زمانی که مالیات و یارانه بر مواد غذایی وضع می شوند، موجب تغییر قیمت آن ها می گردد و از این طریق بر قدرت خرید مصرف کنندگان و رفاه آنان تاثیر می گذارد. بنابراین ضروری است تاثیر انواع یارانه و مالیات های غیر مستقیم مواد غذایی بر فقر مورد بررسی قرار گیرد. هدف مقاله حاضر آن است که با محاسبه کشش قیمتی فقر و شاخص اصلاح فقر برای گروهی از مواد غذایی مشمول مالیات و یارانه در سال های برنامه سوم توسعه اقتصادی کشور (1383-1379)، تعیین گردد آیا این مالیات ها و یارانه ها بیشتر به نفع افراد فقیر یا غیر فقیر بوده است.