نشریه دانشگاه علوم پزشکی البرز
سال:1396 | دوره:6 | شماره:3 |تعداد مقالات:9

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

مقدمه: متغیرهای ارگونومیکی می توانند باعث افزایش شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی شوند. مطالعه حاضر باهدف تعیین متغیرهای ارگونومیکی بر شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی در بین رانندگان درون شهری و برون شهری استان ایلام صورت گرفت.روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی- مقطعی بوده و بر اساس تکنیک مشاهده و پرسشنامه اجرا گردید. جامعه موردمطالعه در این بررسی شامل 251 نفر از رانندگان درون شهری و برون شهری فعال در استان ایلام در سال 87-86 بودند. در این مطالعه متغیرهای مختلفی ازجمله وضعیت نشستن پشت فرمان، وضعیت صندلی، وضعیت کابین راننده، قطر فرمان، زاویه فرمان نسبت به افق و غیره موردبررسی قرار گرفت. جهت تحلیل داده های از نرم افزار SPSS-16 و آزمون x2 استفاده شد.یافته ها: آنالیز نتایج نشان داد که ارتباط معنی داری بین شیب پدال ها، ارتفاع فرمان، وضعیت صندلی، وضعیت حد دسترسی کابین راننده، زاویه فرمان، نحوه استفاده از محافظ و نگه دارنده های پشت و کمر با شیوع اختلالات اسکلتی – عضلانی و درد در ناحیه ستون فقرات براثر رانندگی در بین رانندگان موردمطالعه وجود داشت (p<0.05).نتیجه گیری: شناخت عوامل موثر در طراحی وسایل و تجهیزات مستقر در کابین راننده، جهت ایجاد فضای مناسب برای انجام وظیفه رانندگان از موارد ضروری در طراحی خودرو است. از این نظر باید نواحی و مناطق خاص موجود در محل استقرار راننده را شناسایی و به شکلی طراحی نمود که فرد در حین انجام وظیفه احساس راحتی و آرامش داشته باشد.

زمینه: دیابت و افسردگی از جمله بیماری هایی هستند که به دلیل شیوه زندگی، شهرنشینی و صنعتی شدن در همه جوامع شیوع بالایی دارند. همراهی این دو بیماری مزمن باهم موجب از دست رفتن سال های زیادی از عمر می شود. مطالعات زیادی در رابطه با شیوع افسردگی در بیماران دیابتیک در ایران انجام شده است. هدف از این مطالعه تعیین شیوع افسردگی در بیماران دیابتیک به روش فرا تحلیل می باشد.روش ها: مطالعه حاضر یک مطالعه مرور نظام مند است. برآورد شیوع افسردگی در بیماران دیابتیک به روش فرا تحلیل از بین مطالعاتی که از طریق جستجو در پایگاه های اطلاعاتی فارسی زبان و انگلیسی زبان به دست آمد، محاسبه گردید. برای تجزیه وتحلیل اطلاعات به دست آمده نرم افزار STATA 11.2 و مدل اثرات تصادفی استفاده گردید.یافته ها: از بین 32 مطالعه واجد شرایط تعداد 7135 بیمار دیابتیک نوع یک و دو مورد بررسی قرار گرفت. با استفاده از معیار خودگزارش دهی بک 65 درصد از بیماران دیابتیک نشانه هایی از افسردگی خفیف تا شدید را دارا بودند. 64 درصد از شرکت کنندگان زن بودند و شیوع افسردگی در زنان 71.3 درصد و در مردان 60.3 درصد بود.نتیجه گیری: شیوع افسردگی در بیماران دیابتیک در ایران بالاتر از دیگر کشورهاست و با توجه به این موضوع که همراهی این دو بیماری باهم موجب افزایش هزینه های درمان می شود، توصیه می شود در مراجعه بیماران برای درمان بیماری دیابت به نشانه های بیماری افسردگی نیز توجه شده و توصیه های کمکی به بیمار و همراه او برای کاهش علائم افسردگی صورت پذیرد.

مقدمه: ازآنجایی که اقدامات مناسب و بموقع در مراقبت از بیماران ترومایی تاثیر بسزایی در بهبود این بیماران دارند بنابراین در این مطالعه تاثیر برنامه پیشرفته حمایتی بیماران ترومایی ( Advanced Trauma Life Support) که به اختصار آن را ATLS می نامند در یک شرایط شبیه سازی شده بر روی پرستاران اورژانس موردبررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: برای این مطالعه 30 نفر از پرستاران بخش اورژانس در بیمارستان شهید مدنی کرج در یک دوره 4 روزه در مهرماه سال 1395 در یک مطالعه توصیفی - تحلیلی شرکت نمودند. در روز اول، آگاهی از نوع اقدامات، توالی اقدامات و همچنین روش انجام آن ها در پرستاران اورژانس در برخورد با یک بیمار شبیه سازی شده ترومایی با آزمون OSCE ارزیابی شد. در روز دوم و سوم کارگاه آموزشی ATLS اجرا و در روز چهارم ارزیابی مشابه روز اول بر روی همان افراد انجام شد و امتیازهای دو آزمون انجام گرفته در روز اول و چهارم با یکدیگر مقایسه گردید. نتایج به دست آمده از قبل و بعد از آموزش ATLS توسط نرم افزار SPSS ورژن 15 تجزیه وتحلیل گردید و P value کمتر از 0.05 به عنوان درجه معناداری در نظر گرفته شد.یافته ها: یافته های ما نشان داد که توانایی ها پرستاران اورژانس در هر سه بخش بعد از آموزش بهبود پیداکرده بود. در روز چهارم افزایش معنادار آماری در دانش کلینیکی پرستاران اورژانس درزمینه نوع اقدامات ATLS، توالی اقدامات و روش انجام آن ها در مواجه با موقعیت های ترومایی مشاهده شد ( P Value به ترتیب 0.001>، 0.016 و 0.01). نتیجه گیری: دوره ATLS نقش مهمی در افزایش دانش کلینیکی و بهبود کارایی مهارت های عملی در مراقبت های ترومایی در پرستاران اورژانس داشت

زمینه و هدف: در محیط متلاطم و پویای کنونی، سازمان ها مزیت رقابتی خود را در کسب اطلاعات نوین و دانش تخصصی می دانند و همگامی با تغییر و تحولات محیطی از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. یکی از مهم ترین مباحث سازمانی در این محیط پویا در چارچوب اهمیت دانش سازمانی، یادگیری است. درواقع سازمان یادگیرنده همزمان با تغییرات محیطی خود را با آن تطبیق و بهره وری خود را افزایش می دهد. یکی از ابزارهایی که باعث این امر می گردد، سیستم های یادگیری الکترونیکی است. درواقع این سیستم ها باعث می شوند که کارکنان در طول کار راهه شغلی خود بتوانند مهارت و دانش خود را به روز نمایند. الزامات استفاده از این ابزار، سنجش آمادگی سازمان برای پیاده سازی آن است. در پژوهش حاضر به بررسی آمادگی دانشگاه علوم پزشکی البرز جهت پیاده سازی این نوع یادگیری پرداخته شده است. روش بررسی: این پژوهش ماهیتی توصیفی داشته و از نوع تحلیل همبستگی است، از منظر هدف، پژوهشی کاربردی است که در یک سازمان به صورت مطالعه موردی به کمک ابزار پرسشنامه انجام گرفته است. جامعه آماری پژوهش 987 نفر از مدیران و کارکنان است و نمونه آماری برابر با 272 نفر است. جمع آوری داده ها در یک مرحله و توسط پژوهشگر انجام گرفت و پس ازآن داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی در نرم افزار SPSS مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج حاکی از آن است که سازمان مذکور در حالت کلی آمادگی لازم برای توسعه این سیستم ها را دارا است. برای توسعه موفق سیستم یادگیری الکترونیکی به سازمان مذکور توصیه می گردد تا در دو بعد حمایت سازمانی و مالی، سیاست ها و استراتژی های مناسبتری را پیاده سازی نماید.نتیجه گیری: دانشگاه علوم پزشکی البرز آمادگی لازم برای پیاده سازی یادگیری الکترونیکی دارد.

زمینه و هدف: تحقق سلامت همواره از مهمترین اهداف فردی و اجتماعی، و نهاد پزشکی از زمره نهادهای مهم قلمداد شده است. فاصله گرفتن از روش های درمانی توصیه شده توسط این نهاد، می تواند نشانی از بی اعتمادی به پزشکان، کاهش منزلت آنان و حتی بحران مشروعیت در نهاد مذکور باشد. لذا بررسی میزان شیوع درمان های جایگزین پزشکی رایج و دلایل آن از اهمیت زیادی برخوردار خواهد بود که هدف مقاله حاضر است. روش بررسی: این پژوهش بر روی 245 نفر از مراجعین به پنج مرکز درمانی در پنج نقطه شمال، جنوب، شرق، غرب و مرکز شهر تهران انجام شده است. نمونه گیری به صورت در دسترس و جمع آوری داده ها توسط پرسش نامه محقق ساخته اجرا شده است. تحلیل داده ها نیز با استفاده از نرم افزار SPSS 23 صورت گرفت. یافته ها: نتایج حاکی از آن است که گیاه درمانی از بیشترین میزان شیوع (72.2%) و با فاصله قابل توجه نسبت به روش های درمانی جایگزین پزشکی رایج دیگر برخوردار است. در خصوص دلایل بهره گیری، این دلیل که «چون افراد زیادی را دیدم که از این روش نتیجه گرفته و به دیگران توصیه می کنند» با نزدیک به 60% و این دلیل که «چون داروهای تجویزی پزشکان برای بهبود بیماری ام نتیجه ای نداشته است» با 52% بیشترین موافقت را به خود اختصاص دادند. همچنین این گویه که «من فکر می کنم توصیه های درمانی معصومین برای درمان بیماری های امروزی مفید نیست» در آزمون رگرسیون، دارای رابطه خطی معکوس با میزان استفاده از گیاه درمانی در سطح معناداری 95% با ضریب بتای 0.395 شناخته شد. نتیجه گیری: در حالی که دلایل اذعان شده توسط شهروندان تهرانی برای استفاده از درمان های جایگزین پزشکی رایج بیشتر عمل گرایانه بود، تحلیل های آماری بیانگر این واقعیت بود که حدود 40% از واریانس بهره گیری از روش گیاه درمانی در میان شهروندان تهرانی با فایده مند دانستن توصیه های معصومین قابل توضیح است.

زمینه و هدف: کبد نقش مهمی در متابولیسم داروهای شیمیایی و سنتز پروتئین های پلاسما دارد. آبیلیزول در درمان بیماری اسکیزوفرنی و اختلالات دوقطبی مورداستفاده قرار می گیرد. در این مطالعه اثر آبیلیزول بر سطوح سرمی آنزیم های کبدی، پروتئین تام، آلبومین سرم و تغییرات بافتی کبد مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی 50 سر موش صحرایی نر بالغ از نژاد ویستار به 5 گروه 10 تایی تقسیم شدند. گروه های تجربی 1، 2 و 3 به ترتیب مقادیرmg/kg 15و 10، 5 داروی آبیلیزول به صورت دهانی به مدت 28 روز دریافت کردند. گروه کنترل هیچ چیزی دریافت نکرد و گروه شاهد حلال دارو را دریافت کرد. در پایان این دوره، نمونه خونی از همه گروه ها تهیه و آنزیم های کبدی شامل آلانین ترانس آمیناز (ALT)، آسپارتات ترانس آمیناز (AST)، آلکالین فسفاتاز (ALP)، پروتئین تام و آلبومین اندازه گیری شدند. همچنین تغییرات بافت کبد موردبررسی قرار گرفت. نتایج: در سطوح آنزیم های کبدی ALT، ALP و آلبومین بین گروه های تجربی و گروه کنترل اختلاف معنی داری مشاهده نگردید. سطح آنزیم کبدی AST در گروه تجربی دریافت کننده مقدار 15mg/kg داروی آ ب یلیزول در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنی دار نشان داد. سطح پروتئین تام در گروه تجربی دریافت کننده مقدار 15mg/kg داروی آبیلیزول در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنی داری نشان داد (p£0.05). تراکم بافت کبد در تمام گروه های تجربی دریافت کننده داروی آبیلیزول در مقایسه با گروه کنترل به صورت معنی داری کاهش یافت. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که داروی آبیلیزول باعث نقص در سلول های پارانشیم کبد و کاهش سط و ح آنزیم های کبدی می گردد.

زمینه و هدف: دست کاری متغیرهای تمرینی چون شدت، حجم و تکرار جلسات تمرین می تواند بر سازگاری و پویایی فعالیت بدنی تاثیر گذاشته و سازگاری های فیزیولوژیکی متفاوتی را به همراه داشته باشند. هدف از پژوهش حاضر مقایسه تاثیر دو نوع اجرای تمرین تناوبی شدید ( HIIT) بر برخی شاخص های هماتولوژیکی دختران غیرفعال دارای اضافه وزن و چاق است. مواد و روش ها: 24 دختر با میانگین سن 1.18±25.75 سال، قد 4.23±161.29 سانتی متر، وزن 6.27±74.51 کیلوگرم، درصد چربی 2.23±30.70 وBMI 28.66±1.89 داوطلبانه انتخاب شدند و به طور تصادفی به سه گروه تمرینی HIIT1 (8= n)، گروه HIIT2 (8= n) و گروه کنترل (8= n) تقسیم شدند. آزمودنی های گروه HIIT1 در هر جلسه چهار ست 30 ثانیه ای دویدن با شدت 19 الی 20 میزان درک فشار ( RPE) - مقیاس بور گ و دو دقیقه استراحت بین ست ها و گروه HIIT2 چهار ست دویدن 60 ثانیه ای با همان شدت و چهار دقیقه استراحت بین ست ها را انجام دادند، تمرین سه جلسه در هفته و به مدت چهار هفته اجرا شد. 48 ساعت قبل و 48 ساعت بعد از تمرین خون گیری به عمل آمد. برای تحلیل داده ها از آزمون آنالیز واریانس ( ANOVA) مخلوط بین گروهی و درون گروهی در سطح معنی داری (p<0.05) استفاده شد.یافته ها: در متغیرهای شمارش گلبول های قرمز، MCV، MCH، HCT و HGB تغییرات معنی داری مشاهده نشد، همچنین تفاوت بین گروه ها معنی دار نبود (p>0.05). RDW تنها در گروه HIIT2 معنی دار بود (p<0.05)، در بین گروه ها تفاوت معنی دار مشاهده نشد (p>0.05)، MCHC در هر گروه تجربی تغییرات معنی داری را نشان داد، تفاوت بین گروهی تنها بین گروه های تجربی و کنترل معنی دار بود (p<0.01).نتیجه گیری: با توجه به نتایج می توان اظهار داشت که احتمالا تمرینات HIIT کوتاه مدت (30 ثانیه ای) در مقایسه با میان مدت (60 ثانیه ای) با عوارض همولیزی اندکی همراه هستند.

مقدمه و هدف: کاتاراکت پیری یکی از شایع ترین دلایل نابینایی در جهان است. عوامل مختلفی در ایجاد کاتاراکت پیری نقش دارند که مهم ترین آن ها استرس اکسیداتیو است. استرس اکسیداتیو در اثر افزایش تولید رادیکال های آزاد در بدن یا کاهش ظرفیت آنتی اکسیدانی بدن ایجاد می شود. یکی از سیستم های دفاعی بدن در برابر رادیکال های آزاد آنزیم سوپراکسیددیسموتاز I (Cu/Zn SOD) است که آنیون سوپراکسید را به پراکسیدهیدروژن و اکسیژن تبدیل می کند. چندین پلی مورفیسم در رابطه با ژن SOD1 شناسایی شده است که در فعالیت این آنزیم تاثیر می گذارند. مطالعه حاضر باهدف بررسی پلی مورفیسم A/C در موقعیت 35+ در ژن سوپر اکسیددیسموتاز I در بیماران مبتلابه کاتاراکت پیری و مقایسه آن با افراد سالم صورت گرفت. مواد و روش ها: این مطالعه مورد- شاهدی، بر روی 120 بیمار مبتلابه کاتاراکت که تحت عمل جراحی قرار گرفتند و 104 فرد سالم به عنوان گروه کنترل انجام شده است. از هرکدام از افراد مقدار 2 سی سی خون تام در لولهحاوی EDTA جمع آوری شد. پس از استخراج DNA پلی مورفیسم با استفاده از تکنیک های PCR و(Restriction Fragment Length Polymorphism) RFLPتعیین گردید. نتایج فراوانی پلی مورفیسم ها با استفاده از آزمون آماری Chi-square مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته ها: توزیع ژنوتیپ AA و AC ژن SOD1 در بیماران مبتلابه کاتاراکت پیری به ترتیب برابر 99.2% و 0.8% بود و ژنوتیپ CC در بیماران دیده نشد. به طور مشابه، فراوانی ژنوتیپ AA و AC در گروه کنترل به ترتیب 99% و1% بود و ژنوتیپ CC در این گروه نیز مشاهده نشد. نتیجه گیری: بین فراوانی پلی مورفیسم ژن SOD1 در گروه بیمار و کنترل ازلحاظ آماری ارتباط معناداری دیده نشد. این نتایج نشان می دهند که پلی مورفیسم ژن SOD1 با افزایش ریسک ابتلا به کاتاراکت پیری ارتباط ندارد.