این پژوهش با هدف بررسی اثر معنابخشی فناورانه و توانمندی سازمانی بر عملکرد نوآورانه انجام شده است که در این ارتباط بر نقش میانجی ظرفیت جذب نیز تاکید شده است. پژوهش حاضر از نظر روش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعة آماری پژوهش حاضر را تمام بنگاه های داروسازی سراسر کشور دربرمی گیرد. داده ها به کمک پرسشنامه ای گردآوری شدند که روایی و پایایی آن به تأیید رسید. برای تجزیه وتحلیل داده ها، از مدل سازی معادلات ساختاری و تکنیک حداقل مربعات استفاده Smart-PLS شده است. یافته ها نشان می دهد که توانمندی سازمانی به همراه قابلیت ظرفیت جذب سازمان ها، منجر به بهبود توانمندی معنابخشی فناوری شده و نهایتا نوآوری محصول و فناوری را افزایش می دهد اما این قابلیت ها در شرایطی است که عدم اطمینان محیط فناورانه، اندک باشد.