یک عامل مهم برای افزایش توانایی شرکت ها، به ویژه در کشورهای در حال توسعه، جهت بدست آوردن دانش و تکنولوژی و خروج از معضل کم ارزش بودن صنایع، یادگیری تکنولوژیک است. هدف از این پژوهش شناسایی و اولویت بندی عوامل درون سازمانی تاثیرگذار بر یادگیری تکنولوژیک می باشد. گروه تصمیم، مدیران و کارشناسان درگیر در توسعه تکنولوژی واحد مهندسی صنایع شرکت فولاد مبارکه است که شامل 11 نفر بودند. در این پژوهش برای شناسایی و غربال گری مهم ترین عوامل موثر بر یادگیری، تکنیک دلفی فازی استفاده شد که پنج عامل "توانمندی انجام فعالیت های R&D"، "توانمندی تولید"، "سیستم انگیزشی"، "سیستم آموزشی" و "ظرفیت جذب" از بین نه عامل، شناسایی شدند. سپس برای تفکیک زیر عامل ها به علت و معلول و اولویت بندی آنها، تکنیک دیمتل فازی بکار گرفته شد که زیر عامل های "حمایت مدیریت عالی"، "قابلیت نیروی انسانی" و "برنامه های آموزشی رسمی و غیر رسمی" در رتبه اول تا سوم قرار گرفتند. از دو نرم افزار Excel و MATLABنیز برای تحلیل داده ها استفاده شد. بعد از اینکه نتایج مورد تایید کارشناسان و خبرگان، قرار گرفت، راه کارهایی نیز جهت اعمال این عوامل و تسریع یادگیری تکنولوژیک ارائه گردید.