مجله فیزیولوژی و پرورش گیاهان
سال:1394 | دوره:5 | شماره:2 |تعداد مقالات:6

شوری یکی از مشکلات چالش برانگیزی است که تاثیر نامطلوبی بر رشد و توسعه گیاهان دارد. از این رو، درک مکانیسم هایی که گیاهان را قادر به انطباق با تنش شوری می کند در انتخاب ارقام متحمل جهت بهره برداری از خاک های شور کمک خواهد کرد. هدف اصلی از این مطالعه بررسی اثرات شوری (NaCl) بر برخی از خصوصیات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی دو رقم برنج حساس (IR29) و متحمل (FL485) بود. شوری موجب افزایش تدریجی غلظت سدیم در هر دو رقم حساس و متحمل شد. البته این افزایش در رقم حساس (IR29) بیشتر بود. رقم متحمل به شوری غلظت بالایی از قندهای محلول و تجزیه دیرتر کلروفیل را نشان داد. علاوه براین، تجزیه کلروفیل نیز در رقم متحمل کمتر بود. احتمالا تحریک تجمع قند ناشی از تنش شوری مانع از تجزیه کلروفیل شده است. شوری همچنین موجب تجمع نشاسته در رقم FL485 شد. ممکن است که تنظیم تسهیم کربن فتوسنتزی در ایجاد تحمل به شوری نقش داشته باشد. از این رو به نظر می رسد که اختصاص قندها در مسیر ساخت نشاسته بجای قرار گرفتن در سایر مسیرهای متابولیکی در ایجاد تحمل به شوری نقش دارد. متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد. لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

به منظور تعیین بهترین مرحله رشد سویا که در آن حداکثر کیفیت بذر تحت شرایط مختلف سایه اندازی (S 1 ، S 2 و S 3 : به ترتیب 0، 35 و 75% سایه) و تیمارهای آبیاری (I 1 ، I 2 ، I 3 و I 4 : به ترتیب آبیاری پس از 60، 90، 120 و 150 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A) به دست آید، دو آزمایش مزرعه ای به صورت طرح کرت های خرد شده بر پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال های 1390 و 1391 اجرا شد. بذرها در فواصل پنج روز و در هشت مرحله برداشت شدند. حداکثر وزن دانه (رسیدگی وزنی) در 54-41 روز پس از گلدهی به دست آمد. دوره پر شدن دانه با کاهش میزان آب کاهش یافت، ولی در اثر سایه اندازی افزایش پیدا کرد. در نتیجه، حداکثر وزن دانه، سرعت جوانه زنی و وزن خشک گیاهچه بذرهای متعلق به گیاهات تحت سایه بیشتر از گیاهان بدون سایه بود. با وجود این، حداقل هدایت الکتریکی و حداکثر درصد جوانه زنی بذرهای حاصل از گیاهان رشد یافته در سایه و نور کامل خورشید تحت تیمارهای مختلف آبیاری تقریبا مشابه بود. حداکثر ویژگی های کیفیت بذر 1 تا 9 روز پس از رسیدگی وزنی به دست آمد که بستگی به میزان دسترسی به نور و فواصل آبیاری داشت. در برداشت های زود هنگام به دلیل عدم رسیدگی و در برداشت های دیر هنگام به دلیل پیری، کیفیت فیزیولوژیکی دانه پایین بود. می توان نتیجه گرفت که امکان تولید بذرهای سویا با کیفیت بالا در تیمارهای مختلف آبیاری و سایه اندازی وجود دارد، به شرطی که میزان رطوبت بذرها در زمان برداشت در حدود 20-16% باشد. متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد. لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.  

این آزمایش به منظور بررسی اثر نسبت های مختلف پتاسیم به کلسیم محلول غذایی بر صفات فیزیولوژیکی، طول عمر گل بریده و تغییرات پس از برداشت رز انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل بر اساس طرح کاملا تصادفی با دو رقم رز (کاپیتول و مجیک رد)، پنچ نسبت پتاسیم به کلسیم محلول غذایی (4:4، 6:4، 6:3، 8:3 و 10:2) و در سه تکرار پیاده شد. افزایش نسبت پتاسیم به کلسیم محلول غذایی منجر به تجمع پتاسیم ولی کاهش کلسیم در برگ ها شد. علاوه براین، نسبت پتاسیم به کلسیم برگ ها تحت تاثیر نسبت پتاسیم به کلسیم محلول غذایی قرار گرفت و بالاترین میزان نسبت پتاسیم به کلسیم برای برگ های تغذیه شده با محلول غذایی با نسبت 10:2 ثبت شد و پایین ترین میزان نسبت پتاسیم به کلسیم برای برگ های تغذیه شده با محلول غذایی با نسبت های پتاسیم به کلسیم 4:4 و 6:4 به دست آمد. بیشترین شاخص کلروفیل برای رقم کاپیتول یادداشت شد و نسبت های مختلف پتاسیم به کلسیم محلول غذایی اثرات مختلف معنی داری بر فلورسانس کلروفیل داشتند. افزایش نسبت پتاسیم به کلسیم موجب کاهش طول عمر گل بریده هر دو رقم شد. بالاترین میزان نکروز گلبرگ ها در نسبت 10:2 اتفاق افتاد و رقم مجیک رد حساسیت بیشتر و بالاترین درصد نکروز را داشت. مناسبترین نسبت پتاسیم به کلسیم از لحاظ تعادل غذایی، کاهش اثرهای آنتاگونیستی پتاسیم و کلسیم، کیفیت پس از برداشت و طول عمر بیشتر گل های بریده در نسبت 6:4 اخذ شد. متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد. لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

به منظور بررسی وزن تر و برخی از صفات فیزیولوژیک سیب زمینی رقم آگریا در پاسخ به تنش کم آبی و تلقیح میکوریزا پژوهشی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز در سال 1387 بر اساس طرح اسپلیت پلات بر پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. چهار سطح آبیاری پس از 60 (S0) میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A به عنوان شاهد و آبیاری پس از90 (S1)، 120 (S2) و 150 (S3) میلی متر تبخیر از این تشتک به عنوان سطوح تنش کم آبی در کرت های اصلی و چهار سطح قارچ میکوریزای آرباسکولار (AMF) شامل عدم استفاده از مایه تلقیح میکوریزی (M0)، تلقیح با Glomus etunicatum (Ge) (Becker and Gerdemann)، Glomusintraradices (Gi) (Schenck and Smith) و تلقیح با ترکیبی از دو گونه میکوریزی مذکور (Gei) در کرت های فرعی اعمال شدند. آبیاری و تلقیح AMF تاثیر معنی داری بر تمامی صفات مورد مطالعه داشتند. افزایش شدت تنش کم آبی مقاومت روزنه ای را افزایش و محتوای رطوبت نسبی برگ و وزن تر غده را کاهش داد. از سوی دیگر تلقیح میکوریزا منجر به افزایش مقاومت روزنه ای، محتوای رطوبت نسبی برگ، محتوای کلروفیل برگ و وزن تر غده شد. همچنین اثر متقابل آبیاری و تلقیح AMF بر مقاومت روزنه ای، محتوای رطوبت نسبی برگ، محتوای کلروفیل برگ و وزن تر غده معنی دار بود. تنش کم آبی وزن تر غده سیب زمینی های غیرمیکوریزی و میکوریزی را کاهش داد. در تمامی سطح مصرف آب حداکثر وزن تر غده در سیب زمینی های میکوریزی با G. intraradices مشاهده شد. متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد. لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

تاثیر غلظت های مختلف IAA و 2 ip و ترکیب های آن ها در القای کالوس و باززایی شاخه در هیپوکوتیل و لایه نازک سلولی ریزنمونه های گوجه فرنگی مورد مطالعه قرار گرفت. ریزنمونه ها از هیپوکوتیل های گیاهچه در شرایط استریل تهیه شدند. قطعات هیپوکوتیل نسبت به ریزنمونه های تهیه شده از لایه نازک سلولی برای القای کالوس کارایی بیشتری داشتند و در 96% ریزنمونه های هیپوکوتیل در مقایسه با 76.5% ریزنمونه های لایه نازکی از سلول ها کالوس القاء شد. میانگین قطر کالوس تشکیل شده روی ریزنمونه های هیپوکوتیل نسبت به قطر کالوس تشکیل شده روی ریزنمونه های لایه نازک سلولی به طور معنی داری بیشتر بود. کالوس تشکیل شده روی ریزنمونه های هیپوکوتیل نسبت به کالوس تشکیل شده روی ریزنمونه های لایه نازک سلولی از باززایی بیشتری برخوردار بود و 60.1 % کالوس های متعلق به هیپوکوتیل شاخه زایی داشتند در حالی که این مقدار برای کالوس لایه نازک سلولی 21.45 % بود. حداکثر درصد القای شاخه زایی (47.44) روی ریزنمونه های لایه نازک سلولی در محیط کشت حاوی 0.3 میلی گرم در لیتر 2 ip و 0.6 میلی گرم در لیتر IAA مشاهده شد. نوع ریزنمونه تاثیر معنی داری بر تعداد شاخه تشکیل شده در هر کالوس داشت. باززایی شاخه در کالوس های حاصل از لایه نازک سلولی به طور معنی داری نسبت به کالوس های تشکیل شده روی قطعات هیپوکوتیل بیشتر بود و تعداد شاخه تولید شده روی کالوس های لایه نازک سلولی و هیپوکوتیل به ترتیب 6.45 و 3.22 ثبت شد. میانگین ساقه های تولید شده روی قطعات هیپوکوتیل به طور معنی داری نسبت به ریزنمونه های لایه نازک سلولی بیشتر بود و بیشترین طول ساقه در محیط کشت حاوی 0.3 میلی گرم در لیتر IAA ایجاد شد. متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد. لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

زیره سبز یکی از مهمترین گیاهان دارویی است که بخش اعظمی از صادرات گیاهان دارویی در ایران را تشکیل می دهد. مطالعه حاضر به منظور بررسی اثرات تنش خشکی بر صفات مهم زراعی اکوتیپ های مختلف زیره مورد کشت در مناطق عمده زیره کاری کشور صورت گرفت. چهل و نه اکوتیپ مربوط به مناطق مختلف ایران در قالب طرح لاتیس ساده با دو تکرار در شرایط تنش خشکی و بدون تنش طی دو سال (1392-1393) کشت شد. صفات شامل تعداد چتر در گیاه، تعداد بذر در چتر، وزن هزاردانه، شاخص برداشت و عملکرد دانه اندازه گیری شدند. تجزیه واریانس مرکب تفاوت معنی دار بین ژنوتیپ ها، بین محیط ها و برهمکنش ژنوتیپ در محیط را نشان داد. کم آبیاری (رطوبت موجود در خاک برابر 30% ظرفیت زراعی) پس از مرحله گلدهی ارزش کلیه صفات را، البته به میزان متفاوت، کاهش داد. بیشترین اثر کاهشی مربوط به عملکرد دانه بود. به طور متوسط، تنش آبی عملکرد دانه را حدود 33.6 درصد کاهش داد. علاوه بر این، وزن 1000 دانه کمترین تاثیرپذیری را از شرایط محیطی (3.8 درصد) نشان داد. همچنین، بر اساس مقایسه میانگین ها، به ترتیب بیشترین و کمترین عملکرد دانه را در متوسط دو سال اکوتیپ بانه از خراسان شمالی در شرایط فاقد تنش (105.07 گرم در مترمربع) و اسفراین از خراسان شمالی در شرایط تنش آبی (20.53 گرم در مترمربع) نشان دادند. با توجه به مجموع صفات مورد بررسی، اکوتیپ های خراسان شمالی (بانه) و سمنان (شهمیرزاد) به عنوان اکوتیپ های منتخب برای تحقیقات بیشتر پیشنهاد می شوند. متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد. لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.