همواره بر این نکته تأکید شده است که در اختیار داشتن داده های صحیح و واقعی بر اساس شاخص های مورد نظر، اصلیترین پیشنیاز برای برنامه ریزی و سیاستگذاری صحیح علم و فناوری به شمار میرود. با این حال، این اصل نمیتواند توجیه کنندة این خطا باشد که مراکز متعددی بصورت موازی و نه در امتداد یکدیگر و بدون رعایت تقسیم کار مشخص، به انجام فعالیتهای همپوشان در این زمینه بپردازند. واقعیت این است که با وجود آسیبهای روشنی که این روند ایجاد میکند، اما چیزی که تاکنون در این زمینه در کشور اتفاق افتاده اینگونه بوده، بطوری که با وجود صرف هزینه های هنگفت، بدلیل وجود ناهماهنگی میان مراکز، فعالیتهایی همپوشان توسط آنها به انجام رسیده و در نتیجة همین همپوشانیها و ناهماهنگی ها، تأمین اطلاعات برای بسیاری از زمینه ها و شاخصهای مورد نیاز در هاله ای از ابهام باقی مانده و در دستور کار هیچ کدام از مراکز قرار نگرفته است.....