پژوهش های کاربردی روانشناختی
سال:1396 | دوره:8 | شماره:2 |تعداد مقالات:7

هدف از پژوهش حاضر مقایسه تاثیر درمان شناختی- رفتاری مارلات و معنادرمانی بر پیشگیری از بازگشت و کاهش ولع زنان وابسته به مواد بود. در یک پژوهش نیمه آزمایشی 45 زن مصرف کننده مواد که دوره سم زدایی را با موفقیت در مرکز درمان اجتماع مدار بانوان تهران به پایان رسانده بودند، با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و در دو گروه آزمایشی (15 نفر در هر گروه) و یک گواه (15 نفر) تقسیم شدند. گروه آزمایشی شناختی رفتاری به مدت 12 هفته و گروه آزمایشی معنادرمانی به مدت 10 هفته تحت درمان قرار گرفتند. گروه گواه در طول این مدت درمانی دریافت نکردند. آزمودنی ها توسط مقیاس پیشگیری از بازگشت گورسکی (1989) و مقیاس کاهش ولع فرانکن و همکاران (2002) و نیز آزمایش ادرار ارزیابی شدند. نتایج تجزیه و تحلیل کواریانس تک متغیری و چند متغیری نشان دادکه تفاوت معناداری بین دو گروه آزمایش در ولع مصرف و بازگشت به مواد در مرحله پس آزمون وجود دارد، ولی در مرحله پیگیری اثربخشی معنا درمانی ماندگار نبود. همچنین نتایج آزمون خی دو نشان داد که تفاوت معناداری در فراوانی بازگشت وجود دارد. نتایج نشان داد که درمان شناختی - رفتاری مارلات و معنادرمانی در کاهش ولع مصرف و پیشگیری از بازگشت زنان معتاد موثر است.

هدف پژوهش حاضر ارائه مدل علی پیشرفت تحصیلی بر حسب اهداف پیشرفت و هیجان های تحصیلی بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان پایه دوم دبیرستان شهر نیشابور بود. نمونه ای به حجم 416 نفر (198 دختر و 218 پسر)، با روش نمونه گیری جند مرحله ای انتخاب شدند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه هیجان های تحصیلی (پکران و همکاران، 2005)، مقیاس الگوهای یادگیری سازگار (میگلی و همکاران، 2000) و میانگین نمرات دانش آموزان، گردآوری شد. روش تحلیل مسیر حاکی از برازش خوب مدل بود و نشان داد که اهداف تبحری و اهداف رویکرد-عملکرد با واسطه گری هیجان های مثبت اثرات غیر مستقیم معنادار بر پیشرفت تحصیلی دارد و اهداف اجتناب-عملکرد تنها از طریق هیجان های منفی اثرات غیر مستقیم منفی و معنادار بر پیشرفت دارد. به طورکلی به نظر می رسد که افراد با اهداف تبحری، اضطراب و هیجان های منفی کمتری در موقعیت های چالش برانگیز تجربه می کنند که این بر عملکرد تحصیلی نیز تاثیرات مثبتی دارد.

هدف این تحقیق بررسی میزان مشارکت و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دبیرستانی در درس زبان انگلیسی با روش آموزشی کلاس معکوس بوده است. برای انجام تحقیق از روش های توصیفی و شبه آزمایشی پیش آزمون-پس آزمون استفاده شده است. 56 دانش آموز دوم دبیرستان از مدرسه ای در شهر تهران به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل قرار داده شدند و به مدت 20 هفته (هر هفته 2ساعت) آموزش زبان انگلیسی به صورت معکوس و سنتی به ترتیب برای گروه های آزمایش و کنترل ارائه شد. برای بدست آوردن میزان مشارکت دانش آموزان در کلاس معکوس از پرسشنامه مشارکت ریو (2013) و برای اندازه گیری پیشرفت تحصیلی دانش آموزان از آزمون محقق ساخته استفاده شده است. پایایی پرسشنامه ریو، 95/ و پایایی آزمون محقق ساخته از طریق آزمون مجدد، 90/ محاسبه شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که میزان مشارکت دانش آموزان در کلاس درس معکوس در هر چهار مؤلفه مشارکت رفتاری، شناختی، عاطفی و عاملی بالاتر از میانگین است. همچنین تفاوت معناداری در میزان پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بین دو گروه آزمایش و کنترل وجود دارد. بر اساس نتایج این پژوهش، کلاس درس به شیوه معکوس با افزایش میزان مشارکت دانش آموز موجب بهبود عملکرد تحصیلی آنان می شود.

مطالعات مختلف درباره ارتباط کمال گرایی و عملکرد تحصیلی نتایج ناهماهنگی را گزارش کرده اند. با این وجود، کمال گرایی می تواند از طریق تاثیرگذاری بر باورهای توانمندی تحصیلی و نیز راهبردهای یادگیری خودنظم بخشی بر عملکرد تحصیلی تاثیر بگذارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش میانجی خودنظم بخشی و خودکارآمدی تحصیلی در رابطه بین کمال گرایی و عملکرد تحصیلی دانشجویان انجام شد. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانشجویان دانشگاه بجنورد بود که با روش نمونه گیری خوشه ای، نمونه ای به حجم 351 نفر انتخاب گردید. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه کمال گرایی اهواز (1378)، پرسشنامه خودنظم بخشی بوفارد (1995)، پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی مک ایلروی و بانتینگ (2002) بود و برای اندازه گیری عملکرد تحصیلی از معدل دانشجویان استفاده شد. داده های جمع آوری شده از طریق الگویابی معادلات ساختاری و با استفاده از روش حداقل مجذورات جزئی (PLS-SEM) تحلیل شد. نتایج نشان داد که کمال گرایی به طور غیرمستقیم و از طریق متغیرهای خودکارآمدی تحصیلی و خودنظم بخشی بر عملکرد تحصیلی اثر معنی داری داشت. مدل پیشنهادی دارای شاخص های برازش مناسبی بود. مداخلات روان شناختی بر کمال گرایی می تواند تاثیرات مثبتی بر عملکرد تحصیلی داشته باشد.

توانایی نسبت دادن ادراکات ذهنی ای همچون باور، نیت، میل، وانمود کردن، دانش و از این قبیل به خود و دیگران و فهم این موضوع که ادراکات ذهنی دیگران می تواند با ادراکات ما و حتی با واقعیت متفاوت باشد، نظریه ذهن نامیده می شود. با توجه به ناتوانی شدید کودکان اتیستیک در رشد مهارت های ارتباطی، پژوهش حاضر با هدف بررسی این فرضیه مطرح شد که آیا بین نظریه ذهن و زبان در این کودکان ارتباطی وجود دارد و اگر چنین ارتباطی وجود دارد، کدام یک از مولفه های زبانی قابلیت تبیین توانمندی در نظریه ذهن را دارند. به این منظور، 110 کودک اتیستیک 4 الی 16 ساله با استفاده از نسخه فارسی آزمون رشد زبان (حسن زاده و مینایی، 1380) و تکالیف باور کاذب (ویمر و ورنر، 1983) مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج به دست آمده نشان دادند که بین توانمندی در درک دستوری، واژگان تصویری و واژگان شفاهی با توانایی در نظریه ذهن ارتباط وجود دارد.

هدف این پژوهش تعیین نقش میانجی گر هیجان های تحصیلی در رابطه بین محیط یادگیری سازاگرا و شایستگی تحصیلی در دانش آموزان دختر بود. روش پژوهش توصیفی- همبستگی و جامعه شامل دانش آموزان دختر دبیرستانی شهر تهران در سال تحصیلی 1396-1395 بود. 450 دانش آموز دختر به روش تصادفی خوشه ای انتخاب و نظرسنج محیط یادگیری سازاگرای تیلور و همکاران (1995)، مقیاس ارزیابی شایستگی تحصیلی دیپرنا و الیوت (1999) و پرسشنامه هیجان های تحصیلی پکران، گوئتز و فرینزل (2005) را تکمیل کردند. داده ها با روش مدل یابی معادله های ساختاری تحلیل شدند. شاخص های برازش، برازندگی مطلوب مدل با داده های گردآوری شده را نشان دادند. در مجموع هیجان تحصیلی مثبت و منفی و محیط یادگیری سازاگرا توانستند 54 درصد از واریانس شایستگی تحصیلی را تبیین کنند. همچنین یافته ها نشان دادند که اثر مستقیم محیط یادگیری سازاگرا بر شایستگی تحصیلی مثبت و معنادار (P<0.01) و اثر مستقیم هیجان تحصیلی منفی بر شایستگی تحصیلی منفی معنادار و اثر مستقیم هیجان تحصیلی مثبت بر شایستگی تحصیلی مثبت و معنادار است (P<0.01). همچنین نتایج نشان داد که اثر غیرمستقیم محیط یادگیری سازاگرا بر شایستگی تحصیلی با میانجی گری هر دو بعد منفی و مثبت هیجان تحصیلی معنادار است (P<0.01).

پرسشنامه حافظه فعال (2012)، شاخصی برای ارزیابی مشکلات روزمره زندگی در ارتباط با مشکلات حافظه فعال در بیماران آسیب دیده مغزی است. این حافظه، توانایی ما برای به خاطر آوردن و مدیریت اطلاعات است، افراد از اطلاعاتی که لازم است به خاطر آورند، یادداشت ذهنی درست می کنند، بنابراین حافظه فعال یکی از عوامل تاثیرگذار بر کیفیت زندگی افراد است. از طرف دیگر، نیاز به یک ابزار روا و پایا در این حوزه احساس می شود. هدف اصلی پژوهش بررسی ویژگی های روانسنجی پرسشنامه حافظه فعال در یک نمونه از جامعه ایرانی است. ابزارهای این پژوهش، پرسشنامه حافظه فعال (WMQ) و پرسشنامه حافظه فعال کورنولدی بودند که بر روی سیصد نفر (150 زن، 150 مرد) داوطلب از ساکنان شهرستان کاشمر اجرا شد. به منظور تعیین روایی پرسشنامه از تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی نوع اول، برای بررسی روایی همگرایی از آزمون کورنولدی و از آلفای کرونباخ برای تعیین پایایی استفاده شد. نتایج تحلیل عاملی نشان داد که به غیر از گویه های 6 و 29 سایر گویه ها از بار عاملی مناسبی برخوردار بودند. ضرایب آلفای کرونباخ -0.894- بود. ضمنا مولفه های پرسشنامه حافظه فعال با نمره کل آزمون کورنولدی ضریب همبستگی مثبت و معنا داری داشت. با توجه به یافته های به دست آمده پرسشنامه حافظه فعال، ابزاری پایا و روا برای سنجش حافظه فعال جامعه ایرانی است.