مجله علوم پزشکی پارس
سال:1400 | دوره:19 | شماره:4 |تعداد مقالات:9

مقدمه: شیوع دکلمان جفت 1-0. 4 درصد است و عفونت های محل جراحی که یک عارضه شایع بعد از سزارین است، 16-14درصد از کل عفونت های بیمارستانی را شامل می شود. مطالعه حاضر گزارش یک مورد همراهی دکلمان جفت با کووید-19 مثبت است که چند روز بعد از سزارین اورژانسی، دچار عفونت محل انسزیون سزراین شد. معرفی بیمار: بیمار خانم 34 ساله ای با تجربه بارداری چهارم خود بود که در سن حاملگی 34 هفته دچار خون ریزی شدید واژینال و درد شکمی شده، با تشخیص دکلمان جفت تحت عمل سزارین اورژانس قرار گرفت. پنج روز بعد از عمل، آزمایش کووید-19 بیمار مثبت اعلام شد. چون بیمار فاقد علایم بالینی بود و از نظر متخصص زنان نیز مشکل خاصی نداشت، مرخص شد. بیمار پنج روز بعد از ترخیص، بار دیگر با علایم درد و حساسیت شکمی، تب و لرز و ترشحات چرکی از محل انسزیون سزارین و واژن به بیمارستان مراجعه کرده که با اقدامات مناسب شامل شستشوی زخم، واژن و آنتی بیوتیک تراپی و لاپاراتومی به علت شک به وجود آبسه در محل انسزیون سزارین در نهایت ترمیم جدار شکم، با حال عمومی خوب و علایم حیاتی پایدار مرخص شد. نتیجه گیری: با وجود پاندمی کرونا، پژوهش های زیادی در خصوص اثرات آن بر بارداری، جنین، جفت و نحوه زایمان و عفونت پس از سزارین انجام نشده است. برای بررسی این اثرات و با توجه به جدید بودن پاندمی کرونا نیاز به پژوهش های بیشتری احساس می شود. شاید ارتباط موثری بین کووید-19 و دکلمان جفت و افزایش ریسک عفونت محل جراحی وجود داشته باشد.

مقدمه: رعایت اصول آسپتیک در اتاق عمل نقش مهمی در جلوگیری از عفونت های محل عمل و کاهش هزینه ها دارد ولی ممکن است گاهی مورد بی توجهی قرار گیرد. . استفاده ازتجربیات ارزشمند پرسنل اتاق عمل کمک کننده است. هدف مطالعه تعیین تجربیات پرسنل اتاق عمل در عوامل موثر بر رعایت اصول آسپتیک در اتاق عمل بود. مواد و روش ها: این یک مطالعه ی کیفی پدیدارشناسی است که در اتاق عمل بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی مازندران انجام شد. پرسنل اتاق عمل و بیهوشی با مدرک کاردانی و بیشتر و سابقه حداقل یک سال فعالیت در اتاق عمل در صورت رضایت وارد مطالعه شدند. مصاحبه مستقیم به صورت سوالات نیمه ساختار یافته بود تا اشباع اطلاعات ادامه یافت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش 7 مرحله ای Colaizzi استفاده شد. یافته ها: در مجموع از تحلیل تجارب شرکت کنندگان در ارتباط با رعایت نکات آسپتیک، 220 گویه شناسایی شد که به 10 زیرطبقه ی تقسیم بندی شد و نهایتا 2 درون مایه ی اصلی پدیدار گشت که شامل: نکات مربوط به اصول و فنون اتاق عمل و نکات مربوط به حفظ سلامت بیمار بود. نتیجه گیری: با توجه به زیر طبقات و طبقات اصلی این تحقیق، در موارد زیادی رعایت موارد آسپتیک به صورت تجربی است و ضرورت دارد برای اجرای کامل اصول در رده های مختلف پرسنل دستورالعمل های استانداردو بروز شده جهت پیشگیری از عفونت به روش مناسبی به آگاهی برسد.

مقدمه: بیماران همودیالیزی بخاطر روش کارهای تهاجمی و تماس مکرر با خون و مایعات بدن در خطر ابتلا به عفونت های ویروسی می باشند و همین موضوع اهمیت هپاتیت ویروسی در بیماران تحت درمان همودیالیز را بیشتر می کند. این مطالعه با هدف تعیین شیوع سرولوژیک ویروس هپاتیت جی و عوامل همراه با آن در بیماران همودیالیزی شهرستان جهرم انجام شد. روش کار: این مطالعه مقطعی-توصیفی در سال 1400 بر روی 91 بیمار همودیالیزی جهرم انجام شد. وجود آنتی بادی ضد ویروس هپاتیت جی در سرم بیماران به روش الایزا بررسی شد. اطلاعات دموگرافی، میانگین سابقه درمان همودیالیز و مقادیر سرمی آنزیم های کبدی از پرونده بیماران استخراج شد. داده های حاصل با نرم آفزار آماری نرم آفزار آماری SPSS-16 و با استفاده از آمار توصیفی، T-test و مربع کای مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. یافته ها: شیوع IgG و IgMعلیه ویروس هپاتیت جی به ترتیب برابر 46/5% و 0% بود. شیوع IgG علیه ویروس هپاتیت جی با سابقه تزریق خون و میانگین سطح سرمی ALT, AST, ALP ارتباط آماری معنی داری داشت (P<0. 05) ولی با میانگین سن و جنس بیماران ارتباط آماری معنی داری نداشت (P>0. 05). نتیجه گیری: شیوع ویروس هپاتیت جی در بیماران همودیالیزی جهرم با میانگین شیوع بدست آمده در بیماران همودیالیزی مناطق دیگر کشور برابر است. تحقیقات بیشتر به منظور تعیین نقش این ویروس در ایجاد هپاتیت در بیماران همودیالیزی پیشنهاد می شود.

مقدمه: امروزه افزایش تلاش افراد برای زیبایی و جوان سازی، منجر به ترویج اعمال جراحی پلاستیک گردیده که همین امر زمینه را برای تشدید احتمال بروز خطا و نیز افزایش نارضایتی بیماران از نتایج بدست آمده فراهم کرده است. روش کار: مطالعه حاضر از نوع توصیفی و بر اساس تحلیل دوباره داده ها انجام گرفت. با بررسی پرونده های موجود در پزشکی قانونی استان فارس، در مجموع 132 پرونده ارجاع شده به این سازمان در کمسیون جراحی پلاستیک قرار داشت که 58 مورد مربوط به شکایت از جراحان پلاستیک بود. از بین 58 متشاکی 24 مورد (41. 4%) تبریه و 34 مورد 58. 6% محکوم به قصور شدند و نیز 55 مورد (94. 8%) از متشاکیان مرد و 3 مورد (5. 2%) زن بودند. بیشترین علت قصور عدم مهارت بود که شامل 16 پرونده (%6/66) شد و پس از آن بی احتیاطی با %8/20 وقصور مرکب (%3/8) قرار گرفت؛ همچنین بیشترین علت شکایت نقص زیبایی با %6/58 بود. نتیجه گیری: به طور کلی این مطالعه نشان داد که بیشترین علت شکایت از جراحان پلاستیک نقص زیبایی و عدم رضایت از نتایج عمل بوده و این امر جراحان پلاستیک را ملزم به تفهیم بهتر نتایج عمل برای بیمار می کند؛ همچنین بیشترین علت قصور عدم مهارت بود که نشان دهنده اهمیت کسب مهارت توسط جراحان است.

مقدمه: یکی از پاسخ های متابولیک به استرس های جراحی، ایجاد تغییرات در سطح سرمی قند بیماران تحت عمل جراحی است. لذا این مطالعه با هدف بررسی مقایسه میزان نوسانات قند خون بیماران غیردیابتیک حین عمل جراحی ارتوپدی در دو روش بیهوشی عمومی و بی حسی نخاعی صورت گرفت. روش کار: در این مطالعه تحلیلی-مقطعی، 60 بیمار با کلاس بیهوشی 1و 2 تحت عمل جراحی ارتوپدی با روش بیهوشی عمومی و بی حسی اسپاینال قرار گرفتند. بیماران به دو گروه، بیهوشی عمومی و بی حسی اسپاینال تقسیم شدند. جهت اندازه گیری قند خون بیماران از گلوکومتر استفاده شد. علایم همودینامیک و میزان لرز بیماران نیز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: میانگین قند خون بین گروه های بی حسی نخاعی و بیهوشی عمومی در زمان های قبل از عمل، بعد از بی حسی اسپاینال یا بیهوشی عمومی، در زمان 30 دقیقه و در زمان 60 دقیقه بعد از عمل و در ریکاوری تفاوت معنی دار را نشان نداد (P>0. 05). مقایسات درون گروهی با آزمون آنالیز واریانس با اندازه های تکراری نشان داد که روند میانگین قند خون در زمان های مطالعه، تنها در گروه بی حسی نخاعی معنی دار شده است (P=0. 006). نتیجه گیری: با توجه به اهمیت تنظیم قند خون در حوالی عمل جراحی، مطالعه حاضر بی حسی اسپاینال را در کنتر قند خون بیمار را تا حدودی بر بیهوشی عمومی ارجح دانست، اما تایید این یافته نیازمند مطالعات دقیق تری می باشد.

مقدمه: آسم شایع ترین بیماری مزمن تنفسی و از علل مهم ناتوانی بوده و هزینه های بالای اقتصادی را به دنبال دارد. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی فاکتورهای تشخیصی آزمایشگاهی در بیماران مبتلا به آسم انجام شد. روش کار: مطالعه حاضر یک مطالعه تحلیلی مقطعی می باشد که با مراجعه به بخش مدارک پزشکی در بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی آبادان اطلاعات مربوط به سن، جنس و فاکتورهای تشخیصی آزمایشگاهی بیماران مبتلا به آسم بستری شده در سال 1398 دریافت شد. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که جامعه آماری بیماران مبتلا به آسم شامل 636 نفر که 344 نفر (1/54%) زن و 292 نفر (9/45%) مرد بودند و این تفاوت معنی دار بود. میانگین فاکتورهای تشخیصی بیوشیمیایی شامل قند خون، تری گلیسیرید، فاکتورهای تشخیصی کبدی مانند SGOT، بیلی روبین های توتال و مستقیم، فاکتورهای تشخیصی هماتولوژیک مانند میانگین ESR وINR بالاتر از محدوده ی نرمال بود و فاکتور تشخیصی قلبی CK کمتر از نرمال مشاهده شد. نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که در افراد مبتلا به آسم بستری شده در بیمارستان، اختلالات کبدی (درزنان بیشتر از مردان)، هایپر بیلی روبینی، هایپر گلیسمی، هایپر لیپدمی و اختلال در فاکتورهای تشخیصی قلبی، انعقادی و التهاب مشاهده می شود که باید با بررسی بیشتر این اختلالات و پیشگیری از آنها و با درمان به موقع آنها از عوارض بیشتر بیماری جلوگیری کرد.

مقدمه: ارزیابی تجربیات عینی دریافت کنندگان خدمات سلامت به منظور سیاستگذاری و برنامه ریزی سلامت مبتنی بر شواهد ضروری می نماید. بر این اساس، تحقیقات مرتبط با کیفیت زندگی پس از زایمان روند فزاینده ای به خود گرفته اند. مطالعه حاضر با هدف تعیین عوامل موثر بر کیفیت زندگی پس از زایمان زنان شهر شیراز انجام گرفته است. روش کار: این مطالعه مقطعی در بین 1050 مادر شهر شیراز در سال 1400 انجام پذیرفت. جهت انتخاب شرکت کنندگان از روش نمونه گیری طبقه ای چند مرحله ای تناسبی استفاده شد. داده ها با استفاده از دو مقیاس استاندارد عمومی و اختصاصی سنجش کیفیت زندگی پس از زایمان جمع آوری گردیدند. جهت تحلیل داده ها از آزمون آنالیز واریانس و رگرسیون خطی چندگانه استفاده شد. یافته ها: نتایج رگرسیون خطی چندگانه نشان داد که زایمان در آب (β, =0. 83, P=0. 001)، زایمان طبیعی (β, =0. 70, P=0. 002)، خانه دار بودن (β, =0. 71, P=0. 011)، تحصیلات دانشگاهی (β, =0. 68, P=0. 028)، تحصیلات پایه (β, =0. 23, P=0. 043) و شهر نشینی (β, =0. 21, P=0. 041) به ترتیب بیشترین تاثیر را در کیفیت زندگی زنان پس از زایمان داشته اند (R2=0. 861, df=7). نتیجه گیری: یافته ها حاکی از آنند که روش زایمان، سطح تحصیلات، وضعیت اشتغال و محل زندگی از جمله مهمترین عوامل تاثیر گذار بر کیفیت زندگی بعد از زایمان بوده اند. شناخت دقیق مولفه های موثر بر کیفیت زندگی پس از زایمان با در نظر گرفتن توجیهات بالینی و تحلیل های اقتصادی می تواند شواهد ضروری جهت انتخاب روش های صحیح زایمان را فراهم آورد.

زمینه و هدف: استرس اکسیداتیو، از طریق تولید گونه های اکسیژن واکنش پذیر، به عنوان عامل اصلی درتوسعه دیابت و عوارض مربوط به آن مانند آسیب بافت بیضه پیشنهاد شده است. گزارش شده است که مکمل های آنتی اکسیدانی به بهبود عملکرد بیضه و استرس اکسیداتیو القا شده در دیابت کمک می کنند. این مطالعه با هدف تعیین اثرات کوآنزیمQ10 بر وضعیت اکسیداتیو در بافت بیضه موش های صحرایی دیابتی انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، 30 موش صحرایی نر نژاد ویستار مورد مطالعه قرار گرفت. موش ها به طور تصادفی به پنج گروه شامل: نرمال سالین، روغن کنجد)به عنوان حلال(، گروه سالم درمان شده با کوآنزیم Q10 (10 میلی گرم بر کیلوگرم)، دیابتی (55 میلی گرم بر کیلوگرم STZ) و دیابتی درمان شده با کوآنزیم Q10 (10 میلی گرم بر کیلوگرم) تقسیم شدند. سپس، سطح مالون دی آلدیید (MDA)، وضعیت اکسیدان تام(TOS)، ظرفیت آنتی اکسیدانی تام(TAC) و شاخص استرس اکسیداتیو ((OSIدر هموژنیزه بافت بیضه اندازه گیری شد. یافته ها: نتایج نشان داد کاهش قابل توجهی در سطح MDA بیضه (P = 0. 001)، TAC (P=0. 029) و OSI (P=0. 033) درگروه دیابتی تحت درمان با CoQ10 در مقایسه با موش های دیابتی وجود دارد. هیچ تغییر معنی داری در سطح(P=0/529) TOS در بیضه موشهای دیابتی تحت درمان با CoQ10 در مقایسه با موش های دیابتی مشاهده نشد. نتیجه گیری: . بصورت کلی نتایج ما، اثرات احتمالی مکمل CoQ10 را در کاهش آسیب اکسیداتیو القا شده در دیابت را در بافت بیضه نشان میدهد.

مقدمه: مرکز تحقیقات سرطان جهرم مرکز نوپایی است که از سال 1395 شروع به کار کرده است. هدف از مطالعه حاضر برآورد پوشش مراجعه بیماران به این مرکز و تعیین حساسیت سیستم ثبت سرطان معاونت بهداشتی طی سال های 1390-1398 بوده است. روش کار: اطلاعات بیماران مبتلا به سرطان پستان از سه منبع ثبت داده (مرگ، سیستم ثبت معاونت بهداشتی و مرکز تحقیقات سرطان) استخراج شده است. با استفاده از روش مدل سازی log linear تعداد موارد صحیح سرطان پستان طی سال های مطالعه برآورد شد. پوشش مراجعه بیماران به مرکز تحقیقات سرطان و حساسیت سیستم ثبت بر اساس تعداد موارد برآورد شده محاسبه شد. یافته ها: در بررسی حاضر 164 مورد سرطان پستان در سیستم ثبت سرطان و 205 مورد در مرکز تحقیقات سرطان و بر اساس نتایج مدل سازی 280 مورد ابتلا از سال 1390 تا 1398 برآورد شده است. ارزیابی کیفی سیستم ثبت نشان داد 12% داده های سیستم ثبت سرطان انحصارا بر اساس داده های مرگ، کد ملی 76%، محل تولد 43. 6% و سن بیماران 100% موارد موجود بود. حساسیت سیستم ثبت سرطان پستان 53. 9% برآورد شد. حدود 62% بیماران مبتلا به سرطان پستان ساکن شهرستان جهرم تحت پوشش این مرکز درمانی بوده اند. نتیجه گیری: بررسی حاضر نشان دهنده پوشش قابل قبول بیماران مبتلا به سرطان پستان در مرکز تحقیقات سرطان بوده، اما حساسیت سیستم ثبت سرطان با وجود ثبت جمعیتی پایین می باشد. افزایش تعامل و همکاری بین بخشی معاونت بهداشتی و مرکز تحقیقات سرطان می تواند تاثیر قابل توجهی بر افزایش پوشش ثبت سرطان داشته باشد.