مجله پزشکی قانونی ایران
سال:1402 | دوره:29 | شماره:3 |تعداد مقالات:8

1عوامل زمینه ای به ویژگی های جسمانی، روانی یا اعتقادی اطلاق می شوند که به صورت ذاتی، ارثی یا عرضی در اشخاص نمایان است، مانند پیری، ناتوانی، بیماری و ...؛ این عوامل در کنار اسباب خارجی می توانند در وقوع جنایت، نقش آفرین یا تسریع کننده باشند. عوامل زمینه ای ذیلِ قواعد مربوط به تعدد اسباب یا اجتماع مسبب و مباشر که قانون مجازات اسلامی (1392) راهکارهایی نسبت به آن ها دارد، قرار نمی گیرند. سکوت قانون، موجب گردیده که دادگاه ها در موارد تداخل عوامل زمینه ای با قصور یا تقصیر مرتکب، براساس نظریه های کارشناسی کمیسیون ها و هیأت های پزشکی، سهمی از نتیجه را برای بزه دیده در نظر بگیرند. در حقوق کامن لو، با استناد به قاعده جمجمه ظریف و اینکه مرتکب باید بزه دیده خود را همان گونه که هست، بپذیرد، نقشی برای عوامل زمینه ای در زنجیره سببیّت قائل نبوده و مرتکب را مسؤول پیامدهای رفتار خویش می شناسند. با این حال، در صورت شمول جنایت عمدی بر رفتار مرتکب، عوامل زمینه ای نادیده گرفته می شوند و چالش، ناظر به جنایات غیرعمدی است. با توجه به بند (پ) ماده 290 قانون مجازات اسلامی و تبصره 2 آن، چنانچه مرتکب با آگاهی و توجه نسبت به وضعیت زمینه ای بزه دیده، رفتاری انجام دهد که نوعاً موجب جنایت گردد، جنایت، عمدی است. با این توصیف، اگر رفتار بدون آگاهی و به صورت غیرعمدی (با تقصیر) واقع شده و در عمل موجب گردد که عامل زمینه ای، نتیجه را تشدید یا تسریع نماید، مرتکب به طور کامل مسؤول است. در صورت تداخل عوامل زمینه ای و اسباب خارجی، اگر میان رفتار و نتیجه، رابطه سببیت باشد، در آن صورت، با فرض تقصیر مرتکب، نتیجه صددرصد منتسب می شود. درصدبندی و دادن سهمی از نتیجه به عوامل زمینه ای فاقد وجاهت قانونی است. البته، اگر نتیجه زیان بار، ناشی از ذات عامل زمینه ای یا عارضه معمول و قابل پیش بینی باشد، مرتکب، ولو آنکه مقصر باشد، به دلیل فقدان سببیّت، مسؤول شناخته نمی شود.

1مقدمه: غده پینه آل یک غده درون ریز کوچک به شکل کاج است که در تنظیم بیولوژیکی ریتم شبانه روزی موثر میباشد. تومورهای ناحیه پینه آل تقریباً 3 تا 11درصد از نئوپلاسم های مغزی کودکان را تشکیل می دهند. مطالعه حاضر با هدف تعیین خصوصیات دموگرافیک و بالینی بیماران مبتلا به تومورهای ناحیه پینه آل انجام شد. روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی مقطعی بود که در سال 1402 انجام شد. 20 بیمار با تومور ناحیه پینه آل بصورت سرشماری شناسایی شدند که در طی 8 سال گذشته به بیمارستانهای شهر اصفهان (الزهرا، کاشانی، امام حسین) مراجعه نموده بودند. داده ها توسط چک لیست جمع آوری و در نرم افزار SPSS ویرایش 22 مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: 10 نفر (50 درصد) از بیماران مرد و میانه سن بیماران در زمان عمل جراحی 19. 25 سال (محدوده 0. 16 تا 66 سال) بود. اندازه متوسط تومور 24 میلیمتر و از نظر بافت شناسی، تومور سلول زایا و تومور پارانشیم پینه آل به ترتیب 45 و 25 درصد از نئوپلاسم های ناحیه پینه آل را تشکیل داده بودند. 60 درصد از بیماران تحت رادیوتراپی قرار گرفته بودند. سن بالاتر و عدم رادیوتراپی فاکتورهای با تاثیر منفی بر بقا بودند. کمترین نرخ بقا در سال اول بود اما با افزایش تعداد سال های زندگی، نرخ بقا نیز افزایش یافته بود. نتیجه گیری: از آنجا که بیماران مبتلا به تومورهای ناحیه پینه آل بیشتر در محدوده سنی جوان قرار داشتند و جوانان نیروهای مولد در هر جامعه هستند بنابراین بایستی اقدامات و راهکارهای مناسبی را برای بهبود وضعیت بیماران در بلندمدت اتخاذ نمود تا بتوان تعداد سال های زندگی توام با کیفیت مناسب را برای آنها افزایش داد.

1مقدمه: با شروع همه­گیری کووید-19، رفتار اجتماعی افراد جهت پیش­گیری از ابتلاء به بیماری تغییر کرد. ضدعفونی کردن دست و سطوح با اتانول، استفاده از ماسک، پرهیز از تردد در مکان ­های شلوغ از مهم­ترین تغییرات به ­وجود آمده بود. هم­زمان با این تغییرات گزارشاتی مبنی بر افزایش مسمومیت­ های دارویی گزارش شد. لذا در این مطالعه بر آن شدیم که فراوانی و نوع مسمومیت ­های دارویی را در بیمارستان ­های جنوب غرب ایران بررسی کنیم. روش­ بررسی: مطالعه مقطعی-تحلیلی و بر اساس اطلاعات بیماران بستری در بیمارستان های آبادان و خرمشهر می باشد. اطلاعات 488 بیمار که به علت مسمومیت­ های دارویی در بازه­ های زمانی یک سال قبل از کووید-19 و یک سال بعد از کووید-19، بستری شده بودند، استخراج شد. اطلاعات با استفاده از آماره های توصیفی و آزمون آماری مجذور کای یا آزمون دقیق فیشر بررسی شدند. یافته ها: نتایج نشان می دهد که فراوانی مسمومیت با الکل ها و داروهای اعصاب و روان قبل از کووید-19 به ترتیب 5 و 34 درصد بوده است که در دوره پس از بحران به میزان 12. 2 و 37. 8 درصد افزایش یافته است. بالاترین فراوانی در هر دو جنس و در همه سنین در دوره پس از کووید-19، مسمومیت با داروهای اعصاب و روان بوده است. نتیجه­ گیری: این مطالعه نشان می دهد که تغییر رفتار افراد در بحران کووید-19 بر میزان مسمومیت های دارویی در هر دو جنس و همه سنین تاثیرگذار بوده است. لزوم توجه به مصرف صحیح داروها در شرایط خاص توصیه می شود.

1مقدمه: دوران نوزادی نقش اساسی درسلامت فرد در آینده دارد. امروزه با کاهش مدت بستری اولیه نوزادان پس از زایمان، بررسی فراوانی و علل بستری مجدد نوزادان و شناسایی فاکتورهای خطر مرتبط با آن به منظور کاهش فراوانی بستری مجدد مورد توجه قرارگرفته است. لذا هدف این مطالعه بررسی فراوانی و علل بستری مجدد نوزادان در بیمارستان شهید مصطفی خمینی تهران طی سال های 1398 تا 1400 است. روش بررسی: دراین مطالعه مقطعی، پرونده های پزشکی نوزادان سالمی که طی سال های 1398 تا 1400 در بیمارستان شهید مصطفی خمینی تهران متولد و طی 30 روز پس از تولد مجدداً در بخش نوزادان بستری شده بودند، مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات به دست آمده توسط نرم افزار SPSS ویرایش 21 مورد تحلیل قرار گرفت. یافته­ها: از مجموع 4951 نوزاد متولد شده در طول 3 سال، 252 نوزاد (5. 08 درصد) طی ماه اول زندگی مجدداً در بیمارستان بستری شده بودند. زردی (71درصد)، شک به سپسیس (3. 16 درصد) شایع ترین علل بستری مجدد نوزادان بودند. ارتباط معنی داری بین جنسیت نوزاد (0. 010=P)، سن حاملگی (0. 00=P)، وزن هنگام تولد (0. 019=P) و نوع تغذیه (0. 001=P) با بستری مجدد نوزادان در بیمارستان وجود داشت. سن نوزاد در هنگام بستری ارتباط آماری معنی داری با علت بستری مجدد نوزاد در بیمارستان داشت(0. 001P=). نتیجه­گیری: بستری مجدد در بیمارستان برای بسیاری از نوزادان اتفاق می افتد. بستری مجدد نوزادان در هفته اول زندگی عمدتاً به دلایلی مانند زردی و مشکلات تغذیه ای اتفاق می افتد و پس از هفته ی اول، عفونت ها عامل اصلی در بستری مجدد نوزادان هستند. جنس مذکر، وزن کم تولد و سن حاملگی کمتر از 37 هفته فاکتورهای خطر مرتبط با بستری مجدد هستند. درحالی که تغذیه ی انحصاری با شیرمادر یک فاکتور محافظت کننده است.

1مقدمه: یکی از ﻣﺴﺎﺋﻞ و آﺳﯿﺐﻫﺎی ﻣﻬﻢ در ﺣﻮزه ﺧﺎﻧﻮاده، پدیده ﺧﺸﻮﻧﺖ ﺧﺎنگی اﺳﺖ که در این بین خشونت علیه زنان موضوعی است که متخصصان حوزه سلامت روان به آن توجه دارند. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی آموزش مهارت های زندگی مبتنی بر رویکرد پذیرش تعهد بر دلزدگی و نشخوار های ذهنی زنان خشونت دیده صورت پذیرفت. روش بررسی: پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و گروه گواه اجرا شد. جامعه آماری کلیه زنان متأهل خشونت دیده مراجعه کننده به مراکز مشاوره خانواده شهر رفسنجان در 6 ماهه اول سال 1401 بودند. روش نمونه گیری هدفمند و 30 زوج براساس پرسشنامه های خشونت نسبت به زنان حاج یحیی (1377)، دلزدگی زناشویی پاینز (1996) و نشخوار ذهنی نیما قربانی و همکاران (1386) انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15نفر) و گروه گواه (15نفر) گمارده شدند. گروه آزمایش در معرض 10 جلسه آموزش مهارت های زندگی مبتنی بر رویکرد پذیرش-تعهد و گروه کنترل در این زمان هیچ آموزشی دریافت نکردند. داده ها با استفاده از آزمون کوواریانس چند متغیره تحلیل شدند. یافته ها: نشان دادند که عمل آزمایشی حداقل بر یکی از متغیرهای وابسته تأثیر معنی دار داشته است. آموزش مهارت های زندگی مبتنی بر رویکرد تعهد و پذیرش(عمل آزمایشی) بر کاهش دلزدگی زناشویی (7. 21=F و 0. 01=P) و کاهش نشخوار ذهنی (4. 07=F و 0. 03=P) تأثیر مثبت داشته است. براساس اندازه اثر می توان گفت میزان اثربخشی مداخله در متغیر دلزدگی (0. 47) و در مورد متغیر نشخوار ذهنی (0. 38) بوده است. نتیجه گیری: آموزش مهارت های زندگی مبتنی بر رویکرد پذیرش و تعهد نقش بسیار مهمی در کاهش دلزدگی و نشخوار ذهنی زنان خشونت دیده ایفا می کند و می تواند به عنوان یک روش آموزشی اثربخش پیشنهاد شود.

1مقدمه: متانول یک الکل سمی است که می تواند باعث اسیدوز متابولیک، کوری، اختلالات سیستم اعصاب مرکزی، کما یا حتی مرگ شود. لذا این مطالعه با هدف بررسی اپیدمیولوژیک فوتی های ناشی از مصرف این ماده خطرناک صورت گرفته است تا بتوان با نتایج حاصله از تحلیل، برنامه ­ریزی­ های موردنیاز برای کاهش نرخ مرگ ومیر و هزینه­ های ناشی از آن را انجام داد. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی-مقطعی، اطلاعات دموگرافیک و اپیدمیولوژیک 1768 فوتی ناشی از مصرف متانول که اجسادشان در فاصله سال های 1398 الی 1400 به پزشکی قانونی ارجاع شده بود، با استفاده از نرم افزار SPSS 19 مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: عمده مرگ­ های ناشی از مصرف متانول مربوط به افراد مذکر، با سطح تحصیلات پایین، دارای مشاغل آزاد و در استان های تهران، فارس و آذربایجان شرقی است. نتیجه گیری: به منظور کاهش مرگ ومیر ناشی از مصرف متانول، برخی استراتژی­ های پیشگیرانه مانند ارتقاء آگاهی عمومی از طریق ارائه برنامه های آموزشی علی الخصوص به گروه های پرخطر و جلوگیری جدی از تولید مشروبات الکلی غیرقانونی توصیه می شود.

این مقاله فاقد چکیده می​باشد.

این مقاله فاقد چکیده می​باشد.