مجله تحقیقات دندانپزشکی کاسپین
سال:1393 | دوره:3 | شماره:2 |تعداد مقالات:7

کنترل درد یک فاکتور مهم در درمان بیماران دندانپزشکی می باشد که هم بیمار و هم دندانپزشک را تخت تاثیر قرار می دهد. هدف از این مطالعه مقایسه اثر ضد دردی دو داروی گاباپنتین و ایبوپروفن بر درد بعد از درمان کانال ریشه بود.مواد و روش ها: 40 نفر از بیماران که نیاز به درمان کانال ریشه داشتند با VAS>40 وارد مطالعه شدند و به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. گروه ایبوپروفن 800mg ایبوپروفن 1 ساعت قبل و 400mg ایبوپروفن 6،12 و 24 ساعت بعد از درمان دریافت کردند. گروه دیگر 600mg گاباپنتین یک ساعت قبل و 300mg گاباپنتین را 6، 12 و 24 ساعت بعد از درمان دریافت کردند. بیماران شدت درد خود را بر اساس معیار VAS قبل از شروع درمان و در 6 ساعت اول بعد از دریافت دارو هر 1 ساعت تا 6 ساعت اول و سپس هر 6 ساعت تا 48 ساعت ثبت کردند. (دو عدد قرص استامینوفن کدئین (325 mg/20mg) به عنوان داروی rescue به بیماران داده شد). یافته ها: اثرات ضد دردی گاباپنتین در 12 ساعت (p=0.035)، 24ساعت (p<0.001) و 48ساعت (p=0.012) به طور معنی داری بیشتر از ایبوپروفن بود. همچنین نشان داده شد که هر دو دارو اثرات ضد دردی معنی داری دارند. (0001.0(p<نتیجه گیری: گاباپنتین اثرات ضد دردی بیشتری نسبت به ایبوپروفن در 12 تا 48 ساعت داشت. بنابراین می تواند یک انتخاب خوب در کاهش دردهای بعد از کار باشد.

اچینگ همزمان مینا و عاج با استفاده ازنسل جدید باندینگهای با مراحل کاری کمتر، کارایی بالینی خوبی نشان داده است. هدف از این مطالعه ارزیابی ریزنشت ترمیمهای کامپوزیتی با استفاده از سیستمهای چسبنده نسل پنجم و هفتم در دندانهای شیری می باشد.مواد و روش ها: این مطالعه بر روی 45 دندان شیری سالم کشیده شده انسان انجام شد. پس از تهیه حفره کلاسV، نمونه ها بطور تصادفی و با توجه به نوع باندینگ بکاررفته شامل Single Bond 2, Clearfil S3 Bond و G Bond به 3 گروه 15 تایی تقسیم شدند. پس از کاربرد مواد چسبنده، دندانها با کامپوزیت Z250پر شدند. ریزنشت لبه های انسیزال و ژینژیوال بطور جداگانه به کمک رنگ آمیزی با فوشین بازی 2% و بر پایه سیستم رتبه بندی 3-0 نمره گذاری شد. داده ها با آزمون Kruskal Wallis و Mann_whitney U tests آنالیز گردید.یافته ها: بطور کلی نمره ریزنشت در لبه انسیزال (0.58±0.94) و ژینژیوال (1.06±0.19) تفاوت معنی داری نداشت. همچنین هیچ اختلاف معنی داری بین ریزنشتهای انسیزالی و ژینژیوالی با توجه به نوع باندینگ به کار رفته وجود نداشت.نتیجه گیری: با توجه به مراحل کاری کمتر و خطر کمتر آلودگی به بزاق، ماده باندینگ عاجی نسل هفتم می تواند در ترمیم حفرات کلاس V دندانهای شیری بکار رود.

تشخیص نوروفیبروما به صورت معمول بر پایه رنگ آمیزی هماتوکسیلین و ائوزین (H&E) و مشاهده ی مورفولوژی و آرایش خاص سلول های مزانشیمی درکنار بررسی وجود ماست سل ها صورت می پذیرد. گهگاه با توجه به اشتراکات نماهای هیستولوژیک در ضایعات مختلفی که در تشخیص افتراقی نوروفیبروما مطرح می شوند به طور قطعی نمی توان تشخیص نوروفیبروما را تایید نمود، هدف این مطالعه مقایسه بیان نشانگر S100 و بررسی ماست سل ها به عنوان استاندارد طلایی تشخیص با روش رایج تشخیص بوده است.مواد و روش ها: در این مطالعه ی تحلیلی-مقطعی، بلوک های مرتبط با تمامی پرونده های موجود در بخش پاتولوژی دهان و فک و صورت دانشکده دندانپزشکی شیراز که تشخیص هیستوپاتولوژیک آن ها از سال 1365 تا 1392بر اساس رنگ آمیزی H&E، نوروفیبروما ویا منطبق بر نوروفیبروما بوده است، از آرشیو بخش استخراج گردید. سپس لام ها با رنگ آمیزی گیمسا و ایمنوهیستوشیمی S100 رنگ شدند. با استفاده از میکروسکوپ نوری، شمارش ماست سل ها و میزان، شدت و توزیع رنگ پذیری S100 مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: از بین 33 نمونه موجود، در 97% نمونه ها حضور ماست سل ها تایید شد که میزان حضور آن ها در 56.4% موارد (18نفر)، کمتر از 200 سلول در 10 فیلد میکروسکوپی با بزرگنمایی بالا High power field (HPF) ثبت گردید. از میان نمونه های موجود 82% بیماران به وسیله ی مارکر S100 رنگ گرفتند که میزان رنگ پذیری سلول ها در 40.7% بیماران (11 نفر) 2 تا 30 درصد و شدت رنگ پذیری آن ها با S100 در 70.4 % بیماران (19 نفر)، متوسط بود. نتیجه گیری: رنگ آمیزی های استاندارد طلایی و مقایسه ی دو روش درگروه پاتولوژی دهان دانشکده دندانپزشکی شیراز موید هماهنگی میان تشخیص هیستوپاتولوژیک رایج با H&E و استانداردهای طلایی در تمامی نمونه ها بود که این نشان می دهد در صورتی که یک پاتولوژیست تمامی معیار های تشخیصی رایج را در نظر بگیرد، احتمالا دیگر نیاز به صرف هزینه و زمان بیشتر برای تایید آن ها با استاندارد طلایی وجود نخواهد داشت.

نگهداری مناسب بهداشت دهان یک فاکتور مهم در سلامتی است. امروزه مسواک ها به طور شایع برای نگهداری بهداشت دهان و جلوگیری از بیماری های دندانی استفاده می شود. اما متاسفانه نحوه نگهداری از مسواک مورد غفلت قرار می گیرد. هدف مطالعه حاضر بررسی ارتباط نحوه نگهداری مسواک و محتوای میکروبی آن می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی پس از انتخاب 60 نفر داوطلب سالم بر اساس معیارهای ورود و خروج، داوطلبین بر اساس پرسش از آنها درباره نحوه معمول نگهداری مسواک (اتاق خواب، حمام و دستشویی) به سه گروه 20 نفری تقسیم شدند.از داوطلبین هر گروه خواسته شد که از مسواک های تحویل شده جهت مسواک زدن یک بار در روز استفاده نمایند و مسواک پس از یک ماه توسط محقق جمع آوری گردید، سپس مسواک دوم در اختیار داوطلبین قرار گرفت و سه ماه بعد جمع آوری گردید. سپس مسواک ها جهت کشت و بررسی به آزمایشگاه ارسال شد. بریستل های مسواک در یک میلیمتر از محیط کشتBhi broth شسته شده و مایع حاصل شده را در دو محیط کشتMac conkey برای باکتری های گرم منفی و blood agar و شکلات آگار برای باکتری های گرم مثبت کشت داده شد. سپس تعداد کلونی های میکروارگانیسم ها از لحاظ وجود استرپتوکک موتان، کاندیدا آلبیکنس، سودوموناس، کلبسیلا، استافیلوکک طلایی Ecoli شمرده شده و سپس در هزار ضرب گردید. داده ها در نرم افزار 18 SPSS و با استفاده از تست کروسکال والیس آنالیز گردید.یافته ها: نتایج نشان داد در ماه اول و سوم بین گروههای مختلف از نظر تعداد میکروارگانیسم ها ارتباط آماری معنی دار وجود دارد 0.014p-value= مسواکهایی که در حمام نگهداری می شدند بیشترین بار میکروبی را داشتند.نتیجه گیری: مسواک های نگهداری شده در حمام، پس از 3 ماه بیشترین میزان آلودگی میکربی را دارا بودند. طبق یافته های این مطالعه بدترین محل نگهداری حمام و مناسب ترین محل جهت نگهداری مسواک ها اتاق خواب می باشد.

ازآنجائیکه جراحی افزایش طول تاج می تواند برای بیمار همراه با استرس، درد و ناراحتی باشد، شناخت موارد منجر به این جراحی می تواند سبب کاهش نیاز به انجام این جراحی گردد. هدف از انجام این مطالعه، شناخت مهمترین علل نیاز به انجام جراحی افزایش طول تاج می باشد تا بتوان ایده های نوینی را در راستای چگونگی کاهش نیاز به این جراحی در پیشروی کلینیسین ها قرار دهد.مواد و روش ها: این مطالعه به صورت مقطعی و بر روی 470 بیمار (12-89 سال) ارجاع داده شده برای جراحی افزایش طول تاج انجام گرفت. فرم اطلاعاتی تنظیم شده برای بیماران شامل سن، جنس، شماره دندان مورد نظر، علت نیاز به جراحی، وضعیت ترمیم دندان و نوع آن، شرایط دندان مقابل، کاسپ شکسته (در مورد دندانهای خلفی)، وضعیت درمان ریشه و کیفیت آن و اندازه پست داخل کانال ثبت گردید. داده ها توسط نرم افزار 20 SPSSآنالیزگردید. برای آنالیز داده ها از تستهای Chi-square وfishers exact استفاده شد.P<0.01 نیز به عنوان اختلاف معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها: مهمترین علت ها در مردان و زنان در درجه اول پوسیدگی و در درجه بعد شکستگی بود. بیشترین دندان های نیازمند جراحی افزایش طول تاج به ترتیب پرمولرهای دوم بالاو مولرهای اول پایین بودند.نتیجه گیری: با توجه به اینکه پوسیدگی و شکستگی به ترتیب بیشترین عوامل مستعدکننده دندان به جراحی افزایش طول تاج می باشند، به نظر می رسد کنترل پوسیدگی همراه با توالی معاینات منظم می تواند تا حد زیادی نیاز به جراحی افزایش طول تاج را به ویژه در سنین بالا مرتفع نماید.

پوشاندن حفرات و شیارها بیش از دو دهه است که به عنوان یک روش پیشگیری از پوسیدگی های سطح اکلوزال معرفی شده است. هدف این مطالعه، مقایسه ریزنشت flowable resin reinforced glass ionomer (یونوسیل) با سایر موادی است که به عنوان فیشورسیلانت استفاده می شوند.مواد و روش ها: در این مطالعه آزمایشگاهی، 50 عدد دندان پرمولر انسانی،عاری از پوسیدگی انتخاب شدند. فیشوروتومی با فرز فیشور انجام شد. نمونه ها به صورت تصادفی به 5 گروه تقسیم شدند:(Fissurit FX, Grandio Flow, Fuji II light-cured, Ionoseal) یونوسیل به دو روش مورد بررسی قرار گرفت: با و بدون به کار بردن اچ و باند قبل از قرار دادن سیلانت ها. پس از قرار دادن سیلانت ها، تمامی سطوح دندان ها به جز 2 میلی متری اطراف سیلانت ها، با 2 لایه لاک ناخن پوشانده شدند. نمونه ها تحت سیکل حرارتی قرار گرفته و پس از غوطه ورسازی در محلول فوشین بازی 0.5%، برش خوردند. میزان ریزنشت با استفاده استرئومیکروسکوپ مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: مقایسه ریزنشت گروه ها بیانگر آن بود که یونوسیل بدون استفاده از اچ و باند، به صورت معناداری ریزنشت بالاتری نسیت به سایر گروه ها دارد (p<0.001)، در حالی که پس از استفاده از اچ و باند، هیچ تفاوت معناداری بین ریزنشت یونوسیل با سایر گروه ها مشاهده نشد (P>0.05)نتیجه گیری با توجه به سختی ایزولاسیون در کودکان و مشاهده ریزنشت بالای یونوسیل بدون استفاده از اچ و باند، نمونه هاقبل از قرار دادن این ماده نیز، همانند مواد رزینی، نیاز به اچ و باند دارند تا نتایج مطلوب کلینیکی از لحاظ ریزنشت حاصل آید.

درمانهای بلیچینگ ممکن است بر کیفیت سطح ترمیمهای کامپازیتی موجود در دهان اثر منفی داشته باشند. هدف این مطالعه تعیین اثر کارباماید پراکسید 16% و 35% بر ریزسختی کامپوزیتهای بابیس سایلوران در مقایسه با دو کامپوزیت بابیس متاکریلات می باشد.مواد و روش ها: 18عدد دیسک کامپوزیتی با رنگ A3 از هر کدام از کامپازیت های(Filtek P90, Filtek Z350XT Enamel, Filtek Z250) و در مجموع 54 عدد با استفاده از مولد استنلس استیل ساخته شدند. هر یک از کامپوزیتها بصورت تصادفی به 3 گروه مختلف تقسیم شدند(n=6). یک گروه در آب مقطر به مدت 2 هفته در دمای اتاق بعنوان نمونه های کنترل نگهداری شده و گروههای دیگر با کارباماید پراکساید 16% (بلیچینگ در منزل)،4 ساعت در روز به مدت 14 روز و کارباماید پراکساید 35% (بلیچینگ در مطب) یکبار 40 دقیقه، مورد بلیچ قرار گرفتند. میزان ریزسختی نمونه ها قبل و بعد از بلیچینگ با استفاده از Vickers hardness testing machineاندازه گیری شد و داده ها باrepeated measure ANOVA model آنالیز شدند.یافته ها: ریزسختی اولیه P90به طور معناداری کمتر از دو کامپوزیت دیگر بود. در مورد Z250 و Z350 درمان بلیچینگ باعث کاهش معنادار میزان ریزسختی نسبت به گروه کنترل شد (P<0.001)، اما در مورد P90 فقط ماده بلیچینگ مطب باعث کاهش معنادار میکروهاردنس شد (p=0.009)اثر بلیچینگ خانگی و مطب بر P90 متفاوت بود (0.015).نتیجه گیری: به دنبال درمان بلیچینگ ریزسختی کامپوزیتهای Z250 و Z350 به صورت معنی داری کاهش یافت ولی این کاهش به دنبال بلیچینگ در منزل در کامپوزیت P90 چندان قابل توجه نبوده است.