باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثر تمرنیات سنتی و تمرینات تعلیق TRX (Total-Body Resistance Exercise; TRX) بر نسبت قدرت عضلات چرخش دهنده داخلی به خارجی شانه بود. روش بررسی: تعداد 33 ورزشکار مبتلا به سندروم گیرافتادگی شانه شهر کرمان به عنوان نمونه آماری در دو گروه تمرینی (سنتی و تعلیق TRX) و گروه کنترل انتخاب گردیدند. برای ارزیابی قدرت فرد در حالت نشسته لبه میز قرار گرفت و بازو در وضعیت کنار بدن و آرنج در 90 درجه فلکشن و آزمودنی به مدت 5 ثانیه حداکثر فشار را به دستگاه قدرت سنج وارد می کرد. هر فرد سه تلاش را اجرا کردند و میانگین اجرای فرد مبنای کار آماری قرار گرفت. یافته ها: انجام دوره تمرینی باعث بهبود نسبت قدرت عضلات چرخش دهنده بازو می گردد (0/004=p). نتایج آزمون بنفرونی نشان داد بین گروه سنتی و TRX با گروه کنترل تفاوت معنادار وجود دارد (0/001>p، 0/009= p به ترتیب)، اما در نتایج بین گروه تمرینی سنتی و TRX تفاوت معناداری مشاهده نگردید (0/58=p). با این وجود تغییرات میانگین در گروه TRX بیشتر بوده است. نتیجه گیری: از آنجایی که اجرای تمرینات سنتی نیازمند چندین ابزار تمرینی می باشد ولی در تمرینات TRX فقط یک ابزار مورد نیاز است. همچنین تمرینات TRX در زنجیره حرکتی بسته اجرا می گردد، می توان نتیجه گرفت می توان تمرینات TRX را به عنوان جایگزین تمرینات سنتی در مکان های با محدودیت فضای تمرینی مورد استفاده قرار داد.

هدف: انحنای قدامی قرنیه نقش مهمی در تشخیص و درمان کراتوکونوس دارد. هدف مطالعه ی حاضر تعیین تکرارپذیری انحنای قدامی 5 حلقه قرنیه (5-1 میلی متری از مرکز قرنیه) در بیماران کراتوکونوس با هریک از دستگاه های ارب اسکن و Eyesys و تعیین میزان توافق مقادیر انحنایی بین دو دستگاه می باشد. روش بررسی: در این مطالعه، انحناهای قدامی 5 حلقه ی قرنیه با ارب اسکن و Eyesys در 48 چشم راست از 48 بیمار مبتلا به کراتوکونوس اندازه گیری شد. درجه ی شدت کراتوکونوس بیماران بر اساس مقدار کراتومتری ماکزیمم شامل خفیف (دیوپتر50≥ )، متوسط (دیوپتر 55-50) و شدید (دیوپتر 55≤ ) تقسیم بندی شد. برای نشان دادن توافق بین دستگاه ها و تکرار پذیری هر دستگاه از (Intraclass Correlation Coefficient; ICC) و آنالیز واریانس داده های تکراری و نمودار Bland-Altman استفاده شد. یافته ها: در این مطالعه، تکرارپذیری بالایی برای مقادیر هر دستگاه در همه ی حلقه های قرنیه نشان داده شد (برای ارب اسکن حداقل 95/0 و برای Eyesys حداقل 0/99، p<0/0001). براساس آنالیز واریانس داده های تکراری، اختلاف معناداری بین مقادیر تکرار شده ی هر دستگاه در همه ی حلقه ها ی قرنیه وجود نداشت. همبستگی بالایی بین مقادیر ارب اسکن با مقادیر Eyesys در همه ی حلقه های قرنیه نشان داد (0/84r≥ ، 0/0001p<). براساس آزمون تی زوجی بین مقادیر انحنایی Eyesys و ارب اسکن اختلاف معناداری وجود داشت (0/001p<). نتیجه گیری: مطالعه ی حاضر نشان داد که مقادیر انحنایی قدامی بدست آمده با هر یک از دستگاه های ارب اسکن و Eyesys در همه ی حلقه های قرنیه تکرار پذیر بودند. مقادیر انحنای قدامی بدست آمده با Eyesys در 5 حلقه ی قرنیه استیپ تر از مقادیر بدست آمده با ارب اسکن بودند و دو دستگاه در اندازه گیری انحنای قدامی قرنیه در چشم های مبتلا به کراتوکونوس قابلیت جایگزینی با یکدیگر را نداشتند.

هدف: عملکرد دست در همه ی افراد به خصوص کودکان با فلج مغزی از ضرورت های زندگی روزانه است. افراد با اختلال عملکرد دست دچار مشکلاتی در مراقبت از خود، تحصیل، تفریح و مانند آن می شوند. فضای کافی در فضای وب اول دست برای حرکت به سمت خارج و دیگر حرکات شست و همچنین عملکرد دست ضروری است. اختلال عملکرد اندام فوقانی بخصوص دست یک پیامد رایج و ناتوان کننده در فلج مغزی است و نقص در عملکرد دست می تواند کیفیت زندگی این کودکان را تحت تاثیر قرار دهد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر اسپلینت کوتاه شست بر عملکرد دست، دامنه حرکتی مچ و شست کودکان با فلج مغزی می باشد. روش بررسی: روش مطالعه در این پژوهش از نوع مداخله ای و بصورت قبل بعد می باشد. 15 کودک مبتلا به فلج مغزی از مدارس استثنایی جسمی حرکتی شهر تهران که شرایط ورود به مطالعه را داشتند، انتخاب شدند. کودکان از اسپلینت (با زاویه 40 درجه دور شدن شست از کف دست) به مدت 8 هفته، 8-6 ساعت در روز و 6-4 ساعت در شب استفاده کردند. در این مطالعه از تست Box & Block برای ارزیابی عملکرد دست و گونیامتر برای دامنه حرکتی مچ و شست دست غالب استفاده شد. یافته ها: نتایج، بهبود معنادار در عملکرد دست (0/001=p) و افزایش دامنه حرکتی شست (0/02=p) به دنبال استفاده از اسپلینت را نشان می دهد، اما افزایش معناداری در دامنه حرکتی مچ (0/054=p) دیده نشده است. نتیجه گیری: یافته های مطالعه فوق نشان می دهد که استفاده از اسپلینت کوتاه شست در کودکان با فلج مغزی می تواند جهت بهبود عملکرد دست و افزایش دامنه ی حرکتی شست دست غالب استفاده شود.

هدف: مطالعات قبلی نشان داده اند که ویتامینD3 نقش قابل توجهی در سلامت، بقا و باروری انسان دارد. کمبود آن از عوامل مهم در بروز اختلالات متابولیسم استخوان محسوب می گردد. کمبود ویتامینD3 در معلولان ذهنی رایج است. این مطالعه با هدف تعیین شیوع کمبود ویتامین D3 در بین معلولان ذهنی مرکز توانبخشی شهرستان کاشمر صورت گرفت. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی مقطعی، 72 نفر از معلولان ذهنی خانم (60-10 سال) که در یک مرکز توانبخشی در شهرستان کاشمر بودند، به صورت آمارگیری تمام شماری انتخاب شدند. سطوح سرمیD3 با استفاده از روش کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا یا (High-Performance Liquid Chromatography; HPLC اندازه گیری شد. کمبود ویتامینD3 به عنوان سطح سرمیD3 کمتر از 12 نانوگرم در میلی لیتر تعریف و داده ها با نرم افزار Spss آنالیز شدند (0/01>p). یافته ها: 2/47 درصد بیماران به عنوان کمبود شدید ویتامینD3 طبقه بندی شدند. سن با سطح سرمیD3 ارتباط داشت. 65 درصد افراد معلول از سن 20 تا 39 سالگی کمبود شدید و متوسط ویتامینD3 داشتند. نتیجه گیری: پزشکان می توانند برای بیماران معلول ذهنی از مکمل های ویتامینD3 در تغذیه استفاده کنند. علاوه بر این غربالگری برای کمبود ویتامینD3 باید در ارزیابی سلامت بیماران معلول در نظر گرفته شود.

هدف: تکنیک ها و نظریه های جدید پژوهشی روی جنین/نوزاد این گونه مطرح کردند که فراگیری زبان در دنیای مایع رحمی آغاز می شود و در سراسر زندگی ادامه می یابد. این پژوهش، مروری است بر پژوهش هایی که به بررسی پاسخ جنین به محرکات شنیداری، شواهد فراگیری زبان در دوران جنینی و روش های بررسی این موارد در جنین پرداخته اند. روش بررسی: در این مطالعه مروری، عنوان و چکیده تمامی مقالات منتشر شده در پایگاه های اطلاعاتیWeb of science، Google scholar، Scopus و PubMed از سال 1980 تا 2018 برای یافتن مقالات مرتبط با وجود، شکل گیری و رشد و تحول مهارت های پیش زبانی در جنین و نوزاد مورد جستجو قرار گرفتند. در نتیجه این جستجوی جامع، 106مقاله به دست آمد که پس از مطالعه دقیق چکیده آن ها، 52 مقاله که با اهداف مطالعه حاضر انطباق کامل داشتند، برای نگارش مقاله حاضر مورد استفاده قرار گرفتند. یافته ها: تغییر در الگوی مکیدن و ضربان قلب نوزاد یا جنین و انواع دیگری از مقیاس های رفتاری، روش هایی هستند که نشان می دهند جنین انسان می تواند صدای انسان و زبانی را که در معرض آن قرار گرفته به خاطر سپرده و بازشناسی کند. در واقع، با توسعه مهارت های شنیداری طی نیمه دوم بارداری، اولین تجارب جنین از زبان گفتاری شکل می گیرند. نتیجه گیری: نوا و ریتم پیام گفتاری، نقش مرکزی در فراگیری اولیه زبان بازی می کنند و چنین اطلاعاتی برای جنین در دسترس است و توسط سیستم شنیداری جنین پردازش می شود، در نتیجه مغز جنین در زمان نزدیک به تولد واقعاً می تواند بیشتر جنبه های اصلی زبان را درک کند و فرا بگیرد.