سلامت جامعه
سال:1395 | دوره:10 | شماره:3 |تعداد مقالات:8

مقدمه: مولفه های روان شناختی نوجوانان (همچون شادکامی) در صورت فوت پدر تحت تاثیر قرار می گیرد. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش گروهی به شیوه راه حل محور بر شادکامی نوجوانان دختر محروم از پدر صورت پذیرفت.مواد و روش ها: روش پژوهش حاضر نیمه تجربی با طرح پیش آزمون - پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دختر محروم از پدر شهر اصفهان در سال تحصیلی 94-1393 بود. برای انتخاب نمونه، با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس و تصادفی ساده 40 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شده و به دو گروه 20 نفری تقسیم گردیدند. مداخلات درمانی (رویکرد راه حل محور) بر روی گروه تجربه در هشت جلسه 90 دقیقه ای یک بار در هفته انجام شد. به گروه کنترل هیچ آموزشی داده نشد. پرسشنامه شادکامی آکسفورد به عنوان ابزار پژوهش استفاده شد. داده های جمع آوری شده توسط تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج تحلیل نشان داد که آموزش گروهی به شیوه راه حل محور بر شادکامی نوجوانان دختر محروم از پدر در مراحل پس آزمون و پیگیری تاثیر داشته است (p<0.001). بدین معنا که پس از اجرای مداخله آموزشی، گروه تجربه در مقایسه با گروه کنترل میزان شادکامی بالاتری را گزارش نمودند.نتیجه گیری: بر اساس یافته های حاصل از پژوهش حاضر در کنار سایر مداخلات شناخته شده و استاندارد موجود، می توان از روش آموزش راه حل محور در جهت افزایش شادکامی نوجوانان دختر محروم از پدر بهره برد.

مقدمه: یکی از الگوهای نوین آموزشی که در آن رسیدن به صلاحیت بالینی مدنظر می باشد، الگوی یادگیری در حد تسلط است. هدف از مطالعه حاضر تعیین تاثیر الگوی یادگیری در حد تسلط بر صلاحیت بالینی دانشجویان اتاق عمل می باشد.مواد و روش ها: در این کارازمایی بالینی، 60 نفر از دانشجویان اتاق عمل که معیارهای ورود را داشتند، به طور تصادفی ساده در دو گروه آزمون و کنترل قرار گرفتند. کارآموزی در گروه آزمون به روش یادگیری در حد تسلط و در گروه کنترل به روش معمول در طول یک ترم انجام شد. دو گروه قبل و بعد از مداخله پرسشنامه صلاحیت بالینی را تکمیل و نمودند. نتایج با استفاده از آزمون های آماری مجذور کای و t زوجی تجزیه تحلیل شد.یافته ها: نمره کل صلاحیت بالینی در گروه آزمون قبل و بعد از مداخله به ترتیب 38.23±2.59 و 46.84±1.91 بوده که این تفاوت از لحاظ آماری معنی دار بود (p=0.04). در حالی که در گروه کنترل نمره کل صلاحیت بالینی قبل از مداخله 38.69±2.54 و بعد از آن 42.59±2.39 بود که از لحاظ آماری معنی دار نبود (p=0.3). مقایسه میانگین تغییرات نمره صلاحیت بالینی کل و ابعاد آن بین دو گروه آزمون و کنترل تفاوت آماری معنی داری را نشان داد (p£0.05)، در حالی که در بعد رهبری در دو گروه در ابتدا و انتهای مطالعه، این تفاوت معنی داری نبود (p=0.2).نتیجه گیری: الگوی یادگیری در حد تسلط ممکن است بتواند صلاحیت بالینی دانشجویان اتاق عمل را ارتقاء دهد. بنابراین پیشنهاد می گردد از این الگو در آموزش دانشجویان اتاق عمل استفاده گردد.

مقدمه: شغل پرستاری به دلیل استرس زا بودن موجب کاهش سلامت و کیفیت زندگی می شود. آموزش مهارت های زندگی به عنوان یک روش آموزشی می تواند سلامت عمومی و کیفیت زندگی پرستاران را ارتقاء دهد. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر آموزش گروهی مهارت های زندگی بر سلامت عمومی و کیفیت زندگی پرستاران انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماری این پژوهش پرستاران بیمارستان های شهر ورامین در سال 1394 بودند. در مجموع 30 پرستار با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه جایگزین شدند. گروه آزمایش 10 جلسه 70 دقیقه ای به صورت گروهی با روش مهارت های زندگی آموزش دید. گروه ها پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ) گلدبرگ و هیلیر و پرسشنامه کیفیت زندگی (LQQ) سازمان بهداشت جهانی را تکمیل کردند. داده ها با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری تحلیل شدند.یافته ها: بین گروه های آزمایش و گواه در سلامت عمومی و کیفیت زندگی تفاوت معناداری وجود داشت. به عبارت دیگر آموزش گروهی مهارت های زندگی به طور معنی داری باعث افزایش سلامت عمومی (F=149.737) و کیفیت زندگی (F=129.415) پرستاران شد (p<0.001).نتیجه گیری: آموزش گروهی مهارت های زندگی می تواند در افزایش سلامت عمومی و کیفیت زندگی پرستاران اثربخش باشد. بنابراین، مشاوران و درمانگران در کنار سایر روش ها می توانند از روش مذکور برای افزایش سلامت عمومی و کیفیت زندگی استفاده کنند.

مقدمه: سلامت معنوی نقش مهمی در کاهش اختلالات روحی و روانی دارد و امروزه مورد توجه بسیاری از روانشناسان دینی قرار گرفته است. مطالعه حاضر با هدف بررسی سلامت معنوی و بروز افکار خودکشی در دانشجویان دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان صورت گرفت.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی، جامعه پژوهش شامل 314 نفر از دانشجویان دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان در سال 1393 بود که به صورت سرشماری مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه سلامت معنوی پولتزین و الیسون و بروز افکار خودکشی بک بود. داده ها با استفاده از آزمون های t-test، دو نمونه ای و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که سلامت معنوی در حد متوسط و افکار خودکشی دانشجویان دانشکده پرستاری و مامایی به ترتیب در حد متوسط و کم بود و میان سلامت معنوی و میزان بروز افکار خودکشی همبستگی منفی یافت شد (p<0.0001). هم چنین متغیرهای جنسیت، وضعیت تاهل، سابقه ی مصرف دارو و مقطع تحصیلی بر نمره ی سلامت معنوی تاثیرگذار بودند (p£0.05). دانشجویانی که سابقه ی مصرف دارو و اضطراب داشتند از افکار خودکشی بالاتری برخوردار بودند و این اختلافات از لحاظ آماری معنی دار بود (p<0.05).نتیجه گیری: با توجه اینکه سلامت معنوی منجر به کاهش بروز افکار خودکشی می شود. این نتایج اهمیت پرداختن به موضوع معنویت در بین دانشجویان پرستاری و مامایی را نشان می دهد و لازم است برای ارتقای سطح معنویت دانشجویان برنامه ریزی های لازم صورت گیرد.

مقدمه: سالن های زیبایی از جمله مکان هایی است که توجه به بهداشت و بهسازی آن در ارتقاء سطح سلامت جامعه و کنترل بیماری تاثیرگذار می باشد. هدف از انجام این مطالعه تعیین آگاهی، نگرش و عملکرد آرایشگاه های زنانه شهر گرگان در خصوص بیماری های عفونی منتقله از طریق آرایشگری بود.مواد و روش ها: مطالعه از نوع مقطعی با رویکرد توصیفی تحلیلی بوده و به صورت سرشماری از تمام آرایشگاه های زنانه شهر گرگان (150 آرایشگاه) در سال 1393 انجام شد. جهت گردآوری اطلاعات از از پرسشنامه استاندارد مطالعه Honarvar و همکاران استفاده گردید. داده ها توسط شاخص های پراکندگی مرکزی و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: یافته های مطالعه نشان داد که درصد آگاهی، نگرش و عملکرد متصدیان آرایشگاه در خصوص بیماری ها و گندزدایی به ترتیب 83.3، 84.16 و 95.7 درصد بوده است. بین متغیرهای آگاهی با نگرش، آگاهی با عملکرد، نگرش با عملکرد همبستگی مثبت و معنی داری مشاهده شد (p<0.01). 84.7 و 88.7 درصد از آرایشگران به ترتیب، آرایشگاه را محل مناسبی جهت تاتو و برداشتن ضایعات پوستی دانسته اند.نتیجه گیری: در این مطالعه میزان آگاهی و نگرش و عملکرد آرایشگران نسبت به بیماری های عفونی در حد متوسط به بالاست. وجود دوره های آموزشی گواهینامه بهداشت عمومی و اجباری بودن گذراندن این دوره ها توسط تمامی صنوف از طرف مراکز بهداشت و همچنین وجود آموزشگاه اصناف و واگذاری آن به بخش خصوصی باعث افزایش سطح آگاهی، نگرش و عملکرد متصدیان آرایشگاه ها و سالن های زیبایی نسبت به بیماری های عفونی شده است.

مقدمه: اختلال در ریاضیات عبارت است از ناتوانی در انجام مهارت های مربوط به حساب با توجه به ظرفیت هوشی و سطح آموزشی که از کسی انتظار می رود. پژوهش حاضر نیز با هدف تعیین اثربخشی درمان توانبخشی عصب - روانشناختی بر عملکرد توجه مستمر در دانش آموزان با اختلال ریاضی انجام شد.مواد و روش ها: طرح پژوهش حاضر به صورت نیمه آزمایشی با دو گروه آزمودنی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شهر تبریز در سال 1395 بود، و نمونه مورد نظر از مناطق پنجگانه اختلالات یادگیری انتخاب شدند. روش نمونه گیری به صورت تصادفی ساده بود. بدین صورت که یک گروه 10 نفره شامل افراد مبتلا به اختلال یادگیری ریاضی و 10 نفر نیز شامل گروه گواه بود. یعنی افرادی که مبتلا به ناتوانی یادگیری هستند اما مداخله ای برای آنها صورت نگرفت. تعداد جلسات درمانی 20 جلسه بود و هر جلسه 45 دقیقه به طول می انجامید. ابزار پژوهش شامل برنامه کامپیوتری توانبخشی عصب- روانشناختی Sound Smart و آزمون عملکرد پیوسته بود. تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیره انجام شد.یافته ها: بین میانگین نمره های پیش آزمون و پس آزمون گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی داری وجود داشت (p<0.001)، به نحوی که توانبخشی عصب - روانشناختی باعث بهبود توجه مستمر در دانش آموزان مبتلا به ناتوانی یادگیری ریاضی گردید.نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد توانبخشی عصب - روانشناختی می تواند به عنوان یک روش اثربخش در افرادی که اختلال یادگیری ریاضی دارند مورد استفاده قرار بگیرد.

مقدمه: امروزه اعتیاد (وابستگی به مواد و مسمومیت ناشی از آن) به عنوان مساله ای روانی، اجتماعی و تاریخی، یکی از مشکلات عدیده جهان معاصر است که جوامع بشری را تهدید به سقوط می کند. پژوهش حاضر با هدف مقایسه هوش معنوی و ویژگی های شخصیتی (5 عامل بزرگ) در مردان معتاد و غیرمعتاد استان ایلام در سال 1393 انجام شد.مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه مقطعی و از نوع علی - مقایسه ای است. در این پژوهش 80 نفر از معتادان مرد مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد استان ایلام که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده بودند با 80 نفر از افراد سالم که از نظر جنس، سن، تحصیلات و وضعیت تاهل همتاسازی شده بودند، مقایسه شدند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه شخصیتی نئو و مقیاس هوش معنوی کینگ جمع آوری و با استفاده از روش های آماری تحلیل واریانس چند متغیری (مانوا) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد که ویژگی های شخصیتی و هوش معنوی در افراد معتاد و غیر معتاد با هم متفاوت است، به طوری که افراد معتاد در بعد روان رنجوری (37.17) نمرات بالاتری دارند (p<0.010)، اما در ابعاد برون گرایی، توافق پذیری، وجدانی بودن و هوش معنوی نمرات پایین تری (p<0.010) کسب کردند. در بعد تجربه گرایی بین دو گروه تفاوت معنی داری یافت نشد.نتیجه گیری: ویژگی های شخصیتی و هوش معنوی می توانند از جمله عوامل موثر در سوءمصرف مواد مخدر باشند. پیشنهاد می شود که این متغیرها در فرآیند درمان افراد وابسته به مواد مخدر مورد توجه قرار گیرند.

مقدمه: اختلالات افسردگی و اضطرابی از شایع ترین اختلالات روانپزشکی در جمعیت عمومی هستند که به صورت بحرانی افزایش یافته اند. لذا هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی طرحواره درمانی بر اضطراب و افسردگی زنان مراجعه کننده به متخصص توانبخشی بود.مواد و روش ها: پژوهش حاضر، یک مطالعه نیمه تجربی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل و جامعه آماری شامل بیماران زن مراجعه کننده به متخصص توانبخشی همدان بود. نمونه ها شامل 36 نفر بودند که از این تعداد 18 بیمار در گروه آزمایش و 18 بیمار در گروه کنترل قرار گرفتند. نمونه ها به روش نمونه گیری تصادفی مبتنی بر ملاک ورود انتخاب شدند. ارزیابی روانی شامل مصاحبه بالینی بر طبق DSM-5، پرسشنامه اضطراب و افسردگی بک بود. طرحواره درمانی طی 8 جلسه (هفته ای 2 جلسه) 2 ساعته در مورد گروه آزمایش انجام شد. پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری 1 ماهه بعد از دوره آموزش در مورد هر دو گروه انجام شد و داده ها به کمک آماره های توصیفی و آزمون تحلیل واریانس آمیخته تحلیل شدند.یافته ها: نتایج به دست آمده حاکی از تاثیر طرحواره درمانی بر کاهش اضطراب و افسردگی در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل بود (p<0.01). یافته ها نشان دادند که شاخص های اضطراب و افسردگی پس از مداخله درمانی به شیوه طرحواره درمانی در دوره پیگیری به طور معنی داری کاهش یافتند (p<0.01).نتیجه گیری: برنامه طرحواره درمانی می تواند جزء برنامه های مداخلاتی در سطوح گروه های بیماران اختلالات خلقی در مراکز مشاوره و بیمارستان های عمومی قرار گیرد و سلامت روان بیماران مبتلا به اختلالات جسمی را ارتقاء دهد.