آموزش پرستاری
سال:1403 | دوره:13 | شماره:1 |تعداد مقالات:8

1مقدمه: استئوآرتریت شایع ترین اختلالات مفصلی در بزرگسالان است که با کاهش تدریجی مفاصل و افزایش درد منجر به ناتوانی در فعالیت روزانه فرد می شود . هدف از مطالعه تعیین اثربخشی آموزش خودمراقبتی به روش ترکیبی بر ماهیت درد و فعالیت روزمره بیماران مبتلا به استئوآرتریت زانو بود. روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی 70 بیمار مبتلا به استئو آرتریت زانو مراجعه کننده به کلینیک ارتوپدی و روماتولوژی شهر اهواز به طور تصادفی ساده در دو گروه آموزش خود مراقبتی به روش ترکیبی و گروه کنترل بر اساس معیارهای ورود دسته بندی شدند. گروه شاهد آموزش خود مراقبتی به روش معمول دریافت کرد. در گروه آزمون آموزش خود مراقبتی به روش ترکیبی( فیلم، سخنرانی، استفاده از پمفلت، پیامک ) در طی 5 جلسه به صورت گروهی و انفرادی انجام شد. نمونه های پژوهش به مدت سه ماه به صورت حضوری و تلفنی پیگیری شدند. داده های مطالعه با استفاده از سه پرسشنامه ماهیت درد مگ گیل، شدت درد VAS، فعالیت روزمره WOMAC  قبل ،یک­ماه، دوماه و سه ماه بعد از مداخله تکمیل شد. نتایج مطالعه با استفاده از نرم افزار23 SPSS و استفاده از آزمون های آماری توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: آموزش خود مراقبتی به روش ترکیبی موجب کاهش معنادار شدت درد در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل شد (001/0=P ) فعالیت روزمره در بین دو گروه مداخله و شاهد اختلاف معناداری را نشان داد ( 001/0=P)که بیانگر بهبود فعالیت در گروه مداخله بود. لاکن ماهیت درد در زمان بعد از مداخله نسبت به قبل از آن تغییر معنادار دیده شد( 001/0=P). نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش، آموزش ترکیبی می توان جهت  خود مراقبتی و مدیریت بیماری به منظور بهبود و اصلاح سبک زندگی، ارتقاء سلامت و عملکرد بهتر  بیماران استفاده شود.

1مقدمه: اکثر زنان در سنین باروری اختلالات مرتبط با چرخه قاعدگی به نام سندرم پیش از قاعدگی را تجربه می کنند. این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر درآمیختگی افکار، تنظیم هیجان و اضطراب سلامت دختران دارای سندرم پیش از قاعدگی انجام شد. روش کار: این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون_پس آزمون و گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش تمامی دختران مقطع متوسطه دوم شهر گرگان در سال تحصیلی 1402-1401 بودند که تعداد 30 دانش آموز به صورت خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و به صورت تصادفی در 2 گروه آزمایش و گواه (هر گروه 15) نفر جایدهی شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های غربالگری پیش از قاعدگی Steiner، درآمیختگی افکار Wells، دشواری در تنظیم هیجان Garnefski و  Kraaij و اضطراب سلامت Salkovskis بود. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار spss-24 و روش های آماری تحلیل کوواریانس تک متغیره در سطح معناداری 05/0>p انجام شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که میانگین نمرات پیش آزمون متغیرهای درآمیختگی افکار، تنظیم هیجان و اضطراب سلامت قبل از مداخله در گروه آزمایش به ترتیب 67/129، 92/111، 85/162 بود که پس از مداخله به 66/93، 02/78، 84/146 تغییر یافت. به عبارت دیگر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر درآمیختگی افکار (001/0>P)، تنظیم هیجان (001/0>P) و اضطراب سلامت (001/0>P) دختران دارای سندرم پیش از قاعدگی موثر بود. نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاکی از آن است که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد منجر به کاهش درآمیختگی افکار، دشواری در تنظیم هیجان و اضطراب سلامت دختران دارای سندرم پیش از قاعدگی گردید. بکارگیری این درمان توسط متخصصان بهداشت روان و درمانگران در حیطه توان بخشی دختران دارای سندرم پیش از قاعدگی توصیه می­شود.

1مقدمه : کمــردرد مزمــن از شــایع ترین انواع دردهای اسکلتی عضلانی درسالمندان می باشد. برنامه آموزش خود مدیریتی مبتنی بر مدل A5 پیامدهـای مثبـتی در کنترل مشکلات سالمندان داشته است. این پژوهش با هدف تعیین تاثیراجرای برنامه خودمدیریتی مبتنی بر مدل A5 بر شدت درد سالمندان مبتلا به کمر درد مزمن غیر اختصاصی انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی بر روی64 سالمند مبتلا به کمر درد مزمن غیر اختصاصی مراجعه کننده به کلینیک های تخصصی وفوق تخصصی تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی آبادان در سال1401 انجام شد. بیماران با روش تصادفی سازی بلوکی به دو گروه آزمون وکنترل تخصیص داده شدند. در گروه آزمون برنامه آموزشی خود مدیریتی مبتنی بر مدل A5 طــی شش هفتــه اجرا و مــدت هشت هفته پــیگیــری انجام شد. ابزار پژوهش در این مطالعه، مقیاس دیداری ســنجش شــدت درد بودکه قبل ازمداخله و سپس چهار و هشت هفته بعد از مطالعه در دوگروه تکمیل شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 22 تجزیه وتحلیل شد. یافته ها : میانگیـن شدت درد بیـن دو گـروه آزمون و کنترل قبـل از اجـرای مداخله تفـاوت معنـاداری مشـاهده نشـد، درحالـی کـه بیـن دو گـروه، پـس از اجـرای مداخلـه در میانگیـن شدت درد تفـاوت معنـاداری مشـاهده شـد (001/0> P ). همچنیـن یافتـه هـا بیانگـر آن بـود کـه بهبـودی معنـاداری در میانگیـن شدت درد قبـل، چهار وهشت هفته بعـد از اجـرای مداخلـه درگـروه مداخلـه وجـود داشـت (001/0>P ). نتیجه گیری : اجرای برنامه خود مدیریتی مبتنی بر مدل A5 در سالمندان مبتلا به کمردرد مزمن  غیراختصاصی اثربخش بوده و می تواند موجب کاهش شدت درد گردد، لذا این روش خود مدیریتی می تواند توسط پرستاران به عنوان یک روش حمایتی وغیردارویی درکنترل کمردرد مزمن غیراختصاصی به کارگرفته شود.

1مقدمه: اضطراب مرگ از جمله تنش های بشر می باشد که در بعضی از مشاغل از جمله پرستاری به­صورت روزمره وجود دارد. خودتنظیمی هیجان شامل فرایند کنترل، ابراز هیجان­ها می باشد. پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین سبک های دلبستگی ناایمن و خودتنظیمی هیجانی با اضطراب مرگ در پرستاران شاغل در بخش های کرونا شهر تبریز انجام شد.  روش کار: این پژوهش یک مطالعه توصیفی- همبستگی بود. ابزارهای پژوهش پرسشنامه اضطراب مرگ Templer، سبک­های دلبستگیHazan  و پرسشنامه خودتنظیمی هیجانی Granefske بود. جامعه ی آماری کلیه پرستاران مرد و زن مشغول به­کار در بخش های کرونا مرکز آموزشی درمانی سینا، امام رضا و بیمارستان ولیعصر شهر تبریز در سال 1401 بود. حجم نمونه این پژوهش با استفاده از فرمول کوکران 184 نفر بود که به روش دردسترس انتخاب شدند و تجزیه و تحلیل داده­ها به روش همبستگی پیرسون توسط نرم افزار spss-25 انجام شد. سطح معناداری آزمون آماری 05/0 بود.  یافته­ها: نتایج نشان­داد، بین سبک دلبستگی ناایمن دوسوگرا با اضطراب مرگ پرستاران رابطه مستقیم وجود دارد (05/0> P)، بین خودتنظیمی هیجان و اضطراب مرگ رابطه وجود دارد (05/0> P). بین راهبردهای منفی تنظیم هیجان با اضطراب مرگ رابطه مستقیم و بین راهبردهای مثبت تنظیم هیجان با اضطراب مرگ رابطه معکوس وجود دارد (05/0> P).  براساس نتایج بین سبک دلبستگی ناایمن اجتنابی با اضطراب مرگ رابطه معنی­داری وجود ندارد (05/0> P). نتیجه­گیری: طبق نتایج بین سبک دلبستگی ناایمن دوسوگرا و تنظیم هیجان با اضطراب مرگ در پرستاران شاغل در بخش کرونا رابطه دارد. بنابراین می توان با آموزش تنظیم هیجان و شناسایی پرستاران با سبک­های ناایمن دلبستگی از میزان اضطراب پرستاران بخش کرونا کاست. mouseout="msoCommentHide('_com_1')" onmouseover="msoCommentShow('_anchor_1','_com_1')">

1مقدمه: آموزش موتور اصلی توسعه و همچنین نقطه اتکایی است که هر فعالیتی حول آن می چرخد. برای تحقق واقعی اهداف و مقاصد آموزش، باید کنترل کیفیت و نظارت مؤثر وجود داشته باشد. هدف از این مطالعه بررسی مزایا و چالش های نظارت و کنترل در سازمان های آموزشی است. روش کار: پژوهش حاضر  مطالعه مروری یکپارچه مبتنی بر مقالات مربوط به مزایا، چالش ها و توصیه های نظارت و کنترل در سازمان های آموزشی  است که با هدف جمع آوری اطلاعات مطالعات صورت گرفته در این زمینه انجام شد. در مطالعه حاضر از روش پیشنهادی Whittemore & Knafl استفاده شد که مشتمل بر پنج مرحله: الف) شناسایی و تعیین هدف، ب) جستجوی منابع، ج) ارزشیابی داده ها، د) تجزیه و تحلیل داده ها و ه) ارائه نتایج است. استفاده از این روش دقت مطالعه را افزایش می دهد. یافته ها: نتیجه جستجوی جامع اولیه شامل 359 مقاله بود که در نهایت 11 مقاله وارد مطالعه شد.  یافته ها نشان داد مزایا و چالش های نظارت و کنترل در سازمان های آموزشی بسیار زیاد است از عمده ترین مزایا در سازمان های آموزشی تاثیر نظارت و کنترل بر کیفیت آموزشی و بهره وری مدرسان، نشاط و تحریک مدرس به سمت کیفیت برنامه آموزشی و بهبود وضعیت تحصیلی دانش آموختگان می باشد. نتیجه گیری: با توجه به اثرات مثبت نظارت و کنترل بر کیفیت آموزش ها، پیشنهاد می گردد سازمان­های آموزشی برنامه مدوّنی برای نظارت و کنترل در سازمان­های خود داشته باشند. همچنین مزایا و چالش­های ذکر شده توجه بیشتر پژوهشگران را به موضوع نظارت و کنترل در دانشگاه­ها می طلبد که این امر می­تواند باعث ارتقاء سطح کیفیت آموزش در دانشگاه­ها و سازمان های آموزشی گردد.

1مقدمه: بکارگیری شیوه مناسب فرزند پروری با رشد و سلامت روان مادران و کودکان ارتباط دارد. لذا این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی آموزش فرزند پروری مبتنی بر پذیرش و تعهد بر خودکارآمدی والدینی و رابطه والد-کودک در مادران جوان انجام شد. روش­ کار: پژوهش نیمه­ تجربی با طرح پیش­ آزمون و پس ­آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش مادران دارای کودک ساکن اهواز (ایران) در سال 1401 بودند که از میان آن­ها 30 نفر با شرایط ورود به پژوهش با روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب و با روش تصادفی ساده در گروه آزمون و کنترل، 15 نفری قرار گرفتند. مادران مورد مطالعه با فرم جمعیت شناختی، مقیاس خودکارآمدی دومکا (PSAM) و مقیاس رابطه والد-کودک (CPRS) مورد ارزیابی قرار گرفتند. گروه آزمون تحت مداخله 8 جلسه­ 75 دقیقه­ای آموزش فرزند پروری مبتنی بر پذیرش و تعهد قرار گرفت و گروه کنترل پس از اتمام پژوهش تحت آموزش قرار گرفت. داده­ها با استفاده از آنالیز کوواریانس تک و چندمتغیره  در نرم افزار SPSS-23 تجزیه ­و تحلیل شدند. یافته­ ها: نتایج نشان داد که آموزش فرزندپروری مبتنی بر پذیرش و تعهد تأثیر معناداری بر افزایش میانگین نمره خودکارآمدی والدینی و رابطه والد_کودک مادران مورد مطالعه دارد (0/001>P). بیش­ترین اندازه اثر به ترتیب مربوط به رابطه والد-کودک (0/71) و خود کارآمدی والدینی (0/40) بود. نتیجه­ گیری: آموزش فرزند پروری مبتنی بر پذیرش و تعهد منجر به افزایش خودکارآمدی والدینی و بهبود رابطه والد-کودک در مادران جوان گردید. لذا به­ کارگیری این روش ساده، مفید و کم هزینه توسط متخصصان بهداشت روان در مادران جوان دارای کودک توصیه می­ شود.

1 مقدمه: نظارت آموزشی در پرستاری یکی از جنبه­های اساسی توسعه حرفه­ای و تضمین کیفیت آموزش پرستاری است. هدف از این مقاله، بررسی اثربخشی نظارت آموزشی بر عملکرد دانشجویان پرستاری است تا تحقیقات و عملکرد آتی را راهنمایی کند. روش کار: مطالعه حاضر به روش مرور روایتی روی پژوهش­های انجام شده در زمینه اثربخشی نظارت آموزشی بر عملکرد دانشجویان پرستاری انجام شد. جستجوی مقالات فارسی با کلید واژه­های نظارت، آموزش، دانشجو و پرستار، نظارت بالینی در پایگاه­های داده معتبر فارسی مگیران(Magiran) و موتور جستجوی گوگل اسکولار از سال 1380 تا 1402 و جستجوی مقالات انگلیسی با کلید واژه­های، *Nurs،Supervision ، Education،Clinical Mentoring ، Medical Field Study، Clinical Practicum در پایگاه­های داده معتبر انگلیسی PubMed،Science Direct ،Cochrane Library  از 1940 تا سال 2023 انجام شد. در پایان 7 مقاله(4 فارسی و 3 انگلیسی) هم­راستا با اهداف این مطالعه انتخاب و  مورد تحلیل قرار گرفت. یافته­ها: یافته­های این پژوهش نشان داد طراحی دوره­های آموزش بالینی بر اساس الگوی نظارت و راهنمایی بالینی می­تواند منجر به ارتقاء مهارت­های بین­فردی، حرفه­ای و ارتباطی همچنین در مهارت­های بالینی از قبیل تشخیص و کاربرد داروهای مورد استفاده، آموزش به بیمار و همراهان، رعایت نکات ایمنی در ایزولاسیون مستقیم و معکوس، رعایت اصول صحیح پانسمان و نمونه­گیری، رگ­گیری، مشارکت تیمی، پیشگیری از عفونت، رعایت نکات ایمنی و بکا­رگیری فرآیند پرستاری، آموزش به بیمار و بستگان شود. البته رفتارهای توهین­آمیز ناظران بالینی جز تجارب منفی دانشجویان پرستاری است و نیاز است دانشجویان حمایت­هایی را از جانب ناظران بالینی دریافت کنند. نتیجه ­گیری: این مطالعه نشان داد که نظارت آموزشی بر عملکرد دانشجویان پرستاری موثر است، اما پیشنهاد می شود که مطالعات شبه­کارآزمایی بیشتری در زمینه نظارت آموزشی و عملکرد دانشجویان پرستاری انجام شود.

1مقدمه: رضایت زناشویی از جمله عوامل مرتبط با سلامت روان و استرس شغلی پرستاران است. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر مداخله مبتنی بر مدل پرسید بر رضایت زناشویی پرستاران زن شاغل در بیمارستان کاشانی شهرکرد انجام شد. روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی دو گروه قبل و بعد، 50 نفر(دو گروه 25 نفر) از پرسنل پرستاری زن شاغل در بیمارستان کاشانی شهرکرد بر اساس معیارهای ورود به مداخله به روش نمونه­ گیری در دسترس و تصادفی ساده به دو گروه تقسیم شدند. ابزار پژوهش، فرم کوتاه پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ و پرسشنامه مشخصات فردی بود. برای گروه مداخله 8 جلسه 2 ساعته هفتگی برگزار گردید و قبل، بلافاصله و 4 هفته پس از پایان مداخله پرسشنامه رضایت زناشویی اینریچ توسط دو گروه تکمیل شد. تجزیه و تحلیل داده­ ها با استفاده از میانگین، انحراف­معیار، آنالیز واریانس با اندازه­های تکراری، آزمون دقیق فیشر، آزمون تعقیبی بونفرونی و آزمون ویلکاکسون، آزمون­های ناپارامتری من­ویتنی در سطح خطای 5 درصد و با نسخه­ی 26 نرم­ افزار SPSS انجام شد. یافته ­ها: میانگین نمرات رضایت زناشویی در پرستاران گروه مداخله قبل از آموزش 90/23±00/163، بلافاصله بعد آموزش 89/17±96/179 و 4 هفته بعد آموزش برابر 75/18±60/179 و در گروه کنترل قبل از آموزش 01/13±56/165، بلافاصله بعد آموزش 85/13±24/163 و4 هفته بعد از آموزش برابر 12/13±32/162 بود. بر اساس نتایج آزمون ویلکاکسون، نمره رضایت زناشویی در گروه مداخله در حیطه­های موضوعات شخصیتی، ارتباط زناشویی، حل تعارض، مدیریت مالی، فعالیت­های اوفات فراغت، روابط جنسی، ازدواج و فرزندان، بستگان و دوستان و جهت­گیری مذهبی بلافاصله و 4 هفته بعد آموزش بطور معناداری بیشتر از قبل آموزش بود (001/0>p) نتیجه ­گیری: آموزش مهارت­های زندگی بر مبنای مدل پرسید تأثیر مثبتی در افزایش رضایت زناشویی پرستاران زن داشت؛ لذا پیشنهاد می ­گردد، آموزش مهارت­های زندگی برای پرستاران متأهل مبتنی بر سیاستگذاری سلامت به طور دوره­ای برگزار شود.