مدیریت توسعه فناوری
سال:1395 | دوره:4 | شماره:2 |تعداد مقالات:6

امروزه شرکت های تازه تأسیس و فناوری محور یکی از منابع اصلی خلق ثروت و رقابت پذیری به حساب می آیند و از این رو به طور گسترده ای مورد توجه سیاست گذاران و دولتمردان در نقاط مختلف دنیا قرار گرفته اند. در ایران نیز چند سالی است که توجه و اقبال به این قبیل شرکت ها که می توان آنها را شرکت های دانش بنیان نامید زیاد شده و تحت حمایت قانون قرار گرفته اند و حمایت های مالی و غیرمالی گوناگونی از این شرکت ها انجام می شود. نظر به اینکه مشخصه های متفاوت این شرکت ها بر رفتار و عملکرد و در نتیجه حمایت های مورد نیازشان مؤثر است، نیاز به مطالعه رفتار و عملکرد شرکت های تحت حمایت قانون، بر اساس مشخصه های مختلف هر یک جهت تخصیص حمایت های متناسب احساس می گردد. بر این اساس، در این مقاله با به کارگیری نمونه ای 253 تایی از شرکت های دانش بنیان و با استفاده از تکنیک تحلیل خوشه ای، تکسونومی از شرکت های مورد مطالعه ارائه شده و شرکت ها به 4 خوشه تازه کاران، تولیدکنندگان کوچک، خدمات دهندگان کوچک و قدیمی ها تقسیم بندی گردیده و رفتار و عملکرد هر یک، مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است.

ارزیابی عملکرد امری ضروری برای تصمیم گیری در سازمان ها است. مدیران سازمان ها برای کسب مزیت رقابتی، نیازمند اطلاعاتی از عملکرد سازمان هستند تا ضمن آگاهی از وضعیت سازمان، بتوانند برای بهبود آن تصمیم گیری نمایند. از اینرو اهمیت و ضرورت الگویی جهت ارائه بازخورد عملکرد سازمان و دستیابی به ابزاری برای تحقق این نیاز، روشن می گردد. با توجه به جایگاه مدیریت فناوری و نوآوری و اهمیت آن در بنگاه های تجاری و خدماتی، هدف این تحقیق ارزیابی عملکرد مدیریت فناوری و نوآوری در 49 بنگاه در دو مرحله توانمندسازها و نتایج با استفاده از روش تحلیل پوششی داده ها در شناسایی بنگاه های کارا و ناکارا، تشخیص میزان و منشاء ناکارایی و همچنین شناسایی بنگاه های مرجع است. نتایج نشان می دهد که علیرغم آنکه اکثر بنگاه ها در مرحله توانمندسازها از کارایی کامل برخوردارند، اما در مرحله نتایج ناکارا هستند. اکثریت بنگاه ها در شاخص «مدیریت منابع دانشی و اطلاعاتی» دارای بیشترین مازاد بوده در حالی که در شاخص «نتایج دانشی و فناورانه» دارای بیشترین کمبود هستند.

در سراسر جهان، میلیون ها کارآفرین اجتماعی وجود دارند که با نوآوری های اجتماعی بالقوه شناخته می شوند. نگاهی دقیق به موانع اصلی پیش روی نوآوران اجتماعی و مهارت های رهبری لازم برای غلبه بر این موانع در ارتقای حوزه ی نوآوری اجتماعی نقش مهمی دارد. هدف این مقاله آن است که از طریق کاوش دقیق چرخه ی حیات نوآوری اجتماعی، ایفای چنین نقشی را پیشنهاد کند. در این پژوهش، ابتدا با روش تحلیل مضمون و پس از مرور ادبیات پژوهش، مدل چهار مرحله ای چرخه حیات نوآوری اجتماعی رصد شد. سپس جهت تکمیل، تعدیل و آزمون نتایج، از تکنیک دلفی مثلثی فازی استفاده شد که در نهایت، از مجموع گزاره ها، پنج مرحله شناسایی مشکل، مدل کسب و کار، تغییر مقیاس عمودی و متداول سازی و متغیر همه جانبه مهارت های رهبری مورد تایید نهایی قرار گرفت. سپس با توجه به ادبیات پژوهش، شبکه مضامین وآراء خبرگان، عوامل و مدل تشریح و پیشنهادهایی ارایه شده است.

این پژوهش بدنبال شناسایی تفاوت های ساختاری حاکم بر نتایج پژوهش های علمی (مقالات ISI) مرتبط با فناوری نانو در ایران و سوئیس می باشد. ایران جزء پیشگامان تولید مقالات نانو در بین کشورهای درحال توسعه و رتبه 7 دنیا است. در شرایطی که سوئیس رتبه اول شاخص نوآوری جهانی بوده و هر چند در تولید مقالات نانو در جایگاه های پایین تر از ایران قرار دارد ولیکن تفاوت این کشور با ایران در شاخص نوآوری و ثبت اختراع بسیار زیاد است. با استخراج داده های مرتبط با مقالات ISI نانوی دو کشور از پایگاه وب آف ساینس (wos)، در این پژوهش با استفاده از رویکرد و متدلوژی تریپل هلیکس و روش های آماری، به تعیین سهم مشارکت ارکان دانشگاه-صنعت-دولت و همکاری های بین المللی دو کشور و تحلیل آماری این نوع ارتباطات پرداخته می شود. نتایج پژوهش نشان دهنده تفاوت زیاد ساختار تولید علم و پژوهش های علمی دو کشور بوده و نشان می دهد که علی رغم توجه بالای دولت ایران به توسعه فناوری نانو، برخلاف کشور سوئیس که نقش صنعت در آن پررنگ است، مشارکت صنعت در ایران به صفر میل می کند. نتایج پژوهش با نمایش تفاوت های ایران با کشور سوئیس، ضمن فراهم سازی زمینه مشاهده نتایج ساختار حاضر پژوهش و نوآوری در کشور، به ارائه توصیه هایی جهت تقویت مشارکت بخش صنعت در پژوهش های علمی و کاربست آنها می-پردازد.

در این پژوهش، محقق به دنبال شناسایی راهکار های غلبه بر موانع راه اندازی کسب و کار های نوپایی کشاورزی با رویکرد پدیدارشناسانه بود که به صورت کیفی و به روش پدیدار شناسی صورت پذیرفت. شرکت کنندگان 15 تن از مدیران کسب و کارهای کشاورزی در سال 1395 بودند که کسب و کارهای آنان در مرحله پیش رشد و یا رشد قرار داشت و تحت حمایت پارک علم و فناوری فعالیت می کردند و پژوهش، طی مصاحبه با 11 نفر از آنان به اشباع نظری رسید. ابزار جمع-آوری داده ها، مصاحبه عمیق با سؤالات باز بود. سؤال اصلی پژوهش عبارت بود از اینکه"برای رفع موانع و مشکلات مرحله راه اندازی استارت آپ کشاورزی چه راهکار هایی وجود دارد؟ " بوده و تجزیه و تحلیل داده ها بر اساس روش کلایزی انجام شد و در نهایت مصاحبه دیگری برای بررسی اعتبار نتایج تحقیق صورت گرفت. یافته های تحقیق در قالب 5 مضمون اصلی و 7 زیر مضمون بود که مضامین اصلی عبارت بودند از: معرفی کسب و کارهای کشاورزی به نهاد های دولتی ذیربط توسط پارک علم و فناوری، حمایت ارگان های مرتبط نظیر جهاد کشاورزی، معاونت غذا و دارو برای تأمین تجهیزات اولیه، تعدیل در سیاست ها و تصمیم گیری های کلان در حوزه کشاورزی، شناخت دقیق مزایای ایده جهت رفع یک مشکل در بخش کشاورزی قبل از شروع فعالیت، حمایت های مالی از طرف نهاد های دولتی و غیر دولتی جهت تأمین سرمایه در بخش کسب و کارهای کشاورزی.

بومی سازی فناوری های پیشرفته و راهبردی صنعت نفت و گاز یکی از اولویت های کلیدی صنعت نفت کشور در طول یک دهه اخیر بوده است. از آنجاییکه هزینه ی توسعه فناوری در بخش تجهیزات صنعت نفت بسیار زیاد است، شناسایی انواع ریسک های موجود در این پروژه ها بسیار ضروری است. با این وجود، در فرآیند تدوین نقشه راه فناوری این تجهیزات کمتر به مقوله عدم قطعیت و ریسک توجه شده است. این مقاله تلاش دارد تا به ارائه چارچوبی جهت ارزیابی ریسک براساس لایه های مختلف نقشه راه فناوری بپردازد. در این راستا، پس از بررسی مطالعات پیشین و انجام مصاحبه های اکتشافی، 29 ریسک مهم در چهار لایه نقشه راه شامل لایه های دانش چرایی، دانش چیستی، دانش چگونگی و توانمند سازها شناسایی و طبقه بندی شدند. به منظور ارزیابی این ریسک ها از روش تجزیه و تحلیل عوامل شکست و آثار آن (FMEA) استفاده شد و بر اساس سه شاخص شدت تأثیرگذاری، احتمال وقوع و احتمال شناسایی، اولویت هر یک از ریسک ها احصا گردید. نتایج نشان می دهد که براساس لایه های نقشه راه فناوری، بالاترین میزان ریسک مربوط به لایه توانمندسازها و سپس لایه دانش چرایی است. همچنین بیشترین ریسک در لایه توانمندسازها مربوط به لزوم ارائه ضمانت نامه های با مبالغ بالا و عدم موافقت شرکت های بهره بردار با تست آزمایشی محصول داخلی می شود.