بالینی پرستاری و مامایی
سال:1392 | دوره:2 | شماره:4 |تعداد مقالات:8

زمینه و هدف: به منظور ارائه گزارش مناسب از نتایج یک کارآزمایی بالینی کنترل شده تصادفی، لازم است تا اطلاعات جامعی درباره طراحی، اجرا، گروه های درگیر در مطالعه، نحوه تجزیه و تحلیل داده ها و تفسیر نتایج مطالعه بیان گردد. این مطالعه با هدف ارزیابی کیفیت نگارش مواد و روش ها در گزارشات پایانی مطالعات کارآزمایی بالینی انجام شده در دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد انجام شده است.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی، تحلیلی با استفاده از روش نمونه گیری سرشماری، 53 گزارش پایانی مصوب دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد از ابتدای سال 1387 تا پایان سال 1391 که از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل شده بودند انتخاب و کیفیت نگارش مواد و روش های آن ها بر اساس آخرین ویرایش چک لیست CONSORT مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: میانگین امتیاز کیفیت نگارش مواد و روش ها بر اساس چک لیست 6.75±1.92 به دست آمد. بیان مداخله برای هر گروه (%96.2)، تعریف پیامدهای اولیه و ثانویه مطالعه (%88.7) و ذکر روش های آماری مورد استفاده (%86.8) دارای بیشترین امتیاز و روش های تصادفی سازی (%3.8) دارای کمترین امتیاز بودند. بین سال اجرا، دانشکده، رتبه علمی، مدرک تحصیلی، جنس و وجود مشاور آماری در طرح با میانگین نمره کسب شده ارتباط معنی داری به دست نیامد (P>0.05). طرح هایی که پایان نامه دانشجویی بودند میانگین نمره بیشتری نسبت به طرح های غیر پایان نامه ای کسب نمودند (P=0.011).نتیجه گیری: کارآزمایی های بالینی انجام شده در دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد از شیوه گزارش مناسبی برخوردار نیست. بنابراین پیشنهاد می گردد یک دستور العمل استاندارد مانند CONSORT تهیه و به منظور طراحی مطالعه و گزارش کارآزمایی های بالینی به مشاورین آماری، داوران و پژوهشگران ابلاغ گردد.

زمینه و هدف: تنش عضلانی و بدنبال آن احساس نا آرامی از مشکلات شایع بعد از عمل بیماران تحت جراحی پیوند عروق کرونر می باشند. هدف از این مطالعه تعیین تاثیر ماساژ درمانی بر تنش عضلانی و احساس آرامش بعد از عمل بیماران تحت جراحی پیوند عروق کرونر بود.روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی سازی شده تعداد 72 بیمار تحت عمل جراحی بای پاس عروق کرونر بستری در بیمارستان شهید چمران شهر اصفهان انتخاب و بطور تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. بیماران گروه مداخله ماساژ استروک سطحی در روزهای 3 تا 6 بعد از عمل جراحی دریافت و بیماران گروه کنترل تنها مراقبت های روتین را دریافت کردند. متغیرهای تنش عضلانی و احساس آرامش قبل و بعد از مداخله در روزهای اول، دوم، سوم و چهارم با استفاده از مقیاس معیاری دیداری ثبت گردیدند.یافته ها: اختلاف معنی داری بین تنش عضلانی در دو گروه مداخله و کنترل بعد از انجام مداخله مشاهده شد (P<0.001). همچنین نتایج نشان داد از نظر احساس آرامش نیز اختلاف معنی داری بین دو گروه مداخله و کنترل بعد از انجام مداخله وجود دارد (P<0.001).نتیجه گیری: استفاده از ماساژ استروک سطحی می تواند باعث کاهش تنش عضلانی و افزایش احساس آرامش بعد از عمل بیماران تحت جراحی پیوند عروق کرونر شود. به نظر می رسد این روش با توجه به سادگی و کم هزینه بودن، می تواند بعنوان مکمل مناسبی برای دارو درمانی و مداخلات بعد از عمل در این بیماران مورد استفاده قرار بگیرد.

زمینه و هدف: عدم تبعیت از درمان مشکل شایعی در بیماران همودیالیزی است و به عنوان یکی از عوامل پیشرفت بیماری، افزایش شانس بستری و پاسخ نامناسب این بیماران به همودیالیز مطرح می باشد. با توجه به وجود فاکتورهای متعدد موثر بر عدم تبعیت از درمان و اهمیت این تبعیت در کیفیت زندگی بیماران همودیالیزی، مطالعه حاضر با هدف تعیین وضعیت تبعیت از درمان همودیالیز و رابطه آن با برخی عوامل دربیماران همودیالیزی مراجعه کننده به بیمارستان هاجر (س) شهرکرد انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی تحلیلی، 71 بیمار واجد شرایط از بین 118 بیمار همودیالیزی با روش مبتنی بر هدف انتخاب شدند. اطلاعات دموگرافیک با استفاده از پرسشنامه و اطلاعات آزمایشگاهی و تبعیت از درمان بیماران در مرحله انتهایی نارسایی کلیه (ESRD-AQ) جمع آوری شد.یافته ها: میانگین کلی تبعیت از درمان بیماران 858.6±192.45 بود. اکثر بیماران در چهار بعد تبعیت از درمان شامل تبعیت از داروهای مورد استفاده (%56.3)، رژیم غذایی (%78.9)، مایعات (%70.4) و برنامه دیالیز (%78.9) وضعیت متوسطی داشتند. سن و جنس بیماران با میانگین تبعیت درمان ارتباط معنی داری نشان داد (P<0.05).نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، تبعیت از درمان بیماران مورد مطالعه در حد متوسط بود که احتمالا با ماهیت مزمن بیماری، مشکلات اقتصادی معیشتی و کمبود آگاهی این بیماران مرتبط است؛ بنابراین، توجه بیشتر به علل عدم تبعیت از درمان در بیماران همودیالیزی ضروری می باشد.

زمینه و هدف: پرستاران به عنوان یکی از اعضای مهم تیم پاسخ دهنده به بحران هستند و باید بتوانند در قالب یک تیم مشارکت و صلاحیت های لازم جهت کار تیمی در بحران را داشته باشند. این مطالعه با هدف ارزیابی صلاحیت پرستاران در پاسخ به بحران انجام شده است.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی، تحلیلی، تعداد 35 نفر از پرستاران دارای تجربه حضور و ارائه مراقبت در موقعیت بحرانی به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و وارد مطالعه شدند. داده ها از طریق مصاحبه های عمیق بدون ساختار جمع آوری و با روش تحلیل محتوای کیفی تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: نتایج این مطالعه، آشنایی با شرح وظایف و سلسله مراتب و نیز حفظ وحدت فرماندهی را دو طبقه اصلی صلاحیت کار در تیم بحران معرفی نمود. تبعیت از فرمانده و فرمان پذیری، اجتناب از موازی کاری، مهارت هماهنگی و همکاری با رهبر، نیروها امدادی و سایر اعضای تیم از جمله صلاحیت های استخراج شده در مطالعه بود که از نظر مشارکت کنندگان جهت کار تیمی در بحران از اهمیت بالایی برخوردار هستند.نتیجه گیری: تحلیل دیدگاه مشارکت کنندگان حاکی از آن است که پرستاران جهت عملکرد تیمی موثر در پاسخ به بحران، باید با حدود و شرح وظایف خود و سایر اعضای تیم بحران آشنایی کامل داشته، سلسله مراتب مدیریت را در پاسخ به بحران بشناسند و بتواند وحدت فرماندهی را حفظ نمایند؛ لذا آموزش های ضمن خدمت پرستاران جهت آمادگی پاسخ به بحران بایستی این بعد را نیز در نظر بگیرد.

زمینه و هدف: بارداری یک دوره حاد در زندگی زنان است که در طی آن تغییرات هیجانی، جسمانی و اجتماعی زیادی رخ می دهد. این پژوهش به منظور بررسی ارتباط متغیرهای حمایت اجتماعی و سبک های دلبستگی بر بهزیستی روانشناختی زنان باردار شهرستان بروجن انجام شده است.روش بررسی: این مطالعه توصیفی، تحلیلی بر روی 300 نفر از زنان باردار شهرستان بروجن انجام گردید. ابزار جمع آوری داده متشکل از 3 پرسشنامه حمایت اجتماعی کنتی میچل (Canty-Mitchell)، سبک های دلبستگی مقیاس تجارب در روابط نزدیک ECR-R)) و بهزیستی روانشناختی فرم کوتاه کیشیدا (Kishida) بود.یافته ها: یافته ها نشان داد که حمایت اجتماعی به طور معناداری بر بهزیستی روانشناختی زنان باردار تاثیر می گذارد (P<0.001) و افزودن متغیر سبک های دلبستگی به متغیر حمایت اجتماعی، قدرت بهزیستی روانشناختی زنان باردار را افزایش می دهد (P<0.001).نتیجه گیری: با توجه به نیازی که زنان باردار به حمایت اطرافیان دارند، حمایت اجتماعی و سبک های دلبستگی می تواند بر سلامت جسمی و روانی این افراد برای پشت سر گذاشتن این دوران نقش به سزایی داشته باشد.

زمینه و هدف: سکته مغزی یک بیماری ناتوان کننده می باشد که استقلال بیمار را در انجام فعالیت های روزمره به شدت محدود نموده و باعث اضطراب بیمار می شود. ماساژ درمانی به عنوان یک هنر مفید و موثر در حرفه پرستاری شناخته شده است که یکی از انواع آن، ماساژ استروک سطحی پشت SSBM)) می باشد؛ لذا پژوهش حاضر به منظور تعیین تاثیر ماساژ SSBM بر اضطراب بیماران مبتلا به سکته مغزی انجام شده است.روش بررسی: در این پژوهش کارآزمایی بالینی که به صورت نیمه تجربی انجام شد، تعداد 34 بیمار از میان 70 بیمار مراجعه کننده به مرکز توانبخشی تبسم شهر تهران در سال 1389 انتخاب شدند و به روش تصادفی در دو گروه آزمون و شاهد قرار گرفتند. ابزار گرد آوری داده ها شامل پرسشنامه های مشخصات دموگرافیک و اضطراب آشکار اسپیل برگر بود. میزان اضطراب قبل و 24 ساعت پس از آخرین جلسه ماساژ SSBM در گروه ها ارزیابی و مورد مقایسه قرار گرفت.یافته ها: میانگین نمره اضطراب قبل از مداخله در گروه آزمون 61.40±8.25 و در گروه شاهد 61.80±3.85 بود که از لحاظ آماری تفاوت معناداری را نشان نداد (P>0.05). پس از مداخله میانگین نمره اضطراب گروه آزمون 34.60±4.62 و گروه شاهد 58.80±3.44 بدست آمد که تفاوت معناداری را نسبت به قبل از آزمون نشان داد (P<0.001).نتیجه گیری: بکارگیری ماساژ SSBM توسط پرسنل درمانی و مراقبتی می تواند گام موثری در پیشگیری یا کاهش اضطراب مبتلایان به سکته مغزی محسوب گردد.

زمینه و هدف: با وجودی که در عصر حاضر بی هوشی و جراحی نسبت به گذشته کم عارضه تر و موفقیت آمیز تر شده است، ولی اضطراب قبل از عمل جراحی همچنان به قوت خود باقی است. اضطراب نوعی تشویش و نگرانی است که به دنبال وجود نوعی احساس تهدید یا خطر در فرد ایجاد می شود و می تواند در کاهش یا افزایش توانایی درک فرد، موثر باشد. این مطالعه با هدف ارزیابی عوامل اضطراب و استرس قبل از عمل جراحی و راه های تعدیل آن در بیماران جراحی شده صورت پذیرفته است.روش بررسی: این مطالعه توصیفی در سال 1392 بر روی 120 بیمار جراحی شده در اتاق عمل بیمارستان آیت اله کاشانی شهرکرد انجام گرفت. افراد به روش تصادفی سیستماتیک انتخاب شدند. جهت سنجش اضطراب، از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که بیشترین میزان اضطراب مربوط به نگرانی های قبل از عمل جراحی (%13.15)، عوامل تنش زا و مراقبت انجام شده در بخش (%12.19)، عوامل تنش زا در رابطه با کارکنان اتاق عمل (%10.35) و عوامل تنیدگی آور محیط فیزیکی اتاق عمل (%7.62) بوده است.نتیجه گیری: یافته های نهایی این پژوهش حاکی از آن است که با شناسایی عوامل موثر بر اضطراب قبل از عمل و رفع آن ها می توان میزان اضطراب قبل از عمل را به حداقل رساند. لذا پیشنهاد می گردد با به کارگیری روش های متنوع جهت آموزش بیماران و مشخص کردن برنامه مدون آموزشی در جهت رفع عوامل موثر بر اضطراب اقدام گردد.

زمینه و هدف: درد سوختگی یکی از شدیدترین و مداوم ترین انواع درد می باشد و یکی از زمان هایی که معمولا بیماران سوخته بیشترین میزان درد را تجربه می کنند، زمان تعویض پانسمان است. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر تکنیک های تنفسی بر شدت درد پانسمان در بیماران مبتلا به سوختگی صورت گرفت.روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تعداد 68 بیمار مرد مراجعه کننده به بخش سوختگی مرکز آموزشی درمانی آیت اله کاشانی شهرکرد از طریق نمونه گیری آسان هدفمند انتخاب و سپس بطور تصادفی در یکی از گروه های مداخله یا کنترل توزیع شدند. گروه مداخله تحت مداخله تکنیک های تنفسی طی انجام پانسمان قرار گرفتند و برای گروه کنترل مراقبت روتین به اجرا در آمد. شدت درد پانسمان سوختگی در دو گروه با استفاده از ابزار سنجش درد دیداری (Visual analogue scale) ارزیابی و مقایسه گردید.یافته ها: میانگین نمره شدت درد در بدو پانسمان سوختگی در گروه مداخله 6.32±2.02 و در گروه کنترل 5.90±1.98 بود که پس از مداخله نمره شدت درد در گروه مداخله به 3.66±1.46 و در گروه کنترل به 4.8±1.38 کاهش یافت که این کاهش معنادار بود (P=0.04).نتیجه گیری: بکارگیری تکنیک های تنفس می تواند در کاهش قابل توجه شدت درد پانسمان سوختگی موثر باشد؛ لذا به پرستاران بخش های سوختگی و اورژانس پیشنهاد می گردد جهت تخفیف درد ناشی از پانسمان سوختگی، علاوه بر استفاده از داروهای ضد درد، بیماران را تشویق به انجام تمرینات تنفسی مکرر طی انجام پانسمان بنمایند.