طب جنوب
سال:1386 | دوره:10 | شماره:2 |تعداد مقالات:14

زمینه: در سال های اخیر مصرف غضروف کوسه به دلیل ابتلا نادر کوسه ها به سرطان، محتوای بالای غضروف و وجود ترکیبات مهارکننده رگ سازی، در بیماران سرطانی افزایش یافته است. هدف از این تحقیق بررسی اثر ضدتوموری غضروف کوسه بر ایجاد و رشد تومور پستانی القا شده با استفاده از دی متیل بنز آنتراسن (DMBA) در موش صحرایی و نیز تاثیر آن بر برخی شاخص های بهبود کیفیت زندگی می باشد.مواد و روش ها: القا تومور با استفاده از ترکیب، 7، 12 دی متیل بنزآنتراسن (DMBA) به میزان 20 میلی گرم برای هر موش و با روش گاواژ انجام شد. غضروف مورد نیاز از ستون فقرات کوسه چانه سفید خلیج فارس (Carcharhinus dussumieri) تهیه شد. 60 قطعه موش صحرایی نژاد اسپراگ داولی به دو گروه 30 تایی شامل درمان همزمان با القا تومور (PRTE) و درمان پس از تثبیت تومور (PSTE) و هر گروه نیز به دو زیر گروه 15 تایی درمان و شاهد (القا تومور بدون درمان) تقسیم شدند. به حیوانات گروه های درمان PRTE (30 روز پس از القا تومور) و PSTE (پس از تثبیت تومور) غضروف کوسه به صورت مخلوط با غذا به میزان روزانه 10 میلی گرم به ازای هر موش به مدت 30 روز داده شد. در روزهای 120، 60، 30 و 200 پس از القا تومور، میانگین وزن گیری، زمان ایجاد، تعداد و حجم تومورهای ایجاد شده ارزیابی و ثبت گردید. یافته ها: تا 2 ماه پس از درمان از نظر تعداد و اندازه تومورها بین گروه درمان PRTE و شاهد آن اختلاف آماری معنی داری وجود نداشت اما این اختلاف در گروه های درمان PSTE و شاهد PSTE دو ماه پس از درمان معنی دار بود (P<0.05). میانگین وزن گیری در طول دوره درمان در گروه درمان PRTE به طور معنی داری بیشتر از گروه شاهد PRTE بود (P<0.05)، اما در پایان مطالعه اختلاف آماری معنی داری بین میانگین وزن گیری دو گروه مشاهده نشد. در گروه درمان PSTE، تومورها دو ماه پس از درمان به طور قابل توجهی تحلیل رفتند و اختلاف آماری معنی داری بین اندازه، تعداد تومور و میانگین وزن گیری با سایر گروه ها مشاهده شد (P<0.05).نتیجه گیری: مصرف خوراکی غضروف کوسه در موش صحرایی سبب تحلیل تومور پس از تثبیت آن می شود و میانگین وزن گیری به عنوان شاخص بهبود کیفیت زندگی افزایش می یابد، ولی مصرف غضروف کوسه نمی تواند از ایجاد تومور ممانعت نماید. مطالعات بیشتر در خصوص دوز مناسب، عوارض بالینی، روش های موثر تجویز و میزان دسترسی به فرآورده های بیولوژیکی پروتئینی استخراج شده از غضروف کوسه توصیه می شود.

زمینه: کاربرد وسایل تولید کننده امواج الکترومغناطیس در جوامع امروز در زندگی روزمره روبه افزایش گذارده است و اثرات احتمالی این امواج حتی با شدت های پایین بر اندام های بدن مورد توجه محققین می باشد، لذا تاثیر این امواج بر تغییرات دیواره عضلانی و حفرات قلب که گزارشی در مورد آن یافت نشد، مورد توجه تحقیق حاضر قرار گرفت.مواد و روش ها: تعداد 24 سرموش صحرایی نر نژاد ویستار به چهار گروه آزمایش، یک گروه کنترل و یک گروه شاهد (در هر گروه 4 حیوان) تقسیم شدند. در گروه های آزمایش 2 شدت مختلف 2.1 میلی تسلا و 4.3 میلی تسلا از میدان الکترومغناطیس در نظر گرفته شد و در هر شدت میدان، یک گروه 15 روز مداوم و گروه دیگر 6 روز مداوم در معرض امواج الکترومغناطیس قرار گرفت. گروه شاهد با زمان مساوی با گروه های آزمایش ولی در میدان خاموش قرار گرفت و بر روی گروه کنترل هیچ عملیاتی صورت نگرفت. بعد از اتمام مدت قرارگیری، قلب حیوان خارج و مقاطع سریال بافتی به ضخامت 7 میکرومتر تهیه و رنگ آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین انجام شد. در هر گروه حجم کل قلب، دیواره عضلانی و حفره بطن راست و بطن چپ و دیواره بین بطنی با استفاده از روش کاوالیه محاسبه گردید و خطای موثر استریولوژیک بدست آمد.یافته ها: نتایج موید عدم موجود اختلاف معنی دار بین گروه های 15 روز در معرض امواج الکترومغناطیس با گروه کنترل می باشد ولی در گروه 6 روز در معرض امواج الکترومغناطیس با شدت 2.1 میلی تسلا، حجم دیواره عضلانی هر دو بطن کاهش معنی دار داشته و در گروه 6 روز با شدت 4.3 میلی تسلا، حجم دیواره بین بطنی افزایش معنی دار نشان می دهد.نتیجه گیری: امواج الکترومغناطیس با شدت پایین و بصورت کوتاه مدت، احتمالا با ایجاد رادیکال های آزاد بر رشد و یا خون رسانی عضلات قلب موثرند ولی افزایش طول مدت زمان قرارگیری در معرض میدان اثرات برگشت پذیر به حالت قبل از قرارگیری در میدان را پدید می آورد که احتمالا ناشی از تعامل بین سیستم اعصاب و قلب و عروق می باشد.

زمینه: ویروس آنفلوانزای طیور تحت تیپ (H9N2) علاوه بر ایجاد خسارات اقتصادی زیاد در صنعت طیور کشورهای منطقه خاورمیانه، از نظر بهداشت عمومی نیز دارای اهمیت می باشد. هدف از این تحقیق، بررسی اثرات پاتولوژیک ویروس آنفلوانزا تحت تیپ (H9N2) در اندام های مختلف ماکیان گوشتی و ردیابی آنتی ژن ویروس در این اندام ها است.مواد و روش ها: تعداد 50 قطعه جوجه گوشتی یک روزه نژاد راس در دو گروه (آزمایش و شاهد) تقسیم و در روزهای 1، 2، 4، 6، 8 و 11 پس از تلقیح ویروس، عیار پادتن اختصاصی تحت تیپ (H9N2) در سرم آن ها تعیین و سپس اقدام به نمونه برداری از بافت های نای، ریه، کلیه، طحال، تیموس، بورس فابریسیوس، دوازدهه، پانکراس، کبد و مغز جهت انجام مطالعات هیستوپاتولوژی و ایمونوفلورسانس گردید.یافته ها: میانگین عیار آنتی بادی در جوجه های گروه آزمایش در روزهای ذکر شده به ترتیب 3، 2.4، 1.7، 3.3، 4.2 و 5.6 و در جوجه های گروه شاهد به ترتیب 3، 2.7، 2.34، 1.8، 1.24 و 0 بود. تراکئیت، پنومونی، نفریت، هیپرپلازی لنفوئید در طحال و دوازدهه، تخلیه لنفوسیتی در تیموس، آتروفی لنفاوی در بورس فابریسیوس، ارتشاح لنفوسیتی و واکوئوله شدن سلول ها در پانکراس از یافته های هیستوپاتولوژی بودند. حضور آنتی ژن ویروس در بافت های نای، ریه و کلیه جوجه های تلقیح شده با استفاده از تکنیک ایمونوفلورسانس غیرمستقیم به اثبات رسید.نتیجه گیری: ویروس آنفلوانزای طیور تحت تیپ (H9N2) ویروسی کم بیماری زا است که در ماکیان ویژگی اپی تلیوتروپیک دارد و دارای تمایل بافتی نسبت به دستگاه تنفس (پنوموتروپیک) و کلیه جوجه (نفروتروپیک) می باشد.

زمینه: اثر روغن های دریایی به دلیل دارابودن اسیدهای چرب n-3 روی بسیاری از بیماری ها به اثبات رسیده است. اکثر اثرات بالینی اسیدهای چرب n-3 به دلیل وجود دی کوزاهگزانوئیک اسید و ایکوزاپنتانوئیک اسید می باشد که جز در ماهی در هیچ ماده غذایی دیگری تا به حالت یافت نشده است. هدف از این تحقیق استفاده از روغن بذرک (Flaxseed Oil) به عنوان پیش ساخت جهت افزایش دی کوزاهگزانوئیک اسید و ایکوزاپنتانوئیک اسید در بافت ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) می باشد که در نهایت می تواند موجب جبران کمبود اسیدهای چرب n-3 در سبد غذایی خانوار و گامی مهم در جهت سلامت جامعه باشد.مواد و روش ها: ماهیان قزل آلا با میانگین وزنی 0.240±6.150 گرم به مدت 40 روز در حوضچه های پلی اتیلن به ظرفیت 250 لیتر و آبگیری 150 لیتر به صورت تصادفی و در سه تکرار پرورش یافتند. جیره های غذایی، همسان از نظر ترکیبات و دارای اختلاف در نوع چربی، در چهار سطح 25 درصد، 50 درصد، 75 درصد و 100 درصد جایگزینی روغن بذرک با روغن ماهی تهیه شدند و ماهیان پرورشی بر اساس توده زنده حوضچه ها که هر 20 روز یکبار طی عملیات زیست سنجی تعیین شد، تغذیه گردیدند. در طول دوره پرورش، دمای آب 2±15 درجه سانتی گراد، اسیدیته 7.850-7.500، اکسیژن محلول در حد اشباع، هدایت الکتریکی 2800 میکروموس بر سانتی متر و شوری 1.4 گرم در لیتر اندازه گیری شد. یافته ها: با افزایش سطح روغن بذرک در جیره، درصد چربی خام لاشه، پروتئین لاشه و مجموع اسیدهای چرب n-3 بافت افزایش معنی داری داشت (P<0.05) و بیشترین تغییرات در نوع ایکوزاپنتانوئیک بود. لیکن در وزن نهایی و میزان رشد ماهی ها اختلاف معنی داری مشاهده نگردید (P<0.05).نتیجه گیری: جیره غذایی با 75 درصد روغن بذرک و 25 درصد روغن ماهی علاوه بر تامین نیازهای بیولوژیکی ماهی و جذب بهتر پروتئین، موجب افزایش درصد اسیدهای چرب دی کوزاهگزانوئیک اسید و ایکوزاپنتانوئیک اسید تا حدود دو برابر در بافت ماکول می شود.

زمینه: هلیکوباکترپیلوری عامل شایع ترین عفونت در سطح جهان می باشد و به عنوان یکی از علل اصلی بیماری زخم پپتیک و عامل خطر مهمی برای سرطان معده شناخته شده است. تعداد زیادی روش تشخیصی قابل اعتماد برای شناسایی هلیکوباکترپیلوری در حین اندوسکوپی دستگاه گوارش فوقانی شناسایی شده است، تست اوره آز سریع، ارزان ترین و هیستولوژی، گران قیمت ترین آزمون و براش سیتولوژی، سریع تر و ارزان تر از هیستولوژی می باشد.مواد و روش ها: اسلایدهای براش سیتولوژی از آنتروم 109 بیمار که از دیس پپسی شاکی و کاندید اندوسکوپی دستگاه گوارش فوقانی بودند، تهیه گردید. آزمون اوره آز سریع و هیستولوژی با رنگ آمیزی هماتوکسین و ائوزین نیز برای هر بیمار جداگانه انجام شد. آلودگی به هلیکوباکترپیلوری برای هر بیمار با تطابق حداقل دو آزمون به اثبات رسید.یافته ها: در 78 بیمار از 100 بیمار از لحاظ هلیکوباکترپیلوری در براش سیتولوژی مثبت تشخیص داده شدند. حساسیت و ویژگی براش سیتولوژی به ترتیب 90.0 و 72.0 درصد به دست آمد. حساسیت براش سیتولوژی (96.0 درصد) بالاتر از آزمون اوره آز سریع (77.4 درصد) و آزمون اوره آز سریع ویژگی بیشتری از هیستولوژی داشت (100.0 درصد در برابر 90.0 درصد).نتیجه گیری: براش سیتولوژی یک روش قابل اعتماد، ارزان و ساده در تشخیص سریع عفونت هلیکوباکترپیلوری می باشد. وقتی که اطلاعات اضافی در خصوص شدت آسیب مخاطی یا وجود آتیپی سلولی مورد نیاز نباشد، به جای انجام هیستولوژی، استراتژی هزینه کارایی مناسب شامل یک نمونه بیوپسی از آنتروم برای آزمون اوره آز سریع و تهیه اسلاید به روش سیتولوژی است که تنها در صورت منفی بودن آزمون اوره آز سریع، می بایست رنگ آمیزی و مورد ارزیابی قرار گیرد.

زمینه: گاستروستومی اندوسکوپیک راهی مطمئن جهت فراهم آوردن تغذیه روده ای پایدار می باشد. این مطالعه با هدف بررسی رخداد عوارض گاستروستومی اندوسکوپیک بعمل آمد. بعنوان هدف ثانوی اثر بخشی تجویز دوز منفرد آنتی بیوتیک پروفیلاکسی در پیشگیری از عفونت زخم گاستروستومی نیز مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش ها: رخداد عوارض گاستروستومی اندوسکوپیک در 136 بیمار ارجاع شده پیاپی به بخش اندوسکوپی بیمارستان فاطمه زهرا(س) بوشهر ثبت گردید و در یک کارآزمایی بالینی تصادفی، اثربخشی دوز منفرد سفتریاکسون وریدی (1 گرم)، دوز منفرد پماد تتراسیکلین جلدی (5 گرم) و فقدان تجویز هر گونه آنتی بیوتیک در پیشگیری از عفونت زخم گاستروستومی مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: تعداد 77 بیمار مذکر و 59 بیمار مونث و سن متوسط 8±49 سال بود. شایع ترین اندیکاسیون برای گاستروستومی، حوادث عروقی مغزی و سپس ترومای مغزی بود. نشت محتویات معده از طریق فیستول معدی- جلدی در 3.7 درصد افراد و عفونت زخم گاستروستومی بعد از هفته اول، اولسراسیون مخاط معده و خارج شدن سهوی لوله گاستروستومی نیز هر کدام در 2.2 درصد از افراد مشاهده شد. عفونت در محل ورود لوله گاستروستومی در بررسی 48 ساعت اول و پیگیری هفته اول در هیچکدام از بیماران 3 گروه مورد مطالعه رویت نگردید.نتیجه گیری: گاستروستومی آندوسکوپیک راهی مطمئن، آسان و بی خطر جهت فراهم آوردن تغذیه روده ای است و ریسک عوارض عمده بسیار اندک می باشد. تجویز دوز منفرد آنتی بیوتیک، پروفیلاکسی در پیشگیری از بروز زخم گاستروستومی نقشی ندارد.

زمینه: عفونت دستگاه ادراری یکی از شایع ترین بیماری های عفونی شناخته شده در بیماران سرپایی و بستری در بیمارستان است. از این رو شناخت عوامل مولد این عفونت و درمان صحیح آن، از به وجود آمدن عوارض مربوط به این بیماری جلوگیری می کند. هدف از مطالعه حاضر، شناخت حساسیت آنتی بیوتیکی میکروارگانیسم های شایع به وجود آورنده عفونت ادراری در شهر بوشهر در سال 1385 است.مواد و روش ها: در این مطالعه گذشته نگر، نمونه ادراری 2000 بیمار مراجعه کننده به صورت سرپایی به آزمایشگاه های معتبر سطح شهر بوشهر در سال 1385 جمع آوری گردید و نتایج حاصل از کشت ادراری پس از مطابقت با نتایج آنالیز ادراری و حذف موارد با آنالیز ادراری نرمال، مورد استفاده قرار گرفت و نتایج حاصل از سنجش حساسیت ضدمیکروبی عوامل مولد عفونت ادراری که به روش disc diffusion انجام شده بود، ثبت گردید.یافته ها: شیوع عفونت ادراری در زنان (85.8 درصد) بالاتر بود. شایع ترین عوامل مولد عفونت ادراری، اشرشیاکلی (40.2 درصد) و سپس استافیلوکوک ها (23.7 درصد) بودند؛ سایر ارگانیسم ها شامل کلبسیلا (20.8 درصد) و انتروباکتر (12.0 درصد) به ترتیب رده های بعدی را به خود اختصاص دادند. در 3.4 درصد از بیماران، گروهی از میکروارگانیسم ها شامل سراشیا، سودوموناس، سیتروباکتر، اسینتوباکتر و پروتئوس جداشدند که تحت عنوان گروه متفرقه نام گذاری شدند. اشرشیاکلی که شایع ترین عامل مولد عفونت ادراری بود، بیشترین حساسیت ضدمیکروبی را نسبت به نسل 3 سفالوسپورین ها (88.1 درصد) و بیشترین مقاومت را نسبت به وانکومایسین (97.1 درصد) داشته است. گروه استافیلوکوک ها حساسیت قابل توجه ای نسبت به آمینوگلیکوزیدها (94.3 درصد) و بیشترین میزان مقاومت را نسبت به نسل 3 سفالوسپورین ها (67.4 درصد) از خود نشان داد.نتیجه گیری: شایع ترین عامل مولد عفونت ادراری در شهر بوشهر اشرشیاکلی است که حساسیت قابل توجهی نسبت به نسل 3 سفالوسپورین ها دارد و دومین ارگانیسم شایع که استافیلوکوک ها هستند نیز بالاترین حساسیت ضدمیکروبی را نسبت به آمینوگلیکوزیدها دارند.

زمینه: در مورد ارتباط عفونت مزمن با هلیکوباکتر پیلوری و پری فشارخون، اطلاعات ضد و نقیض است و گفته می شود علت آن عوامل مخدوش کننده در این مطالعات است. در این مطالعه که نخستین بار در غرب آسیا انجام گرفته است، به ارتباط همبستگی میان سرولوژی مثبت با هلیکوباکترپیلوری و فشارخون بالا با کنترل عوامل مخدوش کننده در کنار عوامل متابولیک پرداخته شده است.مواد و روش ها: به منظور یافت همبستگی میان هلیکوباکترپیلوری و پری فشارخون، 1752 نفر (49.3 درصد مرد و 50.7 درصد زن) از افراد بالای 25 سال، طی یک نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای از شهرهای بوشهر، گناوه و دیلم در شمال خلیج فارس در استان بوشهر، بر اساس تعریف پری فشارخون سازمان بهداشت جهانی و انجام سرولوژی آنتی بادی اختصاصی علیه هلیکوباکترپیلوری، به روش الیزا مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها: شیوع پری فشارخون و سرولوژی با هلیکوباکترپیلوری در جمعیت مورد مطالعه به ترتیب 26.3 و 61.6 درصد بود. بر اساس آنالیز رگرسیون لجستیک چندگانه، پری فشارخون با سرولوژی مثبت با هلیکوباکتر پیلوری مستقل از دیابت تیپ دو، LDL- کلسترول بالا، مصرف دخانیات و BMI بالا همبستگی [OR=1.49; CI(1.18-1.89); P=0.001] از خود نشان داد.نتیجه گیری: عفونت با هلیکوباکترپیلوری در سطح جمعیت شمال خلیج فارس، بعد از تعدیل عوامل دموگرافیک و متابولیک، با پری فشارخون همبستگی دارد.

زمینه: آسیب های شغلی از نظر اجتماعی و اقتصادی از مشکلات جوامع بشری می باشند که صنعتی شدن جوامع خصوصا در کشورهای در حال توسعه باعث تشدید این امر شده است. این مطالعه به منظور بررسی توزیع فراوانی انواع آسیب های چشمی ناشی از حوادث شغلی در اصفهان انجام گرفت.مواد و روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی می باشد که به صورت مقطعی، بر روی مراجعه کنندگان به اورژانس چشم مرکز پزشکی فیض اصفهان انجام پذیرفت. تمام بیماران دچار آسیب های چشم که آسیب آنها در محل کار ایجاد شده بود و برای اولین بار مراجعه نموده بودند، وارد مطالعه شدند. اطلاعات از طریق مصاحبه و تکمیل پرسشنامه ثبت آسیب چشمی ایالات متحده آمریکا و نیز معاینه کامل چشمی جمع آوری گردید. یافته ها: از 1610 مراجعه کننده به اورژانس چشم در طی انجام مطالعه، تعداد 450 نفر (27.9 درصد) مبتلا به حوادث شغلی چشم بودند [447 نفر مرد (99.3 درصد) و 3 نفر زن (0.7 درصد)]. میانگین سنی بیماران 30.4 سال (دامنه: 62-15 سال) بدست آمد. 202 نفر (44.9 درصد) از آسیب دیدگان شغلی در سنین بین 30-21 سال بودند و از نظر تحصیلات 162 نفر (36 درصد) از آنان در مقطع راهنمایی قرار داشتند. تعداد 110 نفر (24.4 درصد) آسیب دیدگان جوشکار بودند. براده فلز، شایع ترین (70.2 درصد) عامل آسیب به چشم بود و جسم خارجی قرنیه، شایع ترین (62.2 درصد) آسیب شغلی چشم شناخته شد. میزان استفاده از وسیله ایمنی چشم در زمان بروز حاثه 19.6 درصد بوده است. تعداد 68 نفر 15.1) درصد) آسیب دیدگان، در رابطه با اصول ایمنی چشم ضمن انجام کار، آموزش دیده بودند و 12 نفر 2.8) درصد) بیماران پس از پایان درمان دچار کاهش دید شدند.نتیجه گیری: آسیب های چشمی ناشی از حوادث شغلی، از اورژانس های شایع چشم در اصفهان می باشد و براده فلز شایع ترین عامل آسیب به چشم بوده و آسیب به قرنیه شایع ترین نوع آسیب در آسیب های چشمی حوادث شغلی در اصفهان می باشد. از این رو، تشویق کارگران در مورد استفاده از عینک های محافظ و افزایش آگاهی آنان در مورد استفاده صحیح وسایل ایمنی، گامی موثر در جهت پیشگیری از حوادث شغلی چشم می باشد.

زمینه: هرزه خواری یک اختلال رفتاری در غذا خوردن است و به صورت خوردن مداوم مواد غیرمغذی به مدت حداقل یک ماه بدون همراهی تنفر از غذا تعریف می شود. این رفتار باید از نظر تکاملی نامتناسب بوده و بخشی از رسوم تایید شده فرهنگی نباشد. رفتار هرزه خواری در نواحی توسعه نیافته و با وضعیت اجتماعی اقتصادی پایین شایع تر است. در این مطالعه رفتارهای هرزه خواری در کودکان زیر 6 سال شهر بوشهر مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش ها: در یک مطالعه مقطعی، کودکان زیر 6 سال مهد کودک های شهر بوشهر در سال 1380 مورد بررسی قرار گرفتند. پس از دادن اطلاعات لازم در خصوص ویژگی های هرزه خواری به مربیان و والدین این کودکان، پرسشنامه طراحی شده برای این منظور توسط آنان تکمیل و سپس موارد مشکوک مجددا مورد بررسی قرار گرفت. از کودکان مشکوک به هرزه خواری، معاینه روانپزشکی جهت قطعی شدن تشخیص هرزه خواری بر اساس معیارهای (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders IV) DSM-IV انجام گردید.یافته ها: در این مطالعه 256 کودک شامل 123 دختر (48 درصد) و 133 پسر (52 درصد) مورد بررسی قرار گرفتند. 67 نفر از کودکان بررسی شده (26.2 درصد) مبتلا به هرزه خواری بودند. شایع ترین سن شروع هرزه خواری بین 1.5-1 سال (40.2 درصد) و 2-1.5 سال (29.8 درصد) بود. هرزه خواری در کودکان با جنس آنان (دختر)، وجود سابقه بستری در دوران نوزادی و سابقه فامیلی مثبت، ارتباط معنادار نشان داد.نتیجه گیری: هرزه خواری در کودکان  مهد کودک های بوشهر یک مشکل شایع است و آموزش والدین و معلمین یک امر ضروری به نظر می رسد.

زمینه: امروزه تعیین اولویت های پژوهشی از اصول استراتژیک رهبری در هر ساختار پژوهشی می باشد. از آنجا که هنوز سیاست پژوهشی معروفی بر اساس اصول علمی در رشته پرستاری انجام نگردیده است. مطالعه حاضر در جستجوی یافت یک چارچوب اولویت بندی محورهای پژوهشی برای گروه پرستاری می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، پرستاران شاغل در بخش های آموزشی و درمانی شهرستان بوشهر به روش دلفی در دو نوبت به پرسشنامه پاسخ دادند (208 نفر در مرحله اول و 174 نفر در مرحله دوم). پرسشنامه شامل مجموعه ای از عناوین پژوهشی جهت اولویت بندی بر اساس 9 ویژگی درخواستی (اهمیت موضوع تحقیق، نقش در تغییر سلامت جامعه، در دسترس بودن اطلاعات از پیش موجود، ایجاد تغییر در پرستاری، وجود پتانسیل مشارکت با دیگر مراکز، تمرکز بر نیازهای جامعه، وجود قوانین و دستورالعمل های حمایت کننده، توجیه اقتصادی، احتمال بکارگیری نتایج حاصل) با شاخص امتیازدهی بر مبنای مقیاس سه قسمتی (عالی، خوب، کم) و یک سوال باز بود.یافته ها: محورهای پژوهشی که بالاترین رتبه را به ترتیب به خود اختصاص دادند، عبارت بودند از: 1) پرستاری و آموزش؛ 2) پرستاری و آموزش به مددجو؛ 3) جایگاه پرستار در سیستم خدمات بهداشتی درمانی؛ 4) پرستاری و دارو درمانی؛ 5) مدیریت پرستاری و ارتقا کیفیت؛ 6) پرستاری و مراقبت؛ 7) پرستاری و بحران (حوادث غیرمترقبه)؛ 8) پرستاری و پژوهش؛ 9) خطرات شغلی در بین کارکنان پرستاری؛ 10) نقش پرستار در ارتقا سلامت جامعه.نتیجه گیری: روش دلفی برای تعیین اولویت های پژوهشی پرستاران روشی سودمند بوده و بر اساس این شیوه، موضوعات مرتبط با آموزش پرستاری و تعیین جایگاه پرستار در خدمات بهداشتی و درمانی از محورهای پر اولویت پژوهشی در گروه پرستاری می باشند.

زمینه: زباله های بیمارستانی دارای مقادیر زیاد زباله های خطرناک است که برای سلامت انسان، جانوران، گیاهان و محیط زیست زیان آور است. در ایران مانند بسیاری از کشورهای در حال توسعه توجه و تاکید لازم در این باره صورت نگرفته است و اطلاعات موجود در خصوص تولید و دفع زباله های طبی کم است. در این پژوهش، نتایج بررسی و ارزیابی سامانه گردآوری و دفع زباله در بیمارستان های استان بوشهر ارایه شده است.مواد و روش ها: این بررسی، بصورت مقطعی با بهره گیری از پرسشنامه و انجام مصاحبه و مشاهده طی مدت شش ماه در سطح 8 بیمارستان استان بوشهر انجام شد. پرسشنامه حاوی 93 سوال (به صورت سوالات باز و بسته) شامل اطلاعات عمومی بیمارستان ها و جنبه های مختلف سیستم جمع آوری و دفع زباله های بیمارستانی بر اساس پرسشنامه پیشنهادی سازمان بهداشت جهانی جهت ارزیابی وضعیت جمع آوری و دفع زباله های بیمارستانی در کشورهای در حال توسعه بود.یافته ها: روزانه حدود 2615 کیلوگرم زباله در بیمارستان های مورد بررسی استان بوشهر تولید می شود که شامل زباله های معمولی (51.6 درصد)، زائدات عفونی (20.8 درصد) و اجسام تیز و برنده (15.2 درصد) و مواد شیمیایی و دارویی (12.3 درصد) می باشد. در تمام بیمارستان های مورد بررسی جدا سازی زباله های عفونی از زباله های خانگی در محل تولید انجام شده و در ظروف مخصوص این زباله ها می ریختند، ولی این جداسازی کامل نبوده و گاهی مقادیری از این زباله های خطرناک در ظروف زباله های معمولی ریخته می شود. تمامی بیمارستان ها برای زباله های مختلف خود از ظروف با رنگ های ویژه استفاه می کردند. در 75.0 درصد از بیمارستان ها، دستگاه زباله سوز وجود داشت. در سایر بیمارستان ها زباله ها بصورت روزانه، توسط شهرداری به خارج از بیمارستان حمل می گردید. در همه بیمارستان ها پرسنل خدماتی تحت آموزش قرار داشته اند. در هیچ یک از بیمارستان ها هیچ سیاست مشخصی برای خرید وسایل و امکانات مورد نیاز برای دفع زباله های بیمارستانی وجود نداشت و بودجه مشخصی به دفع زباله های بیمارستانی اختصاص نمی یافت. در این بیمارستان ها در مورد دفع زباله های بیمارستانی گزارش منظمی تهیه نمی شد.نتیجه گیری: زباله های بیمارستانی در بیمارستان های استان بوشهر بصورت غیرعلمی و بدون توجه به استانداردهای مناسب دفع می شوند. تدوین قوانین ضروری و برقراری استانداردهای لازم در این زمینه، بعنوان یک اقدام فوری در بخش های ارایه خدمات سلامت محسوب می گردد.