مجله پزشکی کوثر
سال:1389 | دوره:15 | شماره:4 |تعداد مقالات:11

اهداف: ویروس آنفلوآنزی A ساب تایپ H9N2 در بین پرندگان اهلی گسترش پراکنده ای دارد. اخیرا در چندین کشور انتقال این ویروس به انسان گزارش شده که در مواردی منجر به مرگ فرد مبتلا شده است. با توجه به شیوع ویروس آنفلوآنزای A ساب-تایپ H9N2 در واحدهای مرغداری کشور و احتمال انتقال عفونت به کارکنان، در این مطالعه میزان تیتر آنتی بادی اختصاصی علیه ویروس آنفلوآنزا A ساب تایپ H9N2 در سرم افراد شاغل در مرغداری های استان آذربایجان شرقی بررسی شد.مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی روی 96 نفر از شاغل در مرغداری های آذربایجان شرقی در سال 1387 که با روش سرشماری انتخاب شدند، انجام شد. آزمون ممانعت از هماگلوتیناسیون به منظور سنجش عیار پادتن اختصاصی علیه ویروس آنفلوآنزا A ساب تایپ H9N2 در نمونه سرم افراد انجام گرفت. تیترهای ممانعت از هماگلوتیناسیون 1:40 یا بیشتر به عنوان مثبت تلقی شد.یافته ها: آزمون ممانعت از هماگلوتیناسیون در 79 مورد (82%) از 96 نمونه مورد مطالعه منفی و در 17 مورد (18%) مثبت شد.نتیجه گیری: هرچند نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که پادتن اختصاصی علیه ویروس آنفلوآنزای A ساب تایپ H9N2 به میزان قابل توجهی بالا نیست، ولی وجود نمونه سرم های حاوی آنتی بادی اختصاصی، عفونت گذشته با این ویروس را در افراد مورد مطالعه تایید می نماید. برای جلوگیری از احتمال بروز موتاسیون های خطرناک در ویروس آنفلوآنزا، توصیه می شود کارکنان تمامی واحدهای مرغداری موازین بهداشتی را در مقابل عفونت آنفلوآنزا A ساب تایپ H9N2 رعایت نمایند.

اهداف: مطالعات نشان داده که عصاره آبی- الکلی زعفران قادر به مهار درد و التهاب ناشی از فرمالین در موش های نر کوچک است. به دلیل تفاوت ترکیب عصاره الکلی با عصاره آبی- الکلی، در این مطالعه اثر عصاره اتانولی زعفران بر درد حاد و مزمن در موش های نر کوچک بررسی شد.مواد و روش ها: این مطالعه تجربی روی موش های نر نژاد NMRI با میانگین وزنی 20 تا 25 گرم (6 سر در هر آزمایش) انجام شد. داروها 30 دقیقه قبل از تجویز فرمالین 2% استفاده شدند. پس از تزریق فرمالین، پاسخ حیوانات به مدت 60 دقیقه و هر 5 دقیقه یک بار بررسی شد. التهاب در دقیقه 25 به روش غوطه وری در جیوه بررسی شد. داده ها با آزمون های آنالیز واریانس یک-طرفه و توکی با SPSS 9.01 تحلیل شد.یافته ها: عصاره الکلی زعفران در دوز 5 میلی گرم بر کیلوگرم در فاز حاد و در دوز 10 میلی گرم بر کیلوگرم در فاز مزمن اثر ضددرد نشان داد. نالوکسان، دکسترومتورفان و L-NAME اثر عصاره زعفران در فاز حاد و مزمن را مهار نمود. سافرانال در فاز حاد و کروسین در فاز مزمن اثر ضددرد نشان داد. عصاره زعفران (2.5، 5 و 10 میلی گرم بر کیلوگرم) التهاب را به ترتیب 30%، 66% و 80% مهار کرد، اما سافرانال و کروسین در این مورد اثری نداشتند.نتیجه گیری: عصاره اتانولی زعفران توانایی مهار فاز حاد درد ناشی از فرمالین را دارد و احتمالا این اثر تا قسمتی ناشی از سافرانال است. تحریک احتمالی مسیرهای وابسته به گیرنده های اوپیوئیدی،NMDA  گلوتاماتی و نیتریک اکساید در مهار فاز حاد و مزمن درد دخالت دارند.

اهداف: در حال حاضر درمان عفونت ناشی از هلیکوباکتر پیلوری که دلیل عمده التهاب، زخم معده و نیز سرطان معده است و معمولا با تجویز آنتی بیوتیک صورت می گیرد. اما به دلیل مشکلات ناشی از مقاومت های آنتی بیوتیکی، سختی و هزینه های بالای درمان، امروزه توجه به استفاده از آنتی بادی ها معطوف شده است. کارآیی آنتی بادی های ضد اوره آز هلیکوباکتر پیلوری در درمان عفونت این باکتری اثبات شده است. با توجه به صرفه اقتصادی و کارآیی واکسن DNA در ایجاد ایمنی درازمدت، این پژوهش با هدف استفاده از این واکسن برای تولید ایمونوگلوبولین زرده تخم مرغ (IgY) علیه زیرواحد UreC آنزیم اوره آز انجام شد.مواد و روش ها: ابتدا ژن ureC از هلیکو باکتر پیلوری، در ناقل یوکاریوتی pCI کلون شد. ناقل نوترکیب pCI-ureC به عنوان واکسن DNA به مرغ تزریق شد. پس از تکمیل دوره ایمن سازی IgY از طریق ترسیب با پلی اتیلن گلیکول از زرده تخم مرغ جدا و با روش ELISA مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: واکسن DNA به کار رفته سبب تولید آنتی بادی ویژه UreC در مرغ شد که بر اساس نتایج به دست آمده ازELISA  دارای قابلیت شناسایی زیرواحد UreC آنزیم اوره آز است.نتیجه گیری: واکسیناسیون با DNA روشی کارآ و به صرفه برای تولید آنتی بادی موثر علیه اوره آز هلیکوباکتر پیلوری به منظور استفاده های درمانی است.

اهداف: مهم ترین عامل عفونت ادراری اشریشیا کلی یوروپاتوژن دارای پیلی تیپ یک است. اشریشیا کلی یوروپاتوژن پس از تهاجم به سلول های اپی تلیال مثانه، به صورت داخل سلولی تکثیر می شود و حضور ایمنی سلولی در این جا مهم است. هدف از این مطالعه، ساخت یک کاست ژنی بود که بتواند سیستم ایمنی سلولی را تحریک نماید.مواد و روش ها: ابتدا ژن fimH را با PCR تکثیر شد و در وکتور یوکاریوتی pcDNA.1 کلون شد. پس از توالی یابی و تایید کلون، به منظور بررسی بیان ژن و عملکرد صحیح کاست تهیه شده در سلول یوکاریوتی، در سلول COS7 وارد شد و به منظور بیان ژن با روش RT-PCR مورد بررسی قرار گرفت. بیان ژن در سطح mRNA با میکروسکوپ فلورسانس بررسی شد.یافته ها: ژن fimH با روش PCR به خوبی تکثیر شد. محصول PCR در وکتور pcDNA.1 قرار گرفت و کاست ژنی pcDNA/fimH ساخته شد. برای بررسی عملکرد صحیح این کاست سلول های COS7 ترنسفکت شدند و بیان ژن fimH با روش RT-PCR مورد تایید قرار گرفت.نتیجه گیری: کاست ژنی pcDNA/fimH می تواند ژن fimH را در سلول یوکاریوتی بیان کند و به عنوان یک کاست DNA ارزشمند جهت واکسیناسیون بر ضد عفونت های ادراری است.

اهداف: فنل های گیاهی می توانند به عنوان آنتی اکسیدان های موثر عمل کنند. گیاه ماریتیغال غنی از ترکیبات فنلی است و تعامل آنها با گیرنده های استروژنی نیز گزارش شده است. این مطالعه با هدف بررسی نقش گیرنده های استروژنی و استرس اکسیداتیو در اثر حفاظتی عصاره آبی گیاه ماریتیغال در موش های صحرایی نیمه پارکینسونی انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی 60 سر موش صحرایی نر به شش گروه کنترل، کنترل تحت تیمار با عصاره، کنترل تحت تیمار با عصاره و فال وسترانت (آنتاگونیست گیرنده های استروژنی)، ضایعه دیده، ضایعه دیده تحت تیمار با عصاره و ضایعه دیده تحت تیمار با عصاره و فال وسترانت تقسیم شدند. دو هفته پس از جراحی استریوتاکسیک، رفتار چرخشی به دنبال تزریق آپومورفین، تعداد نورون های بخش متراکم جسم سیاه و میزان و فعالیت سوپراکسید دیسموتاز در بافت مغز بررسی شد. داده ها با آمار توصیفی و آزمون های آنوای یک طرفه، تعقیبی توکی و آزمون T با SPSS 13 تحلیل شد.یافته ها: در گروه ضایعه دیده آپومورفین موجب چرخش به سمت مقابل ناحیه آسیب دیده شد (p<0.0001) و تعداد نورون های بخش متراکم جسم سیاه سمت چپ کاهش معنی داری یافت (p<0.05). عصاره تعداد چرخش ها را به سمت مقابل ناحیه آسیب دیده کاهش داد و مانع ازبین رفتن نورون های بخش متراکم جسم سیاه شد (p<0.05). عصاره موجب کاهش تولید مالون-دی آلدئید و افزایش فعالیت سوپراکسید دیسموتاز شد (p<.01 و p<0.05) فال وسترانت اثر حفاظتی عصاره را بر رفتار چرخشی، تعداد نورون ها و فاکتورهای بیوشیمیایی بافت مغزکاهش داد (p<0.05).نتیجه گیری: به نظر می رسد بخشی از اثر حفاظتی عصاره آبی گیاه ماریتیغال در برابر توکسیسیتی 6- هیدروکسی دوپامین در نتیجه کاهش استرس اکسیداتیو و از طریق مسیر استروژنیک اعمال می شود.

اهداف: اگرچه پیش اگهی بیماری های پیشرفته ایسکمیک قلب و عروقی خوب نیست، نقش درمانی پیوند بای پس شریان کرونری در بیماران مبتلا به نقص شدید کارکردی بطن چپ مشخص نیست. این مطالعه با هدف بررسی و مقایسه نتایج عمل جراحی و بقای بیماران جراحی شده با توجه به میزان کارکرد بطن چپ و نارسایی آن انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه هم گروهی گذشته نگر روی 1024 بیمار که از بهمن 1382 تا بهمن 1386 در یکی از بیمارستان های شهر تهران تحت پیوند بای پس شریان کرونری قرار گرفته بودند، انجام شد. بیماران در دو گروه بدون نارسایی بطن چپ و گروه با نارسایی بطن چپ با برون ده قلبی مساوی و یا کمتر از 35% قرار گرفتند. یافته ها با شاخص های آماری توصیفی و آنالیزهای کاپلان- مایر و رگرسیون کاکس به کمک نرم افزار SPSS 17 تحلیل شد.یافته ها: بقای یک ساله مبتلایان به نقص شدید کارکردی بطن چپ 90.1% و غیرمبتلایان به نقص کارکردی بطن چپ 99% بود که بین دو گروه اختلاف معنی دار نداشت (p=0.083). نرخ مرگ ومیر بیمارستانی 1.4% بود. سن بالا، نارسایی بطن چپ، نارسایی کلیوی، فشارخون بالا، کلاس عملکردی 3 و NYHA 4 بر بقای یک ساله بیماران موثر بود، ولی تاثیر آن بر بقای دو گروه متفاوت نبود. نتیجه گیری: پیوند بای پس شریان کرونری در نارسایی بطن چپ و مبتلایان نقص شدید کارکردی می تواند به صورت ایمن انجام شود و با بقای قابل قبول کوتاه مدت همراه است. این اقدام اگرچه عوارض قلبی و مرگ و میر بالاتری دارد، ولی به نظر می رسد از نظر درمانی دارای منافع بالقوه ای برای بیماران است.

اهداف: یکی از عوامل خطر عوارض و مرگ و میر ناشی از بیهوشی طول مدت بیهوشی است. در مطالعات قبلی اسیدوز متابولیک در بیماران دریافت کننده بیهوشی استنشاقی رخ داده و با طول مدت بیهوشی ارتباط مستقیم داشته است. این مطالعه با هدف بررسی شیوع اختلالات اسید و باز و عوامل موثر بر آن در بیهوشی عمومی داخل وریدی انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی روی 69 بیمار که با روش نمونه گیری تصادفی ساده از میان مراجعان جراحی الکتیو یکی از بیمارستان های تهران انتخاب شدند در سال های 1387 و 1388 انجام شد. بیماران در سه گروه جراحی سر و گردن، گروه جراحی اندام و جراحی شکم مطالعه شدند. انفوزیون مداوم پروپوفول و رمی فنتانیل برای بیهوشی استفاده شد و وضعیت اسید و باز در چند نوبت بررسی شد. داده ها به کمک آزمون های مجذور کای، T وابسته، آنالیز واریانس و اندازه گیری های مکرر با نرم افزار SPSS 11.5 انجام شد.یافته ها: اسیدوز متابولیک با مدت بیهوشی ارتباط معنی دار داشت و شیوع آن در گروه جراحی سروگردن بیش از دو گروه دیگر بود. بین اسیدوز و تغییرات دمای مرکزی بدن و همچنین با نوع و حجم مایعات وریدی تزریق شده ارتباط معنی داری وجود نداشت. بین اسیدوز نیازمند به درمان و مدت بیهوشی و محل عمل جراحی ارتباط معنی دار وجود نداشت.نتیجه گیری: شیوع اسیدوز متابولیک نیازمند به درمان در روش بیهوشی کامل داخل وریدی 3% است و توصیه می شود در بیهوشی های طولانی مدت از روش های بیهوشی کامل داخل وریدی شامل پروپوفول و رمی فنتانیل استفاده شود تا از عوارض مربوط به اسیدوز متابولیک کاسته شود.

اهداف: محافظت قلبی ناشی از ایسکمی یک پروسه فیزیولوژیک قوی است که طی آن ایسکمی های گذرای قبلی می توانند بافت قلبی را از یک صدمه ایسکمیک غیر قابل برگشت محافظت کنند. تعدادی از داروها از جمله داروهای مورد استفاده در بیهوشی می توانند اثری مشابه این فرآیند داشته باشند که یکی از این داروها رمی فنتانیل است. این مطالعه با هدف بررسی اثر حفاظتی رمی فنتانیل روی قلب در بیماران کاندیدای جراحی پیوند عروق کرونر انجام شد.مواد و روش ها: این کارآزمایی بالینی تصادفی در سال 1389 روی 54 بیمار کاندیدای جراحی پیوند عروق کرونر انجام شد. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند که در یک گروه از رمی فنتانیل و در گروه کنترل از نرمال سالین استفاده شد. سپس 5 نمونه خون از هر بیمار در زمان های قبل از اینداکشن و 2، 6، 12 و 24 ساعت بعد از آزادکردن کراس کلامپ آئورت گرفته شد و میزان تروپونین I اندازه گیری شد و طول مدت اقامت بیماران در ICU و بیمارستان و میزان نیاز به آینوتروپ بعد از عمل در هر گروه مشخص شد. داده ها با آزمون های آماری استنباطی دقیق فیشر، مجذور کای، T مستقل و اندازه گیری های مکرر با نرم افزار SPSS 14 انجام شد.یافته ها: میزان تروپونین I، طول مدت اقامت بیماران در  ICUو بیمارستان و میزان نیاز به اینوتروپ در دو گروه تفاوت معنی دار آماری با یکدیگر نداشت.نتیجه گیری: در این مطالعه اثر محافظتی رمی فنتانیل روی قلب اثبات نشد و برای رسیدن به نتایج قطعی تر نیاز به مطالعات بیشتر با تعداد بیشتری بیمار است.

اهداف: کاهش شنوایی، شایع ترین علت نقص حواس در اطفال است. مطالعات جدید موید تاثیر مطلوب انجام کاشت حلزون قبل از سن شروع سخن گفتن بر روی مهارت های شنیداری و گفتاری است. این مطالعه با هدف بررسی مقایسه ای توانایی شنیداری و گفتاری پس از عمل کاشت حلزون شنوایی در گروه کودکان زیر 2 سال با گروه کودکان 2 تا 4 سال انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی در سال 1388 روی 210 کودک با مشکل ناشنوایی قبل از تکامل کلامی شامل 89 کودک زیر 2 سال و 121 کودک 2 تا 4 سال در مرکز کاشت حلزونی شنوایی بیمارستان بقیه اله (عج) انجام شد. تمام کودکان در مرکز مذکور جراحی شده و قبل از عمل و 12 ماه بعد از تنظیم دستگاه، تحت بررسی های شنیداری و گفتاری قرار گرفتند. میزان شنوایی با معیار CAP و توانایی گفتاری بر اساس SIR اندازه گیری شد. داده ها با آمار توصیفی و آزمون T مستقل به کمک نرم افزار SPSS 16 تحلیل شد.یافته ها: میانگین نتایج شنیداری در گروه زیر 2 سال 0.38+5.14 و در گروه بالای 2 سال 0.21+4.38 بود و تفاوت معنی دار نشان داد (p=0.01) نتایج گفتاری در دو گروه تفاوت معنی دار آماری نداشت.نتیجه گیری: نتایج حاضر همسو با نتایج سایر مطالعات جدید در این زمینه است و نشان می دهد کاشت حلزون در سن زیر 2 سال نتایج شنیداری بهتری نسبت به کاشت در سن 2 تا 4 سالگی دارد. با توجه به نادر و مساوی بودن عوارض جراحی در هر دو گروه سنی، توصیه می شود کاشت حلزون در سن کمتر از 2 سال انجام شود.

اهداف: سرطان کولورکتال از مهم ترین سرطان ها در جهان و شایع ترین سرطان دستگاه گوارش است. اطلاعات پیرامون خصوصیات اپیدمیولوژیک و عوامل مرتبط با این سرطان در ایران محدود است. این مطالعه با هدف تعیین میزان بقا و خصوصیات اپیدمیولوژیک سرطان کولورکتال و عوامل مرتبط با آن در ایران انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی به روش گزارش موارد روی 241 بیمار مبتلا به سرطان کولورکتال مراجعه کننده به یکی از بیمارستان های شهر تهران طی سال های 1383 تا 1388 انجام شد. جمع آوری داده ها بر اساس پرونده بیماران و تماس تلفنی انجام شد. از متد های آنالیز بقا شامل روش کاپلان مایر و رگرسیون کاکس به منظور تعیین بقای بیماران و مقایسه میزان های بقا در زیرگروه ها استفاده شد. داده ها با نرم افزار SPSS 15 تحلیل شد.یافته ها: میانگین سن بیماران 14.7±59.7 سال بود. 22.4% سابقه مصرف سیگار و 24.5% سابقه خانوادگی این سرطان را داشتند. شایع ترین محل، ناحیه رکتوم و در بیشتر موارد درجه تمایزیافتگی تومور خوب گزارش شد. 83.8% از واحد های پ‍‍‍‍‍ژوهش تا پایان بررسی زنده بودند. میانگین بقا پس از تشخیص 1.9±56.5 ماه بود. کمترین و بیشترین میانگین بقا پس از تشخیص به ترتیب 5.8±47.7 برای سرطان سکوم و 3.2±61.1 برای گروه بدون سابقه مصرف سیگار تعیین شد. بالاترین شانس نسبی بقا 2.12 (فاصله اطمینان 95%: 0.28-15.87) و مربوط به سرطان رکتوم بود.نتیجه گیری: میانگین بقای بیماران پس از تشخیص حدود 5 سال است و به عوامل خطر مختلفی بستگی دارد و ارزیابی این عوامل از سنین پایین تر ضروری به نظر می رسد.