طب جنوب
سال:1390 | دوره:14 | شماره:2 |تعداد مقالات:12

زمینه: اشریشیاکلی O157:H7 تولیدکننده شیگاتوکسین، یکی از پاتوژن های متداول در گاو است که به طور اتفاقی موجب ایجاد بیماری هایی در انسان می شود. این باکتری پتانسیل آلودگی با گوشت قرمز را دارد و اغلب عفونت های بالینی ناشی از آن با مصرف گوشت چرخ کرده نپخته در ارتبا است.مواد و روش ها: در این پژوهش، به صورت مقعی 122 نمونه گوشت چرخ کرده از قصابی های چهار منقه مختلف شهر شیراز در سال 1386 جمع آوری و پس از غنی سازی در محی کشت اختصاصی و ارزیابی تخمیر سوربیتول و فعالیت بتاگلوکورونیدازی (تست MUG)، با کمک آنتی سرم اختصاصی، سویه های E.coli O157:H7 تعیین هویت گردید. سپس ژن های بیماری زای وروتوکسین، اینتیمین و همولیزین با استفاده از روش Multiplex PCR و مقاومت آنتی بیوتیکی سویه ها با روش دیسک دیفیوژن مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: از مجموع نمونه های مورد بررسی، 119 کلنی سوربیتول منفی جداسازی گردید که 3 سویه O157:H7 (فراوانی 2.45 درصد) با آنتی سرم اختصاصی تایید شد. از سویه های مورد بررسی، در دو جدایه هر دو ژن بیماری زای stx1  و eaeA (فراوانی 1.64 درصد) مشاهده گردید. در سویه های تایید شده مقاومت به آنتی بیوتیک های اریترومایسین، تتراسیکلین، آمپی سیلین، پنی سیلین، کلیندامایسین، سفکسیم، نووبیوسین و جنتامایسین دیده شد.نتیجه گیری: به دلیل زندگی این ارگانیسم در روده دام های سالم، ضرورت توجه به پیش گیری در هنگام فرایند گوشت وجود دارد.

زمینه: عفونت ویروس های ایجاد کننده هپاتیت به دلیل پتانسیل ایجاد عفونت های حاد و مزمن در لکوسیت های خونی و به خصوص لنفوسیت ها یکی از علل احتمالی چالش برانگیز در بیماران مبتلا به انواع سرطان های خون محسوب می گردند. امروزه از میان ویروس های مختلف ایجاد کننده هپاتیت ویروسی HGV به دلیل مکانیسم ناشناخته پاتوژنر در روند بروز و یا تشدید بدخیمی های خونی از جایگا ویژه ای برخوردار شده است. در این تحقیق به منظور تشخیص سریع و به موقع عفونت ویروس HGV و تعیین نقش این ویروس در وضعیت بالینی مبتلایان به سرطان های خون، تعیین میزان شیوع و نقش احتمالی این ویروس مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش: در این مطالعه ه به صورت گذشته نگر انجام گردید، نمونه های خون حاوی EDTA در طول مدت دو و نیم سال از 100بیمار مبتلا به انواع سرطان های خون و 100 نفر مراجعه کننده به این مرکز که عدم ابتلا به سرطان های خونی در آن تایید شده بود، به عنوان گروه کنترل جمع آوری و پس از جداسازی پلاسما از نمونه های فوق تا زمان انجام آزمایش در دمای -80 درجه سانتی گراد نگهداری شدند. به منظور تعیین میزان شیوع عفونت گذشته ویروس های HBV، HGV و HCV آنتی ژن و آنتی بادی های ضد این ویروس ها با آزمایش ELISA بررسی گردید. همچنین وجود ویرمی ویروس HGV با آزمایش Nested-RT-PCR بر روی نمونه های افراد بیمار و گروه کنترل آزمایش گردید.یافته ها: آنتی بادی ضد آنتی ژن E2 ویروس HGV (Anti-E2-Ab) تنها در یک نفر 1 درصد از مبتلایان به سرطان خون مشاهده شد که این فرد فاقد سابقه ابتلا به عفونت ویروس های HBV و HCV بود. همچنین ژنوم HGV در 4 (4 درصد) بیمار مبتلا به انواع سزطا خون و یک نفر (1 درصد) از افراد گروه کنترل گزارش شد و که از میان این افراد تنها در یک نفر از مبتلایان به سرطان خون عفونت همزمان با ویروس HBV (HBsAg+) تشخیص داده شد. میان فراوانی HBsAg در گروه بیمار و کنترل تفاوت معنی دار (P=0.02) مشاهده گردید. به علاوه میان فاکتور جنسیت با حضور HBsAg ارتباط معنی دارر (P=0.02) مشاهده شد، اما میان هیچ یک از فاکتورهای خطرساز و ایجاد عفونت HGV در افراد بیمار روابط معنی داری مشاهده نشد.نتیجه گیری: در این بررسی میزان شیوع پایین عفونت غیر فعال و فعال HGV در بیماران مبتلا به سرطان خون در مقایسه با گروه کنترل مورد تایید قرار گرفت. همچنین شناسایی عفونت مشترک HGV و HBV می تواند توجه سایر محققان را برای مطالعه عفونت این ویروس در جمعیت های وسیع تر مبتلا به نقص ها و بدخیمی های خونی به منظور مدیریت تشخیصی و درمانی صحیح تر این گروه از سرطان ها جلب کند.

زمینه: پسودوموناس آئروژینوزا مهم ترین عامل عفونت های بیمارستانی در بیماران بستری به مدت 10 روز یا بیشتر می باشد، همچنین مهم ترین عامل عفونت زخم ناشی از سوختگی به شمار می رود. حدود 75 درصد موارد مرگ در بیماران سوخته به دلیل عفونت زخم و یا سپتی سمی متعاقب آن است. با مصرف کلینیکی آنتی بیوتیک ها سویه های پسودوموناس آئروژینوزا بیمارستانی دارای مقاومت چندگانه نسبت به آنتی بیوتیک ها (MDR) در سراسر جهان به طور فزاینده ای انتشار یافته است. این مطالعه با هدف تعیین الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی و بررسی وجود بتالاکتامازهای وسیع الیف (ESBLs: Extended-Spectrum Beta Lactamases) سویه های پسودوموناس آئروژینوزا جدا شده از نمونه های کلینیکی انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه 175 سویه پسودوموناس آئروژینوزا جدا شده از نمونه های کلینیکی بر طبق روش های استاندارد کشت و تعیین هویت گردیدند. سپس ایزوله ها از نظر مقاومت آنتی بیوتیکی به روش دیسک دیفیوژن و طبق معیارهای پیشنهادی استانداردهای آزمایشگاهی بالینی(Clinical and Laboratory Standards Institute:CLSI) مورد بررسی قرار گرفتند. جهت غربال گری اولیه ارگانیسم های تولیدکننده ESBL میزان مقاومت این سویه ها نسبت به آنتی بیوتیک سفتازیدیم بررسی شد. سپس ایزوله های مقاوم به منظور تایید نهایی تولیدESBL ، به روش  combined disk method  مورد مطالعه قرار گرفتند.یافته ها: در این مطالعه میزان مقاومت پسودوموناس به آنتی بیوتیک های جنتامایسین، آمیکاسین، سیپروفلوکساسین، سفتازیدیم، تیکارسیلین، تیکارسیلین/ کلاولانیک اسید، ایمی پنم، سفپیم، پلی میکسین B به ترتیب 68.6 درصد، 67.4 درصد، 77.7 درصد، 68.6 درصد، 64 درصد، 68.6 درصد، 48 درصد، 52.2 درصد، 5.1 درصد بود. در تست غربال گری اولیه تعداد 120 (68.6 درصد) ایزوله پسودوموناس آئروژینوزا به آنتی بیوتیک سفتازیدیم (تست فنوتیپی اولیه) مقاومت نشان دادند. از 120 ایزوله مقاوم به سفتازیدیم، در روش combined disk method 66 ایزوله (55 درصد) فنوتیپ  ESBL مثبت بودند و 54 ایزوله (45 درصد) فنوتیپ منفی بودند.نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، پلی میکسین B بیشترین فعالیت ضدپسودوموناسی را در میان عوامل ضدمیکروبی بکار رفته نشان داد. از طرفی ارگانیسم هایی که حامل ژن های ESBL می باشند، باعث افزایش مرگ و میر می شوند. بنابراین تشخیص های درست آزمایشگاهی برای جلوگیری از شکست درمان ناشی از انتخاب نامناسب آنتی بیوتیک بسیار حایز اهمیت است.

زمینه: درخت خرما با نام لاتین (phoenix dactlyliferal) یکی از سه نوع درخت میوه ای مهم از خانواده نخیلات می باشد. درخت خرمای کبکاب از عمده ترین نوع نخیلات کشت شده در جنوب غربی ایران، استان بوشهر می باشد. قلب خرما که قسمت انتهایی بالای درخت و در حقیقت سلول های بنیادی درخت خرما را تشکیل می دهد از ارزش های غذایی بالایی برخوردار می باشد. به عنوان یک داروی محلی مورد استفاده متعددی از جمله تقویت بنیه و در درمان ضعف جنسی به کار برده می شود. به منظور بررسی ارزش های غذایی این محصول درخت خرما میزان کربوهیدرات ها، پروتئین ها، چربی ها و مواد معدنی موجود در آن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.مواد و روش ها: پنیر خرما از چند درخت مختلف خرمای کبکاب از منطقه تهیه و توسط مخلوط کن خرد و در دمای 70 درجه سانتی گراد به صورت پودر خشک در آمد. چربی های نمونه ها استخراج و توسط روشBligh & Dyer و کروماتوگرافی GC مورد آنالیز قرار گرفت. میزان پروتئین تام و کربوهیدرات ها به ترتیب با روش کجل- دال و لین – آینون (Eynon Lane --and Kjldahl) اندازه گیری شد. مواد معدنی موجود در نمونه ها توسط روش اتمیک آبزوربشن تعیین مقدار گردید. همچنین مقدار فیبر موجود در نمونه ها اندازه گیری شد.یافته ها: میانگین مقدار چربی تام نمونه ها 0.5±0.27 گرم در 28 گرم تعیین گردید. میزان اسیدهای چرب غیراشباع موجود در نمونه های مورد آزمایش عمدتا اسیدهای چرب لینولئیک، لینولنیک و اولئیک جمعا 27.2 درصد کل چربی ها را تشکیل می دهند. عمده ترین چربی اشباع موجود در نمونه ها اسید پالمتیک می باشد. میزان پروتئین تام نمونه ها 0.3 گرم در هر اونس (28 گرم) تخمین زده شد. مقدار کربوهیدرات نمونه ها 0.29 گرم در هر اونس تعیین مقدار گردید. مواد معدنی موجود در نمونه ها عمدتا روی، آهن، منیزیم، فسفر، منگنز، کلسیم، پتاسیم و سلنیوم می باشد.نتیجه گیری: از نتایج این مطالعه این طور به عمل می آید که پنیر خرما حاوی اسیدهای چرب ضروری و مواد معدنی مفید به ویژه روی که اثرات ضد التهابی دارد می باشد. میزان فیبر خام موجود در نمونه ها ارزش غذایی آنها را بیشتر نشان میدهد و پیشنهاد می شود که این محصول به عنوان یک مواد مغذی بدون کلسترول مورد استفاده در رژیم های غذایی مختلف قرار گیرد.

زمینه: تماس های تنفسی شغلی با تسهیل ورود عوامل زیان آور معلق در هوا به ریه ها موجب بروز اختلالات متعددی در انسان می گردند. به منظور جلوگیری از میزان شیوع اختلالات مذکور مهم ترین راه انجام غربال گری در کارگران کارخانجات و صنایع تولیدی است. در این مطالعه با ارزیابی شاخص های اسپیرومتری در کارگران کارخانه تجهیزات مدارس ایران- ساری، قصد داشتیم تا ضمن بررسی فراوانی پارامترهای اسپیرومتری غیرطبیعی، افراد در معرض خطر بیماری های ریوی را به طور زودرس شناسایی نماییم.مواد و روش ها: در این پژوهش توصیفی کل کارگران مرد (133 نفر) مورد مطالعه که در معرض غبارهای زیان آور شغلی ریوی قرار داشتند به صورت سرشماری مورد مطالعه قرار گرفتند. بعد از معاینه و تکمیل پرسشنامه، آزمون های عملکرد ریوی با دستگاه اسپیرومتری بر اساس معیارهای انجمن قفسه صدری آمریکا برای هر فرد انجام شد. معیارهای FEV1،FVC  و نسبت FVC/FEV1 در این مطالعه گزارش شدند.یافته ها: علایم بالینی حاکی از بیماری ریوی (همچون سرفه، تنگی نفس) در هیچ یک از کارگران مشاهده نشد. اما بررسی اطلاعات اسپرومتری افراد به طور مجزا نشان داد که 5 نفر کاهش معیار FVC و 2 نفر کاهش هر دو شاخص FEV1 و FVC را نسبت به مقادیر استاندارد نشان دادند. اختلاف معنی داری بین معیارهای اسپیرومتری و شاخص توده بدنی، مصرف سیگار، محیط خاص شغلی و سابقه کاری مشاهده نشد.نتیجه گیری: اگرچه رابطه ای بین اختلال در معیارهای اسپیرومتری و مصرف سیگار، سابقه کار و محیط خاص شغلی مشاهده نشد، اما در 7 کارگر مورد مطالعه، وجود اختلال در شاخص های اسپیرومتریک بدون علایم بالینی، مشاهده شد. این افراد به عنوان موارد در معرض خطر شناسایی شدند.

زمینه: بیماری های سرطانی و به طور خاص سرطان معده به عنوان یکی از مهم ترین مشکلات بهداشتی در ایران و بسیاری از کشورها مطرح می باشند. از آنجایی که شناخت ویژگیهای اپیدمیولوژیک بیماری حایز اهمیت است، مطالعه حاضر با هدف بررسی همه گیری شناختی سرطان معده در استان فارس صورت پذیرفت.مواد و روش ها: در این بررسی کلیه موارد ثبت شده سرطان معده در مرکز ثبت سرطان استان فارس بین سال های 1380 تا 1384 مورد مطالعه قرار گرفتند. اطلاعات لازم با استفاده فرم های ثبت سرطان و نیز پرونده های بیمارستانی بیماران به دست آمد. کلیه تحلیل ها توسط نرم افزار آماری SPSS ویرایش 13 صورت پذیرفت.یافته ها: از 442 مورد ثبت شده سرطان معده، 68.6 درصد مذکر و 31.4 درصد مونث بودند. میانگین سنی کل بیماران 58.4 سال (SD=14.46) میانگین سنی مردان 60.72 سال (SD=13.82) و زنان 53.29 (SD=14.48) تعیین شد. 91.5 درصد افراد متاهل، اکثریت مردان کشاورز و دامدار و اکثریت زنان خانه دار بودند. 34.8 درصد از مبتلایان ساکن شیراز و مابقی ساکن سایر شهرستان های استان فارس و یا سایر استان ها بودند. سابقه مصرف دخانیات توسط 52.8 درصد از بیماران گزارش شده بود. شایع ترین یافته های بالینی در بیماران به ترتیب درد اپی گاستر، کاهش وزن و بی اشتهایی بودند. در حدود 74 درصد بیماران فاصله زمانی بین شروع اولین علامت بیماری تا تشخیص بیماری بیش از یک ماه بود، همچنین درجه تمایز یافتگی سرطان در 40.7 درصد افراد در زمان تشخیص بیماری در مرحله ضعیف قرار داشت.نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصله لزوم انجام اقداماتی در جهت کاهش عوامل خطر و یا تشخیص زودرس سرطان معده در افراد در معرض خطر از جمله سیگاری ها، افراد دارای سابقه فامیلی سرطان و مشاغل پرخطر ضروری به نظر می رسد.

زمینه: کاربرد رادیودارویI-131 MIBG در درمان تومورهای با منشا غددی- عصبی، خصوصا از نوع نورواکتودرمال (سمپاتوآدرنال) شامل فئوکروموسیتوم، پاراگانگلیوم و نوروبلاستوم موثر بوده است. در سایر تومورهای غددی- عصبی (عمدتا کارسینوئید و کارسینوم مدولاری تیروئید) نیز این درمان گاهی می تواند موثر واقع گردد.مواد و روش ها: در این مطالعه مروری، کارآزمایی های بالینی شاهد - موردی و همچنین مطالعات باز که دارای اعتبار کافی بودند، بررسی شدند. از کلیدواژه های تومور غددی- عصبی، نوروبلاستوم، فئوکروموسیتوم، کانسر مدولاری تیروئید، کارسینوئید و I-131 MIBGدر سایت های معتبر ISI،EMBASE و PUBMED جهت جستجو استفاده شد.یافته ها: استفاده ازI-131 MIBG برای تومورهای فئوکروموسیتوم و پاراگانگیوم کارآمدترین روش درمان غیرجراحی است، زیرا علاوه بر افزایش امید به زندگی، علایم بیمار را نیز به طور قابل ملاحظه ای (90-75 درصد) کنترل می کند. در نوروبلاستوم اگرچه در موارد با عود مکرر و مقاوم به درمان 30 درصد تاثیر درمانی داشته است، اما با افزودن سایر مودالیتی های درمانی به این نوع درمان، موفقیت بیشتری به دست می آید، ضمن این که I-131 MIBG در کنترل علایم نیز موثر بوده است. برای سایر تومورهای غددی- عصبی شامل تومور کارسینوئید و کارسینوم مدولاری تیروئید اثرات این درمان در کاهش علائم بیمار مشاهده شده است. مهم ترین عارضه این درمان مهار مغز استخوان است که نیاز به پیگیری و درمان در صورت لزوم دارد.نتیجه گیری: I-131 MIBG نقش مهمی در درمان تومورهای کرومافینی دارد و برای تومورهای فئوکروموسیتوم و پاراگانگیوم کارآمدترین درمان غیرجراحی است. استفاده از این پرتودار و در مورد تومور نوروبلاستوم خصوصا اگر همراه با سایر روش های درمانی استفاده شود، سودمند می باشد. درمان با این رادیودارو در بهبود علایم تومورهای کارسینوئید و کارسینوم مدولاری تیروئید نیز موثر بوده است.

همراهی پورپورای ترومبوسیتوپنیک ایدیوپاتیک مزمن با تومور کارسینوئید آپاندیس یافته نادری است که تاکنون گزارش نشده است. در این مقاله پسربچه 11 ساله ای معرفی میشود که مورد شناخته شده پورپورای ترومبوسیتوپنیک ایدیوپاتیک مزمن با پلاکت 20000 در هنگام مراجعه بود و به دلیل بی اشتهایی، درد و حساسیت ربع تحتانی راست شکم، استفراغ، لکوسیتوز و گزارش مایع آزاد شکمی در سونوگرافی با تشخیص آپاندیسیت حاد تحت عمل جراحی آپاندکتومی قرار گرفت و پس از عمل به شکل قابل ملاحظه ای تعداد پلاکت بیمار به حد طبیعی بازگشت. با ارسال نمونه پاتولو‍‍ژی، تشخیص تومور کارسینوئید مسجل شد. حال این سوال مطرح می شود که آیا تومور کارسینوئید آپاندیس می-تواند علت ایجادی پورپورای ترومبوسیتوپنیک ایدیوپاتیک مزمن در بیمار باشد؟