مجله علوم پزشکی پارس
سال:1402 | دوره:21 | شماره:4 |تعداد مقالات:8

مقدمه: جراحی زیبایی بینی یکی از چالش برانگیزترین جراحی های زیبایی است. ماهیت خود عمل جراحی و همچنین بی ثباتی همودینامیک در بیماران باعث خون ریزی حین عمل می شود که بر کیفیت میدان دید، عوارض حین و بعد از عمل و نتیجه جراحی تأثیر می گذارد. از این رو، هدف از انجام مطالعه حاضر بررسی تاثیر داروی ترانگزامیک اسید بر میزان تغییرات همودینامیک در بیماران تحت عمل جراحی سپتورینوپلاستی بود.روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده دو سویه کور روی 51 بیمار 18 تا 44 سال با کلاس بی هوشی I، II کاندید جراحی سپتورینوپلاستی انجام شد. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه ترانگزامیک اسید و گروه کنترل، تقسم شدند. پارامترهای همودینامیک در مقاطع زمانی قبل و بعد از القا، 1، 5، 30 ،60، 90 و 120 دقیقه حین عمل، ورود به ریکاوری و خروج از ریکاوری اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با کمک نرم افزار SPSS نسخه21 و با استفاده ازآمارهای توصیفی شامل میانگین وانحراف معیار و آزمون های آماری استنباطی کای مربع، تی، فیشر و من ویتنی انجام شد.یافته ها: روند میانگین فشار خون سیستولیک و دیاستولیک از زمان های قبل از القا تا خارج از ریکاوری در دو گروه تفاوت آماری معناداری را نشان داد (0.001>P). میانگین ضربان قلب در مقاطع زمانی قبل و بعد از القا، 5، 15، 30، 60 ،90 و 120 دقیقه حین عمل بین دو گروه تفاوت معناداری داشت (0.05 >P).  در میانگین اشباع اکسیژن خون شریانی از زمان های قبل از القا تا خارج از ریکاوری در هر دو گروه تفاوت آماری معناداری مشاهده شد ( p<0.001).نتیجه گیری: نتایج نشان داد که دوز 250 میلی گرمی ترانگزامیک اسید روی میانگین تغییرات همودینامیک و همچنین ضربان قلب در طی زمان تاثیر کاهشی دارد. . بنابر این به نظر می رسد می توان در عمل جراحی سپتورینوپلاستی از این دارو برای حفظ ثبات همودینامیک بهره برد.

مقدمه: پیامدهای سواد سلامت ناکافی، افزایش مرگ و میر و بار بیماری و همچنین افزایش هزینه های بهداشتی درمانی در افراد بزرگسال خواهد بود. مطالعه حاضر با هدف بررسی سواد سلامت و عوامل مرتبط با آن در بزرگسالان تحت پوشش مراکز خدمات جامع سلامت شهر جهرم در سال 1401 انجام شد.روش کار: این پژوهش یک مطالعه مقطعی تحلیلی بود که روی 648 نفر در بازه سنی 30 تا 65 سال در شهر جهرم انجام شد. روش نمونه گیری به صورت چند مرحله ای و جمع آوری اطلاعات با استفاده از دو پرسش نامه استاندارد شده سواد سلامت و مشخصات جمعیت شناختی بود. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 با استفاده از آزمون مربع کای تجزیه و تحلیل شدند. سطح معناداری p<0.05 در نظر گرفته شد.یافته ها: میانگین سن شرکت کنندگان 10.48±44.68 بود. از کل شرکت کنندگان به ترتیب 19.3 درصد سواد سلامت ناکافی، 26.4 درصد سواد سلامت نه چندان کافی، 36.6 درصد سواد سلامت کافی و 19.8 درصد سواد سلامت عالی داشتند. سواد سلامت با جنسیت، سن، وضعیت تاهل، میزان تحصیلات و وضعیت مالی رابطه آماری معناداری نشان داد (p<0.01).نتیجه گیری: سواد سلامت در بیش از 45 درصد از جمعیت 30 تا65 ساله شهر جهرم نامطلوب بود. بنابراین، طراحی مداخلات افزایش سواد سلامت در بزرگسالان مبتنی بر متغیرهای جمعیت شناختی می تواند به ارتقاء سلامت این گروه از افراد کمک کند.

مقدمه: کاتاراکت از بیماری های رایج دنیا و شایع ترین عامل بروز کاهش دید و نابینایی در جهان است و تثبیت پارامترهای همودینامیک  در طول عمل جراحی آن بسیار مهم است. بنابراین، مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر دو داروی ملاتونین و تیزانیدین بر پارامترهای همودینامیک و اضطراب در بیماران تحت عمل جراحی کاتاراکت انجام شد.روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده دوسویه کور روی 90 بیمار کاندیدای عمل جراحی کاتاراکت در سال 1402 در بیمارستان شهید محمدی بندرعباس انجام شد. بیماران به سه گروه مساوی شامل گروه ملاتونین، گروه تیزانیدین و گروه کنترل (دارونما) تقسیم شدند. پارامترهای همودینامیک شامل فشارخون سیستولیک، دیاستولیک و ضربان قلب، در زمان پایه و هر 5 دقیقه در طول جراحی ثبت شد. پس از اتمام عمل و انتقال بیماران به اتاق ریکاوری، اضطراب پس از عمل در ریکاوری و 24 ساعت پس از عمل به وسیله ابزارهای RASS بررسی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با کمک نرم افزار SPSS نسخه21 و با استفاده از آزمون های آماری تحلیل واریانس یک طرفه، مربع کای، بونفرونی و آزمون تعقیبی توکی انجام شد.یافته ها: ضربان قلب، فشارخون دیاستولیک و سیستولیک با گذشت زمان در هر سه گروه کاهش پیدا کرد. فشارخون دیاستولیک در دقیقه 10جراحی (اواخر جراحی) در گروه تیزانیدین به طور چشمگیری کمتر از گروه کنترل بود (p<0.05). در اتاق ریکاوری، میزان اضطراب در افراد دریافت کننده ملاتونین یا تیزانیدین به طور معناداری کمتر از گروه کنترل بود (p<0.05). هیچ تفاوتی بین میزان اضطراب گروه ملاتونین و گروه تیزانیدین وجود نداشت (p=0.904).نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که ملاتونین و تیزانیدین می توانند اضطراب بیماران در فاز حاد پس از جراحی را کاهش دهند. از آنجایی که تیزانیدین ممکن است باعث افت فشار خون شود، به نظر می رسد پیش داروی ملاتونین گزینه بهتری برای کاهش درد و اضطراب بیماران تحت جراحی کاتاراکت باشد.

مقدمه: همدلی یکی از شاخص های موثر در عملکرد پرستاری است و درک مفهوم آن برای ارائه مراقبت بهتر در محیط پر چالش بخش مراقبت ویژه ضروری است. با این حال، همدلی در این بخش با موانعی مواجه است. این مطالعه با رویکرد تحلیل محتوا با هدف تبیین عوامل بازدارنده همدلی در پرستاران بخش مراقبت ویژه، انجام شد.روش کار: در این مطالعه کیفی دوازده مورد مصاحبه نیمه ساختاریافته با میانگین زمان 30 تا 45 دقیقه با پرستاران بخش مراقبت ویژه که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شده بودند، در بازه زمانی سال های 1401-1400 انجام شد. اظهارات مصاحبه شونده ها پس از ضبط و تبدیل به نوشتار با نرم افزار 11 MAXQDATA با روش تحلیل محتوای قراردادی تحلیل شدند.یافته ها: فرآیند کدگذاری پس از حذف کدهای تکراری و ادغام کدهای مشابه به صورت تحلیل مقایسه ای پیوسته انجام شد. بدین ترتیب یازده زیرطبقه و سه مضمون اصلی شامل: موانع سازمانی، موانع فردی و موانع مرتبط با عوامل محیطی و فرهنگی شناسایی شد. در نهایت درون مایه کلی (تم اصلی) با عنوان موانع همدلی در پرستاران مشخص شد.نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان داد پرستاران بخش مراقبت ویژه با موانع مهمی در زمینه همدلی روبرو هستند. با توجه به این که شناخت موانع همدلی و رفع آن ها کمک زیادی به بهبود مراقبت از بیماران، به ویژه بیماران در محیط پیچیده بخش مراقبت ویژه می کند، لازم است موانع یاد شده توسط مدیران و سیاستگزاران به درستی شناسایی و برطرف شوند.

مقدمه: ال-آرژنین به عنوان یک سوبسترا سبب تحریک آنزیم اکسید نیتریک سنتاز القاکننده (iNOS) شده که خود باعث سنتز اکسید نیتریک در سلول های اپیتلیال روده و حذف انگل روده ای تک سلولی مشترک بین انسان و حیوان به نام بلاستوسیستیس می شود. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی تاثیر ال-آرژنین بر زیر گروه 3 بلاستوسیستیس در شرایط آزمایشگاهی انجام شد. روش کار: انگل در محیط کشت DMEM-F12 فاقد آرژنین کشت داده شد و سپس زیر گروه آن با واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR)، زیر گروه 3 شناسایی شد. آزمایش های MTT و فلوسایتومتری به ترتیب برای سنجش میزان سمیت و مرگ سلولی در سلول های Caco2 پس از مواجهه با ال-آرژنین و مترونیدازول انجام شد. تاثیر غلظت های   0.8 ، 0.4 ، 0.2 ، 0.1و 1.6 میلی مول ماده ال-آرژنین و غلظت های 1، 2، 4،  8و 16 میکروگرم بر میلی لیتر داروی مترونیدازول بر تروفوزوئیت های بلاستوسیستیس در دو دوره 24 و 48 ساعتی بررسی شد. در نهایت تعداد سلول های زنده با رنگ آمیزی تریپان بلو و به وسیله لام نئوبار شمارش و غلظت IC50 دارو و ماده مورد نظر مشخص شد. یافته ها: بعد از 48 ساعت، تعداد تروفوزوئیت های زنده بلاستوسیستیس با افزایش غلظت ال-آرژنین به طور چشمگیری کاهش یافت. همچنین میزان تروفوزوئیت های زنده در غلظت 1.6 میلی مول 33.83 درصد تعیین شد (p<0.05).نتیجه گیری: ال-آرژنین در غلظت های بالا قادر به مهار رشد تروفوزوئیت های بلاستوسیستیس در شرایط آزمایشگاهی است.

مقدمه: زنان سرپرست خانوار به دلیل تجربه فشارهای مداوم و مزمن درمعرض مشکلات روان شناختی قرار دارند. یکی از عوامل تأثیرگذار بر سلامت روانی زنان، تاب آوری آن هاست. این مطالعه با هدف ارزیابی تاثیر به کارگیری نظریه روابط بین ‎فردی پپلائو بر تاب آوری این دسته از زنان انجام شد.روش کار: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی بود. جامعه آماری این مطالعه زنان سرپرست خانوار تحت پوشش اداره بهزیستی خرم آباد بودند. با استفاده از روش نمونه گیری دردسترس تعداد 60 نفر از زنان سرپرست خانوار تحت پوشش اداره بهزیستی خرم آباد انتخاب و سپس به روش تصادفی ساده (قرعه کشی) به دوگروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. نوع مداخله در گروه مداخله شامل شرکت در جلسات آموزشی حضوری انفرادی بر اساس نظریه پپلائو بود. اطلاعات توسط پرسشنامه های اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه تاب آوری کونور - دیویدسون قبل و یک ماه بعد از مداخله جمع‎آوری شد. داده های به دست آمده با استفاده از آمارهای تحلیلی و توصیفی به کمک نرم افزار SPSS نسخه 22 تحلیل شدند.یافته ها: دو گروه مداخله و کنترل از نظر متغیرهای جمعیت شناختی و میزان تاب آوری قبل از مداخله تفاوت آماری معناداری نداشتند (0.05p).نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت که آموزش بر اساس نظریه بین فردی پپلائو، میزان تاب آوری را در زنان سرپرست خانوار افزایش می دهد. از این رو، مشاوران و دست اندرکاران اداره بهزیستی و سایر دستگاه های اجرایی برای بهبود میزان تاب‎آوری در زنان سرپرست خانوار باید به آن توجه ویژه ای داشته باشند.

مقدمه: سرطان سینه از شایع ترین سرطان ها در زنان است. از آن جائی که ریز آرایه (Microarray) روشی جدید در تشخیص سرطان  است، در مطالعه حاضر کتابخانه ریز آرایه سلول های سرطان سینه رده MCF-7 پس از پرتودهی بررسی شد تا الگوی بیان ژن و مسیرهای متابولیسمی مرتبط با آن پیش بینی شود.روش کار: داده های ریز آرایه استخراج شده از مرکز ملی اطلاعات زیست فناوری (NCBI) مربوط به سلول های MCF-7 توسط GEO2R و نرم افزارR مورد تحلیل قرار گرفتند. سپس ژن هایی که افزایش و کاهش بیان داشتند استخراج و با استفاده از پایگا های داده DAVID و Enrichr از نظر عملکرد تحلیل شدند.یافته ها: در این مطالعه پس از 48 ساعت پرتودهی، 234 ژن با Log2FC>1 افزایش بیان و 146 ژن با Log2FC<-1 کاهش بیان داشتند (Adjusted p value <0.05 ). تحلیل KEGG روی ژن های دارای افزایش بیان نشان داد که این ژن ها با بیماری دیابت نوع 1 در ارتباط هستند (P= 2.43E-04 ). ژن های استخراج شده در این مسیر شامل HLA-DRB5, HLA-DRB4, CPE, TNF, HLA-DRB1 و HLA-DM بودند (Adjusted p value <0.05 ). همچنین یافته ها نشان داد ژن های MCH-II ، CPE و TNF-α  در جزایر لانگرهانس در بروز دیابت نوع 1 دخیل هستند.نتیجه گیری: افزایش زمان پرتودهی در سلول های سرطان سینه احتمالا با واسطه ژن های MCH-II ، CPE و TNF-α در جزایر لانگرهانس منجر به فعال شدن مسیرهای مربوط به بیماری دیابت نوع 1 می شود.

مقدمه: امروزه مقاومت به کلاریترومایسین که به عنوان یک داروی کلیدی در درمان هلیکوباکتر پیلوری می باشد به یک نگرانی بهداشتی جهانی تبدیل شده است. جهش های نقطه ای در ژن 23srRNA به عنوان یکی از مهمترین دلایل مقاومت به کلاریترومایسین می باشد. هدف این تحقیق بررسی فراوانی مقاومت به کلاریترومایسین و ارتباط این مقاومت با جهش های نقطه ای در ژن 23srRNA می باشد.روش کار: این مطالعه در بهمن 1400 و در کلینیک ولیعصر (عج) شهر تهران بر روی 100بیمار که به خاطر ناراحتی معده مورد آندوسکوپی قرار گرفتند انجام شد. از هر بیمار دو نمونه بیوپسی گرفته شد که یکی از آنها برای مطالعات پاتولوژیک و دیگری برای مطالعات میکروبیولوژیک استفاده شد. آزمایش های حساسیت آنتی بیوتیکی با روش رقت سازی آگار و PCR انجام شد.یافته ها: در بین بیماران، 53 درصد (53/100) با ابتلا به هلیکوباکتر پیلوری تشخیص داده شدند. نتایج پاتولوژیک نشان داد که 54.7 درصد (29/53) بیماران مبتلا به گاستریت مزمن، 37.7 درصد (20/53) گاستریت شدید فعال و 7.5درصد (4/53) از متاپلازی رنج می بردند. در میان 53 بیماری که هلیکوباکتر پیلوری آنها مثبت بود 13.2درصد آنها (7/53) مقاوم به کلاریترومایسین تشخیص داده شدند. مقادیر0.125 میلی گرم در لیتر و 2 میلی گرم در لیتر به ترتیب به عنوان مقادیر MIC50 و MIC90 تعیین شدند. بر اساس نتایج PCR، تمامی سویه های مقاوم به کلاریترومایسین دارای جهش نقطه ای A2142G در ژن 23srRNA بودند.نتیجه گیری: یافته ها نشان داد که وجود جهش های نقطه ای در ژن 23srRNA ممکن است با مقاومت به کلاریترومایسین در سویه های هلیکوباکتر پیلوری ارتباط داشته باشد.