مجله علوم پزشکی پارس
سال:1401 | دوره:20 | شماره:1 |تعداد مقالات:9

مقدمه: پره اکلامپسی یک بیماری هتروژنوس در دوره بارداری می باشد که پاتوفیزیولوژی دقیق آن مشخص نیست. امروزه اگزوزوم ها به عنوان یکی از عوامل دخیل در پاتوژنز این بیماری مطرح است. هدف از مطالعه کنونی جستجو در کتابخانه های ریزآرایه و انجام آنالیز عملکرد بر روی ژن های استخراج شده بود تا نقش آنها در پاتوژنز پره اکلامپسی را پیش بینی نماییم. روش کار: داده های ریز آرایه GSE10588 توسط GEO2R و نرم افزار R (نسخه 4. 1. 0) آنالیز شدند. تجزیه و تحلیل اجزای اصلی (PCA) برای بررسی نرمال بودن داده ها انجام گرفت. آنالیز عملکرد توسط Enrichr و DAVID 6. 8 و PANTHER 16 انجام گرفت. یافته ها: آنالیز داده های ریز آرایه نشان داد که ژن های LEP، OR8G2 و DST بیشترین میزان بیان و ژن های PTCH1 و ZNF598 کمترین بیان را در جفت زنان مبتلا به پره اکلامپسی دارند. آنالیز اجزای سلولی نشان داد که بیشترین تعداد ژن های استخراج شده مرتبط با اگزوزوم خارج سلولی می باشد. بعلاوه پاسخ به هیپوکسی، اتصال سلول به سلول، تکامل مغز و متابولیسم گالاکتوز مسیرهای استخراج شده می باشند. نتیجه گیری: اگزوزوم خارج سلولی، پاسخ به هیپوکسی و متابولیسم گالاکتوز نیاز به توجه و بررسی بیشتری در پره اکلامپسی دارند.

مقدمه: : با توجه به شیوع نسبتا بالای بیماری های خوش خیم پستان در زنان و ارتباط هورمونی در بلوغ و تنظیم سرعت رشد سلول های اپیتلیالی و استرومایی پستان، توجه هر چه بیشتر به این عوامل هورمونی مهم در کاهش میزان شیوع این بیماری ها موثر خواهد بود. هدف از مطالعه کنونی بررسی ارتباط میزان مصرف قرص های هورمونی پیشگیری از بارداری با شیوع فیبروآدنوم در زنان بیمار و سالم مراجعه کننده به کلینیک سرطان پستان خاتم الانبیا جهرم بود. روش کار: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی، 610 نفر از زنان 20-60 سال مراجعه کننده به کلینیک سرطان پستان خاتم الانبیاء شهرستان جهرم در سال 1398 شرکت کردند. ابزار گردآوری اطلاعات در این مطالعه پرسش نامه بود. تجزیه و تحلیل داده ها با کمک نرم افزار SPSS نسخه 21 با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی انجام شد. یافته ها: سابقه افزایش چربی خون در زنان شرکت کننده در مطالعه در دو گروه دارای فیبروآدنوم و فاقد فیبروآدنوم دارای بیشترین فراوانی بود. هم چنین در گروه دارای فیبروآدنوم، 2/30 درصد از زنان دارای اضافه وزن و 4/10 درصد چاق بودند. این در حالی است که در گروه فاقد فیبروآدنوم، 7/43 درصد از زنان دارای اضافه وزن و 6/24 درصد چاق بودند. در رابطه با مصرف داروهای هورمونی، نتایج رگرسیون لجستیک با تعدیل اثر سن و شاخص توده بدن نشان داد که مدت زمان مصرف قرص های پیشگیری از بارداری، OR=0. 93): 0. 55, 1. 56 (CI=با شانس ابتلا به توده های خوش خیم سینه ارتباط معناداری ندارد (78/0. (P= نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان دادکه مصرف قرص های پیشگیری از بارداری ارتباطی با بروز بیماری های خوش خیم پستان ندارد، اما با توجه به ارتباط مصرف قرص های هورمونی با بیماری های بدخیم پستان، بهتر است این مطالعه از زوایای دیگر و با تعدیل متغیرهای مخدوش کننده در سطح وسیع تری انجام شود.

مقدمه: در اعمال جراحی تعویض مفصل، به علت مصرف سیمان، بی حسی نخاعی به دلایل متعدد بر بیهوشی عمومی ترجیح داده می شود. اثرات جانبی سیمان بر سیستم قلب و عروق بیماران می تواند فاجعه بار باشد، یافتن روش های درمانی مناسب در جهت کاهش عوارض سیمان ضروری می باشد. روش کار: در این کارآزمایی بالینی 90 نفر از بیماران کاندیدای عمل تعویض مفصل به سه گروه 30 نفره تقسیم شدند. گروه اول 25میلی گرم پرومتازین وریدی، گروه دوم 10 میلی گرم افدرین وریدی و گروه کنترل معادل حجم دو گروه موردمطالعه‚,آب مقطر وریدی 10 دقیقه قبل از تزریق سیمان دریافت کردند. علایم حیاتی بیماران بدو ورود به اتاق عمل، بعد از بی حسی نخاعی، بلافاصله قبل از تزریق دارو، بعد از تزریق، پنج دقیقه و ده دقیقه بعد از تزریق سیمان ثبت گردید. تحلیل اطلاعات در دو سطح توصیفی و استنباطی انجام شد. نتایج: بین گروه های پرومتازین و افدرین و کنترل از نظر فشارخون سیستول در زمان های بعد از تزریق دارو و پنج و ده دقیقه بعد از سیمان و فشارخون دیاستول نیز در ده دقیقه بعد از سیمان تفاوت معنی دار بود (05/0>p). بین گروه های مطالعه، ازلحاظ ضربان قلب در پنج دقیقه بعد از سیمان تفاوت معنی دار بود (0. 041=p). اما بین گروه های مطالعه از نظرO2 SAT تفاوت معنی دار نبود (0. 09=p). نتیجه گیری: براساس نتایج پژوهش، در بیماران تعویض مفصل با تزریق سیمان به علت تغییرات علایم حیاتی، استفاده از افدرین و پرومتازین می تواند بر ثبات علایم حیاتی بیماران موثر باشد و به پایداری فشارخون سیستول(افدرین)و فشارخون دیاستول و ضربان قلب(پرومتازین)کمک کند تا عوارض این اعمال جراحی به حداقل برسد.

مقدمه: دوکسوروبیسین منجر به اختلالات پروفایل لیپیدی می گردد. این مطالعه با هدف ارزیابی عصاره هیدروالکلی زنجبیل بر میزان پروفایل لیپیدی درموش صحرایی نر بدنبال دریافت دوکسوروبیسن انجام شده است. روش کار: در این مطالعه تجربی، 63سر موش صحرایی نر بالغ به 7گروه 9 تایی تقسیم شدند: گروه کنترل، گروه شاهد: آب مقطر دریافت کرد. گروه تجربی 1 دوکسوروبیسین به میزان mg/kg20 و گروه های تجربی 2و3 به ترتیب به میزان 300 و600 میلی گرم برکیلوگرم عصاره هیدروالکلی زنجبیل دریافت کردند. گروه های تجربی 5و 4 به ترتیب دوکسوروبیسین و عصاره هیدروالکلی زنجبیل (mg/kg20 + mg/kg 600) میلی گرم برکیلوگرم (mg/kg20 + mg/kg 300) دریافت کرد. بعد از پایان وعده دارویی نمونه های خونی جمع آوری و سطح سرمی پروفایلهای لیپیدی اندازه گیری شد. برای تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS19، ANOVA و تست توکی استفاده گردید. یافته ها: سطح سرمی تری گلیسرید، کلسترول تام، کلسترول LDL در گروه دریافت کننده دوکسوروبیسین نسبت به گروه کنترل بطور معنی داری افزایش نشان داد. سطح سرمی کلسترول HDL در گروه دریافت کننده دوکسوروبیسین نسبت به گروه کنترل بطور معنی داری کاهش معنی داری نشان داد. سطح سرمی تری گلیسرید، کلسترول تام، کلسترول LDL و کلسترول HDLدر گروه های (mg/kg20 + 600) و mg/kg20 + 300) نسبت به گروه دوکسوروبیسین کاهش معنی داری نشان داد P<0. 05)). نتیجه گیری: احتمالا عصاره هیدروالکلی زنجبیل به دلیل داشتن ترکیبات آنتی اکسیدانی باعث بهبود پروفایل لیپیدی بدنبال دریافت دوکسوروبیسین گردید.

مقدمه: واکسیناسیون یکی از مؤثرترین ابزارهای در دسترس برای پیشگیری از بیماری های عفونی است. با توجه به اهمیت زیاد واکسیناسیون در کودکان، مطالعه حاضر باهدف تعیین وضعیت پوشش واکسیناسیون در کودکان شهرستان آبادان قبل و بعد ازبحران همه گیری کووید-19 انجام شد. روش کار: در این مطالعه توصیفی، داده های مربوط به وضعیت واکسیناسیون 115 کودک متولد سال 1398 و 98 کودک متولد سال 1399 جمع آوری شد. وضعیت تاخیر در واکسیناسیون به صورت یک متغیر رتبه ای با طیفی از"بدون تاخیر"تا"بدون واکسیناسیون"و درچهارمقطع سنی"بدو تولد"، دو، چهار و شش ماهگی ثبت شد. برای ارائه وضعیت تاخیر در وضعیت واکسیناسیون در زیرگروه های جمعیتی از تعداد (درصد) استفاده شد. برای مقایسه وضعیت تاخیر در نوبت های مختلف واکسیناسیون، بین این دو سال و همچنین بررسی ارتباط بین متغیرهای جمعیت شناختی با تاخیر در واکسیناسیون از تحلیل های GEE (generalized estimating equations) و ورگرسیون لجستیک دو دویی و رتبه ای استفاده شد. تحلیل ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 24 و در سطح معناداری 0. 05 انجام شد. یافته ها: با گذشت زمان از تولد نوزاد، افزایش معناداری در میزان تاخیر در واکسیناسیون در هر دو سال مشاهده شد. در مقایسه نوبت های مختلف بین دو سال، شانس تاخیر در واکسیناسیون در تمام نوبت های سال 1399 بیشتر از سال 1398 بود و با گذشت زمان این تفاوت با افزایش همراه بود، به طوری که در سال 1399 شانس تاخیر زیاد در چهار ماهگی (p=0. 062) OR=1. 59 و شش ماهگی (p<0. 001) OR=4. 87 برابر سال 1398 بود. در مقایسه کلی نیز شانس تاخیر زیاد در سال 1399، (p=0. 002)OR=1. 54 برابر شانس تاخیر در سال 1398 بود. اشتغال مادر و ابتلای کودک به بیماری زمینه ای تاثیر معناداری برافزایش تاخیر در واکسیناسیون داشتند. نتیجه گیری: با گذشت زمان و بزرگتر شدن کودک، درصد تاخیر در هر دو سال افزایش داشت. باتوجه به کاهش مراجعه والدین برای واکسیناسیون کودکان در دوران قبل و بعد از همه گیری کووید-19، مسئولان بهداشتی باید برای حفظ پوشش و انجام واکسیناسیون در این منطقه تلاش بیشتری به عمل آورند

مقدمه: وقوع حوادت استرس زای شدید، با خطر ابتلا به اختلالات روحی و روانی از قبیل اضطراب همراه است. با توجه به عوارض منفی داروهای ضداضطراب، توجه پژوهشگران به ترکیبات طبیعی، معطوف شده است. هدف مطالعه حاضر ارزیابی اثربخشی اولئوروپین بر اضطراب در موش های سوری تحت استرس حاد بود. روش کار: در این مطالعه تجربی، از تعداد 40 سر موش سوری نر در بازه سنی 8-6 هفته و محدوده وزنی 30-25 گرم استفاده شد. برای القای استرس حاد(Acute restraint stress) موش ها روزانه 2 ساعت در معرض استرس بی حرکتی در دستگاه Restrainer و سپس 2 دقیقه شوک الکتریکی با قدرت نیم میلی آمپر قرار گرفتند. موش های تحت استرس حاد در 5 گروه شامل کنترل (دریافت کننده حلال دارو)، سه گروه درمان ( دریافت کننده اولئوروپین در دوزهای 7. 5، 15، 30 میلی گرم بر کیلوگرم) و گروه کنترل مثبت (دریافت کننده دیازپام با دوز 10 میلی گرم بر کیلوگرم) قرار گرفتند. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل شدند. p<0. 05 از نظر آماری معنادار در نظر گرفته شد. یافته ­, ها: دوز 30 میلی گرم بر کیلوگرم اولئوروپین در موش های تحت استرس حاد سبب افزایش زمان سپری شده در بازوهای باز و کاهش مدت زمان سپری شده در بازوهای بسته دستگاه ماز صلیبی شکل مرتفع شد (p<0. 05). تجویز دوزهای مختلف اولئوروپین سبب افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانی و کاهش سطح مالون دی آلدهید مغز و سرم در موش های مذکور شد (p<0. 05). نتیجه گیری: اثربخشی اولئوروپین بر اضطراب در موش های تحت استرس حاد ممکن است از طریق کاهش استرس اکسیداتیو باشد.

مقدمه: سویه های باکتریایی دارای مقاومت چندگانه به سرعت گسترش یافته اند. این پژوهش با هدف طراحی و سنتز پپتید ترکیبی موثر از ترکیب دو پپتید به منظور دستیابی به بیشترین فعالیت ضد باکتریایی و ارزیابی تاثیر مهاری آن بر روی سویه های استافیلوکوکوس اورئوس و سودوموناس آئروژینوزا طراحی گردید. روش کار: این پژوهش به صورت تجربی با سنتز یک پپتید ترکیبی از MELITININ+BMAP-27 انجام شد. سپس تاثیر ضد باکتریایی این پپتید ترکیبی بر روی سویه های استاندارد و جدایه های بالینی استافیلوکوکوس اورئوس و سودوموناس آئروژینوزا ارزیابی گردید. یافته ها: سودوموناس آئروژینوزا و استافیلوکوکوس اورئوس در غلظت 0. 1 % پپتید ترکیبی به ترتیب هاله عدم رشد 15 و 16 میلی متر و در غلظت 0. 5 % به ترتیب هاله عدم رشد 19 و 20 میلی متر را نشان دادند. سویه های بالینی هردو گونه باکتری نسبت به سویه های استاندارد مقاومت بالاتری نسبت به آنتی بیوتیک ها و پپتید ترکیبی نشان دادند. در برخی از غلظت ها، ترکیب پپتید ترکیبی وآنتی بیوتیک ها موجب افزایش حساسیت فعالیت ضد باکتریایی شد، اما این تاثیر در تمامی غلظت ها معنی دار نبود. نتیجه گیری: پپتید ترکیبی حاصل از دوپپتید MELITININ+BMAP-27 و بر سویه های بالینی و استاندارد استافیلوکوکوس اورئوس و سودوموناس آئروژینوزا تاثیر ضد باکتریایی داشتند. نتایج نشان داد که ترکیب این پپتید با آنتی بیوتیک ها می تواند در کاهش عوارض جانبی و مقاومت آنتی بیوتیکی موثر باشد.

مقدمه: شواهد زیادی آشکار ساخته اند که RNAهای حلقوی که RNAهای غیر کد کننده تک رشته ای هستند و دو انتهای آن ها با پیوند کووالان به هم متصل می شود، نقش مهمی در شروع و پیشرفت سرطان پستان با سازوکارهای مختلف دارند. هدف از مطالعه حاضر ارزیابی بیان hsa_circ_0003098 و نقش بالقوه آن در سرطان پستان و هم چنین ارزیابی شبکه circRNA/miRNA/mRNA بود. روش کار: Real-time PCR برای ارزیابی بیان hsa_circ_0003098 در تومورهای پستانی در مقایسه با بافت نرمال مجاور استفاده شد. ارتباط بیان با ویژگی های جمعیت شناختی و کلینیکوپاتولوژی مختلف در بیماران مبتلا به سرطان پستان با تحلیل های آماری مشخص شد. در نهایت، با استفاده از پایگاه های اطلاعاتی و نرم افزارهای مختلف و همچنین به کارگیری روش های بیوانفورماتیک، مسیر بالقوه circRNA/miRNA/mRNA تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان دادند که بیان hsa_circ_0003098 به طور مشخصی در تومورهای پستانی در مقایسه با بافت های نرمال مجاور افزایش می یابد. به علاوه، افزایش بیان hsa_circ_0003098 با متاستاز به غدد لنفاوی و استفاده از رنگ مو نیز مرتبط است. در مرحله ی بعد مشاهده شد که این RNA حلقوی می تواند بیان mRNAها و miRNAهای کلیدی را در شبکه ی رقابتی درون زا (ceRNA) تنظیم کند. نتیجه گیری: hsa_circ_0003098 که به طور مشخص در تومورهای پستانی افزایش بیان می یابد و با متاستاز به غدد لنفاوی مرتبط است، می تواند در فیزیوپاتولوژی سرطان پستان از طریق به دام انداختن miRNAهای درگیر در شبکه hsa_circ_0003098/miRNAs/mRNAs نقش های کلیدی بازی کند.

مقدمه: بر اساس نظر متخصصان، استرس و اضطراب می تواند سیستم ایمنی بدن را تضعیف کرده و فرد را در برابر بیماری ها از جمله کرونا آسیب پذیر کند. از این رو، هدف از انجام پژوهش حاضر، مقایسه تاثیر امیدرمانی به شیوه شناختی-معنوی و تمرینات تای چی بر اضطراب ناشی از بیماری کرونا در دانشجویان بود. روش کار: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی (پیش آزمون-پس آزمون) با استفاده از دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل بود. 45 نفر از دانشجویان دختر دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز که دارای نمرات بالاتری در مقیاس اضطراب بیماری کرونا (CDAS8) بودند به شیوه ی در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفری) و یک گروه کنترل (15 نفری) قرار گرفتند. برای گروه اول آموزش امیدرمانی به شیوه شناختی-معنوی( 10 جلسه؛ هفته ای 2 جلسه ی یک و نیم ساعته)، برای گروه دوم تمرینات تای چی (10 جلسه؛ هفته ای دو جلسه 30 تا 40 دقیقه ای) اجرا شد و برای گروه کنترل هیچ نوع آموزشی در نظر گرفته نشد. همه آزمودنی ها پیش از آغاز آموزش و پس از آن، پرسش نامه اضطراب بیماری کرونای علیپور و همکاران (1399) را تکمیل کردند. برای تجزیه و تحلیل داده ها ازتحلیل کواریانس استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین نمرات اضطراب بیماری کرونا و مولفه های آن (علائم روانی و جسمانی) در پس آزمون در گروه آموزش امیددرمانی به شیوه شناختی-معنوی نسبت به گروه تمرینات تای چی و در گروه تمرینات تای چی نسبت به گروه کنترل به طور معناداری با کاهش همراه است (p<0. 05). تفاوت سه گروه دانشجویان در نمره ی کل اضطراب بیماری کرونا و مولفه های آن به ترتیب با اندازه اثر 0. 74، 0. 70 و 0. 62 بود. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که امیدرمانی به شیوه شناختی-معنوی در کاهش اضطراب بیماری کرونا در دانشجویان دختر موثرتر از تمرینات تای چی است.