کاربرد میکروارگانیسم ها بعنوان کاتالیست های طبیعی ارزان قیمت جهت کاهش و حذف پساب های حاوی سلنیت از محیط زیست بطور چشمگیری در حال افزایش است. در این مطالعه، توانمندی مخمرهای بومی دریازی مقاوم به سلنیت در بهسازی زیستی آلودگی های محیطی به سلنیت مورد بررسی قرار گرفت. نمونه گیری از دریای خزر و خلیج انجام گرفت. جداسازی از طریق غنی سازی در محیط های حاوی سلنیت صورت گرفت. از آزمون میکروپلیت الیزا برای تعیین مقاومت سویه های مخمری استفاده شد. سنجش میزان حذف سلنیت از طریق روش رنگ سنجی انجام شد. شناسایی ملکولی با تکثیر توالی نوکلئوتیدی ITS1-5.8S-ITS2 rDNA انجام شد. تاثیر پارامترهای مختلف از جمله غلظت های اولیه سلنیت، بیومس سلول، کلرید سدیم و اثرات دما، pH، دور شیکر و مدت زمان واکنش بر کارآیی فرآیند حذف بررسی شد. بر اساس نتایج بدست آمده در این مطالعه، سویه مخمری Cas se5 (جدا شده از دریای خزر) با بالاترین مقاومت (22g/L) بعنوان سویه برتر تحت نام Trichosporon شناسایی شد. نتایج به دست آمده از آزمایشات حذف سلنیت نشان داد که مخمر مذکور بیش از 93 درصد از سلنیت موجود در محیط واکنش را تحت شرایط بهینه شده غلظت سلنیت 10 گرم در لیتر، غلظت توده سلولی 35 گرم در لیتر، غلظت کلرید سدیم 2.5 2 درصد وزنی / حجمی، pH برابر 7.4، دمای 30 درجه سانتی گراد و دور همزن rpm100 حذف نموده و غلظت سلنیت اولیه از 10g/L به حدود 0.7g/L با نرخ حذف 0.26 g/L/h پس از 72 ساعت گرماگذاری کاهش یافته است. این اولین گزارش از جداسازی جنس Trichosporon با قابلیت حذف سلنیت از دریای خزر است. انتظار می رود مخمر مذکور بتواند بعنوان کاتالیست نقش مهمی در بهسازی آلودگی آبها و فاضلاب کارخانه های آلوده به سلنیت ایفا نماید.