هدف اصلی پژوهش حاضر، طراحی مدل پارادایمی جهانی شدن برند ملی ایران از طریق رویدادهای ورزشی بود. این پژوهش با استفاده از روش کیفی گراندد تئوری انجام پذیرفت. جامعه آماری پژوهش شامل متخصصین و صاحب نظران آشنا با موضوع جهانی شدن، بازاریابی جهانی در ورزش، رویدادهای ورزشی و مباحث مرتبط با آن ها و همچنین دست اندرکاران ورزش کشور بود، که با استفاده از روش نمونه گیری نظری و گلوله برفی انتخاب شدند و تعداد آن ها به 18 نفر رسید. ابزار و روش گردآوری داده ها، مصاحبه از نوع نیمه ساختار یافته فردی بود. جهت تحلیل داده ها از رویکرد نظام مند شامل سه گام اصلی کدگذاری باز، کدگذاری محوری و کدگذاری انتخابی بهره گرفته شد. طی فرآیند کدگذاری باز و محوری، در مجموع 179 مفهوم، 83 زیرمقوله و 26 مقوله اصلی تحت عناوین شرایط علّی، شرایط زمینه ای، شرایط مداخله گر، راهبردها و پیامدها شناسایی گردید. مقولات به دست آمده در 5 بعد عوامل سیاسی – اقتصادی، مدیریتی، فرهنگی – اجتماعی، قانونی – حقوقی و فنی – ساختاری تقسیم بندی شدند. در مرحله کدگذاری انتخابی نیز مدل نهایی پژوهش با محوریت مقوله مرکزی «جهانی شدن برند ملی ایران از طریق رویدادهای ورزشی» ترسیم گردید. شناخت پیامدهای تاثیرگذار جهانی شدن برند ملی بر ابعاد مختلف کشور، و ظرفیت گسترده میزبانی رویدادهای ورزشی در این خصوص، همسوئی نگرشی – رفتاری مدیران و دست اندرکاران ورزشی و غیرورزشی کشور جهت حرکت در مسیر جهانی شدن را ضروری می سازد.