دانشور پزشکی
سال:1394 | دوره:23 | شماره:120 |تعداد مقالات:10

مقدمه و هدف: آپوپتوزیس در تغییر شکل نامطلوب بطن چپ در طی انفارکتوس قلبی حاد (AMI) دخیل است و آسیب DNA و p53 نقش مهمی در تنظیم آپوپتوزیس ایفا می کنند. آسیب اکسیداتیو باعث تشدید نارسایی قلبی و کاهش عملکرد قلب می شود. در این مطالعه، سطوح سرمی p53 و 8-هیدروکسی2-دئوکسی گوانوزین (8-OHdG) و همچنین بیان p53، bax و bcl-2 پس از وقوع AMI در بیماران بررسی گردید.مواد و روش ها: تحقیق به روش هم گروهی تاریخی انجام شد. تعداد 50 فرد مبتلا به AMI و 50 نفر سالم مشابه آن ها درمورد وضعیت شاخص سطح سرمی p53 با روش های الایزا، وسترن بلاتینگ و بیان p53 mRNA، bax و bcl-2 توسط Real-time RCR اندازه گیری و مقادیر آن ها مورد قضاوت آماری قرار گرفت. همچنین سطح سرمی 8-OHdG در این افراد اندازه گیری گردید.نتایج: سطوح سرمی p53 و 8-OHdG در بیماران مبتلا به AMI در مقایسه با افراد کنترل افزایش پیدا کرد (P<0.001). بیان p53 mRNA و bax در بیماران افزایش یافت، درحالی که bcl-2 کاهش نشان داد (P <0.001). وزن مولکولی پروتئین p53، 53kDa تعیین گردید.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که p53 و 8-OHdG می تواند به ترتیب به عنوان مارکرهای قابل اعتماد برای گزارش آپوپتوزیس و آسیب DNA به دنبال وقوع AMI مطرح گردند. نتایج این مطالعه آشکار کرد که آپوپتوزیس در اثر افزایش بیان p53 و bax و کاهش بیان bcl-2 اتفاق می افتد که ممکن است یک روش درمانی در بهبود AMI باشد.

مقدمه و هدف: باتوجه به شیوع بیماری صرع و عدم پاسخ دهی برخی از بیماران به درمان های موجود و معرفی گیاه عودالصلیب در طب سنتی به عنوان داروی ضد تشنج، در مطالعه حاضر به بررسی اثر ضد تشنجی عصاره آبی-الکلی ریزوم این گیاه بر روی تشنج ناشی از کیندلینگ شیمیایی پرداخته شده است.مواد و روش ها: چهل سرموش سوری نر به 5 گروه 1. کنترل؛ 2. والپروات؛ 3، 4 و 5. عصاره گیاه عود با دوزهای 50، 100 و 200 mg/kg تقسیم شدند. همه گروه ها با تزریق پنتیلن تترازول (100 mg/kg) صرعی و مراحل تشنج: 1. انقباضات میوکلونیک؛ 2. پرش اندام؛ 3. تشنج ژنرالیزه؛ 4. انقباض تونیک اندام های عقبی در آن ها ثبت شد. در موش های گروه درمان 30 دقیقه قبل از تزریق پنتیلن تترازول عصاره تزریق می شد. نهایتا داده های مراحل صرع در گروه های مختلف با آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و مقایسه بین تک تک گروه های آزمایشی با آزمون تکمیلی توکی انجام شد.نتایج: داده های این مطالعه نشان داد که عصاره با دوز 100 mg/kg قادر به افزایش معنی دار آستانه شروع تونوس (186.50±14.17) نسبت به گروه کنترل (117.75±16.36) گردید که با P<0.05 معنی دار بود. همچنین مدت زمان HLTE به ترتیب با مصرف سه دوز 50، 100 و 200 mg/kg عصاره عود 5.28±0.6 و 3.3±1.79 و 4.76±1.01 به دست آمد که نسبت به گروه کنترل (7.85±1.20) معنی دار شدند (P<0.05).نتیجه گیری: به طور کلی نتایج این مطالعه نشان داد که اگرچه عصاره گیاه قادر به تغییر زمان آستانه مراحل پیش تشنجی در حیوان نمی شود، اما خود مرحله تشنج توسط دوز متوسط این گیاه به طور بارز کاهش می یابد. همچنین مدت زمان HLTE به عنوان یک شاخص مهم در پروسه تشنج، با مصرف این گیاه کاهش مشخص پیدا می کند.

مقدمه و هدف: تزریق، یکی از اضطراب زاترین کارهای دندان پزشکی است. هدف از این مطالعه بررسی اثر عینک تصویری در کاهش درد و اضطراب حین تزریق بی حسی بلاک عصب آلوئولار تحتانی بود.مواد و روش ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور بر روی 40 کودک 6-8 ساله انجام شد. کودکان به طور تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. هر گروه در سه جلسه درمان شد. در جلسه اول اضطراب ذاتی کودک ارزیابی و سپس برای تمام کودکان بدون اضطراب پروفیلاکسی و فلورایدتراپی انجام شد. در جلسه دوم در گروه اول تزریق با عینک و در گروه دوم، بدون عینک انجام شد. در جلسه سوم در گروه اول تزریق بدون عینک و در گروه دوم با عینک انجام شد. جهت ارزیابی درد ناشی از تزریق از روش Visual Analog Scale استفاده شد. جهت ارزیابی میزان اضطراب موقعیتی از Modified Children Dental Anxiety Scale استفاده شد. نهایتا داده ها با آزمون من ویتنی و نرم افزار SPSS 15 آنالیز شد.نتایج: میانگین میزان درد در گروه اول با عینک تصویری 1.89±0.65 بود که این میزان در جلسه دوم بدون عینک به 3.00±0.81 افزایش یافت. در گروه دوم میانگین درد در جلسه اول بدون عینک 3.05±0.60 بود که این میزان در جلسه دوم با عینک به 2.05±0.60 کاهش یافت. تفاوت بین دو جلسه در هر دو گروه ازنظر آماری معنی دار بود (P<0.001).نتیجه گیری: بر اساس یافته های این مطالعه استفاده از عینک صوتی تصویری در کاهش درد و اضطراب حین درمان های دندان پزشکی موثر است.

مقدمه و هدف: هدف مطالعه حاضر بررسی تغییرات پروفایل چربی بیماران مبتلا به سپسیس شدید و شوک سپتیک در مقایسه با بیماران غیرسپتیک بستری در بخش مراقبت های ویژه (ICU) و ارتباط آن با میزان مرگ ومیر این بیماران می باشد.مواد و روش ها: بیماران بستری در ICU داخلی بیمارستان کوثر شهرستان سمنان، به دو گروه مبتلا به سپسیس شدید وشوک سپتیک (107 نفر) و غیرسپتیک (115 نفر) تقسیم شدند. سپس سطح سرمی کلسترول تام، تری گلیسرید (TG)، HDL و LDL بیماران در 24 ساعت اول و 5 روز پس از بستری توسط کیت مخصوص، سنجش شد و با یکدیگر مقایسه شدند.نتایج: به ترتیب در گروه سپسیس و غیرسپسیس %51.4 و 47% مرد و مابقی زن بودند. میانگین سنی 74.2 و 68 سال و میزان مرگ ومیر %76.6 و %46.9 بود. در نمونه اول (پس از 24 ساعت اول) در گروه سپسیس در مقایسه با گروه غیرسپتیک به جز تری گلیسرید بقیه متغیر های چربی کاهش داشت و کاهش کلسترول معنادار بود و در نمونه دوم (روز پنجم) کلسترول، تری گلیسرید و LDL کاهش و HDL افزایش داشت. میزان HDL در گروه سپسیس و TG روز پنجم و LDL روز پنجم در گروه غیرسپتیک با مورتالیتی ارتباط داشت.نتیجه گیری: مبتلایان به موارد وخیم سپسیس به طور کلی، سطح سرمی پایین تری برای پروفایل چربی در مقایسه با بیماران غیرسپتیک بستری در ICU داشتند و سطح سرمی HDL در گروه سپسیس و TG و LDL در بیماران غیرسپتیک نقش پیش آگهی دهنده داشتند.

مقدمه و هدف: کودکان مبتلا به اوتیسم مشکلات پردازش حسی را تجربه می کنند که می تواند بر مشارکت آن ها تاثیر گذار باشد. اطلاعات کافی دررابطه با تاثیر توانایی های پردازش حسی این کودکان بر مشارکت وجود ندارد. هدف مطالعه حاضر بررسی چگونگی اثر توانایی های پردازش حسی بر مشارکت کودکان مبتلا به اوتیسم در زندگی روزمره می باشد.مواد و روش ها: شرکت کنندگان در مطالعه حاضر، چهل کودک پنج تا یازده سال مبتلا به اوتیسم بودند. توانایی های پردازش حسی به وسیله نمایه حسی دان و مشارکت به وسیله پرسش نامه عادات زندگی مورد ارزیابی قرار گرفت.نتایج: بین عوامل پردازش بینایی، پردازش لمسی، پردازش مرتبط با تون و استقامت، پردازش حسی مرتبط با وضعیت بدنی و حرکت، پردازش حسی مرتبط با تحمل و تون عضلانی پایین و حساسیت حسی، با نمره کل مشارکت کودکان مبتلا به اوتیسم رابطه معناداری یافت شد (p<0.05). از بین این عوامل، حساسیت حسی بیشترین سهم را در تبیین واریانس میزان مشارکت (b=0.49) داشت.نتیجه گیری: ضعف در پردازش حسی، به ویژه حساسیت حسی، می تواند عاملی مهم در محدود کردن مشارکت کودکان مبتلا به اوتیسم در فعالیت ها باشد.

مقدمه و هدف: «مرفین» در کلینیک یک تسکین دهنده قوی درد و ازنظر سوءمصرف، ماده مخدر مهلکی است که در کنار ناشناخته های بسیار، اثرات مضر این ماده بر سیستم تولیدمثلی آشکار نیست. هدف از انجام این پژوهش دست یافتن به یافته های مستندی در رابطه با تاثیر این ماده مخدر در ایجاد کیست های فولیکولی در موش آزمایشگاهی بزرگ است.مواد و روش ها: موش های ویستار ماده در محدوده وزنی 200-250 گرم به صورت باکره در فاز دی استروس چرخه جنسی، مرفین (1-10 mg/kg) را به صورت مزمن 9 روزه، روزی یک بار به طور داخل صفاقی دریافت کردند. به موش های گروه شاهد تنها سالین (1 ml/kg) تزریق شد. با اتمام دوره تزریق، بر روی موش ها جراحی صورت گرفت و بعد از بررسی بیومتری بر روی تخمدان ها و رحم، آن ها برای مطالعات بافتی در فرمالین نگهداری شدند. رنگ آمیزی هماتوکسیلین -ائوزین برای بررسی بافتی به کار گرفته شد.نتایج: یافته های این تحقیق دست اول نشان داد که نمونه های تخمدان به دست آمده از موش های دریافت کننده مرفین در مقایسه با نمونه های کنترل به طور معنی داری دارای کیست های فولیکولی دیواره ضخیم هستند. گرچه تعداد کیست ها بین نمونه های تیمارشده با مرفین تفاوت معنی دار نداشت و پاسخ به مرفین متاثر از دوز دارو نبود، ولی منظره تخمدان ها به تخمدان های چند کیستیک شبیه بود.نتیجه گیری: مرفین با برهم کنش با رسپتورهای انتخابی اپیوئیدی اثرات التهابی را در بدن ایجاد می کند. طبق این نتایج، مرفین می تواند با ایجاد اختلال در محور تولیدمثلی و احتمالا به واسطه تحریک سیستم پیش التهابی نیتریک اکساید در بروز ناباروری وابسته به کیستیک شدن تخمدان نقش داشته باشد.

مقدمه و هدف: رضایت بیماران از خدمات دریافتی نقش مهمی در ارتقای کیفیت عملکرد مراکز آموزشی درمانی دارد. ارزیابی این عملکرد سبب افزایش جذب بیمار و بهبود روند آموزش عملی دانشجویان می شود. این تحقیق با هدف تعیین میزان رضایتمندی از خدمات دندان پزشکی در بیماران مراجعه کننده به کلینیک های دانشکده دندان پزشکی دانشگاه شاهد در سال 1393 و عوامل مرتبط با آن انجام شد.مواد و روش ها: مطالعه حاضر به صورت مقطعی بر روی چهارصد بیمار مراجعه کننده به بخش های درمانی دانشکده دندان پزشکی دانشگاه شاهد در سال 1393 انجام شد. بیماران مراجعه کننده پرسش نامه محقق ساخته شامل سوالات دموگرافیک و هفده سوال مرتبط با هدف در چهار حیطه نیروی انسانی، بهداشتی، اداری و تسهیلات را تکمیل کردند. یافته های به دست آمده با استفاده از تست های آماری T-Test و ضریب هم بستگی پیرسون و اسپیرمن آنالیز شدند.نتایج: میانگین نمره رضایتمندی بیماران از خدمات درمانی ارائه شده 44.93±5.62 (از سقف 51) بود. میانگین میزان رضایتمندی بیماران در حیطه نیروی انسانی 133.26±36.11 و در حیطه های بهداشت، اداری و تسهیلات به ترتیب 133.33±123.24، 133.33±105.35 و 133.33±91.70 بود. بیشترین میزان رضایتمندی در حیطه نیروی انسانی به طرز برخورد دانشجویان با بیمار، در حیطه بهداشت به رعایت کنترل عفونت، در حیطه اداری به سرعت تشکیل پرونده در بخش و در حیطه تسهیلات به هزینه دریافت شده جهت درمان تعلق داشت.نتیجه گیری: یافته های مطالعه حاضر نشان داد که میزان رضایتمندی بیماران مراجعه کننده به دانشکده دندان پزشکی دانشگاه شاهد در حد مطلوب قرار دارد.

مقدمه و هدف: یکی از هدف های نظام سلامت در ایران و برنامه گسترش شبکه های بهداشتی و درمانی در روستاها، افزایش دسترسی به مراقبت های سلامت می باشد. برنامه پزشک خانواده با هدف بهبود دسترسی به مراقبت های سلامت، از طریق ارتقای معیارهای کارکردی نظام سلامت، از سال 1384 در روستاها و شهرهای زیر 20 هزار نفر به اجرا درآمد. در این پژوهش، هدف افزایش دسترسی به مراقبت ها در برنامه پزشک خانواده با معیارهای تداوم مراقبت ها و دسترسی بموقع به مراقبت ها در سطح شهرستان گرگان ارزیابی گردیده است.مواد و روش ها: ابتدا شاخص هایی برای یکی از هدف های برنامه پزشک خانواده، شامل دسترسی به مراقبت های سلامت و شاخص های معیار کارکرد برنامه برای نشان دادن تداوم مراقبت ها و دسترسی بموقع به مراقبت ها معرفی گردید. سپس رابطه هم بستگی رگرسیونی بین متغیر شاخص دسترسی به مراقبت های سلامت و متغیرهای توضیحی یا شاخص های معیار کارکرد برنامه پزشک خانواده در هفده مرکز بهداشت روستایی شهرستان گرگان تعیین گردید. مدل آماری به کاررفته در پژوهش در سال های 1390 و 1391، از نوع مدل داده های ترکیبی و مدل خطا ـ تصحیح با استفاده از نرم افزار Eviews8 می باشد.نتایج: تخمین هم بستگی رگرسیونی نشان داد که 10 درصد بهبود در شاخص ارتباط پزشک با بیمار و شاخص ثبت اطلاعات و پیگیری مراقبت ها در روند ماهانه توانست دسترسی به مراقبت ها را به ترتیب 6.2 درصد و 4.9 درصد افزایش دهد؛ اما افزایش 10 درصدی شاخص ارتباط پزشک با سطح تخصصی درمان، با کارکرد محدود، تنها تاثیری معادل با 1.1 درصد افزایش در دسترسی به مراقبت ها داشته است. همچنین نشان داده شد که بهبود 10 درصدی در شاخص فعالیت ده گردشی برای گروه های هدف و شاخص مراجعات این گروه ها به پزشک خانواده در دوره های کمتر از یک ماه، موجب افزایش به ترتیب 6 درصد و 5.1 درصد در شاخص دسترسی گردید. اما کارکرد فعالیت ده گردشی برای کل جمعیت تحت پوشش، محدود مشاهده گردید؛ به طوری که 10 درصد افزایش در این شاخص، تنها 1.4 درصد دسترسی به مراقبت ها را افزایش داد.نتیجه گیری: این پژوهش با درنظرگرفتن مفاهیم سازگار با سایر پژوهش ها برای شاخص هدف و شاخص های معیار کارکردی و سپس با کمی نمودن این شاخص ها و توضیح رابطه هم بستگی رگرسیونی بین این شاخص ها نشان داد که برنامه پزشک خانواده در شهرستان گرگان با کارکرد مناسب توانست شاخص هدف دسترسی به مراقبت ها را افزایش دهد. اما تاثیر کارکرد برنامه پزشک خانواده از جهت ارتباط با سطح تخصصی درمان و تداوم مراقبت ها برای مجموع جمعیت تحت پوشش، در حد موردانتظار نبوده است.